3, 4 better lock your door
5, 6 grab your crucifix
7, 8 better stay up late
9, 10 …kiss your career goodbye!
Κάπως έτσι θα άλλαζαν οι στίχοι που τραγουδάνε τα μικρά παιδιά που έχει σκοτώσει ο Freddy Kruger στους εφιάλτες των επόμενων στόχων του, αν ήταν στο χέρι του Mark Patton, πρωταγωνιστή του δεύτερου μέρους του A Nightmare On Elm Street 2: Freddy’s Revenge.
Το πρώτο sequel της επιτυχημένης σειράς ταινιών τρόμου υποτίθεται πως θα ήταν το big break του Patton στο κινηματογραφικό στερέωμα, όπως το προηγούμενο μέρος παρουσίασε τον Johny Depp στην πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση. Αντ’ αυτού ο ηθοποιός βρέθηκε στο επίκεντρο της πιο gay ταινίας τρόμου που γυρίστηκε ποτέ, ενός siren song για όλη την gay κοινότητα. Ο ίδιος, gay στην πραγματική ζωή - και μάλιστα εντός ντουλάπας - τη δεκαετία του 80, βίωσε μια άνευ προηγουμένου κατακραυγή γύρω από το άτομο του, που τελικά του στέρησε την καριέρα του πριν καλά καλά αυτή ξεκινήσει. 30 χρόνια μετά την κυκλοφορία του φιλμ, για πρώτη φορά ο Patton αφηγείται την ιστορία από τη δική του πλευρά και συμφιλιώνεται έτσι με το παρελθόν στο νέο ντοκιμαντέρ Scream, Queen! My Nightmare on Elm Street.
Το ταξίδι μας ξεκινά στο Missouri όπου μεγάλωσε ο Patton, εντάσσοντας μας έτσι στο πως είναι να αντιλαμβάνεσαι από τα 4 σου πως διαφέρεις από τον περίγυρο της αμερικανικής επαρχίας. Αλλά και πως προς έκπληξή του και δική μας, εκεί ποτέ δεν ένιωσε ντροπή ή ενοχή για το ότι ήταν ομοφυλόφιλος. σε αντίθεση με την ενήλικη ζωή του αργότερα και τη βιομηχανία του θεάματος ειδικότερα. Θα περίμενε κανείς πως το Hollywood θα ήταν πιο ανεκτικό και δεκτικό, μιλάμε όμως για την εποχή του AIDS, του στίγματος και της φοβίας που περιτριγύριζε τότε την κοινότητα.
Η Αμερική στη σκιά του AIDS ήταν πνιγμένη στην ομοφοβία. Πόση ειρωνεία ο πρώτος του πρωταγωνιστικός ρόλος να είναι για μια ταινία με τόσο queer subtext
Η αρχή έγινε στο Broadway με τη Cher. Ένα όνειρο που πραγματοποιήθηκε. Στη Νέα Υόρκη «αισθάνθηκα ελεύθερος» λέει ο Patton, όπως πολλά παιδιά που μεγαλώνουν σε αγροτικές περιοχές της Αμερικής. Στη Νέα Υόρκη βρήκε μια ενεργή κοινότητα. «Το πρόβλημα μου ήταν απλώς ένα πρόβλημα γεωγραφίας». Όμως πηγαίνοντας στο LA έπρεπε να κρύψει τον σεξουαλικό του προσανατολισμό. Η Αμερική στη σκιά του AIDS ήταν πνιγμένη στην ομοφοβία. Πόση ειρωνεία ο πρώτος του πρωταγωνιστικός ρόλος να είναι για μια ταινία με τόσο queer subtext.To Freddy’s Revenge δεν επικεντρώθηκε στο καλό κορίτσι, αλλά στον Jesse - που υποδύεται ο Patton - έναν ανόητο, σπασίκλα έφηβο που φοβάται το σεξ. Η κοπέλα του είναι έτοιμη για το μεγάλο βήμα, όμως ο ίδιος, κάθε φορά που πρόκειται να συμβεί το μοιραίο, νιώθει «κάτι φριχτό μέσα του», αναφερόμενος στον Freddy Kruger. Το γεγονός πως όποτε έχει έναν εφιάλτη τσιρίζει σαν κορίτσι, δεν βοηθάει πολύ την κατάσταση.
Οι κριτικοί και το κοινό την ονόμασαν ως queer movie από τη στιγμή που βγήκε στους κινηματογράφους
Ο σεναριογράφος Dave Chaskin εμπνεύστηκε έναν Freddy Kruger που στοίχειωνε το σώμα του Jesse σαν δαίμονας. με τον Patton να λέει ατάκες όπως «είναι μέσα μου! Θέλει να με πάρει πάλι». Η σεξουαλική ένταση είναι διάχυτη όταν οι Jesse και Freddy βρίσκονται μαζί στη οθόνη. Επιπλέον η ταινία περιλαμβάνει σκηνές σε gay bar, μια BDSM φάση σε ντουζ και πολύ περισσότερο αντρικό γυμνό από ό,τι μας έχουν συνηθίσει οι ταινίες τρόμου, ανεξαιρέτως της εποχής που έχουν γυριστεί.Μπορεί το συνεργείο της ταινίας να έχει αντιρρήσεις με αυτό, οι κριτικοί και το κοινό όμως την ονόμασαν ως queer movie από τη στιγμή που βγήκε στους κινηματογράφους. Μπορεί αυτό να την έχει κάνει ακόμα πιο δημοφιλή και cool σήμερα, όμως τότε ήταν ακριβώς αυτό η οπτική που κατέστρεψε την καριέρα του Patton πριν καλά καλά αυτή καταφέρει να ξεκινήσει. Τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα όταν ο Chaskin αρνήθηκε πως υπήρχε εξαρχής gay subtext και κατηγόρησε εξολοκλήρου την ερμηνεία του Patton για την όλη ιστορία, λέγοντας για παράδειγμα «στο σενάριο ποτέ δεν έγραψα να ουρλιάζεις σαν γυναίκα». Σαφώς δεν βοήθησε που ο ίδιος ο Putton ήταν κρυφός gay, οπότε αντί να αντιδράσει με ένα τρόπο που θα απενοχοποιούσε την όλη κατάσταση, βυθίστηκε στη ντροπή και τις ενοχές.
Το Scream, Queen! My Nightmare on Elm Street δεν είναι ένα making-of της ταινίας. Στα 30 χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από το Freddy’s Revenge o David Chaskin έχει δώσει εκατοντάδες συνεντεύξεις, ενώ έχουν γραφτεί αμέτρητες queer αναλύσεις σε τυπωμένες και ψηφιακές σελίδες. Ποτέ όμως ως τώρα δεν έχει αποτυπωθεί η πλευρά του πρωταγωνιστή και οι επιπτώσεις αυτού του ρόλου στη ζωή του. Ανοιχτά gay activist, φορέας του HIV και cult icon, η ώρα ήρθε για τον Matt Patton να ξορκίσει το δαίμονα του, σε μια πραγματική ιστορία αποκατάστασης και χειραφέτησης.
εμφάνιση σχολίων