Συγκινητική και βαθιά μελαγχολική για τους παιδικούς φίλους που όλοι μας, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, χάσαμε μεγαλώνοντας λόγω των συνθηκών, η ταινία του Σακς είναι ταυτόχρονα και πικρόχολα επικριτική για την κυνική συμπεριφορά των μεγάλων, οι οποίοι, όταν τελικά, βγάζουν τα πολιτισμένα προσωπεία τους, μπροστά στο οικονομικό τους συμφέρον, δεν υπολογίζουν κανέναν και τίποτα. Ειδικά σε μια κοινωνία όπως αυτή των ΗΠΑ, όπου οι μεν, πρέπει να είναι winners, ήτοι, οικονομικά επιτυχημένοι, ενώ οι δε, να κρατούν συνεχώς μια ακαρποφόρητα, αμυντική στάση, απέναντι στις πολλές, κατά περίσταση, ξενοφοβικές τάσεις ενός συστήματος, το οποίο τους περιμένει στην γωνία, για να τους καταπιεί αμάσητους.
Ωραίο καστ, με τον μικρό Μάικλ Μπαρμιέρι, τον οποίο θα δούμε και στα επερχόμενα, Spider-Man: Η Επιστροφή και The Dark Tower, να ξεχωρίζει για το πηγαίο ταλέντο του. Στην σκηνή της αντιπαράθεσής του στα μαθήματα υποκριτικής που υποτίθεται ότι παρακολουθεί ο χαρακτήρας του Τόνι τον οποίο υποδύεται, συγκρούεται λεκτικά με τον πραγματικό δάσκαλο του στο Ινστιτούτο Ηθοποιίας Λι Στράσμπεργκ, τον Μαουρίτσιο Μπουσταμάντε. Και κάτι ακόμη. Έγινε όντως δεκτός, και στο Fiorello H. LaGuardia School of Music, Arts and Performing Arts, στο οποίο θέλει να σπουδάσει και ο Τόνι, μετά την πρεμιέρα της ταινίας του Σακς.
Ιnfo: Μικροί Κύριοι (Little Men). Δραματική. Ελλάδα, Βραζιλία, ΗΠΑ 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 11 Μαίου. Σκηνοθεσία: Άιρα Σακς. Παίζουν: Γκρεγκ Κινίαρ, Τζένιφερ Ιλ, Παουλίνα Γκαρσία, Άλφρεντ Μολίνα, Θίο Τάμπλιτζ, Μάικλ Μπαρμπιέρι. Διανομή: NEO Films.
Η ΕΝΟΧΗ ΤΩΝ ΑΘΩΩΝ: Πολωνία, 1945. Η Ματίλντ, μια νεαρή Γαλλίδα μαθητευόμενη γιατρός του Ερυθρού Σταυρού, υπηρετεί μαζί με μια ομάδα ομοεθνών της γιατρών και νοσηλευτών, τα θύματα του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, μετά την εισβολή των Σοβιετικών. Τη μέρα που μια καλόγρια ζητά επιτακτικά τη βοήθεια της, βρίσκεται σε μία μονή, όπου εγκυμονούν πολλές μοναχές, θύματα της βαρβαρότητας του ναζιστικού και του σοβιετικού στρατού. Εκεί, η Ματίλντ, μια άθεη, θα γίνει ο φύλακας άγγελος και η παρηγοριά αυτών των γυναικών, που δυσκολεύονται να συμφιλιώσουν την πίστη με το γεγονός ότι κυοφορούν.
Βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, η ταινία της Αν Φοντέιν (Coco Before Chanel, Ιδιαίτερες Αδυναμίες), στοχάζεται πάνω σε θέματα, όπως την πίστη και τον ανθρωπισμό, τον πόλεμο και την ανθρώπινη σκληρότητα. Η Ματίλντ, θα κινδυνεύσει να χάσει την θέση της στην ιατρική ομάδα, καθώς για ευνόητους λόγους, δεν πρέπει να αποκαλύψει σε κανέναν, το μυστικό των γυναικών της μονής. Το σκάει τα βράδια για να τις περιθάλψει, πάντοτε κάτω από το καχύποπτο βλέμμα της Ηγουμένης, ενώ θα γλυτώσει, σαν από θαύμα και τον δικό της βιασμό, από μια ομάδα στρατιωτών. Όταν φτάσει ο καιρός για τις γέννες, θα χρειαστεί να ζητήσει και την βοήθεια ενός εβραϊκής καταγωγής συναδέλφου της γιατρού, ο οποίος την φλερτάρει. Το θέμα της μοίρας των μωρών, θα κινήσει τα νήματα του δράματος, με απρόσμενες συνέπειες.
