Οι Ταινίες της ΣΙΝΕΦΙΛ Εβδομάδας

ΣΙΝΕΦΙΛ CLOSE: Δύο 13χρονα αγόρια, ο Ρεμι και Λεο, περνούν το καλοκαίρι τους παίζοντας και βοηθώντας τους γονείς του Λεο στις αγροτικές εργασίες. Κάνουν σχεδόν τα πάντα μαζί, αλλά στην αρχή της σχολικής χρονιάς η φιλία τους διακόπτεται εξαιτίας ενός βίαιου γεγονότος. Για να καταλάβει τι έχει συμβεί, ο Λεό στρέφεται στη μητέρα του φίλου του, γυρεύοντας απαντήσεις σε ερωτήματα μεγαλύτερα από την ηλικία του.

Μετά από το ξεχωριστό ντεμπούτο του, «Κορίτσι» το 2018, ο Βέλγος σκηνοθέτης Λούκας Ντοντ, επέστρεψε με το συνταρακτικό «Close», ταινία που πήρε το Βραβείο της Επιτροπής στο περασμένο Φεστιβάλ των Καννών και πλήθος άλλων βραβείων (Ταινίας, Ξενόγλωσσης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Ανδρικής Ερμηνείας και Κοινού), από δεκάδες φεστιβάλ & Καλλιτεχνικά Σωματεία ανά τον κόσμο, και είναι υποψήφιο (και φαβορί), για το Οσκαρ Διεθνούς Ταινίας.

Δεν μπορεί κάποιος να μιλήσει για αυτήν χωρίς να προδώσει σημαντικά στοιχεία της πλοκής, έτσι θα περιοριστούμε στα πολύ βασικά, όπως κάνει και το τρέιλερ που την προωθεί. Η ταινία του Ντοντ παίρνει την σκυτάλη από εκεί που την είχε αφήσει ο Άιρα Σακς στο συγκινητικό «Μικροί Κύριοι» (Little Men) του 2016. Εκεί, δυο φίλοι απομακρύνονται ξαφνικά ο ένας από τον άλλον, όταν οι σχέσεις των γονιών του ενός με την μητέρα του άλλου, διαρρηγνύονται για λόγους στους οποίους μονάχα ο κόσμος των ενηλίκων δίνει «σημασία». Στο «Close», αν και αυτό δεν είναι αρχικά προφανές, είναι και πάλι ο κόσμος των ενηλίκων, και οι αντιλήψεις του πέρι ετεροκανονικότητας, αυτός που κινεί τα νήματα, στην απομάκρυνση του Λεό από τον Ρεμί. Αντιλήψεις - τις οποίες αποτυπώνουν οι συμμαθητές τους στην δευτεροβάθμια πλέον, εκπαίδευση - που «δεν επιτρέπουν» στα δυο αγόρια να συνεχίσουν να έχουν μια τόσο «στενή» σχέση. Και μόνο η αναφορά σε μια υπόνοια από τα άλλα αγόρια περί «ιδιαιτερότητας», αναγκάζει τον Λεό να απομακρυνθεί σιγά σιγά από το πλευρό και την ζωή του Ρεμί. Θα γραφτεί στην ομάδα χόκεϊ του σχολείου, γιατί αυτό κάνουν τα «πραγματικά» αγόρια.

Εδώ θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πως η ταινία δεν στοχεύει στο queer κοινό, όμως είναι αυτό το κοινό, αλλά και όλοι όσοι σαν παιδιά ή ως έφηβοι, δεν χώρεσαν ποτέ στην πλειοψηφία της υποτιθέμενης κανονικότητας (μαζί με όποιον έχει θρηνήσει το απότομο και ακατανόητο τέλος μιας παιδικής φιλίας), αυτοί που θα έχουν λόγους να ταυτιστούν με τα όσα συμβαίνουν στα δύο μικρά αγόρια. Ο Ντοντ αποτυπώνει με μοναδικό τρόπο τον εσωτερικό πόλεμο των συναισθημάτων του μικρού Λεό που διχάζεται ανάμεσα στην αγάπη για τον φίλο του και στην ανάγκη να μην θεωρείται διαφορετικός από την «νόρμα». Όσα ακολουθούν, θα δοκιμάσουν ακόμη περισσότερο τις ψυχικές αντοχές του αγοριού (καταπληκτικός ο μικρός Ιντεν Νταμπρίν που θα έπρεπε να είναι υποψήφιος για Οσκαρ Ερμηνείας - έστω και τιμητικά μονάχα), όταν κατακλυσμένος από αισθήματα ενοχής, δεν θα μπορεί να βρει τρόπους για να τα εκφράσει.

