Οι Ταινίες της ΣΙΝΕΦΙΛ Εβδομάδας

ΣΙΝΕΦΙΛ
ΔΙΚΟΣ ΤΗΣ: Σε μια -όχι και τόσο πολύ- μελλοντική εποχή, ο Θίοντορ Τουόμπλι (Γιόακιν Φίνιξ) ειδικεύεται στην συγγραφή συγκινητικών-ποιητικών επιστολών (για εραστές, συγγενείς, φίλους) επί παραγγελία. Στην προσωπική του ζωή βρίσκεται σε διάσταση από τη σύντροφό του Κάθριν (Ρούνεϊ Μάρα) στην οποία αρνείται να συναινέσει για να της δώσει διαζύγιο. Η ανάγκη του για συντροφιά τον οδηγεί στην αγορά ενός ολοκαίνουργιου λογισμικού συστήματος (μέσω υπολογιστή και κινητού) με το όνομα Σαμάνθα (με τη φωνή της Σκάρλετ Γιόχανσεν). Το εν λόγω OS έχει την ιδιότητα να εξελίσσεται συνομιλώντας με τον κάτοχό του αλλά και αποσπώντας πληροφορίες από τα ηλεκτρονικά και ψηφιακά του ίχνη. Σύντομα θα αποδειχτεί η ιδανική σύντροφος για τον Θίοντορ, ο οποίος θα πρέπει να πείσει φίλους, γνωστούς και την Κάθριν για την ορθότητα της επιλογής του και το δικαίωμα του να δηλώνει ερωτευμένος με μία άυλη ύπαρξη. Όταν η Σαμάνθα αρχίζει να παίρνει από μόνη της πρωτοβουλίες, για θέματα που τον αφορούν, ο αντίκτυπος τους στην καθημερινότητα του θα έχει απρόσμενες συνέπειες.

Γνωρίσαμε το συναρπαστικό, εγκεφαλικό και σαρκαστικά αστείο σύμπαν του Σπάικ Τζόνζι αρκετά χρόνια πριν, από το Στο Μυαλό του Τζον Μάλκοβιτς και το Adaptation, και τα δύο σε σενάριο του σπουδαίου, Τσάρλι Κάουφμαν (Η Αιώνια Λιακάδα Ενός Καθαρού Μυαλού). Από εκεί και μετά, και ο Γκοντρί, ο οποίος σκηνοθέτησε την Αιώνια Λιακάδα και ο Τζόντζι, προσπάθησαν όχι πάντα με επιτυχία να μιμηθούν το απαράμιλλο στιλ του. Στο Δικός της (γραμμένο από τον ίδιο), ο 45χρονος πλέον σκηνοθέτης, δεν δημιουργεί μονάχα ένα σύμπαν στο ύφος του Κάουφμαν αλλά και το εξερευνά ακόμα περισσότερο, διευρύνοντας την προβληματική του. Κι ενώ στην αρχή νομίζαμε ότι βλέπαμε μια παραβολή για την απομόνωση του σύγχρονου ανθρώπου και την εξάρτησή του (όχι μόνο σεξουαλική) από τον ψηφιακό κόσμο του διαδικτύου, στη συνέχεια πέφτουμε θύματα της γλυκόπικρης, ενίοτε σπαραχτικής γοητείας μιας κινηματογραφικής μπαλάντας, η οποία υμνεί την ανθρώπινη ανάγκη για έρωτα κι επικοινωνία ως ξόρκι ενάντια στην υπαρξιακή μοναξιά και το βάσανο μιας ζωής χωρίς ουσιαστικό νόημα. Η εικαστική απεικόνιση ενός αποστειρωμένου ψυχρού/θερμού κόσμου (ιδανικό το Λος Άντζελες ως σκηνικό) είναι το άλλο μεγάλο ατού της ρέουσας αφήγησης της ταινίας. Ιδανικός και ο Γιόακιν Φίνιξ, καταφέρνει να δώσει ανθρώπινη υπόσταση σ’ έναν φλεγόμενο χαρακτήρα. Μια από τις κορυφαίες ταινίες του σύγχρονου παγκόσμιου κινηματογράφου. Συντελεστές στην επιτυχία, η φωτογραφία του Χότε φαν Χοτέμα (Άσε το Κακό να Μπει, 2008), τα σετ των Κ.Κ. Μπάρετ, Όστιν Γκοργκ και Τζιν Σερντίνα, η μουσική του Όουεν Πάλετ και των Arcade Fire. Υποψήφια για 5 Όσκαρ.

