ουρανοξύστες της πόλης ξεπερνούν σε αριθμό αυτούς της Νέας Υόρκης. Ήταν να μην το πάρουν απόφαση να γίνουν η νέα υπερδύναμη. Σαν τους Κινέζους φοιτητές σε Βρετανία και Αμερική που στις τελετές αποφοίτησης σαρώνουν όλα τα ακαδημαϊκά βραβεία ενώ εσύ θα ορκιζόσουν ότι δεν ήξεραν καν αγγλικά.
ΤΟ ΑΓΓΛΟΦΩΝΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ ΛΕΓΕΤΑΙ CCTV (China Central Television) και μάλλον είμαι και η μόνη που βρίσκω το ακρωνύμιο τρομερά αστείο. Συγχρόνως ανακαλύπτω ότι το τηλέφωνο μου εδώ δεν λειτουργεί και δεν μπορώ να μπώ στο twitter, youtube, blogger ή facebook.
Ιντερνετική συντέλεια του κόσμου; Ηρέμησα μόνο όταν πέτυχα τη γιαγιά μου στο Skype που στον πλανήτη της απέναντι οθόνης μόλις γύρισε από το κομμωτήριο. Πρέπει να κλείσω με περιμένει ο Π., θα πάμε στην Απαγορευμένη Πόλη. «Να προσέχετε! Τί θα πάτε να κάνετε αφού είναι απαγορευμένη;».
ΤΟ CCTV ΜΕΤΑΔΙΔΕΙ ΟΤΙ ΞΕΝΟΙ (Δυτικοί) που αναγνωρίζουν την Κινεζική υπεροχή παρέλασαν για πρώτη φορά στην μεγαλύτερη στρατιωτική παρέλαση που έγινε ποτέ. Ένας Αυστριακός φίλος μας ωστόσο μας εκμυστηρεύτηκε ότι την ημέρα της παρέλασης, απαγορεύτηκε η έξοδος από το σπίτι στους
ξένους που διαμένουν κοντά στην πλατεία Τιενανμέν. Επειδή φοβούνται αντιδράσεις για το Θιβέτ, οι Κινέζικες αρχές έβαλαν από ένα Κινέζο οπλισμένο στρατιώτη σε κάθε διαμέρισμα με την ρητή εντολή να μην βγει κανείς ούτε στο μπαλκόνι γιατί κινδύνευε να πυροβοληθεί.
ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΑ ΚΤΙΡΙΑ ΜΕ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΝΤΕΚΟΡ μοιάζουν βγαλμένα από το φιλμ Μπραζίλ του Τέρυ Γκίλιαμ: λογοκρισία, αστυνομικοί έλεγχοι, προπαγάνδα, υπαίθριες αγορές που πουλάνε το
μικρό κόκκινο βιβλίο, το μεγάλο μικρό κόκκινο βιβλίο, αφίσες, μικρά αγαλματίδια του Μάο, συλλεκτικά καρτ ποστάλ. Μετά από μερικές ημέρες στην Κίνα αρχίζεις να πιστεύεις ότι όλα τα επιτεύγματα του κόσμου έχουν δημιουργηθεί εδώ.
Να φοβηθώ λίγο που αυτή θα είναι η ζωή μου μόλις η Κίνα γίνει υπερδύναμη; Άραγε μέχρι τότε ο Liu Xiaobo θα είναι ακόμα στη φυλακή; Από την άλλη, στη χώρα μου (Κύπρος) έχω ένα κομμουνιστή πρόεδρο που μόλις έχει αυξήσει τους φόρους στα είδη πρώτων αναγκών και στη δεύτερη χώρα μου (Αγγλία) οι φιλελεύθεροι –μόνο-στο-όνομα- δημοκράτες συμμαχούν με τους συντηρητικούς και αυξάνουν τα δίδακτρα των φοιτητών στα πανεπιστήμια. Όταν μένεις σε σπίτι από γυαλί καλύτερα να μην ρίχνεις πέτρες.
