Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Ψυχογεωγραφία

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ «ΜΟΥ ΛΕΙΠΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑ», είπε η Ν. Όλοι οι άνθρωποι που αγάπησες είναι εδώ, απάντησα. Όλοι οι άνθρωποι που αγαπήσαμε είναι εδώ, άφθαρτοι στο χώρο και στο χρόνο. Οι μικρόκοσμοι που φτιάχνουν οι άνθρωποι δε σταματάνε να υπάρχουν, τα αισθήματα συνεχίζουν να αναβοσβήνουν στο χάρτη όπου και όποτε. Ψυχογεωγραφία.

Ο ΧΩΡΟΧΡΟΝΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΟΥΝΕΛΟΤΡΥΠΑ, ρίξε μέσα ό,τι αισθάνεσαι, εκείνα τα μικρά σημειώματα, όλα τα μυστικά, τα αστεία και τα σχέδια που νομίζεις ότι ξέχασα, κι όσα τραγούδια μοιραστήκαμε, κι εγώ θα το πιάσω από την άλλη. Όλοι οι άνθρωποι που αγάπησες είναι εδώ, είπα. Και αμέσως έτρεξα στη βιβλιοθήκη κι άρχισα να σκαλίζω τα κουτιά από το παρελθόν.

«ΚΡΑΤΗΣΑ ΜΙΑ ΜΠΛΟΥΖΑ ΣΟΥ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΔΙΑΦΑΝΟ ΧΑΡΤΙ, ΣΤΟ ΣΥΡΤΑΡΙ» -κάνει πολλή μοναξιά στην πόλη, σου απάντησα, και το προσπέρασα. «Η πόλη μυρίζει το άρωμά σου», είπες, «η Νέα Υόρκη είσαι εσύ, επειδή όσο ζω εδώ, σκέφτομαι εσένα που δεν είσαι εδώ, σαν να είσαι εδώ πιο πολύ απ’ ό,τι αν θα ήσουν». Κάνει πολλή μοναξιά, ξαναείπα, υπό το μηδέν. Μετά, ένα πρωινό σαν όλα τα άλλα, πήρα ένα μήνυμα και το πρώτο γερό μάθημα ότι η ζωή δε διαρκεί για πάντα.

ΤΑ ΠΡΩΙΝΑ ΚΑΘΟΣΟΥΝ Σ’ ΕΝΑ ΚΑΦΕ, χωρίς καθόλου ύπνο. Μου έγραφες πίσω από χρωματιστά χαρτάκια-φλάιερ για μαθήματα αφρικανικών χορών και συναυλίες. Τα έβαζες μέσα σε κουτιά με μικροσκοπικά δώρα και σαπούνια, έτρεχες στο ταχυδρομείο και μου τα έστελνες στην άλλη πλευρά του ωκεανού. Μου άρεσαν τα μικροσκοπικά πράγματα, γιατί μπορούσα να τα πηγαινοφέρνω στις τσέπες μου όλο το χειμώνα. Τα μικροπράγματα. Τα μικροπράγματα είναι όλα όσα κάνουν τον καθένα μας διαφορετικό. Τα μικροπράγματα χτίζουν κόσμους. Τα μικροπράγματα χτίζουν σύμπαντα.

ΤΑ ΜΙΚΡΟΠΡΑΓΜΑΤΑ. Όλα τα μικρά είναι που χτίζουν τα μεγάλα, εκείνα που καταφέρνουν να επιβιώσουν στη μαύρη τρύπα του χρόνου -εκείνα που νόμιζες ότι είναι μικρά, αλλά με το πέρασμα του χρόνου παίρνουν την πραγματική τους διάσταση.

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΜΙΚΡΟΠΡΑΓΜΑΤΑ και από την αγάπη μας γι’ αυτά. Σαν καινούργιοι αστερισμοί, σχηματίζονται από μικροσκοπική ύλη που με το πέρασμα του χρόνου συναντά κι άλλη, κι άλλη, και τελικά δένονται σφοδρά αφήνοντας πίσω εκρήξεις, χρώματα και ήχους συμπαντικούς.

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΟΡΙΖΕΤΑΙ ΕΤΣΙ, ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΕΤΣΙ: από μικροσκοπικές στιγμές αγάπης εκείνων που νομίζεις ότι ξέχασες, έχασες, προσπέρασες, έθαψες, αλλά φωνάζεις, σκοντάφτοντας στην κουνελότρυπα. Τα όνειρα, τα αισθήματα, η αντίληψη για τον κόσμο, οι ιδέες μας ορίζονται έτσι, η ζωή ορίζεται έτσι. Μ’ εκείνους που την ανακαλύψαμε, την επινοήσαμε, τη νιώσαμε, της δώσαμε νόημα και ουσία. Με μικροπράγματα που με το πέρασμα του χρόνου έγιναν ένα σύμπαν. Το δικό σου.
 

εμφάνιση σχολίων