Ιnfo: Δικός της (Her). Δραμεντί Φαντασίας. ΗΠΑ 2013. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 6 Φεβρουαρίου. Σκηνοθεσία - Σενάριο: Σπάικ Τζόνζι. Παίζουν: Γιόακιν Φίνιξ, Έιμι Άνταμς, Ρούνεϊ Μάρα, Κρις Πρατ, Ολίβια Γουάιλντ, Σκάρλετ Τζόχανσεν. Διανομή: Audio Visual






ΌΜΑΡ: Τo 2005, μια ευρωπαϊκή συμπαραγωγή με την Παλαιστίνη και το Ισραήλ, το Παράδεισος Τώρα μας γνώρισε έναν αξιόλογο παλαιστίνιο σκηνοθέτη, τον Χάνι Αμπού Άσαντ. Ξεπερνώντας όλους τους σκοπέλους που είχαν στήσει στο δρόμο της τα φίλο-Ισραηλινά λόμπι του Χόλυγουντ, εκείνη η ταινία είχε καταφέρει να φτάσει μέχρι την υποψηφιότητα για όσκαρ καλύτερης ξένης ταινίας, εκείνης της χρονιάς. Το ίδιο κατόρθωμα, επαναλαμβάνεται κι φέτος με την καινούργια του ταινία, το Όμαρ. Χωρίς να ρίξει νερό στο κρασί του ο σκηνοθέτης επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, όχι (όπως ακριβώς και στον Παράδεισο) για να καυτηριάσει την στάση του Ισραήλ απέναντι στους παλαιστίνιους αλλά για να παρατηρήσει τις επιπτώσεις αυτής της στάσης πάνω στην καθημερινότητά τους. Και πως θα ήταν άραγε ποτέ δυνατόν να είναι διαφορετικά; Όπως και στην περίπτωση της ταινίας του 2005, το θέμα του είναι ο υπαρξιακός προβληματισμός των ηρώων του πάνω στις προτεραιότητες μιας ζωής σε κατάσταση πολιορκίας. Να πολεμήσουν για την τιμή της πατρίδας ή να κοιτάξουν τη δουλειά τους και να σώσουν το τομάρι τους, την οικογένειά τους, τους φίλους και τους εραστές τους; Η απάντηση (αν υπάρχει) δεν είναι ποτέ εύκολη και ποτέ μα ποτέ μανιχαϊστική. Ο Όμαρ είναι συνηθισμένος να αποφεύγει τις σφαίρες των σκοπών όταν περνά το Τείχος που χωρίζει στα δύο την πόλη ώστε να επισκεφθεί την κρυφή του αγάπη, τη Νάντια. Αλλά η κατεχόμενη Παλαιστίνη δε γνωρίζει ούτε την απλή αγάπη ούτε τον ξεκάθαρο πόλεμο. Στην άλλη μεριά του τείχους ο ευαίσθητος νεαρός φούρναρης, Όμαρ, γίνεται ένας μαχητής της ελευθερίας, ο οποίος θα χρειαστεί να έρθει αντιμέτωπος με οδυνηρές επιλογές για τη ζωή και το τι σημαίνει να είσαι άντρας. Όταν συλλαμβάνεται για τον φόνο ενός ισραηλινού στρατιώτη θ’ αναγκαστεί να γίνει πληροφοριοδότης του εχθρού με αποτέλεσμα να κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να βρεθεί στο στόχαστρο και των δύο πλευρών. Βραβευμένο στο Ένα Κάποιο Βλέμμα του φεστιβάλ των Καννών.

Info: Omar Κοινωνικό Δράμα. Παλαιστίνη 2013. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 6 Φεβρουαρίου. Σκηνοθεσία - Σενάριο: Χάνι Αμπού-Άσαντ. Παίζουν: Ανταμ Μπακρί, Λιμ Λουμπανί, Γουαλίντ Ζουάιτερ, Σαμέρ Μπισαράτ, Εγιάντ Χουρανί. Διανομή: AmaFilms