Η απογυμνωμένη μονή, περιτριγυρισμένη από τα χιόνια και την παγωνιά του χειμώνα, αναπαριστά με συμβολικό τρόπο τον εσωτερικό κόσμο των γυναικών που νοιώθουν τα θεμέλια της πίστης τους, να τρίζουν κάτω από το βάρος της κυοφορίας και της ντροπής του βιασμού στον οποίο υπέστησαν, περισσότερες από μία φορές. Η ξένη γιατρός, δεν θα τους προσφέρει μόνο ανακούφιση από το άλγος, αλλά και την παρηγοριά και την ελπίδα, τις οποίες τους αρνείται η Ηγουμένη στο όνομα της αυστηρότητας του Θεού, ακόμη κι αν και αυτή η ίδια ως επικεφαλής, με τις αποτρόπαιες πράξεις της, πιστεύει ότι έτσι φορτώνεται όλες τις αμαρτίες των κοριτσιών, για να σώσει το καλό όνομα των υφισταμένων της και της μονής.
Η Φοντέιν σκηνοθετεί με λιτό και ακαδημαϊκό τρόπο την ιστορία η οποία αντανακλά την δεινή θέση των γυναικών διαχρονικά σε ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας υπό την σκέπη της πατριαρχικής επικυριαρχίας. Κρίμα που το τέλος είναι υπερβολικά τακτοποιημένο, αν και αυτό θα ικανοποιήσει το μεγαλύτερο μέρος των θεατών, οι οποίοι δεν θα μείνουν ασυγκίνητοι. Στον ρόλο της Ηγουμένης, η εξαιρετική, γνωστή πλέον ως θεία της
Ida, Αγκάτα Κουλέζκα. Την παράσταση κλέβει όμως, η Αγκάτα Μπουζέκ, στον ρόλο της μοναχής Μαρίας, της δεύτερης σε ιεραρχία μέσα στην μονή, η οποία αψηφά τις διαταγές της Ηγουμένης και πράττει σύμφωνα με τις επιταγές της καρδιάς της. Βραβείο Κοινού, στο πρόσφατο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου.
Ιnfo: Η Ενοχή των Αθώων (Les Innocents). Δραματική. Γαλλία, Πολωνία 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 11 Μαίου. Σκηνοθεσία: Αν Φοντέιν. Παίζουν: Λου ντε Λαζ, Αγκάτα Κουλέζκα, Αγκάτα Μπουζέκ, Βενσάν Μακέν. Διανομή: Feelgood Entertainment.
Η ΒΟΗΘΟΣ: Η Μορίν, μια νεαρή Αμερικανίδα, ζει στο Παρίσι και εργάζεται ως προσωπική βοηθός αγορών μιας διασημότητας. Ακόμα, ίσως διαθέτει την ψυχική ικανότητα να επικοινωνεί με πνεύματα, όπως ο δίδυμος αδερφός της, Λούις, ο οποίος πέθανε πρόσφατα. Σύντομα, η Μορίν θα αρχίσει να λαμβάνει διάφορα μυστηριώδη μηνύματα, από μια άγνωστη πηγή, πιστεύοντας ότι πρόκειται για το πνεύμα του αδερφού της.
Η ταινία του ξεκινά με την Μορίν να εγκαθίσταται στο σπίτι που έμενε ο νεκρός πλέον αδερφός της, σε μια μάλλον ατελέσφορη προσπάθεια να επικοινωνήσει μαζί του. Στην διαδρομή με το τραίνο για το Λονδίνο όπου πάει για ψώνια, αρχίζει να λαβαίνει ανώνυμα μηνύματα από κάποιον που απειλεί να την συναντήσει. Σύντομα θα βρεθεί μπλεγμένη σε μια θανάσιμη παγίδα.
Μετά από Τα Σύννεφα του Σιλς Μαρία, η Κρίστεν Στιούαρτ, παίζει ξανά σε ταινία του Ολιβιέ Ασαγιάς, έναν πανομοιότυπο με τον προηγούμενο ρόλο, της έμπιστης βοηθού κάποιας διασημότητας. Μόνο που κατά την γνώμη της στήλης, το κομμάτι αυτό, δεν έχει πραγματικά ουσία ύπαρξης μέσα στην ταινία, καθώς δεν καταφέρνει να δέσει ποτέ με το ψυχολογικό, μεταφυσικό μυστήριο του πνεύματος του πεθαμένου δίδυμου αδερφού, ενώ η αστυνομική υποπλοκή στην δεύτερη πράξη, με τα sms του αγνώστου, μοιάζει να έχει μπει, μόνο και μόνο, για να παραπλανήσει τους θεατές, αλλά και την ηρωίδα, από το θέμα του σκοτεινού πνεύματος της αρχής, το οποίο επανέρχεται στο φινάλε, στο εξωτικό Ομάν.