Με σκηνοθεσία που μοιάζει με λεπτεπίλεπτο κέντημα και με ανάλογη δουλειά από όλους τους συντελεστές του, το «Close» έρχεται να θρηνήσει με μοναδικό τρόπο το τέλος της παιδικής ηλικίας, γεγονός που κατά την γνώμη μας το τοποθετεί στην κορυφή με άλλες, αγαπημένες, κλασικές ταινίες του είδους, όπως τα «Πράσινα Βλαστάρια» του Αντρέ Τεσινέ και το «Αντίο Παιδιά» του Λουί Μαλ, που είδαμε σε επανέκδοση το περασμένο καλοκαίρι.

Info: Close. Δραματική. Βέλγιο, 2022. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 16 Φεβρουαρίου. Σκηνοθεσία: Λούκας Ντοντ. Παίζουν: Ιντεν Νταμπρίν, Γκουστάβ Ντε Βελ, Εμιλί Ντεκέν, Λεά Ντρακέρ. Διανομή: Ama Films. 


1976: Κατά τη διάρκεια της χιλιανής δικτατορίας, η Κάρμεν μετακομίζει στο παραλιακό εξοχικό της προκειμένου να επιβλέψει την ανακαίνισή του. Όταν ένας φίλος ιερέας την πείθει να φροντίσει, κρυφά από τους δικούς της, έναν τραυματισμένο νεαρό επαναστάτη, η ευκατάστατη αλλά μοναχική γυναίκα αποκτά ένα πρωτόγνωρο για εκείνη κίνητρο για ζωή, ενώ παράλληλα βλέπει την ήσυχη και βολεμένη καθημερινότητά της να ανατρέπεται μέρα με τη μέρα.

H ηθοποιός Μανουέλα Μαρτέλι, στην πρώτη της μεγάλου μήκους ταινία, την οποία, όπως λέει εμπνεύστηκε από την γιαγιά της και το μυστήριο που την περιέβαλε, αναπαριστά ευλαβικά την εποχή και το αγωνιώδες κλίμα παράνοιας που τη συνοδεύει, για να δημιουργήσει ένα βραδυφλεγές πολιτικό θρίλερ, όπου μια απροσδιόριστη αίσθηση απειλής παραμονεύει σε κάθε πλάνο του. Ταυτόχρονα όμως, το «1976» είναι και μια γυναικεία ταινία σπάνιας ευαισθησίας: θύμα της πατριαρχικής εποχής της, η ηρωίδα, μια δυναμική και γοητευτική γυναίκα, έχει θυσιάσει τις ικανότητές της, ζώντας μια ζωή στο περιθώριο της καριέρας του ιατρού συζύγου της και περιοριζόμενη στις οικογενειακές υποχρεώσεις. Καθώς καλείται να σώσει έναν άνθρωπο από τον θάνατο, «παίζοντας» με τη φωτιά και ρισκάροντας τα πάντα, αρχίζει να ανακαλύπτει τον εαυτό της…

«Το 1976 ήταν μια από τις πιο σκληρές χρονιές της Δικτατορίας του Πινοσέτ», σημειώνει η νεαρή σηνοθέτης. «Στην οικογένειά μου θεωρούσαν πως την εποχή εκείνη η γιαγιά μου είχε κατάθλιψη, αλλά σκέφτηκα πως δεν είναι δυνατόν να πιστεύουμε πως όσα γίνονται έξω από τους τοίχους του σπιτιού μας δεν παρεισφρέουν στον ιδιωτικό μας χώρο… Αναρωτήθηκα: ποιοι είναι οι μηχανισμοί που μας επιτρέπουν να συνεχίζουμε να ζούμε τις ζωές μας, όταν εκεί έξω κάποιοι πετάνε τους συμπολίτες μας στη θάλασσα;». Ταινία με χιτσκοκικές αποχρώσεις, το «1976», μέσα από μια λιτή αλλά φροντισμένη σκηνοθεσία, δημιουργεί στον θεατή την αίσθηση πως η Χιλή του Πινοσέτ είναι μια χώρα όπου οι ρουφιάνοι παραμονεύουν παντού: μια χώρα σε ασφυξία, όπου άνθρωποι που αντιστέκονται εξαφανίζονται εν ριπή οφθαλμού, και οι υπόλοιποι απλώς επιβιώνουν, έντρομοι για το τι μπορεί να τους συμβεί. Μια χώρα όπου ακόμα και τα αντιβιοτικά χορηγούνται με έγκριση, ώστε να εντοπίζονται οι αντιφρονούντες.Η ταινία της Μαρτέλι «παντρεύει» ιδανικά το συλλογικό με το προσωπικό, μέσα από το ταξίδι αφύπνισης μιας γυναίκας που «ξυπνά» από τον καθημερινό της λήθαργο, προκειμένου να κάνει αυτό που της επιτάσσει η συνείδησή της.