ΣΤΟ ΤΡΕΝΟ ΓΙΑ XI’AN περάσαμε από πολλές επαρχιακές πόλεις που αυτοδιαφημίζονται με εικονογραφημένες τεράστιες πινακίδες ανάλογα με την Μade in China εξειδίκευση των εργοστασίων και των εργατών τους. Έτσι χαζεύει κανείς προορισμούς όπως Η Πόλη των Φερμουάρ, η Πόλη της Ομπρέλας και η
Πόλη των Πλήκτρων του Blackberry.
ΤΟ ΠΙΟ ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ (εκτός από την αποτρίχωση) όταν κάνεις το γύρο του κόσμου, είναι το βάρος των αποσκευών σου που αυξάνεται ανά προορισμό και με γεωμετρική πρόοδο. Βιβλία που έχεις διαβάσει και λυπάσαι να αφήσεις πίσω σου (τους ταξιδιωτικούς οδηγούς τους δωρίζουμε σε άλλους ταξιδιώτες), ρούχα και παπούτσια που είχες ορκιστεί να μην αγοράσεις γιατί «οι backpackers δεν είναι ρηχοί τύποι που ταξιδεύουν για να κάνουν shopping therapy», usb με φωτογραφίες, μαγνητάκια ψυγείου, χαζά σουβενίρ και αντικείμενα που κάθε τόσο επιβάλλεται να στέλνεις σπίτι σου (πάντα με ψεύτικο όνομα αποστολέα για να αρνηθούν να φορολογηθούν οι δικοί σου άνθρωποι αν τυχόν τα έχει ανοίξει το τελωνείο).
ΣΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ ΕΙΜΑΙ ΧΑΜΕΝΗ ΣΤΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ. Cyprus έλεγα στον ευγενικό υπάλληλο America απαντούσε, Cyprus ξανάλεγα, Paris μονολογούσε. Όταν ο άνθρωπος είδε και απόειδε έψαξε λίγο και βρήκε ένα παγκόσμιο χάρτη που τον άπλωσε μπροστά μου. Βρίσκω την Μεσόγειο και του δείχνω την Κύπρο. Έμεινε σαστισμένος για λίγο και άρχισε να με περιεργάζεται σαν εξωγήινη. Φώναξε τους υπόλοιπους συνάδελφους και έβαλαν όλοι μαζί τα γέλια. Επιτέλους
συνεννοηθήκαμε στην γλώσσα του χιούμορ. Σταγόνα στον Ωκεανό VS Τρίτη μεγαλύτερη Χώρα του Πλανήτη σημειώσατε 0-1.
ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ ΕΓΩ ΚΑΙ Ο ΣΥΝΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ ΜΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ IT-PEOPLE (ή σούργελα ανάλογα του βαθμού αυτοεκτίμησής μας). Όπου βρισκόμαστε, οι Κινέζοι μας πλησιάζουν θέλοντας να φωτογραφηθούν μαζί μας. Μετά από πρόχειρους υπολογισμούς μπορώ με σιγουριά να πω ότι κοσμώ πάνω από 50 φωτογραφικά άλμπουμ/ψηφιακές μηχανές/fake iphone. Όλοι μας πλησιάζουν ευγενικά και μας προσφέρουν παραδοσιακά moon cakes (καταραμένη η ώρα που έμαθα ότι είναι καμωμένα από λίπος χοίρου). Συζητάμε για την Lady Gaga και τα διπλά λεωφορεία του Λονδίνου που έχουν δει στις ταινίες. Κάποιος με υπερηφάνεια με ρώτησε αν ξέρω τον Νόρμαν Φόστερ που έχει σχεδιάσει το τεράστιο terminal στο αεροδρόμιο του Πεκίνου. Το έχει δει σε φωτογραφία και ονειρεύεται μια μέρα να ταξιδέψει στη Ρώμη από εκεί.
