Φ. Φάρος: «Μόνο Α' ΠΡΟΣΩΠΟ η αποδοχή εξημερώνει το θηρίο∙ η απόρριψη το αποθηριώνει»

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ - Ένα περιβάλλον χωρίς πνευματικές αξίες και κενό από ανθρώπινη παρουσία, αφού οι γονείς ήταν ουσιαστικά απόντες, γιατί έτρεχαν ξέφρενα για να εξασφαλίσουν τα υλικά με τα οποία θα κατασκεύαζαν το χρυσό κλουβί.

-Οι δαίμονες που αγνοούμε δεν εξαφανίζονται αλλά θεριεύουν, ενώ τα θηρία που κοιτάμε κατάματα μπορεί να εξημερωθούν τόσο, ώστε να γίνουν κατοικίδια ζώα και αντί να μας κατασπαράζουν να μας εξυπηρετούν.

-Μόνο η αποδοχή εξημερώνει το θηρίο∙ η απόρριψη το αποθηριώνει.

- Ξανά και ξανά θεραπευτές που φροντίζουν μίζερους και ματαιωμένους ανθρώπους ανακαλύπτουν ότι όλοι αυτοί δεν εστερούντο δυνατοτήτων, αλλά είχαν αποκρύψει τις δυνατότητές τους απ’ αυτούς τους ίδιους τους εαυτούς τους.

- Ο άνθρωπος που δεν θα διακινδυνεύσει να δώσει και να πάρει αγάπη, θα ζήσει και θα πεθάνει άδειος. Η δυνατότητά μας να αγαπήσουμε, να συμπορεύσουμε, να προσφέρουμε, να κοινωνήσουμε, είναι ένα είδος εγκυμοσύνης που, όπως κάθε εγκυμοσύνη, αν δεν καταλήξει σε γέννηση, θα καταλήξει σε θάνατο. Είναι σαν το σπόρο, που όταν δεν βλαστήσει σαπίζει. Ότι έχουμε καρποφορεί όταν το δίνουμε.

- Ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι πραγματικός άνθρωπος αν δεν γνωρίζει ποιος και τι είναι· και επιτυγχάνει αυτή την αυτογνωσία όχι μόνο όταν γνωρίζει τον εαυτό του ως άγγελο αλλά και όταν τον γνωρίζει σαν ζώο... Ο άνθρωπος όσο και όλα τα ανθρώπινα είναι και θα είναι πάντα ένα πακέτο μεγαλείου και φρίκης.

- Η ανθρωπιά, η καλοσύνη, η ευαισθησία και η συμπόνια για τον άλλο, η κοινωνία με τον άλλο και η προσφορά, κάνουν έναν άνθρωπο πολιτισμένο και τον κόσμο μας καλύτερο. Χωρίς αυτά η ομορφιά της τέχνης, η εφευρετικότητα της επιστήμης, η βιβλιογραφική σοφία και οι βαθυστόχαστοι λόγοι των φιλοσόφων όχι μόνο δεν βελτιώνουν την κατάσταση του κόσμου, αλλά συχνά στηρίζουν την κτηνωδία του.


Από το βιβλίο του π. Φιλόθεου Φάρου «Ταξίδι Αυτοανακάλυψης», εκδ. Αρμός. Ο π. Φιλόθεος Φάρος γεννήθηκε το 1930 στον Πειραιά. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες, νομικά και θεολογία. Έγινε κληρικός το 1962 και συνέχισε σπουδές στην ποιμαντική ψυχολογία και την ποιμαντική συμβουλευτική στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης στις ΗΠΑ. Δίδαξε ποιμαντική ψυχολογία στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στη Βοστώνη και εργάσθηκε ως Pastoral Counselor και Family Therapy Supervisor στην πρότυπη ψυχιατρική θεραπευτική κοινότητα Human Resource Institute της Βοστώνης. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα επιχείρησε να θέσει στην υπηρεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος την εμπειρία του, οργανώνοντας ένα πρόγραμμα ποιμαντικής κλινικής εξασκήσεως για κληρικούς σ’ ένα νοσοκομείο της Αθήνας. Ταυτόχρονα οργάνωσε ένα κέντρο νεότητος για την Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Έχει γράψει πολλά άρθρα, μελέτες και δεκατρία βιβλία που διαπραγματεύονται άμεσα και καίρια για τη ζωή του ανθρώπου θέματα.


Διαβάστε επίσης:
H διαχείριση της αγάπης
«Είμαστε ψυχοσωματικοί»
«Έχουμε νευρώσεις με τον ερωτισμό»

εμφάνιση σχολίων