DOCTV.GR | ΦΩΤΟ: ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΣΤΕΛΛΑΣ, ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ
1 Αυγούστου 2022
Τα σκόρπια σπίτια κάτασπρα,
κ’ ένα κόκκινο κάτω απ’ το λόφο.
Λίγο πιο πάνω, ξέρουμε,
είναι η μεγάλη ασβεστωμένη μάντρα.
Από κει κατεβαίνει η δροσιά
προς τους ευκάλυπτους
κ’ ένα άρωμα από σάπια ροδάκινα
σωριασμένα στο δρόμο.
Άξαφνα τα τζιτζίκια σώπασαν.
Δυο ηλιοκαμένα σώματα
στ’ άσπρα σεντόνια.
Βγάλε και το δαχτυλίδι σου
–μου πιάνει ένα δικό μου χώρο
στο μικρό σου δάχτυλο.
Ο Γιάννης Ρίτσος (1 Μαΐου 1909-11 Νοεμβρίου 1990) ήταν Έλληνας ποιητής. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της νεότερης ελληνικής ποίησης. Δημοσίευσε πάνω από εκατό ποιητικές συλλογές και συνθέσεις, εννέα μυθιστορήματα, τέσσερα θεατρικά έργα, μελέτες, μεταφράσεις, χρονογραφήματα. Το 1968 προτάθηκε για το βραβείο Νομπέλ, το οποίο δεν πήρε, διότι θεωρήθηκε στρατευμένος ποιητής (δηλαδή ήταν μέλος του ΚΚΕ). Το 1975 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίoυ Θεσσαλονίκης και το 1977 τιμήθηκε με το Βραβείο Ειρήνης Λένιν. Άλλα σημαντικά βραβεία που απέσπασε είναι το Μέγα Διεθνές Βραβείο Ποίησης (Βέλγιο, 1972) και το Πρώτο Κρατικό Βραβείο Ποίησης για το έργο του, Η Σονάτα του Σεληνόφωτος (1956).
Διαβάστε επίσης:
Γιάννης Ρίτσος: Ανεβήκαμε στα φτερά των χελιδονιών
Ρίτσος: Τρία ερωτικά ποιήματα
Δέκα ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου
εμφάνιση σχολίων