Οι Ταινίες της ΣΙΝΕΦΙΛ Εβδομάδας

ΣΙΝΕΦΙΛ PRISCILLA: Η ταινία βασίζεται στα απομνημονεύματα της Πρισίλα Πρίσλεϊ, της γυναίκας που γνώρισε τον δέκα χρόνια μεγαλύτερό της Έλβις σε ηλικία 14 ετών το 1959 και τον παντρεύτηκε στα 22 το 1967, προτού χωρίσουν ύστερα από μια πενταετία. Οι δυο τους έζησαν μαζί την εποχή που ο Πρίσλεϊ έβλεπε την καριέρα του να απογειώνεται. Μια ιδιαίτερα ταραχώδη περίοδο, όταν η επί σκηνής επιτυχία του, ισοδυναμούσε με τις καταχρήσεις και τις συγκρούσεις στο σπίτι.

Βιογραφία της συζύγου του Ελβις από την Σοφία Κόπολα (Χαμένοι στη Μετάφραση, Αυτόχειρες Παρθένοι), η οποία περιορίζεται στα 13 αυτά χρόνια που πέρασαν σαν ζευγάρι μαζί, αλλά κυρίως χωριστά. Γνωρίζονται στην Δυτική Γερμανία, όπου ο Ελβις υπηρετεί τη θητεία του και που εκείνη, μόλις στα 14, είναι η κόρη ενός αξιωματικού στην ίδια περιοχή. Ήδη διάσημος, καταφέρνει στα 17 της να την αποσπάσει από την οικογένειά της, με την προϋπόθεση να τελειώσει τις σπουδές της στο Μέμφις, τόπο κατοικίας του Βασιλιά. Κρατάει τον λόγο του και δεν την αγγίζει πριν τον γάμο, παρόλες τις προσπάθειές της για το αντίθετο. Άλλωστε, κάνοντας καριέρα και στον κινηματογράφο (προς μεγάλη απογοήτευσή του, κυρίως σε ρόλους και σε ταινίες που δεν του αρέσουν), ακόμα και μετά τον γάμο, είναι σπάνια στο σπίτι και η Πρισίλα έχει να διαχειριστεί εκτός από την μοναξιά της και τα δημοσιεύματα για αληθινές ή όχι περιπέτειες του Ελβις με τις διάσημες συμπρωταγωνίστριές του, μια κοινή πρακτική προώθησης των ταινιών εκείνη την εποχή. Λίγα χρόνια μετά τη γέννηση της κόρης τους, παραμελημένη και απογοητευμένη από τον ρόλο της πορσελάνινης κουκλίτσας στη βιτρίνα που της έχει επιβάλει ο σύζυγός της, παίρνει το παιδί και τον εγκαταλείπει.

Γυρισμένη σε καφέ αποχρώσεις και με χαμηλούς τόνους που ακολουθούν τη βουβή, μουντή καθημερινότητα της Πρισίλα, η ταινία μοιάζει με flip side της πληθωρικής και θορυβώδους κινηματογραφικής βιογραφίας του «Elvis» από τον Μπαζ Λούρμαν. Την πίσω πλευρά, που αντικατοπτρίζει την μοναξιά και την σταδιακή απογοήτευση της εφήβου, την οποία στην εποχή της, ζήλευαν όλα τα κορίτσια. Όσο απέριττη και αν μοιάζει σκηνοθετικά, είναι πολύ δουλεμένη σε όλα τα επίπεδα, ειδικά στις κάθε είδους λεπτομέρειες που αφορούν την αναπαράσταση της ατμόσφαιρας της εποχής, χωρίς να ξεχνάει κανείς πως βασίζεται στην αυτοβιογραφία της ηρωίδας, η οποία παρουσιάζει τα γεγονότα από τη δική της μεριά. Το σενάριο που υπογράφει η ίδια η Κόπολα, προσαρμόζει την αφήγηση του βιβλίου στις ανησυχίες της σημερινής εποχής, σε μια μελαγχολική ιστορία γυναικείας ενδυνάμωσης. Το ερμηνευτικό δίδυμο είναι ιδιαίτερα συμπαθές και πειστικό στις ερμηνείες του.

