Όλο και περισσότερες έρευνες δείχνουν πως ένα ιδιαίτερα στρεσογόνο γεγονός, όπως ο θάνατος ή η απώλεια ενός κοντινού μας ανθρώπου, μπορεί να προκαλέσει όχι μόνο μεταφορικό πόνο στην καρδιά αλλά και αλλαγές που με τη σειρά τους μπορούν να οδηγήσουν σε κυριολεκτικό πρόβλημα.
Μια νέα δανέζικη μελέτη διαπιστώνει ότι οι άνθρωποι των οποίων ο σύντροφος πεθαίνει έχουν σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο για κολπική μαρμαρυγή ή ακανόνιστο καρδιακό ρυθμό και ότι οι επιπτώσεις είναι διαρκείς. Οι ερευνητές μελέτησαν επί μεγάλο χρονικό διάστημα ένα φαινόμενο που ονομάζεται καρδιομυοπάθεια άγχους ή σύνδρομο σπασμένης καρδιάς, το οποίο συμβαίνει όταν ένα πολύ αγχώδες γεγονός, όπως ο θάνατος ενός συντρόφου, μπορεί να προκαλέσει αίσθηση πως παθαίνουμε καρδιακή προσβολή. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει δύσπνοια και πόνο στο στήθος, αλλά χωρίς μπλοκαρισμένες αρτηρίες. Οι ειδικοί υποψιάζονται ότι υπεύθυνη μπορεί να είναι μια αύξηση των ορμονών του στρες που προκαλείται από ένα συναισθηματικό γεγονός. Στη νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Open Heart, οι ερευνητές εξέτασαν αν η απώλεια ενός συντρόφου θα μπορούσε επίσης να συμβάλει σε υψηλότερο κίνδυνο κολπικής μαρμαρυγής και αν ναι, πόσο μεγάλος είναι αυτός ο κίνδυνος.
Οι επιστήμονες εξέτασαν τα στοιχεία 88.600 ατόμων που διαγνώστηκαν με κολπική μαρμαρυγή και διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι που είχαν χάσει έναν σύντροφο ήταν κατά 41% πιο πιθανό να αναπτύξουν κολπική μαρμαρυγή τον πρώτο μήνα μετά την απώλεια του συντρόφου τους σε σύγκριση με τους ανθρώπους που δεν είχαν χάσει τον σύντροφό τους. Ο υψηλότερος κίνδυνος για καρδιακή πάθηση συνεχίστηκε για ένα χρόνο. «Αυτή η μελέτη προσθέτει αποδεικτικά στοιχεία στο ότι η σύνδεση μυαλού-καρδιάς είναι μια πολύ ισχυρή ένωση και απαιτείται περαιτέρω εξέταση», λέει ο συγγραφέας της μελέτης Simon Graff, ερευνητής στο Τμήμα Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Aarhus. «Το σύνδρομο της Σπασμένης Καρδιάς (Broken heart) είναι μια διαφορετική ασθένεια με δική της παθολογία, που χτυπά σε ανεξέλεγκτα μέρη του κεντρικού νευρικού μας συστήματος».
Η νέα μελέτη, αν και μεγάλη, δεν μπορεί να επιβεβαιώσει με απόλυτη σιγουριά ότι τα συναισθήματα της απώλειας προκάλεσαν άμεσα κολπική μαρμαρυγή. Επίσης δεν είναι η πρώτη που προτείνει ότι σοβαροί παράγοντες άγχους στη ζωή μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα στην καρδιά μας. «Αυτή τη στιγμή, η δουλειά μας μπορεί να οδηγήσει σε κάποιον συσχετισμό» λέει ο Graff «αλλά ελπίζουμε να συμβάλουμε στη μεταβολή της νοοτροπίας της κοινωνίας, που συχνά τείνει να πιστεύει ότι η θλίψη της απώλειας είναι μόνο ψυχολογική».