Οι Ταινίες της ΣΙΝΕΦΙΛ Εβδομάδας

ΣΙΝΕΦΙΛ ΤΑΤΑΜΙ: Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΗΣ: Η Ιρανή αθλήτρια Λέιλα παίρνει μέρος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα τζούντο, αποφασισμένη να γίνει με κάθε τρόπο η πρώτη γυναίκα που θα φέρει το χρυσό στην πατρίδα της φτάνοντας στα άκρα, όταν εκείνη και η προπονήτριά της Μαριάμ λαμβάνουν ένα τελεσίγραφο από την ιρακινή κυβέρνηση που διατάσσει τη Λέιλα να προσποιηθεί τραυματισμό και να χάσει. Με την ίδια και την οικογένειά της πίσω στην πατρίδα της να κινδυνεύουν, η αθλήτρια βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα τεράστιο δίλημμα, είτε να συμμορφωθεί με τις διαταγές του καθεστώτος όπως επιμένει η προπονήτριά της, είτε να συνεχίσει να αγωνίζεται.

Ετσι, ο αγώνας της για αθλητική και προσωπική αξιοπρέπεια, μετατρέπεται σε πράξη αντίστασης απέναντι σε ένα ανελεύθερο, θεοκρατικό καθεστώς που υποτιθέμενα σέβεται τις γυναίκες του, καταπιέζοντάς τες. Καθ΄όλη τη διάρκεια των συμβάντων, η υπεύθυνη της διεθνούς ομοσπονδίας Τζούντο προσπαθεί να καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει, προτείνοντας στην Λέιλα να αποκαλύψει τις αληθινές αιτίες πίσω από την παράξενη συμπεριφορά της ομάδας της απέναντί της, κάτι που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τους δικούς της με τους οποίους έχει σποραδική επαφή μέσω τηλεφώνου.

Πρόκειται για ένα εξαιρετικά καλοκουρδισμένο ψυχολογικό θρίλερ με κοινωνικοπολιτικές αναφορές και ντοκιμαντεριστική αμεσότητα, του οποίου η κλειστοφοβική ατμόσφαιρα ενισχύεται από την επιλογή του να γυριστεί σε ασπρόμαυρο, ακαδημαϊκό, τετράγωνο κάδρο. Συν - σκηνοθετούν ο Ισραηλινός Γκι Νατίβ με την Ιρανή ηθοποιό Ζαρ Αμίρ-Ελραχίμι (Ιερή Αράχνη), η οποία εδώ έχει και τον ρόλο της προπονήτριας. Εξαιρετικές όλες οι ερμηνείες, το σκηνοθετικό τέμπο, η φωτογραφία (Τοντ Μάρτιν) και το μοντάζ (Γιουβάλ Ορ). Μοναδική παραφωνία το κατά τη γνώμη μας, σχετικά απλοϊκό και διδακτικό φινάλε.

info: Ταταμι: Ο Αγώνας της Ζωής της (Tatami). Δραματική Ψυχολογικό Θρίλερ. Γεωργία, ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, 2023. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 9 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Ζαρ Αμίρ-Εμπραχίμι, Γκι Νατίβ. Παίζουν: Αριέν Μαντί, Ζαρ Αμίρ-Εμπραχίμι, Τζέιμι Ρέι Νιούμαν, Ναντίν Μάρσαλ, Λιρ Κατς. Διανομή: Cinobo.




ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΓΛΥΚΟ: Η εβδομηντάχρονη Μαχίν ζει μόνη στην Τεχεράνη τα τελευταία 30 χρόνια, από τότε που έμεινε χήρα και η κόρη της μετανάστευσε στην Ευρώπη μαζί με τα εγγόνια της, δραπετεύοντας από το αφιλόξενο ιρανικό καθεστώς. Μία μέρα όμως, συνειδητοποιεί πως έχει την ανάγκη ενός συντρόφου τον οποίο και αναζητά απεγνωσμένα. Η ερωτική της ζωή θα αποκτήσει νέα πνοή, όταν συναντά τυχαία σε ένα εστιατόριο για συνταξιούχους έναν συνομήλικό της ταξιτζή, ο οποίος εξομολογείται στους φίλους του πως νιώθει μοναξιά. Η καρδιά, μαζί με το σπίτι της, θα ανοίξουν και πάλι για έναν άνδρα που θα δεχθεί να την ακολουθήσει στο σπίτι της. Θα τον βάλει μέσα κρυφά από τους γείτονες, θα της κάνει κάποιες "ανδρικές" δουλειές, όπως το να φτιάξει τον χαλασμένο φωτισμό στον κήπο της και εκείνη θα του φτιάξει το αγαπημένο της κέικ. Μια νταμιτζάνα με παράνομα φτιαγμένο και σχολαστικά κρυμμένο κρασί, θα καθορίσει τα συμβάντα της βραδιάς.