Προβλήθηκε στο Δεκαπενθήμερο Σκηνοθετών του Φεστιβάλ Καννών, ενώ απέσπασε το βραβείο σκηνοθεσίας της Πόλης των Αθηνών στο 28ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας , το βραβείο καλύτερης γυναικείας ερμηνείας στο Φεστιβάλ του Τόκιο και το βραβείο καλύτερης πρώτης ταινίας στο BFI London Film Festival.

Info: 1976. Κοινωνική Δραματική. Χιλή, Αργεντινή, Κατάρ, 2022. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 16 Φεβρουαρίου. Σκηνοθεσία: Μανουέλα Μαρτέλι. Παίζουν: Αλίν Κέπενχαϊμ, Νίκολας Σεπουβέλντα, Ούγκο Μεντίνα. Διανομή: Weird Wave. 


ΤΡΙΤΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ: Ένας φτωχός και άστεγος εργάτης προσλαμβάνεται για την κατασκευή των σκηνικών σε μία ταινία με θέμα τις φρικαλεότητες του Χίτλερ κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Εκεί του δίνεται ένας μικρός ρόλος αλλά και η ευκαιρία να σώσει τη γυναίκα που αγαπά. Όταν ο μικρός αυτός ρόλος γίνεται πρωταγωνιστικός, η πραγματικότητα της ταινίας μπερδεύεται με την αληθινή ζωή, οι ίδιοι οι σκηνοθέτες μετατρέπονται σε δυνάστες δικτατορικών καθεστώτων, και η ζωή του εκτροχιάζεται με ανεπανόρθωτες συνέπειες.

Ακόμη μία έκπληξη για όσοι πιστεύουν πως το ιρανικό σινεμά έχει να κάνει μονάχα με ρεαλιστικά κοινωνικά δράματα. Εδώ έχουμε μια αλληγορία για την κατάχρηση της εξουσίας στην πραγματική ζωή, αλλά και στην αναπαραστατική τέχνη του σινεμά. Συναρπαστική στην εξέλιξη και στις ανατροπές της μέχρι την τελική κλιμάκωση, ο «Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος» ήταν η επίσημη πρόταση του Ιράν για το φετινό Οσκαρ Διεθνούς Ταινίας.

Η Ιστορία επαναλαμβάνεται ως τραγωδία ή ως φάρσα; Στη συγκλονιστική ταινία του Χουμάν Σεγιέντι που τιμήθηκε με δύο βραβεία στο Φεστιβάλ της Βενετίας, Καλύτερης Ταινίας και Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας για τον Μοσέν Ταναμπανέ, στο τμήμα των Οριζόντων.

Info: Ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος (Jang-e Jahani Sevom/World War III). Δραματική. Ιράν, 2022. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 16 Φεβρουαρίου. Σκηνοθεσία: Ουμάν Σεγιεντί. Παίζουν: Μοσέν Ταναμπαντέ, Μασά Χετζαζί, Νεντά Τζεμπραϊλί. Διανομή: Cinobo.


ΘΟΛΗ ΓΡΑΜΜΗ: Η ταινία παρακολουθεί τη σχέση ενός ζευγαριού, που τους ενώνει η επιθυμία να είναι μαζί και η ανάγκη να φύγουν, να χαθούν. Ξεκινούν ένα ταξίδι όπου δύσκολα ξεχωρίζεις το όνειρο από την πραγματικότητα, βαδίζοντας πάνω σε ένα τεντωμένο σχοινί, σε μια θολή γραμμή, όπου όλα είναι πιθανά.

