Βακαλόπουλος: Κάποτε υπήρχε Α' ΠΡΟΣΩΠΟ ελάχιστο παρόν

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Κάποτε υπήρχε ελάχιστο παρόν, όσο ακριβώς χρειαζόταν ώστε να μην ξεχνιέται η μέρα, να μην λυγίζει κάτω από το βάρος των αιώνων.

Τότε ήταν συμπαθητικό το παρόν, ήταν ντροπαλό, άκουγε τους μεγαλύτερους του, περίμενε την σειρά του, δεν έβγαζε γλώσσα, δεν κρατούσε κακία, έλεγε τον πόνο του. Τότε ήταν τρυφερό το παρόν γιατί είχε καεί η γούνα του από τον έρωτα.

Είχε αποφασίσει να είναι ευγενικό, να στέκεται στην άκρη και να παρατηρεί, να μην προδίδει έτσι εύκολα τα βάσανά του να μην διεκδικεί έτσι εύκολα τα δικαιώματά του, να μην χτυπάει το ποδαράκι του στο πάτωμα, να μην μουτρώνει, να μην κακολογεί, να μην γκρινιάζει.


Χρήστος Βακαλόπουλος, Η γραμμή του ορίζοντος, εκδ. Εστία. Ο Χρήστος Βακαλόπουλος (1956 -1993) ήταν Έλληνας συγγραφέας, σκηνοθέτης και ραδιοφωνικός παραγωγός. Γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Κυψέλη. Το 1989 πραγματοποίησε την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, Όλγα Ρόμπαρντς, που κέρδισε το Βραβείο Φωτογραφίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Το 1990 δημοσίευσε το γνωστότερο ίσως βιβλίο του, Η γραμμή του ορίζοντος και δύο χρόνια αργότερα έγραψε και σκηνοθέτησε, μαζί με τον Σταύρο Τσιώλη, την ταινία Παρακαλώ, γυναίκες, μην κλαίτε, που κέρδισε το Βραβείο Σεναρίου και Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου.


Διαβάστε επίσης:
Βακαλόπουλος: Παραμύθι
Ξεμάθαμε να βλέπουμε


Ακολουθήστε μας στο Instagram και στο Facebook για να βλέπετε τα άρθρα που σας ενδιαφέρουν
 

εμφάνιση σχολίων