«Το Αγαπημένο μου Γλυκό» μαζί με το «Ο Σπόρος της Ιερής Συκιάς» και το (εκτός του Ιράν γυρισμένο), «Ταταμι» πιο πάνω, αποτελούν μια άτυπη τριλογία “αντιστασιακού” κινηματογράφου με θέμα του το ανελεύθερο καθεστώς της ασιατικής χώρας και την θέση των γυναικών μέσα σε αυτό, μια θεματική όχι ακριβώς σύγχρονη μια και απασχολεί τους Ιρανούς σκηνοθέτες για πάνω από 30 χρόνια τώρα και μας έχει δώσει αριστουργήματα όπως τα «Κύκλος» και «Offside» του Τζαφάρ Παναχί και το «Η Ημέρα που Έγινα Γυναίκα» της Μαρζιέ Μαχμαλμπάφ.

Η διαφορά του «Γλυκού» έχει να κάνει στο ότι πρόκειται στο μεγαλύτερο μέρος της για μια ερωτική κομεντί, που αναπόφευκτα (;) ολοκληρώνεται ως δράμα, μια και η όλη σύλληψη είναι αρκετά ουτοπική, όχι μόνο για το Ιράν αλλά και για οποιαδήποτε άλλη πιο φιλελεύθερη κοινωνία. Προσωπικά θα θέλαμε ένα πιο γλυκό φινάλε, ακόμα και αν αυτό ελάφρυνε την ατμόσφαιρα της ευθραυστότητας και της ανησυχίας που περιβάλλει τα τεκταινόμενα. Υπέροχοι έτσι και αλλιώς οι δύο πρωταγωνιστές!

Όπως και στην περίπτωση του «Ο Σπόρος της Ιερής Συκιάς», η ταινία γυρίστηκε κάτω από τη μύτη των αρχών, υπό τη βαριά σκιά των διαδηλώσεων "Woman Life Freedom", μετά τη δολοφονία της Μαχσά Αμινί από την ιρανική αστυνομία ηθών. Στους δύο σκηνοθέτες της ταινίας Μάριαμ Μογκαντάμ και Ματιάμ Μπεχτά, τους οποίους γνωρίσαμε από το επίσης εξαιρετικό «Η Μπαλάντα της Λευκής Αγελάδας» (2020), απαγορεύτηκε να ταξιδέψουν στο Παρίσι για την τεχνική επεξεργασία της ταινίας τους, αλλά και στο Φεστιβάλ Βερολίνου για να την παρουσιάσουν στο κοινό. Στο Βερολίνο κέρδισε και το Βραβείο FIPRESCI της διεθνούς ένωσης κινηματογραφικών κριτικών.

info: Το Αγαπημένο μου Γλυκό (My Favourite Cake). Δραματική Κομεντί. Ιράν, Γαλλία, Σουηδία, Γερμανία, 2024. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 9 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Μαριάμ Μογκαντάμ, Μπεχτάς Σαανέχα. Παίζουν: Λίλι Φαραντπούρ, Εσμάιλ Μεχράμπι. Διανομή: Weird Wave.




Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ: Δύο πολιτικές δίκες και εκτελέσεις έχουν αφήσει ανεξίτηλο ίχνος στην μετεμφυλιακή Ελλάδα. Η δίκη του Νίκου Μπελογιάννη και η δίκη του Νίκου Πλουμπίδη. O Πλουμπίδης, όμως, ο οποίος υπήρξε για 27 χρόνια σημαντικό και ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ έφυγε μόνος, συκοφαντημένος, ατιμασμένος. Ηγετικά στελέχη και οι δύο του παράνομου τότε Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας θα βρεθούν στη δίνη βίαιων συγκρούσεων και παθών και ως ηττημένοι του Εμφύλιου, στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου μάλιστα, θα πέσουν θύματα αφενός της εκδικητικής μανίας των νικητών και αφετέρου της τυχοδιωκτικής, αλλοπρόσαλλης πολιτικής του Νίκου Ζαχαριάδη.

