Από τον Χ. Λακταρίδη
Σε θερινές αίθουσες μετακομίζει εσπευσμένα το 26ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας - Νύχτες Πρεμιέρας, μετά την ανακοίνωση των νέων μέτρων που κλείνουν από Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου, τις κλειστές (χειμερινές), κινηματογραφικές αίθουσες για 2 εβδομάδες, μέχρι και τις 4 Οκτωβρίου.ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΑΚΗΣ ΛΑΚΤΑΡΙΔΗΣ [email protected]
22 Σεπτεμβρίου 2020
Σε θερινές αίθουσες, καιρού θέλοντος, θα παιχτούν και οι ταινίες του τμήματος Μουσική & Φιλμ, ενός από τα πλέον αγαπημένα μας τμήματα, εδώ στο Doctv που λατρεύει τόσο τη μουσική όσο και τα ντοκιμαντέρ. Στις επτά ταινίες που το απαρτίζουν, η μία είναι ταινία μυθοπλασίας (Η Νύχτα του Θηρίου), ενώ δύο από αυτές, το Στούντιο Ρόκφιλντ και Η Νύχτα του Θηρίου, θα είναι διαθέσιμες και για online θέαση (δείτε πως στην επίσημη σελίδα του φεστιβάλ).
Ας ρίξουμε λοιπόν μια γρήγορη ματιά στα φετινά φιλμ που ξεκινούν από την κλασική τζαζ και φτάνουν μέχρι το βρετανικό αβάν γκαρντ, με μια ενδιάμεση στάση στη Σύρο του Μάρκου Βαμβακάρη.
Το ΜΠΙΛΙ (BILLIE) του Τζέιμς Έρσκιν, αφορά τη βιογραφία της θρυλικής τραγουδίστριας της Τζαζ, Μπίλι Χόλιντεϊ, έχοντας σαν θέμα της τα ερωτηματικά που περιβάλλουν τη ταραχώδη ζωή της, από τα βάναυσα παιδικά της χρόνια, μέχρι τη δόξα, τις εξαρτήσεις κάθε είδους και τον πρόωρο θάνατο της, στα 44 μόλις χρόνια της. Στενοί φίλοι, συγγενείς και διάσημοι συνεργάτες της (όπως ο Τσαρλς Μίνγκους, ο Κάουντ Μπέισι και ο Τονι Μπένετ), μιλούν για αυτή σε συνεντεύξεις που εδωσαν τη δεκαετία του '70, οι οποίες έρχονται για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας. Ταυτόχρονα σπάνιες ηχογραφημένες εξομολογήσεις της ίδιας της Χόλιντεϊ, έρχονται να συνθέσουν μαζί με όλα τα άλλα επιμέρους στοιχεία και το σπάνιο αρχειακό υλικό, ένα συγκλονιστικό πορτραίτο της Lady Who Sings the Blues.
Ο ΜΑΡΚΟΣ του Νίκου Σκαρέντζου, δεν είναι ακριβώς ένα πορτραίτο της ζωής του Μάρκου Βαμβακάρη, αλλά με αφορμή ένα ταξίδι στη Σύρο μιας ομάδας μουσικών που θα συμμετέχουν σε ένα αφιέρωμα στον μεγάλο συνθέτη του ρεμπέτικου τραγουδιού, διερευνά την επιρροή που έχει το διαχρονικό έργο του στους σύγχρονους καλλιτέχνες πολλών και διαφορετικών μεταξύ τους, μουσικών ειδών.
Το ΣΤΟΥΝΤΙΟ ΡΟΚΦΙΛΝΤ (ROCKFIELD: THE STUDIO IN THE FARM), της Χάνα Μέριμαν, αφηγείται την ιστορία του πρώτου στούντιο ηχογραφήσεων 'πανδοχείου' που υπήρξε μια από τις σπουδαιότερες κοιτίδες της βρετανικής ποπ καθώς φιλοξένησε στους 'σταύλους' του, από τους Queen, μέχρι τους Black Sabbath, τον Ρόμπερτ Πλαντ, τους Simple Minds, τους Stone Roses και τους Oasis. Στο νότο της Ουαλίας, δημιούργημα δύο νεαρών μουσικών παραγωγών, οι οποίοι ήταν παιδιά αγροτών, τρελαμένα με τη ροκ μουσική.
