0
5
σχόλια
496
λέξεις
Α' ΠΡΟΣΩΠΟ

Πάνε οι εποχές που η Αλεξάνδρα καθόταν με τη μαμά της στο μπαλκόνι τους στη Δαμασκό και χαζεύανε σουρεαλιστικούς γάμους και γιορτές…

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
22 Μαρτίου 2012
ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΝΑ ΤΟΥ ΕΞΗΓΗΣΩ ΟΤΙ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΗΣΩ ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΚΕΙΝΟΝ. Δεν μιλούσε Αγγλικά, δεν μιλάω Αραβικά. Αγριεμένες χειρονομίες, ο κόσμος γύρω να κοιτάει περίεργα. Ήταν ένας από τους πολλούς μυστικούς αστυνομικούς της Κυβέρνησης Άσσαντ που κυκλοφορούν και φέρονται σαν κανονικοί πολίτες για να μην ξεχωρίζει κανείς ποιός είναι ποιός. Έτσι ο κόσμος αποφεύγει να συζητάει για την πολιτική κατάσταση της χώρας όχι από αδιαφορία αλλά φόβο. Πώς να ομολογήσεις την απελπισία σου και τί να πεις για οργή όταν δεν ξέρεις αν μπορείς να εμπιστευτείς τον φίλο ή το γείτονα; Από όσους καταλήγουν στις φυλακές/μπουντρούμια του καθεστώτος, οι λίγοι που επιστρέφουν φοβούνται να μοιραστούν την ιστορία τους.

ΟΛΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝΤΑΙ. ΑΝ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΠΩΣ ΜΙΛΑΩ ΣΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΜΕ ΤΗ ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΘΑ ΓΕΛΑΣΕΙΣ ΛΙΓΟ. «Να δεις που ο Τυρανόπουλλος (Άσσαντ) θα έχει τη μοίρα της Κάντυ Κάντυ (Καντάφι)». Καμιά φορά μου ξεφεύγει κάτι που δεν πρέπει και με μαλώνει. Όπως τις προάλλες που τη ρώτησα αν είδε καθόλου την συνέντευξη του Τυρανόπουλλου στην Barbara Walters. «Μην αναφέρεις ονόματα, πάλι τα ίδια θα λέμε;!».


ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΔΥΣΚΟΛΕΥΕΣΑΙ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΑΞΙ ΣΤΗ ΔΑΜΑΣΚΟ. Δεν υπάρχουν πολλά καύσιμα, οι διακοπές του ηλεκτρικού ρεύματος είναι συνεχείς, στα μπακάλικα της γειτονιάς τα βασικά προϊόντα πωλούνται σε τιμές μαύρης αγοράς. Με το που μετακόμισε στη γειτονιά της η μαμά μου, τη θυμάμαι να γκρινιάζει για την μεγάλη αίθουσα εκδηλώσεων που φιλοξενούσε πάρτι, γλέντια και γάμους που δεν την άφηναν να κλείσει μάτι τα βράδια.

ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ, ΚΑΘΟΜΑΣΤΑΝ ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΤΑ ΣΑΒΒΑΤΑ και χαζεύαμε το μεγαλείο του κιτς. Κοίτα μια νύφη πάνω σε άσπρο άλογο με συνοδεία πέντε πόνι που ξεπηδάνε μέσα από φωτιές μέσα στο κέντρο της Δαμασκού σαν να μην τρέχει τίποτα. Υπερπαραγωγή σου λέω.

ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ ΜΗΝΕΣ, ΟΙ ΦΩΝΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΓΕΛΙΑ ΣΙΓΑΣΑΝ. Έτσι είναι. Με το φόβο του θανάτου δυσκολεύεσαι ν’ ακούσεις τον όμορφο θόρυβο της ζωής. Πυροβολισμοί κάθε βράδυ εδώ και μια βδομάδα στην Mezzah και οι πρώτες επιθέσεις αυτοκτονίας σε κυβερνητικά κτίρια. Στη Χομς, ο πατέρας Άσσαντ σκότωσε χιλιάδες και τώρα ο γιος θέλει να εξολοθρεύσει όσους απέμειναν. Ο «Πρόεδρος» βγαίνει στην αμερικανική τηλεόραση, δίνει συνέντευξη στη Barbara και αραδιάζει το ένα ψέμα μετά το άλλο χαμογελώντας γιατί το memo που του έδωσαν έγραφε ότι οι Αμερικάνοι μπορούν να πιστέψουν τα πάντα αν τους τα πεις με τον κατάλληλο τρόπο. Ίσως γι’ αυτό η Αμερικανική Vogue των εκδόσεων Condé Nast χαρακτήρισε σ’ ένα περασμένο τεύχος τη γυναίκα του «τριαντάφυλλο της ερήμου», τρέχοντας μήνες μετά να εξαφανίσει τα online απομεινάρια του κειμένου για να μαζέψει τα ασυμμάζευτα. Η χειρότερη μορφή ανελευθερίας είναι αυτή που συντηρείται αυτοπροβαλλόμενη ως προοδευτική, δημοκρατική και εκλεγμένη.

AΞΙΖΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΟΙΡΑ ΑΥΤΟΣ Ο ΛΑΟΣ. Τώρα που μύρισε άνοιξη, ο εξοστρακισμός του τυράννου δεν είναι μακριά. Εύχομαι. Ελπίζω.


Η Αλεξάνδρα Ματθαίου είναι σκηνοθέτρια. Μένει στο Λονδίνο αλλά τριγυρνάει διαρκώς με βαλίτσες πέρα-δώθε. Πρόσφατα ολοκλήρωσε το γύρο του κόσμου. Τα ταξιδιωτικά της κείμενα δημοσιεύονται στο DOC TV.

εμφάνιση σχολίων