Info: Priscilla. Δραματική Βιογραφία. ΗΠΑ, 2023. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 8 Φεβρουαρίου. Σκηνοθεσία: Σοφία Κόπολα. Παίζουν: Κάλι Σπέινι, Τζέικομπ Ιλόρντι, Αρι Κοέν, Νταγκμάρα Ντομινιτσίκ. Διανομή: Spentzos Film. 


ANIMAL: Κάτω από τον καυτό ήλιο του ελληνικού καλοκαιριού, οι ανιματέρ που δουλεύουν σε ένα all-inclusive παραθαλάσσιο θέρετρο, προετοιμάζονται για την τουριστική σεζόν. Η Κάλια είναι η αρχηγός της ομάδας, η πιο “παλιά”, και δίπλα της ο Σίμος, η μικρή του κόρη Μαίρη, η νεοφερμένη Εύα, ο Θωμάς, ο Βλάντιμιρ, η Φανή, όλοι τους μέλη μιας ιδιότυπης, παράταιρης οικογένειας. Χάρτινα ντεκόρ, νάιλον κοστούμια, κωμικά σκετς και φάλτσα καραόκε γεμίζουν την υπαίθρια σκηνή του ξενοδοχείου κάθε βράδυ. Καθώς το καλοκαίρι συνεχίζεται και η πίεση της δουλειάς αυξάνεται, οι νύχτες τους γίνονται ολοένα πιο σκοτεινές. Όταν όμως τα φώτα ανάβουν ξανά, το σόου πρέπει να συνεχιστεί.

Γυρισμένη στη Κρήτη, η ταινία της Σοφίας Εξάρχου (Park), φέρνει στο νου το «How to Have Sex» της Μόλι Μάνινγκ Γουόκερ που όμως κινείται από την πίσω πλευρά εκείνου, στα παρασκήνια των ίδιων χώρων, των all-inclusive ξενοδοχείων, των καραόκε πάρτι και των- συνήθως κακόγουστων - σόου για την διασκέδαση των τουριστών, που μπορεί κάποια στιγμή να σου “πιάσουν και τον κώλο”. Η Κάλια είναι η ακούραστη συντονίστρια της ομάδας, που βρίσκει χρόνο για τα πάντα και για όλους. Για να κανονίσει τις εμφανίσεις, να εκπαιδεύσει τους καινούργιους, να φροντίσει την κόρη του συναδέλφου και περιστασιακού εραστή της, Σίμου, ακόμη και να βγει στα μπαρ μετά τη δουλειά και να γυρίσει πίσω ζαλισμένη, με το φως του ήλιου. Ο ερχομός της Εύας από την Πολωνία, ταράσει αρχικά τις ισορροπίες στη σχέση της με τον Σίμο, όμως στη συνέχεια, η Κάλια βλέπει στο πρόσωπό της 17χρονης κοπέλας τον εαυτό της, τότε που ξεκινούσε να δουλεύει σαν ανιματέρ και την παίρνει υπό την προστασία της. Ταυτόχρονα την κάνει να σκεφτεί για την τωρινή της κατάσταση. Συνειδητοποιώντας πως βρίσκεται παγιδευμένη σε μια επαναλαμβανόμενη, αδιέξοδη λούπα, ψάχνει να βρει τρόπο για να αποδράσει.

