9
1
σχόλια
2518
λέξεις
ΣΙΝΕΦΙΛ
Ο Πρώτος Άνθρωπος. Κτήνος. Loro. Το Τρίτο Έγκλημα. Μενάσε: Ένας Ξεχωριστός Άνθρωπος. Το Ένστικτο της Επιβίωσης. Δύσκολες Ώρες στο Ελ Ροαγιάλ. Peppermint. 9o Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου της Αθήνας
Χρυσοστομάκης Λακταρίδης
[email protected]
18 Οκτωβρίου 2018
Ο ΠΡΩΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ: Το φιλμ ακολουθεί την πορεία του Άρμστρονγκ από το 1961 έως το 1969, την περίοδο δηλαδή που η NASA προετοίμαζε πυρετωδώς το θρυλικό διαστημικό της πρόγραμμα, ώστε να στείλει την πρώτη επανδρωμένη αποστολή στο φεγγάρι. Ο αγώνας αυτός οδήγησε σε μια από τις πιο ριψοκίνδυνες και σπουδαίες αποστολές στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Ο Ντάμιεν Σαζέλ, στη δεύτερη συνεργασία του με τον Ράιαν Γκόσλινγκ μετά το La La Land, μεταφέρει στην οθόνη μέρος της βιογραφίας του Νιλ Άρμστρονγκ, του πρώτου ανθρώπου που πάτησε στη σελήνη, βασισμένης σε ένα βιβλίο του Τζέιμς Ρ. Χάνσεν, ο οποίος είναι και συμπαραγωγός της ταινίας. Ξεκινάει με την επιλογή του Άρμστρονγκ από την NASA, στον αγώνα των Αμερικάνων να καταφέρουν να φτάσουν και να ξεπεράσουν τα επιτεύγματα των Σοβιετικών και τελειώνει με τον βηματισμό του στο έδαφος του γήινου δορυφόρου. Ενδιάμεσα, παρακολουθεί την δύσκολη πορεία της υπηρεσίας και του ίδιου του Άρμστρονγκ προς την πραγματοποίηση του επιτεύγματος, αλλά και τη σχέση του με την οικογένειά του, η οποία όχι μόνο έπρεπε να στερηθεί της παρουσίας του, αλλά και κινδύνευε να τον χάσει για πάντα από τη μια στιγμή στην άλλη.

Άνθρωπος φιλόδοξος και επίμονος αλλά εσωστρεφής, ο χαρακτήρας του Άρμστρονγκ δεν διαθέτει την κινηματογραφική λάμψη κάποιων άλλων χαρισματικών ή μη, χαρακτήρων. Ο Σαζέλ το διαχειρίζεται αξιοποιώντας επιδέξια τον χαρακτήρα της συζύγου του, ρόλο για τον οποίο η Κλερ Φόι (η Ελισάβετ του The Crown), θα βρεθεί σίγουρα υποψήφια για όσκαρ β’ ρόλου. Γυρίζει την ταινία σε εσωτερικούς χώρους με κλειστοφοβικά κοντινά πλάνα και την κάμερα στο χέρι, η οποία στροβιλίζεται με εφιαλτικό για κάποιους θεατές τρόπο, στις ακόμα πιο κλειστοφοβικές σκηνές στο εσωτερικό των διαστημικών σκαφών.