Το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του πάντοτε καλού Στέλιου Χαραλαμπόπουλου (Τη Νύχτα που ο Φερνάντο Πεσσόα Συνάντησε τον Κωνσταντίνο Καβάφη, Ημερολόγια Καταστρώματος - Γιώργος Σεφέρης, Της Πατρίδας μου η Σημαία, Μαραθώνιος μιας Ημιτελούς Άνοιξης - Γρηγόρης Λαμπράκης, Είδαν τα μάτια μου Γιορτές, Άδης), ακολουθεί 52 χρόνια από τον βίο του Νίκου Πλουμπίδη, από τα Λαγκάδια της Αρκαδίας που γεννήθηκε το 1902, στον Πύργο της Ηλείας που εκπαιδεύτηκε ως διδάσκαλος, μέχρι την Βούρμπα της Ελασσόνας στην οποία υπηρέτησε ως προοδευτικός δάσκαλος ερχόμενος σε επαφή με τους κομμουνιστές της περιοχής και την ιδεολογία τους.

Στην πρωτεύουσα στη συνέχεια, συνδικαλιστής και μέλος επιτροπών θα ασθενήσει με φυματίωση το 1929, θα συλληφθεί τον Μάρτιο του 1931 για παράβαση του λεγόμενου "Ιδιώνυμου" του Ελευθέριου Βενιζέλου, θα σπουδάσει στη Λενινιστική σχολή της Μόσχας (1934-1935), θα περάσει στην παρανομία κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Μεταξά, θα είναι ο διοργανωτής των κινητοποιήσεων του ΕΑΜ κατά της πολιτικής επιστράτευσης την περίοδο της κατοχής στην Αθήνα, ενώ κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου, θα αναλάβει την καθοδήγηση των δράσεων στην Αθήνα και στον Πειραιά υπό το καθεστώς παρανομίας.

Μετά την σύλληψη του Μπελογιάννη το 1952 θα κατηγορηθεί για προδοσία, θα συλληφθεί σε κατάσταση προχωρημένης φυματίωσης και θα εκτελεστεί τον Αύγουστο του 1954, ενώ το όνομά του θα αποκατασταθεί με “βαριά καρδιά” και “αθόρυβα” από το κόμμα του το 1958.

Η αφήγηση μέσω επικαίρων, εικόνων και κάποιον δραματοποιημένων σκηνών είναι συναρπαστική και άκρως συγκινητική, ιδιαίτερα όταν μιλάει για αυτόν ο γιος του, ψυχίατρος Δημήτρης Πλουμπίδης, ο οποίος τον συνάντησε μόνο μία φορά στη ζωή του, κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας του. Η ταινία θα προβάλλεται αποκλειστικά στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος.

info: Ο Κόκκινος Δάσκαλος (The Red Teacher). Ντοκιμαντέρ. Ελλάδα, 2024. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 9 Ιανουαρίου στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Σκηνοθεσία-σενάριο: Στέλιος Χαραλαμπόπουλος. Φωτογραφία: Νίκος Βασιλόπουλος. Μοντάζ: Pietro Radin. Μουσική: Πλάτων Ανδριτσάκης. Διανομή: Periplus Films.




RETURN OF THE CREEP: Αθήνα 1982. Κάπου ανάμεσα στην Κυψέλη, τα Πατήσια και τα Εξάρχεια, γεννήθηκε η Creep Records. Στα τέσσερα χρόνια λειτουργίας της, η Creep Records παρουσίασε μερικά από τα σημαντικότερα συγκροτήματα του ελληνικού Νέου Κύματος, Post Punk και Dark Wave σκηνής στο ρόστερ της. Η Creep κυκλοφόρησε μια σειρά από εμβληματικούς δίσκους που είναι, μέχρι σήμερα, μουσικά έργα ανεκτίμητης, καλλιτεχνικής και συναισθηματικής αξίας για όλους εμάς που "ανδρωθήκαμε" την δεκαετία του '80 και έχουμε στη συλλογή μας τα πολύτιμα βινύλια της.

Ένα ντοκιμαντέρ για μια από τις πρώτες ανεξάρτητες δισκογραφικές εταιρείες με επιρροή στην Ελλάδα, η οποία έδωσε καταφύγιο σε αρκετές underground μπάντες της δεκαετίας του ’80, όπως οι αγαπημένοι μας Yell-o-Yell και πολλές άλλες. Εκτός από τις προσωπικές αφηγήσεις του ιδρυτή της Creep Records Μπάμπη Δαλίδη, στην ταινία συμμετέχουν επίσης μέλη των συγκροτημάτων που ηχογράφησαν με την εταιρεία, όπως οι Angelo & His Egos, Art Of Parties, Clown, Cpt Nefos, Headleaders, Metro Decay, Rehearsed Dreams, The Reporters, South Of No North, Villa 21, The Vyllies, Yello-O-Yell.

