Οι διάσημες ακτιβίστριες VISUALISM της τέχνης

VISUALISM Guerrilla Girls, Oι φεμινίστριες μασκοφόροι εκδικητές. Φορώντας μάσκες γορίλα, μίνι φούστες και με ψευδώνυμα γυναικών καλλιτεχνών όπως η Φρίντα Κάλο, η Kathe Kollwitz, και η Alma Thomas, η φεμινιστική κολεκτίβα ξεκίνησε να ταρακουνά τον κόσμο της τέχνης πριν από 30 χρόνια. Συγκροτήθηκε το 1985 στη Νέα Υόρκη, με αποστολή να φέρει στο φως φυλετικές και σεξιστικές διακρίσεις στις τέχνες με διάφορες μορφές διαμαρτυρίας, διαπομπεύοντας με σκανδαλώδεις ενέργειες τις μισογύνικες αντιλήψεις. Μέσω αυτοκόλλητων, αφισών, διαφημιστικών πινακίδων, δημόσιων συζητήσεων και του “weenie count”–της προσμέτρησης των έργων τέχνης από γυναίκες δημιουργούς σε σχέση με τους άντρες στα μεγάλα ιδρύματα τέχνης- έχουν επισημάνει την υποκρισία στον καλλιτεχνικό κόσμο, τον διαδεδομένο σεξισμό και ρατσισμό πολύ πριν το #metoo– αν και το ΜoΜΑ (αμερικανικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης) τις τιμάει δεόντως. Εκφράζοντας τα ιδανικά τους και τις απόψεις τους για μια ποικιλία κοινωνικών ζητημάτων η δουλειά τους, κυρίως αφίσες, είναι ένας συνδυασμός από χιουμοριστικές εικόνες, εξωφρενικές εικονογραφήσεις και στατιστικά παραδείγματα. Η κολεκτίβα είναι στις σήμερα συμπεριλάμβάνει πλέον στους στόχους της τους πολιτικούς και κυρίως τους συντηρητικούς ρεπουμπλικάνους.

Pussy Riot, αντάρτικο στη Ρωσία, την εξουσία, την εκκλησία. «Ένα ρωσικό πανκ ροκ συγκρότημα που έχει στήσει πολλές «αντάρτικες» συναυλίες σε δημόσιους χώρους». Οι Pussy Riot συγκλόνισαν αρχικά το 2012 με μια συναυλία διαμαρτυρίας στον καθεδρικό της Μόσχας με στόχο την Ορθόδοξη εκκλησία και τη στήριξη της στον Βλαντιμίρ Πούτιν. Η καταδίκη των Pussy Riot μετά την «πανκ προσευχή» και η φυλάκιση μελών τους, ανέδειξαν την προκλητική συμπεριφορά της εξουσίας και τις μετέτρεψαν σύντομα σε καλλιτεχνικά ακτιβιστικά σύμβολα. Την ίδια χρονιά έγιναν εξώφυλλο στο αμερικανικό περιοδικό Time το οποίο τις συμπεριλαμβάνει τώρα στις γυναίκες που διαμόρφωσαν την δεκαeτία των 00s.

Έχουν ασχοληθεί με πολιτικά ζητήματά όπως ο φεμινισμός, τα LGBT δικαιώματα, η δημοκρατία, η ελευθερία του λόγου και η αντιπολίτευση στον Πούτιν. Η πολιτική τους δράση μέσω των performance είναι ένα δείγμα για το πως οι αυταρχικές πολιτικές μπορούν συχνά να εμπνεύσουν κάποια από τα πιο προκλητικά έργα τέχνης. Οι Pussy Riot έχουν δει να συλλαμβάνονται ακόμα και να δηλητηριάζονται επί ρώσικου εδάφους, Τώρα κάνουν περιοδεία στην Αμερική με τη μουσική τους ενώ μπορείτε να δείτε το φιλμ του Έλληνα σκηνοθέτη Μάνου Τσίζεκ με θέμα τις PR με τίτλο The Penal Colony.

Carrie Reichardt, Tο κίνημα του crafticism. Διάσημη για την συνεχιζόμενη ακτιβιστική της πορεία, η καλλιτέχνης Carrie Reichardt ασχολείται με κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά ζητήματα, από άδικες τις φυλακίσεις και τη θανατική ποινή έως τους νεότερους αποικιοκρατικούς πολέμους. Εμβληματική μορφή του Craftivism κινήματος θεωρεί πως το να διατυπώνεις τη γνώμη σου μέσω της δημιουργικότητας κάνει τη φωνή σου δυνατότερη. Το Craftivism είναι ουσιαστικά ένα αντί-βιομηχανικό κίνημα που ξεκίνησε τη δεκαετία του ‘60 και συνδυάζει τις χειροτεχνίες, ως μια ασχολία που θεωρείται «γυναικείο χόμπι», με τις δυτικές φεμινιστικές θεωρίες και πρακτικές. Συμμετέχοντας στην σε δημόσια καλλιτεχνικά πρότζεκτ, χρησιμοποιεί τοιχογραφίες, μωσαϊκά και μεταξοτυπίες για να δημιουργήσει περίπλοκα και ιδιαίτερα πολιτικοποιημένα έργα. Η συχνή της επικοινωνία με πολιτικούς κρατούμενους έχει επηρεάσει το έργο της σε μεγάλο βαθμό καθώς και τον αγώνα της για την κατάργηση της θανατικής ποινής. Τα πιο πρόσφατα έργα της έχουν θέμα το επαναστατικό πνεύμα που εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο και το τέλος του καπιταλισμού ως την μόνη απάντηση -και τη Mary Bamber μια κεραμική φιγούρα της διάσημης επαναστάτριας σοσιαλίστριας.

εμφάνιση σχολίων