Μακριά από το να είναι μια τυπική ηρωική και πατριωτική χολιγουντιανή περιπέτεια – βιογραφία τύπου Απόλλων 13, αλλά και χωρίς την πνευματικά εσωτερική, ποιητική προσέγγιση ενός The Right Stuff (Κατάλληλοι Άνθρωποι, του Φίλιπ Κάουφμαν, από το 1983, της καλύτερης ταινίας πάνω στο θέμα μέχρι σήμερα), ο Πρώτος Άνθρωπος είναι μια ιδιαίτερη ταινία που ναι μεν δεν ενδείκνυται για μαζική κατανάλωση (κάποιοι θα την βρουν είτε πολύ αργή, είτε πολύ ζαλιστική και θορυβώδη), η οποία όμως επιβεβαιώνει, σε όσους δεν το είχαν καταλάβει ήδη, το ταλέντο του νεαρού σκηνοθέτη, στην πρώτη του μη μουσική ταινία (η οποία διαθέτει εντούτοις μουσικότητα στην γραφή της, βασισμένης εν μέρη στο εξαιρετικό, για άλλη μια φορά, σάουντρακ του Μάρτιν Χέργουιτζ, μόνιμου συνεργάτη του Σαζέλ).

Info: Ο Πρώτος Άνθρωπος (First Man). Δραματική Βιογραφία. ΗΠΑ 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 18 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Ντάμιεν Σαζέλ. Παίζουν: Ράιαν Γκόσλινγκ, Κλερ Φόι, Κρίστοφερ Άμποτ, Κάιλ Τσάντλερ. Διανομή: Tulip Entertainment.




ΚΤΗΝΟΣ: Σε μια μικρή νησιωτική βρετανική κοινότητα, μια νεαρή γυναίκα, η Μολ ερωτεύεται ένα μυστηριώδη ξένο, τον Πασκάλ, ο οποίος την προτρέπει να δραπετεύσει από την καταπιεστική οικογένειά της. Όταν θα βρεθεί ύποπτος για μια σειρά βίαιων δολοφονιών, εκείνη θα τον υπερασπιστεί με πάθος. Σύντομα όμως θα μάθει και ο ίδιος μέχρι που μπορεί να φτάσει εκείνη.

Ψυχολογικό θρίλερ για την γοητεία του Κακού, το σκηνοθετικό ντεμπούτο του υποψήφιου για BAFTA Σκηνοθεσίας και Σεναρίου, Μάικλ Πιρς, είναι ένα σκοτεινό ερωτικό παραμύθι για ενήλικες, με έναν τρόπο που αν και αρχικά θυμίζει κάτι από το Διάφανο Δέρμα (1990) του Φίλιπ Ρίντλεϊ και θεματικά φέρνει στο νου την ιδέα πάνω στην οποία βασίστηκε το Stranger by the Lake (2013), του Αλέν Γκιροντί, στη συνέχεια παίρνει άλλα, σκοτεινά πάντα, μονοπάτια, στα δάση της νήσου Τζέρσεϊ, όπου από ένα σημείο και μετά ξεπερνούν τον όποιο ρεαλισμό και περνούν στο πεδίο της μυθολογίας των αδελφών Γκριμ και των ταινιών τρόμου.

Αυτή της η κατάληξη είναι κατά τη γνώμη της στήλης και το αδύναμο σημείο αυτής της κατά τα άλλα, εξαιρετικής, αγωνιώδους και σκοτεινά ερωτικής ταινίας που μας γνωρίζει εκτός από τον σκηνοθέτη και δύο συναρπαστικούς νέους ηθοποιούς, την Ιρλανδή ηθοποιό (Taboo) και τραγουδίστρια, Τζέσι Μπάκλεϊ και τον μουσικό, ποιητή και ηθοποιό Τζόνι Φλιν, που είχε έναν μικρό ρόλο στα Σύννεφα του Σιλς Μαρία του Ολιβιέ Ασαγιάς. Ατμοσφαιρικό και το σάουντρακ του Τζιμ Γουίλιαμς (Raw).