ΜΑΝΤΕΛΑ: Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ: Βασισμένο στην αυτοβιογραφία του Νέλσον Μαντέλα με τον ίδιο τίτλο, το Μαντέλα: Ο Δρόμος Προς την Ελευθερία του Τζάστιν Τσάντγουικ μετά από μια πολύ σύντομη αναφορά στα παιδικά χρόνια του ηρωικού αγωνιστή για την ελευθερία των γηγενών της Νότιας Αφρικής, μας περιγράφει χρονολογικά την καριέρα του σαν δικηγόρου χαμένων υποθέσεων, τους γάμους του, την προσχώρησή του στο Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο (το κίνημα των μαύρων ενάντια στο Απαρτχάιντ), την επικήρυξη του, την σύλληψη και τον εγκλεισμό του στις φυλακές του Ρόμπιν Άιλαντ, την απελευθέρωσή του, τον τρόπο που σταμάτησε τον εμφύλιο πόλεμο και τη σφαγή των λευκών Αφρικάνερς, μέχρι την εκλογή του στον προεδρικό θώκο. Το προτέρημα της ταινίας, το οποίο μπορεί να θεωρηθεί και σαν μειονέκτημα από κάποιους είναι ότι αποφεύγει τις σκληρές εικόνες και τις μελοδραματικές κορώνες. Είναι αποσπασματική και προσπαθεί να χωρέσει σε χρονική διάρκεια 141 λεπτών όσο περισσότερα μπορεί. Ευτυχώς, έχει έναν χαρισματικό ερμηνευτή (επιτέλους ο Ιντρίς Ελμπά σε πρωταγωνιστικό ρόλο), ο οποίος μας αποζημιώνει για την έλλειψη δυνατών σκηνών και συναισθημάτων. Εξαιρετική και η Ναόμι Χάρις, στο ρόλο της Γουίνι Μαντέλα. Οι δύο τους μοιράζονται τις πιο ενδιαφέρουσες σκηνές της ταινίας. Πειστική η αναπαράσταση της εποχής και οι λιγοστές σκηνές πλήθους είναι δεξιοτεχνικά σκηνοθετημένες. Δεν είναι σπουδαία ταινία αλλά ούτε και αδιάφορη. Το Ordinary Love των U2 από τους τίτλους τέλους της ταινίας είναι υποψήφιο για Όσκαρ τραγουδιού.

Info: Μαντέλα: Ο Δρόμος Προς την Ελευθερία (Mandela: Long Walk To Freedom). Ιστορική Βιογραφία. Αγγλία - Νότια Αφρική 2013. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 6 Φεβρουαρίου. Σκηνοθεσία: Τζάστιν Τσάντγουικ. Παίζουν: Ιντρίς Ελμπά, Ναόμι Χάρις, Τέρι Φίτο. Διανομή: Village Films




ΔΕΝ ΤΑ ΦΕΡΝΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ Ο ΠΕΛΑΡΓΟΣ: Ένας ανώριμος αλλά καλοκάγαθος και ταλαίπωρος άνδρας μαθαίνει ότι σαν δωρητής σπέρματος έχει 533 παιδιά σε όλα τα σημεία του πλανήτη. Τα 142 από αυτά έχουν κινηθεί δικαστικά κατά Αγνώστου με σκοπό να τον γνωρίσουν. Όταν ο φάκελος με τα ονόματά τους φτάσει στα χέρια του θα κάνει εκείνος το πρώτο βήμα προς τα κοντινά σε αυτόν σπλάχνα του, χωρίς αρχικά να τους αποκαλύψει ποιός πραγματικά είναι. Μέσω αυτής της διαδικασίας θα ενηλικιωθεί και θα μας χαρίσει αρκετά απολαυστικά στιγμιότυπα. Ο Καναδός Κεν Σκοτ ξανά-σκηνοθετεί, στο Δεν τα Φέρνει τα Παιδιά ο Πελαργός την αμερικάνικη εκδοχή της ταινίας του Starbuck, η οποία έφτασε και ως τη χώρα μας, με τον τίτλο Daddy Cool: Ο Μπαμπάς του Παιδιού μου. Κάποιες αιχμηρές γωνίες έχουν αμβλυνθεί αλλά γενικά είναι διασκεδαστική και ανώδυνη. Ο Βινς Βον, σε μία από τα ίδια. Χρειάζεται επειγόντως έναν καινούργια ατζέντη.