Πρώτη ταινία μυθοπλασίας του ντοκιμαντερίστα Μένιου Καραγιάννη (Σκάπετα, Το Άλογο που Είμαι, Η Μουσική των Πραγμάτων), προσπαθεί να αποτυπώσει την θολή γραμμή της σχέσης ενός νεαρού ζευγαριού, ανάμεσα στην πραγματικότητα και την «επινόηση», μέσα από μία κατακερματισμένη κινηματογραφική αφήγηση, λόγων, ήχων και μουσικών επιλογών. Η «Θολή Γραμμή» αλλάζει χώρους, διαθέσεις, μουσική και ένταση ανάλογα με την εικόνα που βλέπουμε, σε έναν σχετικά ενιαίο τόνο που προσπαθεί να συντονιστεί με την (ψυχαναλυτική) κοινή εμπειρία όλων όσων κάποια στιγμή υπήρξαν έστω και για λίγο μαζί με κάποιον άλλον και όσων κάποια στιγμή θέλησαν να φύγουν από εκεί που ήταν «σπίτι» τους.

Οι εικόνες ενώνονται συνειρμικά, σε ένα ταξίδι ονειρικό. Η σχέση ενός ζευγαριού, η επιθυμία τους να είναι μαζί, η δυσκολία. Φεύγουν, δραπετεύουν από μια πραγματικότητα που τους πνίγει, για να έρθουν πιο κοντά, αλλά το κοντά τους απομακρύνει. Βρίσκονται σε μέρη άγνωστα, συγκρούονται, ερωτεύονται. Μια πορεία σε ένα τεντωμένο σχοινί, σε μια θολή γραμμή.

Info: Θολή Γραμμή. Δραματική. Ελλάδα, 2022. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 16 Φεβρουαρίου. Σκηνοθεσία: Μένιος Καραγιάννης. Παίζουν: Ηλιάνα Μαυρομάτη, Όμηρος Πουλάκης, Αγγελίνα Ρήγα, Αλέξης Κροκίδας. Διανομή: New Star.


ANT-MAN KAI ΣΦΗΚΑ: ΚΒΑΝΤΟΜΑΝΙΑ: Ενώ οι Σκοτ Λανγκ και Χόουπ βαν Ντάιν έχουν καταφέρει, επιτέλους, να απολαμβάνουν μια γαλήνια οικογενειακή ζωή, η κόρη του Σκοτ, Κάσι, κατά λάθος τους οδηγεί σε ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή στον ατελείωτο υποατομικό κόσμο, όπου συναντούν παράξενα νέα πλάσματα, μία κοινωνία σε κρίση και έναν μάστερ του χρόνου με απειλητικές διαθέσεις.

Η σειρά των ταινιών του «Ant-Man» είναι μία από τις πιο διασκεδαστικές της Marvel, χάρη στο χιούμορ και την καλώς εννοούμενη παιδικότητα που την χαρακτηρίζει, με τις συνεχές εναλλαγές των διαστάσεων ηρώων και αντικειμένων, τις ατέλειωτες λεγεώνες ιπτάμενων ή μη μυρμηγκιών, το κβαντικό υπόγειο σύμπαν της, που κατοικείται από κάθε λογής πλάσματα και το δίδυμο Πολ Ραντ και Μάικλ Πένια (ο οποίος δυστυχώς λείπει από την καινούργια ταινία). Η πρώτη ταινία του 2015, είχε την τύχη να έχει ανάμεσα στους σεναριογράφους της και τον Εντγκαρ Ράιτ (Μια Βραδιά στο Σόχο, Baby Driver, Το Ξύσιμο των Νεκρών) και τον Ανταμ ΜακΚέι (Μην Κοιτάτε Επάνω, Vice: Ο Δεύτερος στην Ιεραρχία, Το Μεγάλο Σορτάρισμα). Η δεύτερη του 2018, που είχε τον Κρις ΜακΚένα της τελευταίας τριλογίας του «Spider-Man» δεν τα πήγε και τόσο άσχημα, δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στην περιπέτεια. Στη «Κβαντομανία», το κομμάτι του χιούμορ αναλαμβάνει ο Τζεφ Λόβνες (Jimmy Kimmel Live!), ο οποίος έχει επιμεληθεί τα κείμενα και σε διοργανώσεις βραβείων Οσκαρ (2017) και Έμμυ (2016) και το κομμάτι της περιπέτειας. ο Τζακ Κίρμπι των πρώτων ταινιών των «Iron-Man» & «Black Panther», αλλά και των δύο τελευταίων ταινιών των «Εκδικητών» των οποίων η «Κβαντομανία» είναι ο σύνδεσμος της επόμενης ταινίας τους (Avengers: The Kang Dynasty), αλλά και η εισαγωγή στην «5η Φάση της φιλμογραφίας της εταιρείας, με τον Τζόναθαν Μέιτζορς στον ρόλο του Kang του Κατακτητή.

