0
1
σχόλια
231
λέξεις
CULTURE
Αποχαιρετάμε τον Πάνο Νάτση, μ ένα ποίημα που του άρεσε πολύ
 
DOCTV.GR
31 Ιανουαρίου 2022
Απόσπασμα από το ποίημα Ελεύθεροι της Πόππης Δέλτα 
 
Θα σε περιμένω στη γωνία, Τοσίτσα και Πατησίων
θα φοράω μαύρα, όπως πάντα.
Δεν θα έχω κινητό μαζί μου.
Στείλε τις γάτες στη μάνα μου και κανα δυο πράγματά μας
για να μας θυμάται.
Μην πάρεις τίποτα μαζί σου,
να φορέσεις και εσύ μαύρα, στα έχω κρεμάσει στη πόρτα του δωματίου.
Την πόρτα μην την κλειδώσεις και τα κλειδιά άφησε τα επάνω της.
Άφησε και εσύ το κινητό σου.
Θα βρεθούμε στις 9:00.
Θα είναι η πρώτη μας συνάντηση ελεύθεροι.
Μην λησμονήσεις τίποτα και μην κοιτάξεις πίσω σου.
 
 
Μην φοβάσαι, θα είμαστε πάντα,
εγώ και εσύ.
Αυτή τη φορά,
χωρίς δεσμά, χωρίς πρέπει.
Θα σε περιμένω στη γωνία, Τοσίτσα και Πατησίων.
Θα φοράω μαύρα, όπως πάντα.
Θα περπατήσουμε όλη την Αθήνα,
μέσα σε αυτά τα ερωτικά της φώτα, ελεύθεροι.
Δεν θα χρειαστεί να ξανηζήσουμε πνιγμένοι και παγιδευμένοι
με την σκέψη μας στο αύριο.
Ο θάνατος έτσι και αλλιώς παραμονεύει.
Όλα είναι εφήμερα,
όλης μας η ζωή είναι μια στιγμή, ένα πέρασμα από εδώ.
 
 
Μην σε τρομάζει τίποτα, θα είμαστε πάντα,
εγώ και εσύ.
Δεν θα πνίγουμε πια τους λυγμούς μας στο μαξιλάρι,
 
Όχι, δεν θα αποξενωθούμε,
πάντα θα υπάρχει η κατάλληλη, η πιο ερωτική, η πιο ρομαντική στιγμή
– μέσα στις φωτιές -μέσα στους καπνούς -μέσα στις φωνές
πάντα θα υπάρχει η στιγμή
που θα ερωτευόμαστε ξανά από την αρχή,
που θα φιλιόμαστε και ο κόσμος θα βουβαίνει.


Διαβάστε επίσης:
Μπουκόβσκι: Πρώτα δοκιμάζουν να σε τσακίσουν με την ανυπόφορη φτώχεια
Αντίστροφη αφιέρωση
Μπέκετ: Τι θα ‘κανα χωρίς αυτόν τον κόσμο

 
εμφάνιση σχολίων