«Η ζωή πριν από το ξανά δεν είναι ζωή...». Από τον Δημήτρη Δημητριάδη
«Το ξανά.DOCTV.GR | ΦΩΤΟ: PEXELS
18 Μαΐου 2020
Η στιγμή όπου ζεις ξανά.
Η στιγμή ξανά.
Η ζωή ξανά.
Η ζωή πριν από το ξανά δεν είναι ζωή.
Με το ξανά ζει κανείς την ζωή του. Πριν από το ξανά δεν μπορεί.
«Η πρώτη φορά έρχεται για να ‘ρθεί η δεύτερη φορά.
Για να ‘ρθεί η φορά εκείνη που θα ζήσεις πραγματικά αυτό που δεν έζησες, δεν μπορούσες να ζήσεις την πρώτη φορά.
Να το ζήσεις με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, να το ζήσεις όμως.
Μέσα. Από μέσα.
Ξανά αλλά μέσα κι από μέσα.
Το ίδιο αλλά πραγματικά.
Όχι όπως τότε.
Τώρα μέσα σου.
Κι από μέσα σου.
Αυτό είναι το πραγματικά. Το ξανά. Η δεύτερη φορά.
Αυτή είναι η πρώτη φορά. Η δεύτερη.
Η δεύτερη είναι η πρώτη φορά....»
«Ναι μετά να ξαναγίνει, για να μπορέσεις να το ζήσεις. Να ξαναγίνει. Να γίνει ξανά.
Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Η πρώτη φορά να χαθεί, να ξαναρθεί μια άλλη φορά, να ξαναρθεί το ίδιο, και τότε να το ξαναζήσεις. Και τότε το ζεις. Τότε μόνο το ζεις. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Όχι πριν. Όχι την πρώτη φορά.
Η πρώτη φορά έρχεται για να ‘ρθεί η δεύτερη φορά. Για να ‘ρθεί η φορά εκείνη που θα ζήσεις πραγματικά αυτό που δεν έζησες, δεν μπορούσες να ζήσεις την πρώτη φορά.
Να το ζήσεις με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, να το ζήσεις όμως. Μέσα. Από μέσα. Ξανά αλλά μέσα κι από μέσα.
Το ίδιο αλλά πραγματικά. Όχι όπως τότε.
Τώρα μέσα σου. Κι από μέσα σου. Αυτό είναι το πραγματικά. Το ξανά. Η δεύτερη φορά. Αυτή είναι η πρώτη φορά. Η δεύτερη.
Η δεύτερη είναι η πρώτη φορά.»
Δημήτρης Δημητριάδης, Λήθη • Πέντε θεατρικοί μονόλογοι, εκδόσεις Σαιξπηρικόν. Ο Δημήτρης Δημητριάδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944. Σπούδασε θέατρο και κινηματογράφο στις Βρυξέλλες από το 1963 μέχρι το 1968. Εκεί έγραψε, το 1965-66, το πρώτο θεατρικό του έργο, Η τιμή της ανταρσίας στη μαύρη αγορά, το οποίο ανέβασε ο Patrice Chereau το 1968, στο Theatre de la Commune d’ Aubervilliers, στο Παρίσι. Το 1978 εκδόθηκε το Πεθαίνω σα χώρα, το πρώτο του πεζογράφημα και το 1980 η ποιητική ενότητα Κατάλογοι 1-4. Μετέφρασε έργα των J. Genet, M. Blanchot, G. Bataille, Nerval, Balzac, W. Gombrowicz, B.-M. Koltes, T. Williams, Moliere, Shakespeare, M. Duras, Courteline, S. Beckett, Ευριπίδη και Αισχύλου.
Διαβάστε επίσης:
Δημητριάδης: Μόνον ο άνθρωπος
Δ. Δημητριάδης: Πεθαίνω σαν χώρα
εμφάνιση σχολίων