0
10
σχόλια
285
λέξεις
ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ

Το φωτορεπορτάζ του Γιάννη Μπεχράκη στο Reuters για την Ελλάδα που ζει στους δρόμους

ΑΘΗΝΑ ΛΕΒΕΝΤΗ
19 Ιουνίου 2013
Ο Μιχάλης είναι 36 ετών και μέχρι το τέλος του 2011 δούλευε στη ρεσεψιόν ενός ξενοδοχείου που χρεοκόπησε. Ένα χρόνο μετά, βρέθηκε στο δρόμο. Ο 50χρονος Γιώργος αναγκάστηκε να κλείσει το μαγαζί με τα μπιλιάρδα που είχε. Μπήκε στη φυλακή για χρέη προς το δημόσιο και σήμερα ζει στο δρόμο και παίρνει φάρμακα για την κατάθλιψη. Η Μαριαλένα είναι άστεγη εδώ και ένα χρόνο, φορέας του Aids και πρώην χρήστρια ναρκωτικών σε απεξάρτηση. Μαζί με άλλους ανθρώπους που βρίσκονται σε παρόμοιες δυσμενείς καταστάσεις, βρήκαν καταφύγιο και αλληλεγγύη μεταξύ τους, κάτω από μια γέφυρα, κοντά στο κέντρο της Αθήνας.

Ελάχιστα χρόνια πριν, η έλλειψη στέγης ήταν κάτι σχετικά ασυνήθιστο στη χώρα των στενών οικογενειακών δεσμών. Όμως σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει.

Στοιχεία της Ε.Έ. δείχνουν ότι η Ελλάδα έχει το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας σε όλο το μπλοκ των 27 εθνών. Η ελληνική στατιστική υπηρεσία εκτιμά ότι από την έναρξη της κρίσης, 700-1.000 έλληνες χάνουν τη δουλειά τους καθημερινά. Από τους κατ' εκτίμηση 1,3 εκατ. άνεργους έλληνες, περίπου οι 225.000 παίρνουν κάποια βοήθεια από το κράτος.

Το ποσοστό ανεργίας άγγιξε το ποσοστό-ρεκόρ 27% φέτος το Φεβρουάριο, σε σύγκριση με το μόλις 9% το Φεβρουάριο του 2009.
Επίσης, το 2009 υπήρχαν 7.720 άστεγοι στην Ελλάδα, ενώ σύμφωνα με εκτιμήσεις της ΜΚΟ Κλίμακας, τώρα είναι πάνω από 20.000.

Πάνω από το 15% των ελλήνων δεν ήταν σε θέση να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες για το 2011, σύμφωνα με την Eurostat. Αυτή η ομάδα περιλαμβάνει τους ανθρώπους που δε μπορούν να αντέξουν οικονομικά υποχρεώσεις όπως: ενοίκιο, θέρμανση, εξόφληση χρεών, απροσδόκητα έξοδα, ακόμα και ένα γεύμα με κρέας ή ψάρι κάθε δύο ημέρες ή ένα τηλέφωνο.

Δείτε όλο το άρθρο εδώ
 
εμφάνιση σχολίων