Info: Κτήνος (Beast). Ερωτική Δραματική Θρίλερ. Βρετανία 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 18 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Μάικλ Πιρς. Παίζουν: Τζέσι Μπάκλεϊ, Τζόνι Φλιν, Τζέραλντιν Τζέιμς. Διανομή: StraDa Films




LORO: Μια ταινία για τη ζωή του Σίλβιο Μπερλουσκόνι και της αυλής του, από τον Πάολο Σορεντίνο, ο οποίος μοιάζει να ακολουθεί τα χνάρια του Τέρενς Μάλικ (από τη Λεπτή Κόκκινη Γραμμή του 1999 και μετά), καθώς προσπαθεί, χωρίς μεγάλη επιτυχία, να επαναλάβει σε κάθε καινούργια ταινία του, το αξεπέραστο – καθώς φαίνεται – δικό του ύφος προσέγγισης, το οποίο λατρέψαμε στην Τέλεια Ομορφιά το 2013. Έτσι, όπως και στην άνιση, Νιότη την οποία είδαμε πριν από 3 χρόνια, ο σκηνοθέτης επαναλαμβάνει τον εαυτό του, σε μια δημιουργία εντελώς αλλου είδους θεματικής. Και μπορεί ναι μεν οι φελινικές επιρροές και το σουρεαλιστικό του χιούμορ να ταιριάζουν με την πληθωρική προσωπικότητα και τον έκλυτο βίο του Μπερλουσκόνι, οι συμβολισμοί του σεναρίου όμως είναι προφανείς, η ματιά του Σορεντίνο ηδονοβλεπτική και μπερλουσκονικά σεξιστική, ενώ η συνεχής χρήση της μουσικής και της αργής κίνησης, αφήνει την τελική αίσθηση ενός μουσικού βίντεο κλιπ 150 λεπτών. Καμιά σχέση με το εξαιρετικό Il Divo για τον Τζούλιο Ανδρεότι που μας έδωσε ο Ιταλός δημιουργός το 2008, καθώς εδώ η εντυπωσιακή επιφάνεια, δεν κρύβει και το ανάλογο βάθος. Πρόκειται για την συντομευμένη εκδοχή μιας κινηματογραφικής διλογίας, η οποία κυκλοφόρησε στην Ιταλία σε δύο συνέχειες, σαφέστατα άνισης αλλά και ενδιαφέρουσας, όπως όλες οι δουλειές του Σορεντίνο (The Young Pope).

Info: Loro (Loro 1&2). Βιογραφία. Ιταλία 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 18 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Πάολο Σορεντίνο. Παίζουν: Τόνι Σερβίλο, Ρικάρντο Σκαμάρτσιο, Κάσια Σμούτνιακ, Κιάρα Ιέστι. Διανομή: Feelgood Entertainment.




ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ: Ο Σιγκεμόρι είναι ένας δικηγόρος που ανήκει στην ελίτ του επαγγέλματος του. Τώρα, εξαναγκάζεται να υπερασπιστεί τον Μικούμα, κατηγορούμενο σε υπόθεση δολοφονίας. Ο Μικούμα έχει ήδη φάκελο από μια υπόθεση φόνου που συνέβη τριάντα χρόνια πριν. Επίσης, έχει ήδη αναγνωρίσει την ενοχή του και είναι στα πρόθυρα της θανατικής ποινής. Αλλά ο Σιγκεμόρι ξεκινάει να έχει αμφιβολίες για την ενοχή του πελάτη του.

Λίγο πριν να βγει η βραβευμένη με τον Χρυσό Φοίνικα των Καννών, Κλέφτες Καταστημάτων, η εταιρεία διανομής που θα τη βγάλει, μας θυμίζει την προηγούμενη (2017), άπαιχτη στη χώρα μας ταινία του Ιάπωνα Χιρικάζου Κόρε-Έντα (Κανείς Δεν Ξέρει, Είμαστε Ακόμη Όρθιοι, Πατέρας και Γιος). Εδώ, αν και θεματικά μοιάζει να βρίσκεται μακριά από τις κοινωνικές οικογενειακές ιστορίες με τις οποίες ασχολείται με τόσο μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία συνήθως, καταφέρνει να ολοκληρώσει μια υποδειγματική ταινία αστυνομικού μυστηρίου της οποίας το μπακράουντ έχει και πάλι να κάνει με οικογενειακές σχέσεις οι οποίες αφορούν το ίδιο το αίνιγμα και την λύση του, ενώ η τελική αίσθηση έχει να κάνει με το δικό του κινηματογραφικό σύμπαν, έτσι κι αλλιώς.

