Chappie. Χίλιες Φορές Καληνύχτα. Εξωτικό Ξενοδοχείο Μάριγκολντ 2. Μακριά από τους Ανθρώπους. Το Πέρασμα.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΑΚΗΣ ΛΑΚΤΑΡΙΔΗΣ [email protected]
25 Μαρτίου 2015
Τρικυμία εν κρανίω, Νιλ Μπλόμκαμπ και Τέρι Τάτσελ. Το ζευγάρι (και στη ζωή) που μας είχε ξαφνιάσει ευχάριστα το 2009, με την αντιρατσιστική παραβολή φαντασίας District 9, επανέρχεται στα πάτρια εδάφη με περισσότερες ιδέες, ίσως περισσότερες από όσες θα έπρεπε, ή όσες θα άντεχε μια ισορροπημένη ιστορία μυθοπλασίας.
Ο Chappie ξεκινάει σαν ένας Robocop σε ατμόσφαιρα Mad Max, για να γίνει (Α.Ι.), Τεχνητή Νοημοσύνη αλά Σπίλμπεργκ και να καταλήξει και πάλι σαν Robocop. H «σκληροπυρηνική» αρχή, σε ένα ρεαλιστικά γκρίζο και δυστοπικό urban τοπίο, δίνει τη θέση της σε μια παιδικού τύπου, μελαγχολικά χιουμοριστική φαντασία συναισθηματικής εκπαίδευσης, ενίσχυσης οικογενειακών δεσμών και ποθητής (για κάθε ρομπότ, υποτίθεται) απόκτησης συνείδησης, με τους ρόλους του Δημιουργού και του Πατέρα να μοιράζονται -παραδόξως- σε διαφορετικά άτομα. Η τελική μάχη, όταν δοθεί, για ανταγωνιστικούς λόγους, θα είναι για τη συνοχή του πυρήνα οικογένειας και όχι για την επικράτηση του Καλού ή του κοινωνικά Ηθικού.
Αν και η ταινία κερδίζει πόντους σε αυτό το κομμάτι της διαφορετικής ηθικής σκοπιάς πάνω στο θέμα μιας εναλλακτικού είδους διευρυμένης οικογένειας, η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με το σύγχρονο κοινωνικό χάος, στο δυστοπικό γκρίζο της ατμόσφαιράς της και στον τομέα των «βρόμικων» μεταλλικών ειδικών εφέ της, χάνει από το πλήθος των ακατάστατα τοποθετημένων ιδεών και αναφορών της, τις οποίες δεν μπορεί να συμμαζέψει, ούτε και να τους δώσει έναν σφιχτό κι ενδιαφέροντα ρυθμό. Οι χαρακτήρες, εκτός από αυτήν του Chappie, είναι καρικατούρες και η συμμετοχή της Σιγκούρνι Γουίβερ και του Χιού Τζάκμαν μοιάζει να έγινε μόνο και μόνο για να δανείσουν (με το αζημίωτο), τα διάσημα ονόματά τους στην ταινία.
Το ανοιχτό τέλος, εφόσον η ταινία γνωρίσει εμπορική επιτυχία, δίνει ελπίδες για μια διαφορετική, πιθανόν καλύτερη συνέχεια. Τα παιδιά θα τη λατρέψουν (ο Chappie έχει πλήθος από παιδικά και σκυλίσια χαρακτηριστικά), φτάνει να μην είναι πολύ μικρά.
Ιnfo: Chappie. Περιπέτεια Φαντασίας. ΗΠΑ - Μεξικό 2015. Πρεμιέρα: Τετάρτη 25 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Νιλ Μπλόκαμπ. Παίζουν: Σάρλτο Κόπλεϊ, Ντεβ Πατέλ, Χιού Τζάκμαν, Σιγκούρνι Γουίβερ. Διανομή: Feelgood Entertainment.
ΧΙΛΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ: Η Ρεμπέκα είναι μία από τις πιο ικανές και δημοφιλείς φωτογράφους εμπόλεμων σκηνών. Σε μια αποστολή, ενώ φωτογραφίζει μια γυναίκα υπεύθυνη για βομβιστική επίθεση στην Καμπούλ, τραυματίζεται επικίνδυνα. Επιστρέφοντας πίσω στην οικογένειά της, άλλη μία βόμβα εκρηγνύεται. Ο άντρας της και οι κόρες της δεν μπορούν πλέον να αντέξουν τον φόβο και την αγωνία ενός ενδεχόμενου σοβαρότερου τραυματισμού της ή ακόμη και θανάτου της και της ζητούν να επιλέξει μεταξύ της δουλειάς και της οικογένειάς της. Αν και ορκίζεται στον άντρα της ότι δεν θα ταξιδέψει ποτέ ξανά σε εμπόλεμη ζώνη, όταν της προσφέρεται μια δουλειά, αποφασίζει να πάει να φωτογραφίσει έναν καταυλισμό προσφύγων στην Κένυα.
Ο Νορβηγός σκηνοθέτης του Hawaii-Oslo (2004), Έρικ Πόπε, όπως και ο Νιλ Μπλόκαμπ του Chappie με διαφορετικό τρόπο και στυλ, επιστρέφει γεμάτος ιδέες και καλές προθέσεις τις οποίες δεν μπορεί να διαχειριστεί. Το χαμηλόφωνο και βραδυφλεγές δράμα του δεν καταφέρνει να πείσει για τη σοβαρότητα των διλημμάτων που αντιμετωπίζουν οι ήρωές του, όχι από έλλειψη βάθους ή βάρους, αλλά από υπερβολική σοβαροφάνεια και θεματική ανισορροπία.
Θέλει να μιλήσει για τη διάλυση των οικογενειακών θεσμών λόγω της σύγχρονης εμμονής με την εργασία αλλά ταυτόχρονα για την εργασία ως τρόπο ψυχοθεραπείας και επικοινωνίας συναισθηματικά ευνουχισμένων ατόμων, για την περίπλοκη σχέση των κοριτσιών με την απούσα αλλά διάσημη μητέρα τους, την εκμετάλλευση του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου από τον Δυτικό, ακόμη και μέσα από την κοινοποίηση των δεινών του, πράγμα που θα του προσφέρει μονάχα βραχυπρόθεσμες λύσεις.
«Καλλιτεχνικά» αργόρυθμα, εκεί που θα έπρεπε να είναι κοφτά και στακάτα, το βλέμμα και οι ιδέες του σκηνοθέτη, αν και έχουν ενδιαφέρον, σκορπίζονται από δω και από κει, με άνισο και ανοικονόμητο τρόπο. Δεν λείπουν οι συγκινητικές δραματικές σκηνές (η ταινία φυλάει την πιο δυνατή της για το φινάλε), όμως εκτός από το ότι προσπαθεί να συνδυάσει πολλά θέματα ταυτόχρονα, δεν δίνει αρκετό δραματικό βάθος στον ρόλο του συζύγου της ηρωίδας, την οποία ερμηνεύει, όχι πάντα πειστικά, μια μπερδεμένη για το τι τελικά αντιπροσωπεύει Ζιλιέτ Μπινός.
Ιnfo: Χίλιες Φορές Καληνύχτα (Tusen Ganger God Natt/1.000 Times Good Night). Κοινωνική Δραματική. Νορβηγία - Ιρλανδία - Σουηδία 2013. Πρεμιέρα: Πέμπτη 26 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Έρικ Πόπε. Παίζουν: Ζιλιέτ Μπινός, Νικολάι Κόστερ-Βλάνταου, Λορίν Κάνι, Αντριάνα Κρέιμερ Κέρτις. Διανομή: Danaos Films.
ΕΞΩΤΙΚΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΜΑΡΙΓΚΟΛΝΤ 2: Στη συνέχεια της πρώτης ταινίας βρίσκουμε τον Σάνι, ιδιοκτήτη του ξενοδοχείο Μάριγκολντ, να έχει στρέψει την προσοχή του σε μία υποσχόμενη περιουσία, τώρα που το Εξωτικό Ξενοδοχείο Μάριγκολντ για Ηλικιωμένους και Όμορφους πάει περίφημα. Επίσης, προσπαθεί να επεκτείνει τα επαγγελματικά αλλά και προσωπικά του όνειρα αφού σκοπεύει να παντρευτεί την εκλεκτή της καρδιάς του, Σουνάινα. Εν τω μεταξύ, στο Εξωτικό Ξενοδοχείο Μάριγκολντ, το οποίο είναι πλήρες, έχει μείνει μόνο ένα διαθέσιμο δωμάτιο, γεγονός που δημιουργεί πρόβλημα στους νεοαφιχθέντες επισκέπτες Γκάι και Λαβ. Παράλληλα, η Έβελιν και ο Ντάγκλας εργάζονται πλέον στην πόλη της Τζαϊπούρ, μη γνωρίζοντας πού θα τους οδηγήσουν τα τακτικά τους ραντεβού ενώ ο Νόρμαν και η Κάρολ προσπαθούν να κρατήσουν τη σχέση τους ανέπαφη. Καθώς η παιχνιδιάρα Ματζ παλεύει να διατηρήσει τις ισορροπίες ανάμεσα σε εκείνη και δύο ταλαντούχους, πλούσιους άντρες, η δύστροπη Μίριελ, ως μάνατζερ του ξενοδοχείου πλέον, είναι η κλειδοκράτειρα όλων των μυστικών και έχει απαντήσεις για όλα τα ζητήματα. Καθώς οι απαιτήσεις ενός παραδοσιακού ινδικού γάμου απειλούν να τους καταβροχθίσουν όλους, μια απροσδόκητη νότα αισιοδοξίας παρουσιάζεται μπροστά τους.
Η σχετικά απρόσμενη επιτυχία του πρώτου Εξωτικού Ξενοδοχείου Μάριγκολντ (2012), όπως συνήθως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, είχε σαν αποτέλεσμα την επιστροφή του με μια «τυπική» συνέχεια, από τους ίδιους συντελεστές, στο ίδιο κλίμα.
O κυνισμός, το χιούμορ, η εξωτική ατμόσφαιρα, ο γλυκόπικρος τόνος, οι σχηματικοί χαρακτήρες και οι χωρίς πολλές εκπλήξεις καταστάσεις, καταφέρνουν να αποκτήσουν ενδιαφέρον και να απογειωθούν, χάρη σε μια πλειάδα πρωτοκλασάτων Βρετανών ηθοποιών: από τις μεγάλες κυρίες Μάγκι Σμιθ και Τζούντι Ντενς, μέχρι τον Μπιλ Νάι και τον νεοφερμένο Ρίτσαρντ Γκιρ. Η καλή χημεία μεταξύ τους και η feelgood διάθεση που χαρακτήριζε και την πρώτη ταινία γίνονται το όχημα για άλλη μία προβλέψιμη μεν αλλά απολαυστική διαδρομή.
Ιnfo: Εξωτικό Ξενοδοχείο Μάριγκολντ 2 (The Second Best Exotic Marigold Hotel). Δραματική Κομεντί. Αγγλία - ΗΠΑ 2015. Πρεμιέρα: Πέμπτη 26 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Τζον Μάντεν. Παίζουν: Μάγκι Σμιθ, Τζούντι Ντενς, Μπιλ Νάι, Ρίτσαρντ Γκιρ, Ρόναλντ Πίκαπ, Νταϊάνα Χάρντκασλ, Ντεβ Πατέλ, Τίνα Ντεσάι. Διανομή: Odeon.
ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ: 1954. Ενώ η εξέγερση βράζει στην κοιλάδα, δύο άντρες, εντελώς διαφορετικοί μεταξύ τους, αναγκάζονται να διαφύγουν διασχίζοντας τις κορυφές του αλγερινού Άτλαντα. Στην καρδιά του παγωμένου χειμώνα, ο Νταρού, ένας απομονωμένος δάσκαλος των βουνών, πρέπει να συνοδεύσει τον Μοχάμεντ, ένα χωριάτη που κατηγορείται για τον φόνο του ξαδέρφου του.
Βασισμένη σε ένα διήγημα του Αλμπέρ Καμί, η γυρισμένη στα υψίπεδα της αλγερινής μεριάς της οροσειράς του Άτλαντα ταινία θυμίζει, θεματικά και εικαστικά, διάφορα κλασικά γουέστερν, από το Τελευταίο Τραίνο για τη Γιούμα μέχρι τα αριστουργήματα του Τζον Φορντ. Καθώς θέματα του διηγήματος είναι η αποκάλυψη της πραγματικής ηθικής ακεραιότητας ενός ατόμου σε κατάσταση ψυχολογικής και σωματικής πίεσης, η Γαλλική κατοχή και η οικογενειακή τιμή (με την έννοια της κλασικής βεντέτας στην κουλτούρα των Βερβέρων του Άτλαντα), ο παραλληλισμός και ο φόρος τιμής στα γουέστερν δεν είναι απλά θέμα στυλ.
