Το ότι γεννήθηκε εκτός γάμου, τον έσπρωξε στην τέχνη: Στις 15 Απριλίου 1452 ο Leonardo da Vinci γεννήθηκε εκτός γάμου από τον Piero da Vinci, εξέχοντα συμβολαιογράφο, και την Caterina Lippi, σε μια μικρή πόλη περίπου 20 μίλια έξω από τη Φλωρεντία. Ουσιαστικά γι αυτόν ήταν τύχη το γεγονός πως οι γονείς του δεν είχαν παντρευτεί διότι αν είχε αποτελέσει το αποτέλεσμα μιας νομικής ένωσης, ο Leonardo θα είχε ακολουθήσει τα βήματα του πατέρα του, όπως όλοι οι άντρες της οικογένειας για τουλάχιστον πέντε γενεές. Όμως οι ηθικοί κανόνες της εποχής που απέκλειαν τα παιδιά εκτός γάμου, του έδωσαν τη δημιουργική του ελευθερία.
Ήταν αυτοδίδακτος: Αν ο Λεονάρντο είχε γίνει συμβολαιογράφος, θα είχε πάει σε λατινικό σχολείο για να μελετήσει τα κλασικά της εποχής και ανθρωπιστικές επιστήμες. Αντ' αυτού, φοίτησε για λίγο σε ένα τοπικό σχολείο ώστε να μάθει εμπορικά μαθηματικά. Εκτός από αυτό, ήταν αυτοδίδακτος. Καθοδηγούμενος από τις δικές του τάσεις, απομακρύνθηκε το κυρίαρχο δόγμα της γνώσης, εξερευνώντας τον κόσμο με μια ειλικρινή και αχαλίνωτη περιέργεια. Η ευγενική του καταγωγή από την πλευρά του πατέρα του, του πρόσφερε ωστόσο πρόσβαση στις αυλές και στους κύκλους καλλιτεχνών.
Ενδιαφερόταν για τις γέφυρες και τα όπλα, όσο ενδιαφερόταν για τη ζωγραφική: Στις αρχές της δεκαετίας του 1480, καθώς έφτανε την ηλικία των 30 ετών, η καριέρα ζωγραφικής του Λεονάρντο στη Φλωρεντία άρχισε να εξασθενεί. Σε αναζήτηση μιας σταθερής δουλειάς, έγραψε μια μεγάλη επιστολή στον δούκα του Μιλάνου και μέσα σε περισσότερες από 10 παραγράφους, εξέφρασε τις τεράστιες ικανότητές του στον τομέα της μηχανικής. Για τον δούκα, θα μπορούσε να σχεδιάσει γέφυρες και τεθωρακισμένα οχήματα, όπλα και δημόσια κτίρια. Επιστήμη και ζωγραφική ήταν συνυφασμένα για εκείνον, αφού σύμφωνα με τον ιστορικό τέχνης, E.H. Gombrich, τοποθετώντας την τέχνη του πάνω σε επιστημονικά θεμέλια, ο Λεονάρντο πίστευε πως η ζωγραφική μετατρέπονταν από ταπεινή τέχνη, σε τιμητική και ευγενή επιδίωξη.
Τα σημειωματάριά του που διαβάζονταν μόνο μέσα από καθρέπτη, έχουν μια μάλλον πεζή εξήγηση: Ο Λεονάρντο έγραφε στα σημειωματάρια του από τα δεξιά προς τα αριστερά, χρησιμοποιώντας μια γραφή που διαβάζεται μόνο όταν τοποθετείται μπροστά από έναν καθρέφτη. Πολλοί υπέθεσαν πως αυτό το έκανε για να προφυλάξει τις μοναδικές ιδέες του. Στην πραγματικότητα έγραφε έτσι όχι επειδή ήταν μυστικοπαθής, αλλά διότι ήταν αριστερόχειρας και δυσλεκτικός. Αυτή η τεχνική λοιπόν, εμπόδιζε το να λεκιάζει τα πάντα με μελάνι.
Ο Λεονάρντο ήταν ομοφυλόφιλος. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι καταπιέστηκε: Το 1476, μια εβδομάδα πριν από τα 24α γενέθλιά του, ο Λεονάρντο, μαζί με τρεις άλλους νέους άνδρες, κατηγορήθηκαν ανώνυμα για τη διάπραξη σοδομίας με 17χρονη αρσενική πόρνη, τον Jacopo Saltarelli. Ευτυχώς για τον Λεονάρντο, ένας από τους άλλους κατηγορούμενους είχε μια σύνδεση με τον ισχυρό Οίκο των Μεδίκων. Έτσι όλοι βγήκαν από τη δύσκολη θέση με «την προϋπόθεση ότι δεν γίνονται θα υπάρξουν άλλες κατηγορίες». Μερικές εβδομάδες αργότερα, έγινε άλλη μια καταγγελία, πάλι σε σχέση με το Saltarelli. Όμως δεν εμφανίστηκαν μάρτυρες και η υπόθεση έπεσε στην αφάνεια για πάντα. Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι είχε αρκετούς εραστές σε όλη του τη ζωή. Δύο χρόνια μετά τις κατηγορίες για σοδομία, στο σημειωματάριό του απαθανάτισε την πατημασιά ενός άνδρα και ενός πιο νεαρού, αντικριστά η μία στην άλλη. «Ο πιο αγαπημένος φίλος μου…», γράφει δίπλα στο σχέδιο, ενώ η ημιτελής πρόταση υπονοεί μια πραγματική συναισθηματική οικειότητα μεταξύ των δύο. Οι σεξουαλικές προτιμήσεις του Λεονάρντο αντανακλούσαν επίσης στα σκίτσα και τα έργα ζωγραφικής του, τα οποία δείχνουν πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον για το αρσενικό σώμα απ 'ό, τι για το γυναικείο. Επίσης, ενώ ζωγράφιζε πολλούς άνδρες σε πλήρως γυμνά πορτραίτα, σχεδόν όλες οι γυναίκες απεικονίζονται ντυμένες.
Πηγές:
artsy.net,
wikiart,
art.net
Διαβάστε επίσης:
Γιατί ο Πικάσο είχε εμμονή με τον Μινώταυρο
Η ιστορία του Μπλε
Ukiyo-e, έρωτας και άλλες ιστορίες
Kintsugi: Η ομορφιά του ραγίσματος