Αρκετά πιο συγκροτημένο από το αρκετά "χύμα" «Park», το καινούργιο φιλμ της Εξάρχου μοιάζει να ξεκινάει από την σκηνή του νεαρού Δημήτρη στην παραλία να κάνει στριπτίζ για τους Ρώσους τουρίστες, στη ταινία του 2016. Είναι σαν η  Άννα του «Park» (η Δήμητρα Βλαγκοπούλου σε μία ακόμα εκπληκτικότερη σωματική, αλλά και εσωτερική αυτή τη φορά ερμηνεία), εδώ να γίνεται η Κάλια, η οποία μοιάζει να πέρασε αυτά τα 7 χρόνια ως ανιματέρ σε ξενοδοχεία της Κρήτης, μένοντας σε πρόχειρες εγκαταστάσεις, λίγο καλύτερες, αλλά το ίδιο παραμελημένες με τα Ολυμπιακά Ακίνητα της προηγούμενης ταινίας. Το ύφος της σκηνοθεσίας είναι παρόμοιο, με την ίδια διευθύντρια φωτογραφίας (την Πολωνή Μόνικα Λετζέφσκα), να κινείται πυρετικά ανάμεσα στα πάσχοντα σώματα των ηρώων καθώς επαναλαμβάνουν τις καθημερινές τους τελετουργίες, μονάχα που εδώ το κοινωνικοπολιτικό σχόλιο είναι πιο ξεκάθαρο και κατανοητό. Αφορά - πέρα από τα υπαρξιακά ερωτήματα της Κάλιας - την πραγματικότητα της όποιας εργασίας (εποχικής ή όχι), στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος και όχι απλά την σκοτεινή πλευρά της τουριστικής βιομηχανίας, η οποία πλέον και στη χώρα μας στελεχώνεται από μαζικές εισαγωγές φθηνών χεριών χωρίς κατάλληλη στέγη και με κουτσουρεμένα δικαιώματα. Εξαιρετική και η Φλομαρία Παπαδάκη ως Εύα, αλλά και η χρήση της μουσικής με αποκορύφωμα την μελαγχολική χρήση ενός δευτεροκλασάτου γιουροντίσκο χιτ της δεκαετίας του '70. Προσωπικά θα προτιμούσαμε το πιο "σοβαρό" “Private Dancer” του Μαρκ Νόπφλερ με την Τίνα Τάρνερ.

Η ταινία έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο, όπου η Δήμητρα Βλαγκοπούλου κέρδισε το Βραβείο Ερμηνείας, ενώ πρόσφατα έγραψε ιστορία ως η πρώτη ελληνική ταινία που βραβεύτηκε με τον Χρυσό Αλέξανδρο του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης έπειτα από τριάντα ολόκληρα χρόνια.

Info: Animal. Δραματική. Ελλάδα, Αυστρία, Ρουμανία, Κύπρος, Βουλγαρία, 2023. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 8 Φεβρουαρίου. Σκηνοθεσία: Σοφία Εξάρχου. Παίζουν: Διανομή: Δήμητρα Βλαγκοπούλου, Φλομαρία Παπαδάκη, Αχιλλέας Χαρίσκος, Βούντου Γιούργκενς, Χρόνης Μπαρμπαριάν, Ηλίας Χατζηγεωργίου, Δανάη Πετροπουλέα, Kristof. Weird Wave.


ΣΙΔΕΡΕΝΙΑ ΓΡΟΘΙΑ: Η πραγματική ιστορία των τεσσάρων παλαιστών του wrestling, αδελφών Βον Εριχ και της οικογένειάς τους, στο Τέξας της δεκαετίας του '80. Ο πατέρας τους που υπήρξε και εκείνος αθλητής του εν λόγω σπορ, προσπαθεί στα πρόσωπα των γιών του, σε έναν έναν διαδοχικά ή μέσα από διάφορους συνδυασμούς στη συνέχεια, να πραγματοποιήσει τα όνειρά του για την κατάκτηση κορυφαίων θέσεων και πλουτισμό. Αρχικά με την πάλη ασχολούνται σοβαρά, ο Κέβιν και ο Ντέιβιντ. Ο Κέρι είναι αθλητής της δισκοβολίας και ο μικρότερος Μάικ, ο πιο αγύμναστος από τους τέσσερις, πηγαίνει ακόμη σχολείο και θέλει να γίνει μουσικός της ροκ. Σύμφωνα με τον Κέβιν που αφηγείται τα γεγονότα, μια κατάρα βαραίνει τα παιδιά της οικογένειας, η οποία ξεκινά με τον θάνατο του μεγαλύτερού του αδελφού όταν ήταν και οι δύο μικρά παιδιά.

