Χιόνης: Τι λαός, Α' ΠΡΟΣΩΠΟ τι λαγός

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Ο λαγός γεννιέται μ' ανοιχτά τα μάτια και χοροπηδάει μόλις γεννηθεί, όχι από τη χαρά του που 'ρθε σ' αυτόν τον κόσμο, αλλά γιατί, μέσα στα κύτταρά του, είναι γραμμένος ήδη ο κίνδυνος κι ο τρόμος. Ο λαγός γεννιέται έτοιμος να το βάλει στα πόδια.

Ο λαγός είναι κάτι όπως ο λαός, μ' ένα γάμμα ανάμεσα στο άλφα και το όμικρον. Η έκφραση «έγινε λαγός» θα μπορούσε κάλλιστα να είναι «έγινε λαός». Οι λαϊκοί άνθρωποι είναι κι αυτοί αδιάκοπα έτοιμοι να τρέξουν για να γλιτώσουν απ' τον κυνηγό τους, την αυταρχική ή ανόητη ή, ακόμη, αυταρχική και ανόητη εξουσία.
 

Από το βιβλίο του Αργύρη Χιόνη, Όντα και μη όντα (Λαγός), εκδ. Γαβριηλίδη. Ο Αργύρης Χιόνης (22 Απριλίου 1943-25 Δεκεμβρίου 2011) ήταν Έλληνας ποιητής και συγγραφέας. Άρχισε να γράφει ποιήματα σε έμμετρο στίχο στα 14 του χρόνια. Εμφανίστηκε στα γράμματα με ποιήματα που δημοσίευσε το 1963 στο περιοδικό Δωδέκατη Ώρα και το 1964 στη Νέα Εστία. Το 1966, σε ηλικία 23 ετών, εκδίδεται η πρώτη του ποιητική συλλογή, οι Απόπειρες φωτός. Έφυγε στο εξωτερικό το 1967, λίγο μετά τη δικτατορία. Εργάστηκε και δούλεψε σε Παρίσι και Άμστερνταμ, όπου έγινε γνωστός στους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής. Στις αρχές του 1968 δημοσιεύτηκαν ποιήματά του σε ολλανδικά περιοδικά ενώ στο Άμστερνταμ του χορηγήθηκε υποτροφία από την Εταιρεία Συγγραφέων. Στο εξωτερικό εκδόθηκαν δύο βιβλία του (Σχήματα Απουσίας και Μεταμορφώσεις) ενώ βραβεύτηκαν δύο θεατρικά έργα του Ο Ρήτορας και Αυτός εκτός και εντός του κοστουμιού του, το 1971. Τελικά διορίστηκε δάσκαλος ελληνικών στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο και παράλληλα εγγράφηκε, με κρατική υποτροφία, στη Σχολή Ιταλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ. Το 1977 επέστρεψε στην Ελλάδα όπου δούλεψε ως μεταφραστής, συνέγραψε μια σειρά παιδικών εκπομπών για το ραδιόφωνο και έκανε ένα ταξίδι στις ΗΠΑ, εκπροσωπώντας την Ελλάδα στο ετήσιο Διεθνές Συγγραφικό Πρόγραμμα του Πανεπιστημίου της Iowa. Το 1982 προσλήφθηκε, κατόπιν διαγωνισμού, ως μεταφραστής στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εγκαταστάθηκε στις Βρυξέλλες για τα επόμενα δέκα χρόνια. Το 1992 παραιτήθηκε από τη θέση αυτή και αποσύρθηκε στο Θροφαρί, ένα μικρό χωριό της ορεινής Κορινθίας, όπου ασχολήθηκε ως το τέλος της ζωής του μόνο με την καλλιέργεια της γης και της ποίησης. Ποιήματα και πεζογραφήματά του έχουν μεταφραστεί και δημοσιευτεί στα αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, γερμανικά, ολλανδικά, σερβοκροατικά και ρουμάνικα. Υπήρξε μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων. Τα τελευταία 20 χρόνια έζησε στην επαρχία ως αγρότης και συγγραφέας.


Διαβάστε επίσης:
Χιόνης: Η απαρατήρητη ομορφιά
Χιόνης: Η απουσία είναι θηρίο ανήμερο
Χιόνης: Η μεγάλη σημασία των μικρών πραγμάτων
Χιόνης: Δεν χρειάζεται ωκεανός για να πνιγείς

εμφάνιση σχολίων