5 Βραβεία από την Γιαπωνέζικη Ακαδημία Κινηματογράφου. Ανάμεσά τους, αυτά της Καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας.

Info: Το Τρίτο Έγκλημα (Sandome no Satsujin/The Third Murder). Αστυνομική Δραματική. Ιαπωνία 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 18 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Χιροκάζου Κόρε-Έντα. Παίζουν: Μασακάρου Φουκουγιάμα, Κότσι Γιακούσο, Σινοσούκε Μιτσουσίμα. Διανομή: One From The Heart




ΜΕΝΑΣΕ: ΕΝΑΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ: Ο Μενάσε είναι πωλητής στο μπακάλικο της κοινότητας και πατέρας ενός μικρού γιου. Με το θάνατο της γυναίκας του, ο Μενάσε είναι αναγκασμένος, κατά τον ραβίνο, να δώσει το γιο του να ανατραφεί στην κοντινότερή του οικογένεια που έχει δύο γονείς. Για να κρατήσει το γιο του, ο Μενάσε θα πρέπει να ξαναπαντρευτεί, κάτι που προτιμά ν’ αποφύγει, μια και ούτε ο πρώτος γάμος του δεν ήταν ευτυχής. Ατζαμής και αδέξιος, ο Μενάσε κάνει ό,τι μπορεί για ν’ αποδείξει στον ραβίνο και τους άνδρες γύρω του ότι είναι ικανός να μεγαλώσει το γιο του, αλλά η παράδοση δεν είναι κάτι που αλλάζει, στη χασιδική κοινότητα του Μπρούκλιν. Το ότι, επιπλέον, όλα μοιάζει να πηγαίνουν στραβά στην καθημερινότητα του Μενάσε, δεν βελτιώνει την κατάσταση.

Δύο μόλις εβδομάδες μετά την Ανυπακοή του Σεμπάστιαν Λέλιο, άλλη μια ταινία ασχολείται με τον κλειστό κόσμο των Ορθόδοξων Εβραίων, στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης αυτή τη φορά. Η γεμάτη αυστηρούς κανόνες δομή και λειτουργία αυτών των μικρών κοινωνιών που υπάρχουν δίπλα μας και ζουν παράλληλα με τον κόσμο μας (όπως και πολλές άλλες θρησκευτικές, φυλετικές κοινότητες), αποτελεί ένα ανεξάντλητο θέμα για κινηματογραφική έμπνευση, από την Ανυπακοή μέχρι τον Μενάσε, Το Διαζύγιο: Η Δίκη της Βίβιαν Αμσαλέμ ή το άπαιχτο στη χώρα μας γκέι δράμα Eyes Wide Open (2009) και το επίσης ακυκλοφόρητο, αριστουργηματικό Tikkun (2016), που για τη στήλη αποτελεί, μια από τις καλύτερες ταινίες της δεκαετίας που διανύουμε.