ΕΓΩ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ΝΑ ΠΑΩ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ. Και όταν φτάσω στο φεγγάρι, θα σου πω αν είναι αλήθεια ή αστικός μύθος το ότι φαίνεται το Σινικό Τείχος από εκεί. Μακάρι να είναι αλήθεια αλλά και να μην είναι εγώ θα λέω ότι φαίνεται ακόμα και
το όνομα μου και η ημερομηνία που έγραψα στο Σινικό Τείχος. Αν και υπάρχουν διάφορα σημεία πρόσβασης για κάποιον που θέλει να δει το Τείχος, τα πιο προσβάσιμα είναι και τα πιο δημοφιλή με αποτέλεσμα να γίνεται χαμός από κόσμο. Για να αποφύγουμε τις ορδές τουριστών αποφασίσαμε μετά από μια μικρή έρευνα να πάμε σ’ένα λιγότερο προσβάσιμο σημείο. Ξυπνήσαμε στις 5:30 το πρωί και πήραμε το μετρό για τον κεντρικό σταθμό των λεωφορείων του Πεκίνου. Στο λεωφορείο μας
συνταξιδεύουμε με κινέζους εργάτες που πήγαιναν στη δουλειά. Δεν ξέρω να σου πω πως συνεννοηθήκαμε με τον οδηγό αλλά κατεβήκαμε σε μια στάση που αν ήταν η σωστή θα βρίσκαμε ένα άλλο λεωφορείο για να μας πάει εκεί που θέλαμε και αν δεν ήταν η σωστή τότε δεν θα βρίσκαμε ένα άλλο λεωφορείο για να μας πάει και ποιος έχει όρεξη για σχέδιο Β τόσο πρωί.
ΣΧΕΔΙΟ B. FUCK. Πρέπει να βρούμε ταξί και να εξηγήσουμε στον οδηγό που πάμε (στα κινέζικα εννοείται). Χαρήκαμε ότι τα καταφέραμε μέχρι την στιγμή που ο ταξιτζής που βρήκαμε μας άφησε σ’ ένα επιβλητικό υδατοφράκτη τον οποίο μας παρουσίασε ως το Τείχος. Ήταν τόσο πειστικός στα κινέζικα που σχεδόν το πιστέψαμε. Το καλύτερο; Είχε ειδοποιήσει την οικογένεια του που έμενε εκεί να σταθεί στον υδατοφράκτη και να μας κόψει «εισιτήριο». Εγώ γελούσα με το φοβερό κινέζικο επιχειρηματικό του δαιμόνιο, ο φίλος μου όμως αγρίεψε μέχρι που ο οδηγός μας πήγε εκεί που θέλαμε κι έμεινε να μας περιμένει.
ΦΤΑΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΕΙΧΟΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΑΥΤΟ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΕΝΑ ΜΗ ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ. Χρειάζεται να σκαρφαλώνεις πάνω του! Ήρθε η ώρα να ξεπεράσω την υψοφοβία μου; Vertigo, πανικός, εσωτερική δύναμη, ok ανεβαίνουμε. Δεν υπάρχει ψυχή εδώ. Μαγεία. Αρχίσαμε να φτιάχνουμε
μια λίστα με τα πράγματα που μπορείς να κάνεις πάνω στο Σινικό τείχος. Κοιλιακούς (ο Π.), να κοιμηθείς (εγώ), γιόγκα (και οι 2), σεξ, να τραγουδήσεις PJ Harvey και Peggy Lee. Νιώθουμε εντελώς μόνοι μας πάνω στο μεγαλύτερο σε διαστάσεις ανθρώπινο οικοδόμημα. Μάλλον δεν θα ξαναβρεθώ ποτέ εδώ. Μάλλον δεν θα ξαναγίνω ποτέ 23. Αν ήμουν στο φεγγάρι τώρα θα με έβλεπα. Και αν δεν μ’ έβλεπα, πάλι θα με έβλεπα.
”If that’s all there is my friends | then let’s keep dancing”.
Η Αλεξάνδρα Ματθαίου είναι σκηνοθέτρια. Πρόσφατα ολοκλήρωσε τον γύρο του κόσμου. Τα ταξιδιωτικά της κείμενα δημοσιεύονται στο DOC TV.