Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Αποπλαστικοποιημένη ζω(ν)η

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Μεγάλωσα με ξύλινα παιχνίδια. Αυτό μου δημιούργησε ένα αντανακλαστικό υπαρξιακό, στο πλαστικό: η θέα ενός μεγάλου κομματιού από συνθετικό πλαστικό με κάνει να σκέφτομαι ότι «αυτό» θα ζήσει περισσότερο από εμένα.

Από την οικολογική υστερία του τελευταίου χρόνου ξεπήδησαν πολλές πολιτικές προτάσεις, θεωρίες, όροι και κυρίως προϊόντα που προσφέρουν εναλλακτικές.

Προφανώς η λύση στην παγκοσμιοποιημένη ρύπανση δεν μπορεί να κρύβεται στα ψιλά γράμματα των συσκευασιών, ούτε στα πολιτικά ημίμετρα των στρατιωτικών και εμπορικών αποβλήτων.

Η απάντηση στον καπιταλισμό δεν μπορεί να είναι ο καπιταλισμός. Με λίγα λόγια έχε λίγα αλλά καλά, διεκδίκησε το μέτρο, προστάτεψε τη γη σαν να είναι το μοναδικό νησί στο σύμπαν.

Τίμα τη σοφία της γιαγιάς σου, μαγείρεψε το φαγητό σου, φύτεψε, επένδυσε τοπικά, προσπέρασε το πλαστικό, ανακύκλωσε..

Η διέξοδος δεν μπορεί να κρύβεται στην καταναλωτική συνείδηση αλλά στην επανεκτίμηση του τρόπου ζωής, στο πως αντιλαμβανόμαστε την ελευθερία και την αισθητική, τη φύση και τα ζώα, τη γη που μοιραζόμαστε. Θέλει αβρότητα, διεκδίκηση και έρωτα η ζωή στη Γη.

Φωτό: Aiora


Διαβάστε επίσης: Ανυπαρξισμός

εμφάνιση σχολίων