ταινίας Pina που αφιέρωσε στο έργο της ο μεγάλος Γερμανός σκηνοθέτης Βιμ Βέντερς.
•
«Η Νέα Υόρκη είναι σαν ζούγκλα αλλά ταυτόχρονα σου παρέχει και ένα αίσθημα απόλυτης ελευθερίας. Βρήκα πραγματικά τον εαυτό μου». Στη Νέα Υόρκη σπούδασε στη φημισμένη σχολή Τζούλιαρντ.
•
Η ομάδα της περιλάμβανε χορευτές κάθε μεγέθους και ηλικίας, με έμφαση στην προσωπικότητα και ένα από τα σημεία αναφοράς στις χορογραφίες της ήταν οι καθημερινές χειρονομίες.
•
Ένα έργο για κάθε πόλη: Το 1973 ανέλαβε τη διεύθυνση του Χοροθεάτρου του Βούπερταλ με το οποίο ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο, δημιουργώντας κι από ένα νέο έργο για κάθε πόλη που επισκεπτόταν: Viktor στη Ρώμη, Palermo Palermo στη Σικελία, Tanzabend II στη Μαδρίτη, Ein Trauerspiel στη Βιέννη, Nur du στο Λος Άντζελες, Le Laveur de vitres στο Χονγκ Κονγκ, Masurca Fogo στη Λισαβόνα, O Dido στη Ρώμη, Wiesenland στη Βουδαπέστη, Agua στη Βραζιλία, Nefés στην Κωνσταντινούπολη κ.ο.κ.
•
Άνδρες. Αν και είχε δηλώσει επιφυλακτική ως προς τον όρο «φεμινισμός», κατά την άποψή της το αρσενικό είναι «ένα επιθετικό στοιχείο της κοινωνίας». Παντρεύτηκε τον σύντροφο και συνεργάτη της, τον ενδυματολόγο RolfBorzik, ο οποίος πέθανε το 1980. Αργότερα, το 1981, απέκτησε το γιο της Ralf Salomon, με τον Χιλιανό ποιητή Ronald Kay.
•
Στη φαντασία της Πίνα: στο έργο Nelken (2005) οι χορευτές κλήθηκαν να χορέψουν σε μία σκηνή γεμάτη λουλούδια, στο Palermo Palermo (1989), χόρεψαν ισορροπώντας ένα μήλο στο κεφάλι τους, στο Kontakthof (1978), η ομάδα των χορευτών ήταν ηλικίας από 58 έως 77 ετών.
•
Πορνογραφία του πόνου: Οι κριτικοί, στην αρχή της καριέρας της, ήταν διχασμένοι. Πολλοί ισχυρίζονταν πως οι δημιουργίες της ήταν τόσο άσχημες που δεν θα μπορούσε κανείς να τις χαρακτηρίσει «χορό». Ο New Yorker είχε δημοσιεύσει μια κριτική -της Arlene Croce - χαρακτηρίζοντας τις χορογραφίες της «θέατρο της κατήφειας» και «πορνογραφία του πόνου».
•
Έχει παίξει στην ταινία του Φελίνι, Και το Πλοίο Φεύγει (E la nave va) τον ρόλο μίας τυφλής δούκισσας.
•
Συχνά άλλαζε τη σειρά των επιλεγμένων κομματιών την τελευταία στιγμή. Ο μουσικός και συνθέτης Matthias Burkett και ο ηχολήπτης Andreas Eisenschneider συνεργάζονταν στενά για να εξασφαλίσουν τη μουσική επένδυση των έργων της Bausch, η οποία κάποιες φορές αποφάσιζε για τη μουσική αφότου χορογραφούσε το έργο.
Info: Pina Bausch, Sweet Mambo, 3-6 Νοεμβρίου, 20.30, Στέγη, Συγγρού 107. Στάση μετρό Συγγρού-Φιξ.