Info: Δεν τα Φέρνει τα Παιδιά ο Πελαργός (Delivery Man). Κωμωδία. ΗΠΑ 2013. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 6 Φεβρουαρίου. Σκηνοθεσία: Κεν Σκοτ. Παίζουν: Βινς Βον, Κρις Πρατ, Κόμπι Σμόλντερς, Μπριτ Ρόμπερτσον, Τζάκ Ρέινορ, Μπόμπι Μόνιχαν, Σάιμον Ντιλέινι. Διανομή: Odeon




ROBOCOP: Άλλο ένα ριμέικ με πολύ αμβλυμμένες γωνίες και έμφαση στα μοντέρνα ψηφιακά εφέ. Η νέα εκδοχή της ακατάλληλης (λόγω υπερβολικής και γραφικής βίας) πρωτότυπης ταινίας του Πολ Βερχόφεν κάνει εκπτώσεις σε όλα για να κερδίσει το πολυπόθητο PG-13 και να κόψει όσο το δυνατόν περισσότερα εισιτήρια. Το σχόλιο καταγγελίας της ταινίας το 1987 εδώ αντιστρέφεται σε μήνυμα άκρατου μιλιταρισμού. Ο Φρανκενστάιν μπάτσος που ανακτά τις ανθρώπινες αναμνήσεις του και στρέφεται εναντίον των διεφθαρμένων δημιουργών του, στο RoboCop του σήμερα χάνει σε ουσία αλλά κερδίζει σε θόρυβο και video-game fun. Ακόμα και το Ντιτρόιτ (της σημερινής οικονομικής του κρίσης) είναι πιο γυαλιστερό απ’ την προφητική καθώς φαίνεται ρημαγμένη εικονογράφηση του στο πρωτότυπο. Άτυχος ο Βραζιλιάνος Χοσέ Παντίλια (Elite Squad 1 & 2), στην πρώτη του αμερικάνικη ταινία. Αν δεν έχετε δει το original, δεν θα το βρείτε κακό, στο επίπεδο της διασκέδασης τουλάχιστον.

Info: RoboCop. Περιπέτεια Φαντασίας. ΗΠΑ 2014. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 6 Φεβρουαρίου. Σκηνοθεσία: Χοσέ Παντίλια. Παίζουν: Τζόελ Κίναμαν, Ντάγκλας Ερμπάνσκι, Αμπι Κόρνις, Γκάρι Ολντμαν, Σάμιουελ Λ. Τζάκσον. Διανομή: Feelgood Entertainment




ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΚΑΙ Η ΚΟΥΝΙΑ: Η Ελένη, καθηγήτρια καρδιολογίας στο Λονδίνο, επιστρέφει μετά από χρόνια μαζί με την δεκάχρονη κόρη της Άννα στα πάτρια εδάφη για να περάσει το Πάσχα με τον πατέρα της, από τον οποίον έχει αποξενωθεί. Όταν όμως φτάνει σπίτι τίποτα δεν είναι όπως το περίμενε. Μια γυναίκα από τη Σερβία, η Νίνα, είναι εγκατεστημένη εκεί μαζί με την εντεκάχρονη κόρη της Μίρα. Βασισμένη σ’ ένα αληθινό περιστατικό, η ταινία της Μαρίας Ντούζα, η οποία παίχτηκε και στο World Film Festival του Μόντρεαλ είναι άλλο ένα δείγμα του υψηλού ποιοτικού επιπέδου των ελληνικών κινηματογραφικών παραγωγών τα τελευταία χρόνια. Καλογυρισμένη και με θέμα  τη ξενιτιά, τη ξενοφοβία και τη συμφιλίωση της ξενιτεμένης κόρης με τον πατέρα και τις ρίζες της είναι μια έντιμη κοινωνική, δραματική ταινία, την οποία αξίζει να υποστηρίξουμε όσο μπορεί ο καθένας μας απ’ όποιο πόστο κι αν βρίσκεται. Αυτό ισχύει για όλες τις ελληνικές παραγωγές γενικά. Αξιόλογες ερμηνείες, από τον πάντα καίριο Ηλία Λογοθέτη, την Μυρτώ Αλικάκη, τη Μιρζάνα Καράζοβιτς και όλο το καστ.

Info: Το Δέντρο και η Κούνια. Κοινωνική Δραματική. Ελλάδα 2013. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 6 Φεβρουαρίου. Σκηνοθεσία – Σενάριο: Μαρία Ντούζα. Παίζουν: Μυρτώ Αλικάκη, Ηλίας Λογοθέτης, Μιριάνα Καράνοβιτς, Νίκος Ορφανός, Ιρις Μήττα, Γεννάδειος Πάτσης, Γιώργος Σουξές , Τζον Μπίκνελ, Ελένη Κουλέτση.Διανομή: StraDa Films

εμφάνιση σχολίων