0
1
σχόλια
297
λέξεις
CULTURE

«Συμπαράσταση στους θρησκευόμενους μουσουλμάνους που επιζητούν μια φιλήσυχη ζωή σ’ έναν κόσμο όπου το ψυχικό τους αποκούμπι δεν θα αμαυρώνεται»

VIRAL
9 Ιανουαρίου 2015
Πριν από λίγο έλαβα ένα μήνυμα που με τσάκισε, από φίλο ποιητή που γνώρισα στην Αϊόβα. Ο ίδιος μού ζητά να μην τον κατονομάσω, αλλά μου έγραψε για να εκφράσει τη συντριβή του για τη στυγερή δολοφονία δέκα (ή και περισσότερων, κι εγώ μόλις τώρα το έμαθα και διαβάζω γι’ αυτό) ανθρώπων στα γραφεία του σατιρικού γαλλικού περιοδικού Charlie Hebdo, που είχε δεχθεί στο πρόσφατο παρελθόν απειλές για δημοσίευση σκίτσων που σατίριζαν τον Μωάμεθ και το Ισλάμ.

Ο φίλος μου είναι μουσουλμάνος, και μάλιστα θρήσκος. Τηρεί το σαλάτ, πηγαίνει όποτε μπορεί για το προσκύνημα στη Μέκκα, και γενικώς καταφεύγει στον Θεό του κάθε φορά που οι δοκιμασίες της ζωής (όπως η χρόνια νόσος από την οποία πάσχει η μικρή του κόρη) του γεννούν την απολύτως ανθρώπινη ανάγκη της παρηγοριάς.

Και τώρα μου γράφει συντετριμμένος ότι αισθάνεται ντροπή για τον διασυρμό του Θεού και της θρησκείας του από τους φονιάδες. Ότι φοβάται να μοιραστεί την πίστη του με τα παιδιά του, μην τυχόν και βρεθεί στον δρόμο της ζωής τους κάποιος αποκτηνωμένος παράφρων και τα οδηγήσει στον φανατισμό.

Έτσι, πέρα από την αλληλεγγύη στους επιζώντες της δολοφονικής επίθεσης, και σε όσους αγωνίζονται για έναν κόσμο όπου η ελευθερία της έκφρασης και η τέχνη δεν θα φιμώνονται από καμιάν ανθρώπινη τυραννία, θα ήθελα να εκφράσω τη συμπαράστασή μου στον φίλο μου και σε όλους τους θρησκευόμενους μουσουλμάνους που επιζητούν μια φιλήσυχη ζωή σ’ έναν κόσμο όπου το ψυχικό και μεταφυσικό τους αποκούμπι δεν θα αμαυρώνεται από την καταστροφική μανία των φανατικών.

Όπως είναι αδιαπραγμάτευτη η ελευθερία ημών των άθεων και αγνωστικιστών να κρίνουμε τον Θεό και τη θρησκεία, άλλο τόσο είναι, και πρέπει να είναι, η ελευθερία των πιστών να θρησκεύουν.

Πηγή: Αύγουστος Κορτώ

εμφάνιση σχολίων