Το Ισραήλ δεν ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ είναι πλέον σε θέση να συνομιλήσει με τον υπόλοιπο κόσμο

ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ Ένας από τους σημαντικότερους αναλυτές της βιομηχανίας όπλων και κατασκοπίας του Ισραήλ έρχεται το επόμενο Σάββατο στην Αθήνα προσκεκλημένος σε εκδήλωση του BDS Greece. Μιλώντας ανέτρεψε πολλούς από τους διαδεδομένους μύθους για τους μηχανισμούς προπαγάνδας αλλά και το «άτρωτο» των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων και υπηρεσιών πληροφοριών.

Ο Σιρ Χέβερ γεννήθηκε, όπως λέει, «Εβραίος στο Ισραήλ» – μια χώρα στην οποία φοβάται πλέον να ταξιδέψει. «Κυριαρχεί ένα περιβάλλον τρόμου και σιωπής», μου εξηγεί. «Ένας δημοσιογράφος που θα ασκήσει κριτική στην πολιτική του Ισραήλ κινδυνεύει να δεχθεί επίθεση από εξαγριωμένο πλήθος το οποίο μπορεί να σκοτώσει τον ίδιο και την οικογένειά του. Σε άλλες περιπτώσεις, πολίτες είδαν την αστυνομία να τους χτυπά την πόρτα και να τους συλλαμβάνει γιατί συμμετείχαν σε μια αντιπολεμική διαδήλωση ή γιατί έγραψαν ένα σχόλιο στο Facebook με το οποίο καταδίκαζαν τη δολοφονία άμαχων Παλαιστινίων».

Όταν τον ρώτησα για τα εκατομμύρια δολάρια που φέρεται να ξοδεύει το Τελ Αβίβ σε διαφημίσεις και προπαγανδιστικό υλικό προκειμένου να πείσει τη διεθνή κοινή γνώμη για την «ανάγκη» βομβαρδισμού της Γάζας, μου εξήγησε ότι αυτά είναι σταγόνα στον ωκεανό σε σχέση με τους πόρους που διαθέτει για να πείσει τη δική του κοινή γνώμη. Στο παρελθόν, λέει ο Χέβερ, το υπουργείο Στρατηγικών Υποθέσεων που δημιουργήθηκε για αυτόν ακριβώς τον σκοπό ξόδευε το 20% του προϋπολογισμού του για εκστρατείες στα εβραϊκά.

Σήμερα αυτό το ποσοστό προσεγγίζει το 100%. «Οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι, όταν μιλούν σε διεθνή ΜΜΕ όπως το CNN και το BBC, δεν προσποιούνται καν ότι αποφεύγουν να σκοτώσουν αμάχους ή ότι δεν πραγματοποιούν συλλογική τιμωρία των Παλαιστινίων με απαγορευμένα όπλα. Ομολογούν τα εγκλήματά τους γιατί δεν είναι πλέον σε θέση να συνομιλήσουν με τον υπόλοιπο κόσμο». Αντίθετα, τους ενδιαφέρει να εξασφαλίσουν τη συναίνεση του πληθυσμού στις φρικαλεότητες που πραγματοποιούν. Χωρίς αυτήν – εάν δηλαδή οι Ισραηλινοί αρχίσουν να θέτουν ερωτήματα –, ολόκληρο το οικοδόμημα θα καταρρεύσει.

Αυτές τις ημέρες ο Χέβερ προτιμά να μιλά μόνο για τη «γενοκτονική επίθεση που πραγματοποιεί το Ισραήλ στη λωρίδα της Γάζας», η ιδιότητά του όμως ως αναλυτή αμυντικών θεμάτων οδηγεί τη συζήτηση και στο επιχειρησιακό σκέλος της επίθεσης που πραγματοποίησε η Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου.

Αφού μου επισημαίνει με έμφαση ότι όσα συνέβησαν ήταν το αποτέλεσμα σχεδόν επτά δεκαετιών κατοχής, σημειώνει ότι η ισραηλινή κοινωνία έπεσε θύμα της δικής της αποικιακής, αλαζονικής λογικής που την έκανε να πιστεύει ότι μπορεί να διατηρεί τους Παλαιστίνιους υποταγμένους για πάντα μόνο με την τεχνολογία, τις υπηρεσίες πληροφοριών και τον στρατό. «Αυτός ο αιφνιδιασμός», μου λέει, «έφερε στο προσκήνιο όλες τις εσωτερικές αντιθέσεις της ισραηλινής κοινωνίας αλλά και τις αδυναμίες του μηχανισμού συλλογής πληροφοριών και των ενόπλων δυνάμεων».