Όταν ο πρόεδρος Κάρτερ αποφασίζει να μην συμμετέχουν οι ΗΠΑ στους Ολυμπιακούς Αγώνες στη Μόσχα, ο απογοητευμένος Κέρι αναγκάζεται από τις περιστάσεις και από τον πατέρα του να πάρει και αυτός μέρος στους αγώνες πάλης. Εν τω μεταξύ ο Κέβιν γνωρίζει την Παμ, η οποία τον φλερτάρει, για να τον παντρευτεί στη συνέχεια. Μια σειρά από δραματικά γεγονότα που μοιάζουν να επιβεβαιώνουν την περίφημη κατάρα, θα οδηγήσουν ακόμη και τον νεαρό Μάικ στα ρινγκ, με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό του.

Ο Σον Ντέρκιν (Η Φωλιά, Μάρθα Μάρσι Μέι Μερλίν), με αφορμή την πραγματική, απίστευτη ιστορία των Βον (όπως λανθασμένα το προφέρουν οι Αμερικανοί), Εριχ, γράφει και σκηνοθετεί μια ενήλικη, πολιτική στη καρδιά της ταινία, που αποδομεί την αμερικανική ιδέα περί οικογένειας την ίδια στιγμή που την μυθοποιεί. Αυτός που γκρεμίζεται από τον θρόνο του, είναι ο πατέρας αφέντης και το μεγάλο αμερικανικό όνειρό του (περί καθαρής στόχευσης, σκληρής δουλειάς, ισχύος και επιτυχίας, πλουτισμού=ευτυχίας) και η προτεσταντική ηθική του Θεού της μητέρας που αφήνει τα παιδιά της στο έλεος του πατέρα τους. Η μυθοποίηση έχει να κάνει με την αγάπη των αδελφών μεταξύ τους, μια αγάπη που τους ενώνει, όσο το αίμα, όσο και η κατάρα που κρέμεται πάνω από τα κεφάλια τους. Η διαδρομή, αν και μοιάζει αστεία στην αρχή, όπως οι κακόγουστες μάχες του wrestling, κορυφώνεται με έναν απρόσμενα τραγικό τρόπο που την μετατρέπει σε αμερικάνικο εφιάλτη. Η ταινία του Ντέρκιν "κουρελιαζει" εν μέρη τις πατροπαράδοτες αμερικανικές wasp (white anglo-saxon protestant) αξίες και διαθέτει ένα εξαιρετικό στην ολότητά του καστ με την καλύτερη ερμηνεία του Ζακ Εφρον στο σινεμά μέχρι σήμερα.

Info: Σιδερένια Γροθιά (The Iron Claw). Δραματική Βιογραφία. ΗΠΑ, 2023. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 8 Φεβρουαρίου. Σκηνοθεσία: Σον Ντέρκιν. Παίζουν: Ζακ Εφρον, Τζέρεμι Αλεν Γουάιτ, Χάρις Ντίκινσον, Μάουρα Τίρνεϊ, Χολτ ΜακΚέιλενι, Λίλι Τζέιμς, Στάνλεϊ Σίμονς. Διανομή: Tanweer.


Η ΑΦΡΙΝ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣ: Σε ένα νησί από λάσπη που σταδιακά εξαφανίζεται εξαιτίας της υπερχείλισης του ποταμού Βραχμαπούτρα, ένα 12χρονο ορφανό κορίτσι ετοιμάζεται να αφήσει τον μοναδικό κόσμο που έχει γνωρίσει μέχρι τώρα. Όταν το σπίτι της βουλιάζει από τις πλημμύρες, πηγαίνει με την ξύλινη βαρκά της στη Ντάκα, μια μητρόπολη που σφύζει από ζωή, για να βρει ανάμεσα σε αμέτρητους κλιματικούς πρόσφυγες, τον πατέρα της, ο οποίος έχει απομακρυνθεί από κοντά της μετά τον θάνατο της μητέρας της. Η αποστολή της αυτή την φέρνει αντιμέτωπη αρχικά με το μυστήριο ενός κόσμου που βυθίζεται και στη συνέχεια με την πολυπλοκότητα του προβλήματος των εγκαταλελειμμένων ορφανών - καθώς στην πρωτεύουσα θα μοιραστεί τις μέρες και τις νύχτες της με μια παρέα νεαρών ρακοσυλλεκτών – γεγονότα που θα την αναγκάσουν να αποδεχτεί την απότομη ενηλικίωσή της. Πίσω στον ποταμό, συναντά κάποιον που μπορεί να την οδηγήσει στον πατέρα της.