Πρώην κριτικός κινηματογράφου ο Ασαγιάς, θέλησε να κάνει μια ταινία ψυχολογικού τρόμου, πειράζοντας τα χαρακτηριστικά στοιχεία του είδους, με τον τρόπο που το είχε κάνει στην Irma Vep (1996) και το Demonlover (2004), στο παρελθόν. Το παράδοξο είναι πως η ταινία λειτουργεί καλύτερα, όταν επιλεκτικά αποφασίζει να ακολουθήσει την πιο κλασική δομή, της κάθε υφολογικής αλλαγής της, από αφήγηση σε αφήγηση. Παρά την περίτεχνη δομή της, δεν πρωτοτυπεί και η τελική αποκάλυψη, δεν είναι άλλη από αυτήν που εύκολα υποψιάζεται ο πιο έμπειρος θεατής. Η Κρίστεν Στούαρτ πάντως, καταφέρνει να εντυπωσιάσει καθώς αποτυπώνει μια σειρά από αντιφατικά συναισθήματα, παίζοντας κυρίως μόνη της, σε σχεδόν όλα τα πλάνα της ταινίας.
Ιnfo: Η Βοηθός (Personal Shoper). Ψυχολογικό Θρίλερ Μυστηρίου. Γαλλία, Γερμανία 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 11 Μαίου. Σκηνοθεσία: Ολιβιέ Ασαγιάς. Παίζουν: Κρίστεν Στιούαρτ, Λαρς Άιντιγκερ, Ζίγκριντ Μπουαζίζ. Διανομή: StraDa Films.
Η ΕΝΑΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΛΟΥΙ ΝΤΡΑΞ: Αφού έχει ήδη καταφέρει να επιβιώσει από οκτώ, σχεδόν θανάσιμα, ατυχήματα κατά τη διάρκεια της άτυχης ζωής του, ο Λουί Ντραξ πηδά από έναν απόκρημνο γκρεμό ανήμερα των 9ων γενεθλίων του. Ενόσω η αστυνομία ερευνά τα αίτια της παραλίγο θανατηφόρας πτώσης του Λουί, ο οποίος πέφτει σε κώμα, και το που βρίσκεται ο βίαιος, κατά τα φαινόμενα, πατέρας του, Πίτερ, ο αναγνωρισμένος νευρολόγος Δρ. Άλαν Πασκάλ καταφεύγει σε ανορθόδοξες μεθόδους σε μία προσπάθεια να μπει στο υποσυνείδητο του μικρού και να αποκαλύψει την αλήθεια για τα γεγονότα. Όσο, όμως, ερευνά όλο και περισσότερο τη μυστηριώδη ικανότητα του Λουί να ξεφεύγει από το θάνατο, ο γιατρός αρχίζει να ερωτεύεται τη μητέρα του παιδιού, Νάταλι. Με νέα στοιχεία να κάνουν την εμφάνισή τους, πολλαπλές αποκαλύψεις αλλάζουν τη μοίρα του Λουί Ντραξ και όσων βρίσκονται γύρω του.
Ο Αλεξάντρ Αζά, υπήρξε στα 25 του, το παιδί θαύμα του γαλλικού σινεμά τρόμου και φανταστικού, με την Υπερένταση (2003), η οποία του έδωσε το πάσο για καριέρα στο Χόλιγουντ, οπού του ανατέθηκε η νέα εκδοχή του The Hills Have Eyes (Αίμα Στους Λόφους), της κλασικής ταινίας τρόμου του Γουές Κρέιβεν, σε παραγωγή του ίδιου του σκηνοθέτη του πρωτότυπου, το 2006. Η προηγούμενη ταινία του,
Η Μεταμόρφωση, ήταν βασισμένη σε ένα ενδιαφέρον βιβλίο του γιου του Στίβεν Κινγκ, Τζο Χιλ και ήταν η πιο φιλόδοξη της καριέρας του, καθώς συνδύαζε το χιούμορ και τον τρόμο με τον ηθικό προβληματισμό και την κοινωνική κριτική, σε μία άνιση, αλλά σαφώς ενδιαφέρουσα απόπειρα, μικρής αλλαγής κατεύθυνσης ύφους.
Το ίδιο συμβαίνει κι εδώ, όπου το βιβλίο της Λιζ Τζένσεν στο οποίο βασίζεται η ταινία, συνδυάζει το αστυνομικό μυστήριο με την σουρεαλιστική φαντασία και το ψυχολογικό δράμα (περί τραύματος πρόκειται στην ουσία). Ξεκινάει σαν σατιρική κομεντί ενηλικίωσης, για να γίνει στη συνέχεια ψυχολογικό, αστυνομικό θρίλερ με στοιχεία δράματος και φαντασίας, πριν καταλήξει ξανά, πίσω στην σάτιρα.