Ο Σιρ Χέβερ εντοπίζει πάντως στην εν εξελίξει επιδρομή του Ισραήλ στη Γάζα μια ποιοτική διαφορά η οποία είχε αρχίσει να διαφαίνεται ήδη από την επίθεση του 2014. Στο παρελθόν, μου εξηγεί, η Γάζα ήταν ένα «πειραματικό εργαστήριο» στο οποίο το Ισραήλ δοκίμαζε τα οπλικά του συστήματα εναντίον αμάχων και ύστερα διαφήμιζε τις επιτυχίες του στους αγοραστές οπλικών συστημάτων.

Αρκετές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα έπεσαν σε αυτή την παγίδα και αγόρασαν εξοπλισμό χωρίς να καταλαβαίνουν πως «ένα οπλικό σύστημα που είναι αποτελεσματικό στη δολοφονία αμάχων δεν θα λειτουργήσει αναγκαστικά και σε συνθήκες πραγματικού πολέμου». Αυτός άλλωστε είναι ο λόγος, υποστηρίζει ο Χέβερ, που το Ισραήλ αρνήθηκε να πουλήσει στην Ουκρανία πυραύλους και drones. Αν το έκανε, όλος ο κόσμος θα συνειδητοποιούσε ότι αυτά τα όπλα δεν έχουν χρησιμοποιηθεί ποτέ εναντίον ενός αληθινού στρατού.

Εξίσου προβληματική, όμως, σύμφωνα με τον Σιρ Χέβερ, είναι και η αγορά από τρίτες χώρες ισραηλινών εφαρμογών υποκλοπών, οι οποίες δεν προσφέρουν απλώς στους αγοραστές τη δυνατότητα να παρακολουθούν τα θύματά τους αλλά και στο Ισραήλ τη δυνατότητα να παρακολουθεί τους αγοραστές των εφαρμογών.

«Φανταστείτε, όπως είναι πολύ πιθανό», μου λέει, «ότι ο Μητσοτάκης αγόρασε εφαρμογές υποκλοπών για να τις χρησιμοποιήσει εναντίον του κόμματός του ή δημοσιογράφων. Εάν το Ισραήλ τού προσέφερε αυτή την τεχνολογία, είναι πολύ πιθανό ότι ενδιαφέρεται και για το πώς την χρησιμοποιεί και το τι βρίσκει στα τηλέφωνα που στοχοποιεί».

Σε άλλες περιπτώσεις, εξηγεί ο ίδιος, η τοποθέτηση και λειτουργία του λογισμικού απαιτεί την παρουσία Ισραηλινών τεχνικών οι οποίοι επιβλέπουν όλη τη διαδικασία των υποκλοπών. Το να φτάσουν αυτές οι πληροφορίες στο ισραηλινό υπουργείο Άμυνας (που δίνει άδεια εξαγωγών των εφαρμογών) είναι προφανώς πολύ εύκολο. Υπό αυτή την έννοια, η δημιουργία των εφαρμογών που αναπτύχθηκαν από τον ισραηλινό στρατό και τώρα προωθούνται μέσω ιδιωτικών εταιρειών δεν προσφέρει μόνο οικονομικά αλλά και διπλωματικά οφέλη στο Ισραήλ.

Info: O Σιρ Χέβερ θα μιλήσει στην εκδήλωση με τίτλο «Παρακολουθήσεις, καταστολή και συλλογική τιμωρία» που διοργανώνει το BDS Greece, το ελληνικό τμήμα του διεθνούς αντιρατσιστικού κινήματος για το Μποϊκοτάζ, την Απόσυρση Επενδύσεων και τις Κυρώσεις εναντίον του Κράτους του Ισραήλ (Σάββατο 11 Νοεμβρίου, στις 18.00 στο αμφιθέατρο Παπαρρηγοπούλου της Νομικής Σχολής Αθηνών).

Στην εκδήλωση συμμετέχουν επίσης η Fiona Ben Chekroun, εκπρόσωπος του BNC (BDS National Committee), ο δικηγόρος Θανάσης Καμπαγιάννης και η Suhad Nierat, Παλαιστίνια, καθηγήτρια. Συντονίζει η Λαμπρινή Θωμά, δημοσιογράφος του The Press Project.

Το άρθρο του δημοσιεύθηκε στο info war

εμφάνιση σχολίων