Εδώ ο νεαρός Αμερικανοεβραίος σκηνοθέτης Τζόσουα Γουάινστιν (ο οποίος παρεμπιπτόντως δεν ομιλεί καθόλου την γερμανογενή γλώσσα των Hasidic Εβραίων της ταινίας του), έχοντας σαν ήρωα του έναν εξαιρετικό ερασιτέχνη, μη ηθοποιό, προσεγγίζει με χιούμορ τη δραματική ιστορία ενός άνδρα της εν λόγω κοινότητας, ο οποίος δεν μπορεί και δεν θέλει να ακολουθήσει τους κανόνες της κοινωνίας του, την ίδια στιγμή που δίνει έναν μαραθώνιο αγώνα, για να πάρει πίσω τον γιο του και για να ετοιμάσει την τελετή για την επέτειο του θανάτου της συζύγου του, μιας γυναίκας τον οποίο ανάγκασαν να παντρευτει και την οποία δεν αγαπούσε. Η σκηνή που ο Μενάσε εξομολογείται όλα αυτά στους ισπανόφωνους συναδέλφους του (στα Αγγλικά), είναι μία από τις καλύτερες αυτής της υπέροχης, μικρής, όμορφης, αστείας, μελαγχολικής και βαθιά συγκινητικής κινηματογραφικής έκπληξης, από την μεγάλη των Αμερικανοεβραίων σχολή, που κερδίζει τις εντυπώσεις χάρη στην αμεσότητα και την αυθεντικότητά της.

Ιnfo: Μενάσε: Ένας Ξεχωριστός Άνθρωπος (Menashe). Κοινωνική Δραματική Κομεντί. ΗΠΑ 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 18 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Τζόσουα Ζ. Γουάινστιν. Παίζουν: Μενάσε Λάστιγκ, Γιόελ Φάλκοβιτς, Χέρσι Φισμαν, Ρούμπεν Νιμπόρσκι. Διανομή: Neo Films.




ΤΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΤΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ: Ο Μάτι Μπέρτον είναι παγκόσμιος πρωταθλητής στο μποξ. Πλησιάζοντας το τέλος της καριέρας του, θέλει να βγάλει χρήματα για να εξασφαλίσει μια άνετη ζωή στη σύζυγό του, Έμμα και στην μικρή του κόρη Μία. Κατά τη διάρκεια ενός πολύωρου αγώνα, ο Μάτι τραυματίζεται σοβαρά και πέφτει σε κώμα. Όταν ξυπνά, ξεκινά ο πραγματικός αγώνας καθώς ο Μάτι, που έχει χάσει τη μνήμη του, καλείται να ενώσει το παζλ της διαλυμένης ζωής του κομμάτι-κομμάτι.

Στη δεύτερη μετά τον Τυραννόσαυρο του 2011, σκηνοθετική του απόπειρα, ο ηθοποιός Πάντι Κόνσινταϊν (Ο Θάνατος του Στάλιν, Peaky Blinders, Το Τελεσίγραφο του Borne), γράφει και σκηνοθετεί ένα πυγμαχικό, ψυχολογικό, οικογενειακό δράμα, μια ιστορία για την απώλεια και τελικά τη νίκη. Δεν έχει κάτι πρωτότυπο να πει (όχι ότι κάτι τέτοιο είναι πάντοτε απαραίτητο), ξεχωρίζει όμως για την αποτελεσματικότητα της εκτέλεσής της, το συγκινητικό στόρι της και τις υποδειγματικές ερμηνείες των ηθοποιών της.

Ιnfo: Το Ένστικτο της Επιβίωσης (Journeyman). Δραματική. Βρετανία 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 18 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Πάντι Κόνσινταϊν. Παίζουν: Πάντι Κόνσινταϊν, Τζόντι Oυίτακερ, Πολ Πόπλγουελ. Διανομή: Odeon.




ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΩΡΕΣ ΣΤΟ ΕΛ ΡΟΑΓΙΑΛ: Επτά άγνωστοι, ο καθένας με ένα κρυμμένο μυστικό, συναντιούνται στο Ελ Ροαγιάλ της Λίμνης Τάχο, ένα ερειπωμένο ξενοδοχείο με σκοτεινό παρελθόν. Κατά τη διάρκεια μιας μοιραίας νύχτας, όλοι θα έχουν μια τελευταία ευκαιρία για λύτρωση… πριν όλα πάνε κατά διαόλου.

