Το γάλα αμυγδάλου ΖΗΝ σκοτώνει τις μέλισσες

ΖΗΝ Το λεγόμενο γάλα αμυγδάλου, παρότι έχει χαμηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη, δεν περιέχει φυσικές βιταμίνες και είναι επεξεργασμένη τροφή, έχει γίνει ανάρπαστο ως μια εναλλακτική πηγή πρόσληψης θρεπτικών στοιχείων για όσους δεν θέλουν να πίνουν γάλα ζωικής προέλευσης ή έχουν δυσανεξία στη λακτόζη. Η κατανάλωσή του έχει εκτιναχθεί στα ύψη ενώ μόνο στις ΗΠΑ, η ζήτηση έχει αυξηθεί κατά 250%, σύμφωνα με την εταιρεία Nielsen.

Οι παραγγελίες τεράστιων ποσοτήτων αμυγδάλου για την παραγωγή του ροφήματος, θέτουν σε τεράστια πίεση τους πληθυσμούς των μελισσών που επικονιάζουν τις αμυγδαλιές, με αποτέλεσμα τον θάνατο δισεκατομμυρίων εντόμων μέσα σε μόνο λίγους μήνες. Το γεγονός συνιστά σοβαρή απειλή για την πλανητική τροφική αλυσίδα και το οικοσύστημα. Η πρόσφατη μελέτη που παρουσιάζει ο Guardian, αναφέρει πως η μεγάλη θνησιμότητα μεταξύ των μελισσών οφείλεται κυρίως στην εκτεταμένη χρήση ζιζανιοκτόνων που χρησιμοποιούν οι καλλιεργητές στις αμυγδαλιές, ώστε να ανταπεξέλθουν στην τεράστια ζήτηση.

Ένα από τα πιο διαδομένα είναι η γλυφοσάτη του περίφημου Round Up (που έχει αποδειχθεί καρκινογόνα για τους ανθρώπους αλλά και θανατηφόρα για τις μέλισσες). Υπάρχουν όμως και πολλά χημικά που δεν έχουν σημανθεί ως τοξικά, αν και μπορούν να αρρωστήσουν τις μέλισσες  και να αποδυναμώσουν το ανοσοποιητικό τους σύστημα. Ενώ μερικές από αυτές μπορούν να επιβιώσουν στην εποχή της επικονίασης, ίσως να μην αντέξουν τον χειμώνα ή να πάρουν μαζί τους ουσίες που σταδιακά θα δηλητηριάσουν ολόκληρη την αποικία.
 

Η Καλιφόρνια αποδίδει το 80% της παγκόσμιας παραγωγής αμυγδάλου. Μόνο το χειμώνα του 2018-2019, εκτιμάται πως στην περιοχή, πέθαναν περίπου 50 δισεκατομμύρια μέλισσες  

Εκτός όμως από τα φυτοφάρμακα, υπάρχουν και δύο ακόμη παράγοντες που εξολοθρεύουν τις μέλισσες: Κανονικά, τους χειμερινούς μήνες, το σμήνος παραμένει μέσα στην κυψέλη, εξασφαλίζοντας τη διατήρηση της θερμοκρασίας στους 32 βαθμούς Κελσίου, ώστε η βασίλισσα να παραμένει ζεστή. Όμως η παρουσία αμυγδαλιών κοντά στις αποικίες τις ωθεί να βγαίνουν από τα μελίσσια τους μέσα στον χειμώνα, έως και δύο μήνες νωρίτερα από το κανονικό. Από την άλλη, οι πλέον αχανείς εκτάσεις με αμυγδαλιές, έχουν ως αποτέλεσμα την παρουσία εκατομμυρίων μελισσών σε σχετικά μικρές περιοχές, κάτι που κάνει ευκολότερη τη μετάδοση ασθενειών.

Η Καλιφόρνια αποδίδει το 80% της παγκόσμιας παραγωγής αμυγδάλου. Το 2000, αμυγδαλιές κάλυπταν 5.000.000 στρέμματα στην περιοχή, αλλά ως το 2018 η έκταση αυτή είχε διπλασιαστεί, αποδίδοντας ένα εκατομμύριο τόνους αμυγδάλων κάθε χρόνο. Μόνο το χειμώνα του 2018-2019, εκτιμάται πως στην περιοχή της Κεντρικής Κοιλάδας, πέθαναν περίπου 50 δισεκατομμύρια μέλισσες. Πρόκειται για αριθμό που ξεπερνά το ένα τρίτο των ελεγχόμενων αποικιών στις ΗΠΑ και για τη μεγαλύτερη απώλεια εντόμων που έχει καταγραφεί από τα μέσα της δεκαετίας του 2000, όταν ξεκίνησαν οι μετρήσεις.
 