Συμμετέχουν οι: Γιάννης-Λυσίας Αναστασόπουλος (Clown), Ηλίας Αναστασόπουλος (Clown), Φρανκ Βακούλας (Headleaders), Δημήτρης Βασιλάκης (Art Of Parties), Παντελής Βασιλάκης (Art Of Parties) Μπάμπης Δαλίδης (Ιδρυτής Creep Records, Villa 21), Αιμίλιος Κατσούρης (Μουσικοκριτικός, Hitch-Hyke Records), Γιώργος Κουλούρης (South Of No North) Γιάννης Μανιάτης (Metro Decay), Χρήστος Μανωλίτσης (Ηχολήπτης) Άκης Μπογιατζής (Cpt Nέφος), Δημήτρης Μπούρας (Inner Ear Records) Άγγελος Νικολόπουλος (Angelo & His Egos), Πάνος Dread (Geheimnis Records) Ανδρέας Παπαδόπουλος (Villa 21), Γιάννης Παπαϊωάννου (Rehearsed Dreams) Ilona Prism (The Vyllies), Γιώργος Ρουμάνης (The Reporters), Λάκης Χαλκιόπουλος (Headleaders).

info: The Return of the Creeps. Μουσικό Ντοκιμαντέρ. Ελλάδα, 2023. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 9 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία-σενάριο-φωτογραφία-μοντάζ: Νίκος Χατζής. Μουσική: Angelo & His Egos, Art Of Parties, Clown, Cpt Nefos Headleaders, Metro Decay, Rehearsed Dreams, The Reporters, South Of No North Villa 21, The Vyllies, Yell-O-Yell. Διανομή: New Star.




Η ΜΕΓΑΛΗ ΛΗΣΤΕΙΑ: Ένας πατέρας και ο γιος του εργάζονται ως οδηγοί θωρακισμένων φορτηγών μεταφέροντας φορτία υψηλής αξίας. Εκείνο που αγνοούν, όμως, είναι πως μια παράδοση ρουτίνας πρόκειται να πάρει εφιαλτική τροπή, όταν μια ομάδα επίδοξων ληστών τους παγιδεύει στο μέσο μιας επικίνδυνης, απομονωμένης και ερημωμένης γέφυρας.

B Movie χαμηλού προϋπολογισμού, κακών διαλόγων και απίστευτης πλοκής η οποία βλέπεται ευχάριστα από θεατές που θα μπορέσουν να εκτιμήσουν το αθέλητο χιουμοριστικό υπόβαθρο των όσων συμβαίνουν στην οθόνη και κάποιες πολύ κακές ερμηνείες ηθοποιών που έχουν επιλεγεί για την ιδιομορφία του προσώπου τους κυρίως.

info: Η Μεγάλη Ληστεία (Armor). Περιπέτεια. ΗΠΑ, 2024. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 9 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Τζάστιν Ράουτ. Παίζουν: Σιλβέστερ Σταλόνε, Τζέισον Πάτρικ, Τζος Γουίγκινς, Ντας Μίχοκ. Διανομή: Spentzos Film.




Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΟΥ ΧΙΟΝΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΓΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ: Η μοχθηρή Βασίλισσα του Χιονιού ζει με την κόρη της Άιλα στο μαγικό Παγωμένο Βασίλειο. Εξαιτίας μιας επιπολαιότητας της πριγκίπισσας, όμως, απελευθερώνονται τα Πνεύματα του Πάγου τα οποία υπακούοντας στις οδηγίες του πανίσχυρου Πνεύματος του Βορρά, φιλοδοξούν να περάσουν τη μαγική πύλη και να παγώσουν όλο τον κόσμο. Ρωσική ταινία κινουμένων σχεδίων για πολύ μικρά παιδιά μεταγλωττισμένη στα Ελληνικά.

info: Η Βασίλισσα του Χιονιού και το Παγωμένο Βασίλειο (The Snowqueen and the Princess). Κινούμενα Σχέδια. Ρωσία, 2022. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 9 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Αλεξέι Τσιτσιλίν, Αντρέι Κορένκοφ. Ακούγονται οι: Χρήστος Λαγκούσης, Μαριλένα Λιακοπούλου, Τάσος Νταπαντάς, Μυρτώ Ναούμ, Κώστας Αποστολίδης. Διανομή: Rosebud 21.


 

εμφάνιση σχολίων