Ο Ντρου Γκόνταρντ, σκηνοθέτης και συνσεναριογράφος του εξαιρετικού, Το Μικρό Σπίτι στο Δάσος (2012), γράφει και σκηνοθετεί ένα ατμοσφαιρικό θρίλερ μυστηρίου με αναφορές στην pulp λογοτεχνία της δεκαετίας του 30, το νουάρ των 40’s και το τεχνικολόρ των 60’s. Καθώς διαδραματίζεται το 1969, διαθέτει κι ένα σούπερ soul σάουντρακ. Έχει διάσπαρτες κινηματογραφόφιλες επιρροές και δεκάδες ανατροπές που κρατούν σχεδόν αμείωτο το ενδιαφέρον τα 141 λεπτά της διάρκειάς του. Θυμίζει αρκετά τον Ταραντίνο της πρώτης εποχής κι έχει ένα εξαιρετικό καστ που ξεκινά από τον Τζεφ Μπρίτζες και καταλήγει στον Κρις Χέμσγουορθ και τον Τζον Χαμ. Αρκετά πιο δύσκολο θεματικά από Το Μικρό Σπίτι και αρκετά διαφορετικό από την Μπάφι και το Lost για τα οποία έχει δουλέψει στο παρελθόν, το Ελ Ροαγιάλ είναι ένα βήμα μπροστά για τον νεαρό σκηνοθέτη, έστω κι αν λείπει ο αυθορμητισμός και η απουσία της αίσθησης του ρίσκου, που είχε η πρώτη του cult, ήδη, ταινία.

Ιnfo: Δύσκολες Ώρες στο Ελ Ροαγιάλ (Bad Times at the El Royale). Θρίλερ Μυστηρίου. ΗΠΑ 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 18 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Ντρου Γκόνταρντ. Παίζουν: Κρις Χέμσγουορθ, Τζον Χαμ, Ντακότα Τζόνσον, Τζέφ Μπρίτζες, Σίνθια Ερίβο. Διανομή: Odeon.  




PEPPERMINT: Η Ράιλι Νορθ είχε μία ευτυχισμένη και χωρίς εκπλήξεις ζωή με τον σύζυγο και τη 10χρονη κόρη τους. Όμως τα μπλεξίματα του συζύγου με το καρτέλ οδηγούν στη βάναυση επίθεση εναντίον της οικογένειας. Η Ράιλι ξυπνάει από κώμα και ανακαλύπτει ότι κόρη και πατέρας έχουν πέσει θύματα δολοφονίας. Το σύστημα αποδεικνύεται διεφθαρμένο και οι δολοφόνοι αθωώνονται. Για να αποδώσει δικαιοσύνη, η Ράιλι απομονώνεται για χρόνια μέχρι που επιστρέφει μεταμορφωμένη από συνηθισμένη γυναίκα σε αδίστακτη τιμωρό.

Η γνωστή αλά Death Wish (Ο Εκτελεστής της Νύχτας του 1974, το remake του οποίου θα δούμε φέτος), συνταγή, μεταφέρεται στο Λος Άντζελες του σήμερα, με ηρωίδα αυτή τη φορά μια γυναίκα, η οποία παίρνει εκδίκηση για τον θάνατο του συζύγου και της κόρης της. Ας μην περιμένει κανείς μια μεταφεμινιστική ματιά πάνω στο θέμα, τύπου Revenge. Ούτε στιλ και χιούμορ στο ύφος της σειράς του John Wick. Προκειται καθαρά για μια ιδιαίτερα βίαιη ταινία εκδίκησης σε ύφος video game. Άλλωστε ο σκηνοθέτης της Πιέρ Μορέλ (Τετράγωνο 33, Η Αρπαγή, Από το Παρίσι με Αγάπη), είναι μάστορας στο είδος. Αμοραλιστική και ρατσιστική (όλοι οι κακοί είναι ισπανόφωνοι), την ίδια στιγμή που θίγει ελαφρά το θέμα της διαφθοράς κάποιων οργάνων της τάξης κι είναι γυρισμένη στον δρόμο των αστέγων του Λος Άντζελες, αφορά τους φαν του συγκεκριμένου είδους οι οποίοι όχι απλά θα ικανοποιηθούν, αλλά θα αδημονούν και για τη συνέχεια.