Ο Αζά κινείται με επιδεξιότητα ανάμεσα στις αλλαγές τόνου και ύφους, τα οποία εικονογραφεί με μία ρετρό και φορές, νουάρ αισθητική. Η διαδρομή είναι και πάλι άνιση, αλλά ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα για όποιον αποφασίσει να την ακολουθήσει καθώς σε κάθε γωνία, τον περιμένει και μία καινούργια αποκάλυψη. Αποκάλυψη και ο μικρούλης Άιντεν Λόνγκγουορθ.
Ιnfo: Η Ένατη Ζωή του Λούι Ντραξ (The 9th Life of Louis Drax). Ψυχολογικό Θρίλερ Μυστηρίου. Βρετανία, Καναδάς, ΗΠΑ 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 11 Μαίου. Σκηνοθεσία: Αλεξάντρ Αζά. Παίζουν: Τζέιμι Ντόρναν, Σάρα Γκαντόν, Άαρον Πολ, Άιντεν Λόνγκγουορθ, Όλιβερ Πλατ. Διανομή:
Odeon.
Η ΠΡΑΞΗ ΤΟΥ ΦΟΝΟΥ: Όταν η κυβέρνηση της Ινδονησίας ανατράπηκε από πραξικόπημα το 1965, περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι σκοτώθηκαν σε λιγότερο από ένα χρόνο. Ο Ανουάρ και οι φίλοι του, από μαυραγορίτες εισιτηρίων προάχθηκαν σε αρχηγούς ταγμάτων θανάτου. Ο Ανουάρ σκότωσε με τα ίδια του τα χέρια εκατοντάδες άτομα. Στην Πράξη του φόνου, ο Ανουάρ και οι φίλοι του συμφώνησαν να μας εξιστορήσουν αυτούς τους φόνους. Αλλά το βασικό τους κίνητρο για να συμμετάσχουν δεν ήταν η κατάθεση της μαρτυρίας τους: ήθελαν να πρωταγωνιστήσουν ο καθένας στο αγαπημένο του είδος ταινίας -γουέστερν. κατασκοπείας, μιούζικαλ. Γράφουν τα σενάρια. Παίζουν οι ίδιοι τους εαυτούς τους. Και παίζουν επίσης τα θύματά τους. Μια εφιαλτική εικόνα, ένα ταξίδι στις μνήμες και στη φαντασία των αμετανόητων δραστών, αλλά και στον σοκαριστικά τετριμμένο κόσμο διαφθοράς και ατιμωρησίας στο οποίο κατοικούν.
Πρόκειται για το ντεμπούτο του Τζόσουα Οπενχάιμερ (σε συν-σκηνοθεσία με την Κριστίν Σιν κι έναν ακόμη ανώνυμο δημιουργό), την πρώτη ταινία του με θέμα τις δολοφονίες της δικτατορίας του καθεστώτος της Ινδονησίας μετά το πραξικόπημα του 1965, την οποία ακολούθησε,
Η Όψη της Σιωπής, η οποία βγήκε πρώτη στις δικές μας αίθουσες, πριν από δύο εβδομάδες.
Πιο εξωστρεφής και εντυπωσιακή στις εικόνες της, αλλά λιγότερο συγκινητική από εκείνη, είναι το ίδιο - αν όχι περισσότερο - σοκαριστική στις αποκαλύψεις της, λόγω και της παράδοξης εικόνας των δολοφόνων, να φουσκώνουν περήφανα σαν παγώνια, αναπαριστώντας τα εγκλήματά τους, εν είδη κινηματογραφικών genres.
Βραβείο της Οικουμενικής Επιτροπής και καλύτερου Ντοκιμαντέρ στο φεστιβάλ Βερολίνου το 2014. Υποψήφιο για Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ. Πρώτο Βραβείο στα BAFTA. Όταν η ιστορία επαναλαμβάνεται, κυριολεκτικά, σαν φάρσα.
Ιnfo: Η Πράξη του Φόνου (The Act of Killing). Ιστορικό Ντοκιμαντέρ. Βρετανία, Δανία, Νορβηγία 2012. Πρεμιέρα: Πέμπτη 11 Μαίου. Σκηνοθεσία: Τζόσουα Οπενχάιμερ, Ανώνυμος και Κριστίν Σιν. Παίζουν: Ανουάρ Κονγκό, Χέρμαν Κότο, Άντι Ζουλκάντρι. Διανομή: Trianon Films.