Περιβαλλοντικό, εθνογραφικό και ανθρωπολογικό, δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ του Άγγελου Ράλλη (Ένας Τόπος για Όλους, Που είναι ο Σινγκάλ), ενός τολμηρού σκηνοθέτη που καταπιάνεται με δύσκολα στην πραγματοποίησή τους σχέδια, τα οποία έχουν σαν κεντρικό θέμα τους τον ξεριζωμό. Αυτή τη φορά βρίσκεται στα φουσκωμένα νερά του Βραχμαπούτρα στο Μπαγκλαντές, όπου επί 5 ολόκληρα χρόνια, κάτω από ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες (καταιγίδες, πλημμύρες και λάσπη αρχικά, ρύπανση και κυκλοφοριακό σε μια από τις πιο μολυσμένες και πολυπληθείς πόλεις της Ασίας στη συνέχεια), ακολουθεί τη δύσκολη καθημερινότητα μιας 12χρονης περιβαλλοντικής πρόσφυγα.

Πρόκειται για μια ιστορία ενηλικίωσης με φόντο την κλιματική κρίση που αφορά όλο και περισσότερους ανθρώπους σε ολόκληρο το κόσμο στις μέρες μας. Ένα ντοκιμαντέρ που συνδυάζει την παρατήρηση με τον λυρισμό και τον ρεαλισμό με το δράμα χωρίς - παρά το κεντρικό θέμα του - δείχνει τη φτώχεια ως αγοραίο θέαμα. Αντίθετα στο φινάλε έχει χώρο και για μια σεκάνς μαγικού ρεαλισμού στην οποία, μέσα από μία magic lantern, η Αφρίν παρακολουθεί εικόνες από την πορεία της ως εκεί. Σήμερα η Αφρίν είναι 17 ετών, μιλάει Αγγλικά, έχει επιστρέψει στο σχολείο και βοηθάει άλλα ορφανά παιδιά. Παράλληλα προσπαθεί να πραγματοποιήσει το όνειρό της, που είναι να γίνει ηθοποιός του λαϊκού θεάτρου Τζάτρα.

Βραβείο WFF Καλύτερου Περιβαλλοντικού Ντοκιμαντέρ στη Θεσσαλονίκη, Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ και Ειδικό Βραβείο στο Φεστιβάλ Giffoni, Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ στην Ιεράπετρα, στο Mediteran Film Festival, στο  Filem'on Film Festival, Βραβείο Jean Loup Passek στο MDOC - Melgaço International Documentary Film Festival. Από αυτό το Σάββατο 10/2 στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος.

Info: Η Αφρίν στον Καιρό της Πλημμύρας (Mighty Afrin: In the Time of Floods). Ντοκιμαντέρ. Ελλάδα, Γαλλία, Γερμανία, 2023. Πρεμιέρα: Σάββατο, 10 Φεβρουαρίου στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Σκηνοθεσία-σενάριο-φωτογραφία: Άγγελος Ράλλης. Μοντάζ: Νάντια Μπεν Ρασίντ, Άγγελος Ράλλης.


ΛΑΤΡΕΥΩ ΝΑ ΣΕ ΜΙΣΩ: Η Μπέα και ο Μπεν μοιράζονται ένα άψογο πρώτο ραντεβού, ωστόσο το επόμενο πρωινό, η επικοινωνία τους ψυχραίνεται απροσδόκητα. Ύστερα από καιρό, οι δύο τους συναντιούνται ξανά σε ένα γάμο στην Αυστραλία, όπου η συγκυρία τους υποχρεώνει να υποκριθούν πως είναι ζευγάρι. Η ιδέα - αν και χιλιοχρησιμοποιημένη - δεν είναι κακή, ιδιαίτερα στο εξωτικό μπακράουντ του καλοκαιρινού Σίντνεϊ, το οποίο δυστυχώς αξιοποιείται μονάχα καρτποσταλικά. Δεν υπάρχει πραγματική έμπνευση και τα περισσότερα αστεία είναι ιδιαίτερα χαμηλού επιπέδου. Μόνο για τους σκληροπυρηνικούς φαν του είδους.

