Ένα χωριό-κοινωνικό πείραμα ΚΟΣΜΟΣ στο Βερολίνο

ΚΟΣΜΟΣ
Holzmarkt: ένα πρωτοφανές πείραμα. Από τα πάρτι σε μια αυθύπαρκτη κοινωνία. Ένας συνεταιρισμός που ιδρύθηκε από ιδιοκτήτες μπαρ και διοργανωτές γνωστών πάρτι γίνεται ένα συμμετοχικό, πολυσυλλεκτικό αστικό χωριό.

Τι θα γινόταν εάν μια πόλη επέτρεπε να δημιουργηθεί μια νέα συνοικία όχι από τους προνομιούχος ή τους μεγαλοεργολάβους ή βραβευμένους πολεοδόμους αλλά από ιδιοκτήτες νυχτερινών κέντρων διασκέδασης; Αυτό το πείραμα κάνει τώρα το Βερολίνο.

Η βιομηχανική περιοχή μεταξύ του σταθμού Ostbahnhof του Βερολίνου και του ποταμού Spree προοριζόταν για ένα τεράστιο έργο αστικής αναγέννησης. Σε αυτή την ερημιά, ξεφυτρώνει το Holzmarkt, έναν συνεταιρισμός με πολυσυλλεκτικό χαρακτήρα που ιδρύθηκε από ιδιοκτήτες μπαρ.

Μέσα σε ένα οικόπεδο έκτασης 12 στρεμμάτων, τώρα ξεφυτρώνει ένα αστικό χωριό κατασκευασμένο από ανακυκλωμένα υλικά, το οποίο περιλαμβάνει από αγορά, clubs και καντίνα για φαγητό, μέχρι παιδικό σταθμό, ενώ κάτω από την ομπρέλα του χωράνε από καλλιτεχνικά στούντιο. Στον μικρόκοσμό του, οι γονείς μπορούν να αφήνουν τα πιτσιρίκια τους στο θέατρο για παιδιά ενώ πηγαίνουν για clubbing ακριβώς δίπλα.

Οι Juval Dieziger και Christoph Klenzendorf, ξεκίνησαν ως ιδιοκτήτες του Bar25, το οποίο γεννήθηκε πάνω σε ένα τρέιλερ του ’68 και εξελίχθηκε σε ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης κάτω από τον παλιό σταθμό Jannowitzbrücke. Μαζί με το κοντινό Berghain, το Bar25 ήταν ένας από τους θρυλικούς χώρους που φιλοξένησαν τα πιο μεγάλα πάρτι των post millennials.

Το Bar25 έκλεισε τις πόρτες του με ένα πενθήμερο πάρτι το 2010, όταν οι επενδυτές διεκδίκησαν τη γη. Αλλά όταν οι συνομιλίες μεταξύ της SpreeUrban και των επενδυτών κατέρρευσαν δύο χρόνια αργότερα και το οικόπεδο ήταν διαθέσιμο, οι Dieziger και Klenzendorf είδαν πως είχαν την ευκαιρία να ανακτήσουν το παλιό τους έδαφος και να εμποδίσουν το κύμα άλλης μιας σαρωτικής αναδόμησης με εμπορικά και πολυκατοικίες.

Το Bar25 ενοικίασε την περιοχή και έφτιαξε τον αυτοσυντηρούμενο μικρόκοσμο Holzmarkt ο οποίος περιλαμβάνει πλέον πολλά περισσότερα από νυχτερινή ζωή. Το όλο εγχείρημα βασίζεται στην αυτάρκεια και σε συνεργίες ώστε τα χρήματα που διοχετεύονται εδώ να τροφοδοτούν το συλλογικό σύστημα. Η φιλοδοξία του είναι να αποδείξει ότι μια πόλη μπορεί να μεγαλώσει χωρίς να χάσει την ψυχή της, και χωρίς να εμπορευματοποιηθεί να εξυπηρετεί τις ανάγκες των κατοίκων της με αλληλεγγύη.

Το Holzmarkt δεν διαφημίζεται, ταξιδεύει από στόμα σε στόμα, και οι εμπνευστές του ελπίζουν ότι αυτό θα λειτουργήσει ως φυσικό φίλτρο για το είδος των ανθρώπων που θέλουν να προσελκύσει. Εάν πετύχει το πείραμα, θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα νέο μοντέλο το οποίο θα ακολουθήσουν ίσως και άλλες μεγάλες πόλεις. «Όλοι είναι ευπρόσδεκτοι, αλλά φυσικά ελπίζουμε ότι οι άνθρωποι θα δείξουν κάποιο σεβασμό», δήλωσε ο Dieziger στον Guardian.

Με τα χρόνια, ακόμη και οι βετεράνοι ηδονιστές του Βερολίνου έχουν καταλάβει ότι η υπέρβαση ορίζεται από τα όρια. Οι άνθρωποι που ζουν στα διαμερίσματα κατά μήκος του ποταμού, έχουν το κινητό του τηλέφωνο και δεν καλούν την αστυνομία αν καμμιά φορά η μουσική παίζει πολύ δυνατά. Υπάρχουν και πιο ανθρώπινοι τρόποι να επιλυθούν τα μεταξύ τους προβλήματα.


Διαβάστε επίσης: Η Γερμανία χρίζει τα club, κέντρα πολιτισμού
 

εμφάνιση σχολίων