1,7 εκατομ. μελίσσια μεταφέρονται ετησίως από όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες στην Καλιφόρνια για μια βιομηχανία 11 δις δολαρίων  

Οι μέλισσες επικονιάζουν τις αμυγδαλιές με βάση τις παραγγελίες των βιομηχανιών. Αυτό σημαίνει πως μεταφέρονται ετησίως 1,7 εκατομ. μελίσσια, από όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες στην Καλιφόρνια για μια βιομηχανία 11 δις δολαρίων. «Η αυλή μου είναι γεμάτη με άδεια μελίσσια, που κάποτε φιλοξενούσαν υγιείς πληθυσμούς μελισσών» λέει ο μελισσοκόμος Ντένις Αρπ, ο οποίος, όπως και πολλοί συνάδελφοί του, εξασφαλίζουν σχεδόν το μισό εισόδημά τους από την ενοικίαση των μελισσών τους για την επικονίαση αμυγδαλιών. Ο Αρπ τονίζει πως τη δεκαετία του 1980 ζούσε αποκλειστικά από την πώληση μελιού, χάνοντας ετησίως μόλις το 5% των μελισσών του. Εκείνα τα χρόνια στην πλειονότητα των περιπτώσεων οι θάνατοι των εντόμων οφείλονταν σε ασθένειες ή ακραία καιρικά φαινόμενα. Όμως η πώληση μελιού έχει πολύ μικρότερο περιθώριο κέρδους, από την ενοικίαση των αποικιών στις μεγάλες φάρμες αμυγδάλου.

Οι μέλισσες ευημερούν σε οικοσυστήματα μεγάλης βιοποικιλότητας, αλλά η παραγωγή αμυγδάλου στην Καλιφόρνια τους επιβάλει ένα επικίνδυνο καθεστώς μονο-καλλιέργειας, στερώντας τους τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζονται, κάνοντας τες πιο επιρρεπείς και στη μετάδοση ασθενειών. Έτσι πλέον κάθε χρόνο, ο Ντένις Αρπ χάνει το 30% περίπου των μελισσών.
 

Για τη δημιουργία ενός και μόνο αμυγδάλου απαιτούνται περίπου 3,87 λίτρα νερού  

Πέρα όμως από το κόστος για τις μέλισσες, οι αμυγδαλιές απαιτούν και τεράστιες ποσότητες νερού. Το οικολογικό περιοδικό Mother Jones, εκτιμά ότι για τη δημιουργία ενός και μόνο αμυγδάλου απαιτούνται περίπου 3,87 λίτρα νερού.

Οι ειδικοί υποστηρίζουν πως η βιομηχανική γεωργία πρέπει να αλλάξει ριζικά για να προστατευτούν οι μέλισσες. Σε μια προσπάθεια να αλλάξει η υφιστάμενη κατάσταση, στην Καλιφόρνια έχουν δραστηριοποιηθεί ΜΚΟ, όπως η Bee Better, οι οποίες έρχονται σε συμφωνίες με καλλιεργητές αμυγδάλου για να εμπλουτίσουν το χωράφι τους, φυτεύοντας αγριολούλουδα και τριφύλλια ανάμεσα στις αμυγδαλιές, ώστε με αυτόν τον τρόπο οι μέλισσες να έχουν περισσότερες επιλογές.

«Το μεγάλο ποσοστό θνησιμότητας δημιουργεί ένα θλιβερό μοντέλο εργασίας για τους μελισσοκόμους», λέει ο Νέιτ Ντόουνλι, επιστήμονας του κέντρου Βιολογικής Ποικιλομορφίας. «Είναι σαν να στέλνουμε τις μέλισσες στον πόλεμο. Πολλές δεν επιστρέφουν πίσω».


Διαβάστε επίσης:
10 τρόποι για να προστατεύσουμε τις μέλισσες
500 εκατομ. νεκρές μέλισσες
ΕΡΕΥΝΑ: Μάθε από τις μέλισσες

εμφάνιση σχολίων