Ταιριαστά αργό σε ρυθμούς και σκονισμένο, το Μακριά Από τους Ανθρώπους μπορεί να μην είναι η συναρπαστική περιπέτεια που θα περίμενε ο μέσος θεατής, είναι όμως τελετουργικό, χρησιμοποιεί το γεωγραφικό του τοπίο σαν έναν επιπλέον χαρακτήρα και διαθέτει ένα εξαιρετικό σάουντρακ από τον Νικ Κέιβ και τον Γουόρεν Έλις. 3 βραβεία (Arca CinemaGiovani, Interfilm, SIGNIS) στο περασμένο φεστιβάλ Βενετίας, ζεστό ζεστό από την προβολή του στο 16ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Αθήνας.
Ιnfo: Μακριά Από τους Ανθρώπους (Loin des Hommes). Κοινωνική Δραματική Περιπέτεια. Γαλλία 2014. Πρεμιέρα: Πέμπτη 26 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Νταβίντ Ελχοφέν. Παίζουν: Βίγκο Μόρτενσεν, Ρεντά Κατέμπ, Τζαμέλ Μπάρεκ. Διανομή: One From The Heart.
ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ: Ο Μίτιο και ο γιος του Βάσκο ζουν σε μια φτωχή περιοχή στα σύνορα Βουλγαρίας-Τουρκίας-Ελλάδας. Ο Μίτιο έχει χάσει ό,τι σημαντικό είχε στη ζωή του, τη γυναίκα του, τη δουλειά του και την εμπιστοσύνη του γιου του. Για να τον ξανακερδίσει, θα πρέπει να βρει συγχώρεση και να πληρώσει για την αμαρτία που διέπραξε 25 χρόνια πριν. Όλα θα ξεκινήσουν όταν ένας πρώην λοχίας του θα του προτείνει να δουλέψει μαζί του, στη διακίνηση ανθρώπων χωρίς χαρτιά στις δύο γειτονικές χώρες.
Ο Βούλγαρος Στέφαν Κομαντάρεφ επιστρέφει στη μυθοπλασία μετά από ένα ντοκιμαντέρ που ακολούθησε τη μεγάλη του επιτυχία Ο Κόσμος Είναι Μεγάλος και η Σωτηρία της Ψυχής Παραμονεύει στη Γωνία (2010), η οποία έφτασε μέχρι την υποψηφιότητα για Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας. Πρόκειται για μια ιστορία συνόρων, σε μια γεωγραφική περιοχή που αποτελεί ένα προαιώνιο πέρασμα λαών, φυλών και κάθε λογής περιπλανόμενων πληθυσμών και ατόμων. Στην πιο πρόσφατη ιστορία της περιοχής, οι φυγάδες των σιδηρών καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης έχουν αντικατασταθεί, στη σημερινή εποχή, από τους πρόσφυγες και τους φτωχοδιαβόλους της Μέσης και πέρα Ανατολής και τους Αφρικανούς.
Όπως και στη Σωτηρία, ο τόνος είναι κυρίως δραματικός, το παρόν και το παρελθόν τρέχουν παράλληλα στην αφήγηση, χωρίς όμως τις νοσταλγικές και χιουμοριστικές πινελιές εκείνης. Εδώ η σκηνοθεσία είναι πιο στιβαρή, πιο γήινη και ρεαλιστική, επικεντρώνεται στη σχέση πατέρα και γιου, αλλά και του γερασμένου πρώην λοχαγού με τον πρώην στρατιώτη του. Εξαιρετικός ρυθμός, εκπληκτικές ερμηνείες και κατά στιγμές ασφυκτική ατμόσφαιρα, σε ένα συναρπαστικό κοινωνικό δράμα, γυρισμένο στα βουνά της Ροδόπης.
Ιnfo: Το Πέρασμα (Sadilishteto/Judgment). Κοινωνική Δραματική. Βουλγαρία - Γερμανία - Κροατία 2014. Πρεμιέρα: Πέμπτη 26 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Στέφαν Κομαντάρεφ. Παίζουν: Άσεν Μπλατέτσκι, Οβάνες Τοροσιάν, Μίκι Μανόλοβιτς, Ίνα Νικόλοβα. Διανομή: Ama films.
εμφάνιση σχολίων