Με τον εσωτερικό Α' ΠΡΟΣΩΠΟ σου αστρολάβο

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ «Το θέμα δεν είναι μόνο αν εμείς υπήρξαμε ευτυχισμένοι. Αλλά αν κάναμε κι εμείς ευτυχισμένους εκείνους που αγαπήσαμε. Δώσαμε πραγματικά αγάπη; Και πως ήταν αυτή; Ήταν γενναία και ωραία σαν χορός στα φωτεινά κύματα ή ήταν μικρή, στενή, μισή;»

Αυτό ήταν η κατάληξη μιας συζήτησης που ξεκίνησε με τους στόχους του χειμώνα και τα πόδια πάνω στα γραφεία. Τέτοιοι είμαστε. Όσο κι αν θέλουμε να βάλουμε τη ζωή μας σε μια σειρά αυτή μας ξεγλυστράει. 

Αυτός είναι ο θρίαμβος του καλοκαιριού επάνω μας: όλα αχαρτογράφητα και ατακτοποίητα. Και η συμμόρφωση, μαζί με την τάξη την εσωτερική, αυτά είναι η ήττα της ζωής, λέμε. Τελικά ο θρίαμβος του καλοκαιριού είμαστε εμείς.  

 
***
Δεν χρειαζόμαστε νέους στόχους, νέες δουλειές, νέους ανθρώπους, νέα ότι. Έχουμε ανάγκη από Άλλες Πατρίδες. Έχουμε ανάγκη να μετακομίσουμε σε μια χώρα για να είμαστε μαζί με τη φυλή μας. Το πρόβλημα είναι ότι αυτή η χώρα δεν υπάρχει ακόμα παρά μόνο στη φαντασία μας.

Αν οι χώρες είναι οι άνθρωποι, οι χώρες που βλέπουμε στους ορίζοντες δεν αφήνουν μεγάλα περιθώρια για την αγάπη. Το μίσος και η αδιαφορία καραδοκούν. «Πως τελικά μπορούμε να συνεχίσουμε σε μια χώρα που δεν αντέχει τον εαυτό της;». Με τις καταφάσεις μας όχι με τις αρνήσεις μας -ίσως έτσι να ξεκινάει κάθε καινούργια πρόταση στον αυριανό κόσμο.
 

***
«Και πως θα ήταν αν τα σπίτια μας είχαν ρόδες ή φτερά; Θα μπορούσαμε να γυρνάμε τον κόσμο, δεν θα είχαμε Κρίση και ούτε θα πηγαίναμε ποτέ σχολείο…» Στην παραλία μια παρέα από 15χρονα ονειρεύονται αλλά υπάρχουν πάντα οι μεγάλοι για να προσφέρουν αδιέξοδη λογική, αντανακλαστικές απαντήσεις και ετοιματζίδικη αυθεντία. «Ε, τότε θα υπήρχαν παντού ενάερια διόδια» λένε. «Κι η βενζίνη θα ήταν τόσο ακριβή που δεν θα μπορούσαμε να την αγοράσουμε…».

Σε χρόνο dt έχουν σβήσει από το πρόσωπο της Γης την ιστορία των νομάδων και όλες τις υπαρκτές πιθανότητες ενδιάμεσα. Τα πιτσιρίκια τους κοιτάνε με κατεβασμένα αυτιά και δυσπιστία μαζί.

«Οι μεγάλοι δεν μπορούν να λύσουν τις κρίσεις, αλλά αυτό δεν τους φτάνει: εμποδίζουν και τους επόμενους να τις ανακαλύψουν ώστε να νιώθουν ότι μόνο εκείνοι εκπροσωπούν το παρόν». Το λέω δυνατά και είμαι σίγουρη ότι έχω κάνει τους τελευταίους εχθρούς του καλοκαιριού.


*** 
Με τον εσωτερικό μας τον αστρολάβο θα οδηγηθούμε και φέτος. Αυτό είναι το σχέδιο και η πυξίδα.

Ενάντια σε νησίδες παλιάς άρνησης και νέου μίσους, σε μια χώρα που η μόνη βεβαιότητα είναι μια μάχη προκειμένου το ανέφικτο να γίνει εφικτό. 




Γκρaφίτι: Bleeps.gr

εμφάνιση σχολίων