Ιnfo: Peppermint. Περιπέτεια, Αστυνομική. ΗΠΑ 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 18 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Πιέρ Μορέλ. Παίζουν: Τζένιφερ Γκάρνερ, Τζον Ορτίζ, Τζον Γκάλαχερ Τζούνιορ, Χουάν Πάμπλο Ράμπα, Άνι Ιλόνζεχ, Τζεφ Χέφνερ, Πελ Τζέιμς. Διανομή: Tanweer.




9o ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ: Επιστρέφει μετά από απουσία τριων χρόνων το Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου της Αθήνας από τις 17 έως τις 29 Οκτωβρίου στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας, σε συνδιοργάνωση της ίδιας της Ταινιοθήκης και του Exile Room.

Διεθνές Διαγωνιστικό Πρόγραμμα, Νέοι Δημιουργοί, Μεταμεσονύχτιες Προβολές, αφιερώματα σε σπουδαίους avantgarde δημιουργούς, αλλά και νέες ενότητες-έκπληξη, το φετινό φεστιβάλ ιχνηλατεί κινηματογραφικούς δρόμους εκτός πεπατημένης, όπως ακριβώς υπαγορεύει η σινεφίλ καταγωγή του από την διοργανώτρια Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Συνολικά θα προβάλει 100 ταινίες, ενώ έχουν προγραμματιστεί και τέσσερις δωρεάν προβολές για το κοινό.

Οι 3 φετινοί καλεσμένοι τους οποίους αφορούν και τα φετινά αφιερώματα, είναι ο Φιλίπ Γκραντριέ (με επιρροές από το ντοκιμαντέρ και τη video art), ο Μάρκ Ράπαπορτ (ένας από τους σπουδαιότερους δημιουργούς του αμερικάνικου underground από τα 70’s μέχρι σήμερα) και στην Κινέζα καλλιτέχνη και πολίτη του κόσμου Σιαολού Γκουό. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι μουσικές ταινίες του φεστιβάλ, με ντοκιμαντέρ για τους Slits, την Μάισα, τον Chilly Gonzales και τους Velvet Underground.

Επιπλέον, ένα αφιέρωμα στον σπουδαίο σκηνογράφο Γιώργο Ζιάκα, σε συνεργασία με το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, δίνει την αφορμή να δει κάποιος ξανά ή και για πρώτη φορά, κάποιες από τις σημαντικότερες ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου και μια ταινία του Γιώργου Σταμπουλόπουλου. Στο πλαίσιο αυτό, στις 23 Οκτωβρίου (19:30, αίθουσα Α’), θα παρουσιαστεί και το νέο βραβευμένο βιβλίο του καλλιτέχνη με τίτλο Γιώργος Ζιάκας – Θέατρο, Κινηματογράφος, Ζωγραφική (εκδόσεις Θεμέλιο), ενώ νωρίτερα, στις 19 Οκτωβρίου (19:00, Μουσείο Κινηματογράφου της Ταινιοθήκης της Ελλάδος),εγκαινιάζεται και έκθεση με τις μακέτες και τα σκηνικά του Γιώργου Ζιάκα από τις ταινίες των Θ. Αγγελόπουλου και Γ. Σταμπουλόπουλου. To αφιέρωμα τιτλοφορείται Ζωγραφίζοντας την οθόνη.

Περισσότερες πληροφορίες για το πρόγραμμα του φεστιβάλ εδώ.

Info: 9ο Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου της Αθήνας. 17 – 29 Οκτωβρίου, στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας και το Exile Room. Γενική Είσοδος: 5 Ευρώ ανά προβολή κι εβδομαδιαίο πάσο των 50 Ευρώ.

εμφάνιση σχολίων