Info: Ant-Man και Σφήκα: Κβαντομανία (Ant-Man and the Wasp: Quantumania). Κωμική Περιπέτεια Φαντασίας. ΗΠΑ, 2023. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 16 Φεβρουαρίου. Σκηνοθεσία: Πέιτον Ριντ. Παίζουν: Πολ Ραντ, Εβάντζελιν Λίλι, Τζόναθαν Μέιτζορς, Κάθλιν Νιούτον, Μισέλ Φάιφερ, Μάικλ Ντάγκλας, Μπιλ Μάρεϊ. Διανομή: Feelgood Entertainment. 


ΞΕΚΟΥΡΑΣΟΥ: Μετά από πολλές προσπάθειες, μια νεαρή γυναίκα μένει τελικά έγκυος και μετακομίζει μαζί με τον άντρα της στο νέο τους σπίτι, έτοιμοι να ξεκινήσουν την οικογένεια τους. Ωστόσο, ένα γιορτινό βράδυ παίρνει μια αναπάντεχη τροπή και εκείνη καταλήγει στο νοσοκομείο. Αναγκασμένη να περάσει τις επόμενες οκτώ εβδομάδες στο κρεβάτι και με τον σύζυγό της να δουλεύει ατελείωτες ώρες, η μονοτονία της σύντομα θα αντικατασταθεί από ενοχλητικούς ήχους και απόκοσμες εικόνες.

Ελάχιστα τρομακτικό θρίλερ, πάνω σε ένα χιλιοειπωμένο θέμα, αυτό του στοιχειωμένου σπιτιού και των φαντασμάτων που ταλαιπωρούν την έγκυο γυναίκα, η οποία είχε ήδη μια πρώτη αποβολή στο πρόσφατο παρελθόν και που φοβάται πως θα χάσει και το καινούργιο μωρό που κυοφορεί. Για όποιον αντέξει τα αλλεπάλληλα κλισέ, υπάρχει μια αναπάντεχη ανατροπή το τελευταίο δεκάλεπτο, που άλλους θα συγκινήσει, άλλους θα εξοργίσει και άλλους θα τους αφήσει παγερά αδιάφορους. Μόνο για όποιον δεν έχει ξαναδεί ταινία τρόμου ποτέ πριν στη ζωή του.

Info: Ξεκουράσου (Bed Rest). Δραματικό Θρίλερ Τρόμου. ΗΠΑ, Καναδάς, 2022. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 16 Φεβρουαρίου. Σκηνοθεσία: Λόρι Ίβανς Τέιλορ. Παίζουν: Μελίσα Μπαρέρα, Γκάι Μπάρνετ, Εντι Ινκσέτερ, Σεμπάστιαν Μπίλινγκσλεϊ-Ροντρίγκεζ. Διανομή: Odeon. 


Η ΠΑΡΕΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ: Μια νεαρή μαθητευόμενη νεράιδα δοντιών, η οποία παλεύει να τιθασεύσει τις μαγικές ικανότητές της, ύστερα από ένα ατύχημα εγκαταλείπει τον κόσμο της και περνά σε εκείνο των ανθρώπων. Τότε, γνωρίζεται με ένα κορίτσι και μαζί ξεκινούν μια αναπάντεχη περιπέτεια.

Διασκεδαστική παιδική ταινία κινουμένων σχεδίων από τους δημιουργούς των ταινιών κινουμένων σχεδίων «Ουπς: ο Νώε Έφυγε» και «Ο Λούης και οι Εξωγήινοι».

Info: Η Παρέα των Θαυμάτων (My Fairy Troublemaker). Κινούμενα Σχέδια. Λουξεμβούργο, Γερμανία, 2022. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 16 Φεβρουαρίου. Σκηνοθεσία: Καρολίν Οριγκερ. Τις φωνές τους δανείζουν οι: Μυρτώ Ναούμ, Αλμπέρτο Εσκενάζι, Αρτεμις Ματαφιά, Νίκη Γρανά, Κώστας Αποστολίδης. Διανομή: Rosebud 21. 

εμφάνιση σχολίων