Αγνοείτε τα συναισθήματά Α' ΠΡΟΣΩΠΟ σας;

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Κανείς δεν ξέρει αν τα συναισθήματα είναι η μόνη γέφυρα ανάμεσα στην πραγματικότητα και τον εαυτό ή εάν στη σκέψη ταιριάζει καλύτερα αυτός ο ρόλος. Όμως σίγουρο είναι πως τα συναισθήματα, σε αντίθεση με τη λογική, δεν αναζητούν επιχειρήματα, για να αιτιολογηθούν, ούτε κάποιος, παρά μόνο ο εαυτός, μπορεί να τα αλλάξει.Όμως...

Πόσες φορές υποκριθήκατε πως μια κατάσταση δεν υφίσταται σε μια προσπάθεια να καταπνίξετε τα συναισθήματα, που θα προέκυπταν από την επεξεργασία της;

Ποιοι από σας δεν πέσατε με τα μούτρα στη δουλειά, ώστε να αποφύγετε τη φόρτιση από σοβαρότερα και δυσεπίλυτα ζητήματα;

Πώς, ενώ είστε ήρεμοι άνθρωποι σε γενικές γραμμές, εξαίφνης εμφανίσατε ξεσπάσματα δι' ασήμαντον αφορμήν και εναντίον λάθος προσώπων;

Η εικόνα που δίνετε στους άλλους, αποκρύπτει σε μεγάλο βαθμό τις ευαισθησίες σας;

Γιατί, όταν συζητάτε, υπεραναλύετε τα συναισθήματα, μετατρέποντάς τα σε λογική, για να τα ερμηνεύσετε, ενώ αυτά απλώς βιώνονται, χωρίς πολλά λόγια;

Μήπως συνολικά μιλάτε για αόριστα και γενικά θέματα, χωρίς να δίνετε έμφαση στις συναισθηματικές αποχρώσεις;

Αισθάνεστε ασφάλεια πίσω από γραφειοκρατικές διαδικασίες, ιεροτελεστίες, τύπους και προσχήματα;

Μήπως οι ονειροπολήσεις σας παρασύρουν σε άλλα μέρη και καιρούς;

Σε πόσους ο θυμός, η θλίψη, η πίκρα αναστέλλεται, για να εκδηλωθεί μέρες αργότερα ακόμα και ως σωματικό σύμπτωμα;

Μήπως τρώγεστε με τα ρούχα σας και η παραμικρότερη υποχρέωση ή αλλαγή σας αναστατώνει;

Αγχώνεστε για θέματα που δεν εξαρτώνται από τον έλεγχό σας;

Παρατηρήσατε μια δυσκολία στη συγκέντρωση και εύκολη διάσπαση της προσοχής;

Μήπως τα κίνητρά σας για δράση έχουν ατονήσει;

Γιατί μερικοί από σας το ρίχνετε στο ποτό ή στο φαγητό, στα γλυκά, στη γυμναστική, που γίνεται εμμονή;

Ποιοι έχετε εξιδανικεύσει σκηνές από το παρελθόν ή από μέρη ουτοπικά, που ποτέ δεν θα καταφέρετε να κατακτήσετε;

Μήπως σταματήσατε να χαίρεστε με πράγματα, που παλιά σας προκαλούσαν ευχαρίστηση;

Είστε από εκείνους, που μονίμως ασχολούνται με τους άλλους και ξεχνούν να αναφερθούν στον εαυτό τους;

Αντιδράτε με υπερευαισθησία στα λόγια και το χιούμορ των υπολοίπων;

Έχετε καταγράψει ποτέ όσα σας πειράζουν ή πληγώνουν στις συμπεριφορές των άλλων, αλλά τα αγνοείτε συστηματικά, για να μην κάνετε ζήτημα;

Μπορείτε να θυμηθείτε πότε νιώσατε για τελευταία φορά ένα ισχυρό συναίσθημα, όπως έρωτα, ενθουσιασμό, πρόκληση για δράση, φόβο;

Τυχαίνει να έχετε ισχυρά προαισθήματα ανασφάλειας ή επικείμενου κακού;

Ανησυχείτε υπερβολικά για την υγεία των αγαπημένων σας και γίνεται βασανιστική η σκέψη της απώλειάς τους, χωρίς να υπάρχει προφανής αιτία ανησυχίας;

Μοιάζουν όλες οι μέρες να κυλούν με τον ίδιο μονότονο τρόπο, διαπίστωση, που τελικά φαίνεται να σας βολεύει;

Σας αρέσει να μηρυκάζετε καταστάσεις, συγκρούσεις, αναμνήσεις, που κάποτε σας στεναχώρησαν;

Η ερωτική σας ζωή είναι νεκρή ή γεμάτη σεξουαλικές εμπειρίες χωρίς δέσιμο;

Βάζετε συχνά τα κλάματα, ακόμα κι αν τα γεγονότα δεν συνηγορούν για κάτι τέτοιο;

Υπάρχει ασυμβατότητα ανάμεσα σε όσα λέτε και πράττετε;

Δυσκολεύεστε να αναγνωρίσετε θετικά σημεία στην προσωπικότητα ή στην εμφάνισή σας;

Αν σε πολλά από τα παραπάνω έχετε απαντήσει ΝΑΙ, είναι κατάλληλη η στιγμή, σχεδόν επιτακτικά, να ξεκινήσετε το μεγάλο ταξίδι της αυτογνωσίας...

Ο Δρ. Ευστράτιος Παπάνης είναι Επίκουρος Καθηγητής και πρόεδρος της Ακαδημίας των Πολιτών. Σπούδασε Ψυχολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και Μεθοδολογία Έρευνας σε μεταπτυχιακό επίπεδο (ΜSc) στη Βρετανία. Κατέχει διδακτορικό δίπλωμα στην Παιδαγωγική από το Πανεπιστήμιο Κρήτης. Κατέχει δίπλωμα Συστημικής Οικογενειακής Θεραπείας, είναι ερευνητής στο Κέντρο Εκπαιδευτικής Έρευνας και έχει κάνει σπουδές Δημοσιογραφίας.


Ακολουθήστε μας στο Instagram και στο Fb για να βλέπετε τα άρθρα που σας ενδιαφέρουν


Διαβάστε επίσης:
«Όλοι εσείς»
Νευρωτισμός και σεξουαλικότητα
Η ψυχολογία της κριτικής 
 

εμφάνιση σχολίων