Ελύτης: «Τέχνη, Τύχη, Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Τόλµη»

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Βλέπει την πλειοψηφία τούτη,περιχαρακωµένη σ' ένα χώρο συµβατικό, ν' απωθεί τόσο απελπιστικά, τόσο λυσσαλέα ό,τι θα µπορούσε να τη φέρει αντιµέτωπη στα πιο ουσιαστικά της προβλήµατα, που καταλαβαίνει πως είναι γραφτό του να φορτωθεί µαζί µε τον καηµό της έκφρασης κι έναν άλλον ακόµη - τον καηµό της κατανόησης, ανίσως όχι τη µοίρα της µοναξιάς.

Έτσι συµβαίνει πάντοτε: ο ποιητής ριψοκινδυνεύει, ενώ πίσω του άνθρωποι παραπλανηµένοι επιµένουν να κρατάνε καλά κλειστή µια πόρτα που από καιρό τώρα έχει χάσει τη δικαιολογία της κλειδαριάς της.

Όµως αν από την εποχή του Ηράκλειτου δεν έσβησε ποτέ η συνείδηση της διαµάχης ανάµεσα στη συντήρηση και στη µεταβολή, ανάµεσα στη φυσιολογική και τη µη φυσιολογική ζωική εξέλιξη, πρέπει να οµολογηθεί ότι η διαµάχη τούτη σήµανε πρώτη φορά στον αιώνα µας µ' όλο το βάρος της σηµασίας της, επιβάλλοντας στους σύγχρονους καλλιτέχνες να τοποθετήσουµε το αιώνιο στοιχείο της οµορφιάς στο αεί µεταµορφούµενο σηµείο της ανθρώπινής της ροής, να νιώσουνε, µε άλλα λόγια, πόσο η αλήθεια ετούτη ήταν και της ίδιας της υπόστασης τους ο αιώνιος νόµος.

Ανάγκη, και µάλιστα σκληρή, οδήγησε τους ίδιους αυτούς, µ' επαναστατική σηµαία στο χέρι, ν' αναθεωρήσουνε την κληρονοµιά τους, και ν'αναλάβουν µια ριζική ανακατάταξη των αξιών. Ας χαρακτηρίστηκε από µερικούς σα δίψα της απερίσκεπτης νεότητας ν' ανοίξει, όπως-όπως, ένα δρόµο µπροστά της.

Η αλήθεια είναι ότι τόσο στις χώρες των πρώτων εποχών, ή τωνπαραµεληµένων περιοχών της Τέχνης, όσο και στις λησµονηµένες από τη σεµνοτυφία µεταγενέστερων γενεών σελίδες της Λογοτεχνίας και της Ποίησης οι «µοντέρνοι» πράξανε κείνο που τους έλεγε η γνώση τους κι η καρδιά τους· κι είτε ανασύρανε από την αφάνεια πολλά έργα µε αξία ουσιαστική είτε µε φανατισµό δικαιολογηµένο, ποδοπατήσανε µερικά αξιοθρήνητα κατασκευάσµατα που είχανε καταφέρει, πρόσκαιρα, να βασιλέψουν. Τέχνη - Τύχη - Τόλµη, ε ναι λοιπόν!

 
Ανοιχτά χαρτιά, εκδ. Ίκαρος, 1987. Οδυσσέας Ελύτης (2 Νοεμβρίου 1911 - 18 Μαρτίου 1996) ήταν ποιητής από το Ηράκλειο της Κρήτης. Το πραγματικό του επίθετο ήταν Αλεπουδέλης. Έγινε γνωστός για τα ποιητικά του έργα Άξιον Εστί, Ήλιος ο Ηλιάτορας, Το Μονόγραμμα, Ο Μικρός Ναυτίλος, Τα Ρω του Έρωτα, Προσανατολισμοί. Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης το 1960 και το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1979.


Ακολουθήστε μας στο Instagram και στο Fb για να βλέπετε τα άρθρα που σας ενδιαφέρουν


Διαβάστε επίσης:
Ελύτης: Οι ορμές χτυπάνε στα παράθυρα
Ο Οδυσσέας Ελύτης για τη βαρβαρότητα
Ελύτης: Όλα τα πήρε το καλοκαίρι

εμφάνιση σχολίων