Info: Λατρεύω να σε Μισώ (Anyone But You). Ρομαντική Κωμωδία. ΗΠΑ, Αυστραλία, 2023. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 8 Φεβρουαρίου. Σκηνοθεσία: Γουίλ Γκλουκ. Παίζουν: Σίντνεϊ Σουίνι, Γκλεν Πάουελ, Αλεξάντρα Σιπ, Χέντλεϊ Ρόμπινσον, Μπράιαν Μπράουν, Τσάρλι Φρέιζερ, Τζο Ντέιβιντσον, Ντάρεν Μπέρνετ. Διανομή: Feelgood Entertainment.


ΜΑΓΙΑ Η ΜΕΛΙΣΣΑ: Η ΧΡΥΣΗ ΣΦΑΙΡΑ: Η μελισσούλα Μάγια και ο κολλητός της Γουίλι καλούνται να σώσουν ένα μυρμήγκι  βρέφος που προορίζεται για πριγκίπισσα από τα χέρια των εχθρικών σκαθαριών και να ζήσουν μία επική περιπέτεια σε νέους, παράξενους κόσμους. Η γνωστή μελισσούλα στην τρίτη πρόσφατη ταινία της, βοηθά στο να συμφιλιωθούν μυρμήγκια με σκαθάρια προτίνοντας τις αξίες της συνεργασίας και της εμπιστοσύνης. Απευθύνεται σε μικρές ηλικίες και βγαίνει μονάχα σε ελληνική μεταγλώττιση.

Info: Μάγια η Μέλισσα: Η Χρυσή Σφαίρα (Maya the Bee: The Golden Orb). Κινούμενα Σχέδια. Γερμανία, Αυστραλία, 2021. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 8 Φεβρουαρίου. Σκηνοθεσία: Νόελ Κλίρι. Με τις φωνές των: Σαββίνα Γεωργίου, Αντώνυ Παπαμιχαήλ, Αρη Κυπριανού, Πλάτωνα Μουρατίδη, Μαριλένη Σταύρου, Ανδρέα Τσελεπό, Μαριάν Κυπριανού, Ευρώς Βασιλείου. Διανομή: Tanweer.


ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ:
Η ΑΠΕΙΛΗ: Τo Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας παρουσιάζει μια από τις πιο γνωστές ταινίες φαντασίας όλων των εποχών όπως δεν την έχετε (ξανα)δεί: για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε πρόσφατη 4Κ ψηφιακή επεξεργασία που έγινε από τον ίδιο τον σκηνοθέτη με αφορμή την επέτειο 40 ετών από την πρώτη κυκλοφορία της. Αυτό το Σάββατο 10 Φεβρουαρίου, 12 τα μεσάνυχτα στην αίθουσα Cinobo ΟΠΕΡΑ 1, η θρυλική «Απειλή» του Τζον Κάρπεντερ.

Σε μία απομονωμένη βάση στην Ανταρκτική, μια ομάδα επιστημόνων έρχεται αντιμέτωπη με μια φονική εξωγήινη οντότητα, η οποία έχει την ικανότητα να καταλαμβάνει το εσωτερικό τους και να παίρνει τη μορφή τους, μιμούμενη άριστα τον ξενιστή της. Προκειμένου να γλιτώσουν, καλούνται να διαπιστώσουν ποιος από τους εναπομείναντες συντρόφους τους κρύβει μέσα του τη μυστηριώδη απειλή.

Info: Απειλή (The Thing). Φαντασίας Τρόμου. ΗΠΑ, 1982. Ειδική Προβολή: Σάββατο 10 Φεβρουαρίου, 12 τα μεσάνυχτα στην αίθουσα Cinobo ΟΠΕΡΑ 1. Σκηνοθεσία: Τζον Κάρπεντερ. Παίζουν: Κερτ Ράσελ, Κιθ Ντέιβιντ, Γουίλφορντ Μπρίμλεϊ, Ρίτσαρντ Μέισουρ, Ντόναλντ Μόφατ. Είσοδος: 7 Ευρώ. 

εμφάνιση σχολίων