Το AMERICAN RAPSTAR του Τζάστιν Στέιπλ, πάλι καταγράφει ένα σημερινό υβριδικό μουσικό ιδίωμα, τη Soundcloud Rap της Φλόριντα, γνωστού και ως Emo Rap ή Mumble Rap, οπού με τη συνδρομή του διαδικτύου, νεαροί wannabe σταρ, στο κυνήγι της δόξας και της δημοσιότητας, πέφτουν τις περισσότερες φορές θύματα της μουσικής βιομηχανίας. Σίγουρα ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ντοκιμαντέρ του τμήματος.
Η ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ ΘΗΡΙΟΥ (LA NOCHE DE LA BESTIA), του Μαουρίτσιο Λέιβα-Κοκ, είναι μια ταινία μυθοπλασίας που αναπαριστά την όχι και πολύ μακρινή εποχή, μια και μιλάμε για το 2008, που οι Iron Maiden έπαιξαν για πρώτη φορά στη Μπογκοτά, τη πρωτεύουσα της Κολομβίας, μπροστά σε μερικές χιλιάδες διψασμένους για ξέδομα, metal-heads. Στη διάρκεια της συναυλίας έγιναν έκτροπα και σημειώθηκαν φαινόμενα αστυνομικής βίας. Ο σκηνοθέτης, με οδηγό του δυο φίλους οπαδούς του συγκροτήματος, αναπαριστά την εποχή και τη κοινωνική πραγματικότητα της πολύπαθης χώρας του.
Το ΑΛΛΟΣ, ΟΠΩΣ ΕΓΩ: Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ THROBBING CRISTLE (OTHER, LIKE ME), των Μάρκους Βέρνερ-Χεντ & Νταν Φοξ, δεν χρειάζεται και πολλές συστάσεις για τους φίλους της αναρχικής κολεκτίβας καλλιτεχνών της industrial βρετανικής σκηνής και του κόσμου των COUM Transmissions, των μέσων της δεκαετίας του '70 που κήρυξε πόλεμο στον συντηρητισμό, τον καθωσπρεπισμό και στην υποκρισία της εποχής, με τις ευθείες αναφορές της στη βία και τη πορνογραφία, με όχημά της τη μουσική, αλλά και τη καταστασιακή αβάν γκαρντ. Ο μηδενισμός της και η αψήφιση όλων των ταμπού, καταγράφονται μέσα από τις συνεντεύξεις των εν ζωή μελών της, αλλά και από τον πρόσφατα εκλιπόντα Genesis P. Orridge.
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ (IN A SILENT WAY), του Γκουενέλ Μρις, αναζητά τον Μαρκ Χόλις, τον frontman των Talk Talk, που 'χάθηκαν' γρήγορα από τη μουσική σκηνή, αφήνοντας πίσω ένα σημαντικό αποτύπωμα για κάποιους. Έτσι ο σκηνοθέτης του φιλμ αφήνει πίσω του το Βέλγιο για το Σάσεξ, έχοντας σαν όρο συμβολαίου, να μην χρησιμοποιήσει τη μουσική της μπάντας, αλλά ούτε και να ζητήσει την όποια εμφάνιση των μελών της στη δουλειά του, η οποία εξετάζει το φευγαλέο της φήμης, αλλά και τη καλλιτεχνική σεμνότητα.
Info: Μουσική & Φιλμ. Στο 26 Φεστιβάλ Διεθνούς Κινηματογράφου της Αθήνας - Νύχτες Πρεμιέρας. 23 Σεπτεμβρίου έως 4 Οκτωβρίου, στις αίθουσες: Στέλλα, Τριανόν, Ριβιέρα, Λαίς, Αίγλη Ζαππείου, Ανεσις, Αθηναία & online για επιλεγμένους τίτλους μόνο.
εμφάνιση σχολίων