Ντομπέλλι: Η ψευδαίσθηση Α' ΠΡΟΣΩΠΟ του σώματος του κολυμβητή

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Όταν ο δοκιμιογράφος και χρηματιστής Νασσίμ Τάλεμπ πήρε τη μεγάλη απόφαση να απαλλαγεί από το επίμονο, περιττό βάρος του, σκέφτηκε τα πιο διαφορετικά σπορ. Οι δρομείς τού φαίνονταν αδύνατοι και ανικανοποίητοι. Οι μπόντι μπίλντερ έδειχναν πιο ανεπτυγμένοι κατά πλάτος παρά καθ’ ύψος, και εξόχως ηλίθιοι. Οι παίκτες του τένις; Άνθρωποι μιας ανώτερης τάξης!

Μόνο οι κολυμβητές τού άρεσαν. Το σώμα τους είναι καλοφτιαγμένο και κομψό. Έτσι, ο Νασσίμ αποφάσισε να βυθίζεται δύο φορές την εβδομάδα στη χλωριωμένη τοπική πισίνα και να προπονείται σκληρά.

Χρειάστηκε όμως λίγο καιρό για να καταλάβει ότι είχε πέσει θύμα ψευδαίσθησης. Οι κολυμβητές που κάνουν πρωταθλητισμό δεν έχουν αυτό το τέλειο σώμα επειδή προπονούνται σκληρά, αλλά το αντίστροφο: είναι καλοί κολυμβητές επειδή διαθέτουν σώμα κολυμβητή. Το σώμα τους είναι κριτήριο επιλογής και όχι αποτέλεσμα προπόνησης.
 

Κάθε φορά που συγχέουμε το κριτήριο επιλογής με το αποτέλεσμα, πέφτουμε θύματα της ψευδαίσθησης του σώματος του κολυμβητή  

Πάρτε για παράδειγμα τα ονειρεμένα πλάσματα που διαφημίζουν καλλυντικά. Χρησιμοποιούνται για να πείσουν τις καταναλώτριες ότι τα καλλυντικά θα τις κάνουν ωραιότερες. Δυστυχώς, δεν είναι τα καλλυντικά που κάνουν καλλονές αυτές τις γυναίκες. Η φύση τις γέννησε ωραίες και γι’ αυτό τον λόγο μπορούν να εκθειάζουν τις αρετές των καλλυντικών. Όπως συμβαίνει με τους κολυμβητές, η ομορφιά είναι εδώ κριτήριο επιλογής και όχι αποτέλεσμα.

Κάθε φορά που συγχέουμε το κριτήριο επιλογής με το αποτέλεσμα, πέφτουμε θύματα της ψευδαίσθησης του σώματος του κολυμβητή. Χωρίς αυτή την επιδέξια καλλιεργημένη ψευδαίσθηση, οι μισές διαφημιστικές καμπάνιες δε θα είχαν πέραση.

Αυτή η ψευδαίσθηση δεν αφορά μόνο την ομορφιά και τα σέξι σώματα. Το Χάρβαρντ θεωρείται ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου· πράγματι, πολλοί που αποτέλεσαν πρότυπα κοινωνικής επιτυχίας αποφοίτησαν από εκεί. Αυτό σημαίνει ότι το Χάρβαρντ είναι καλό; Δεν ξέρουμε. Μπορεί να έχει και τα χάλια του, αλλά πιθανόν στρατολογεί τους εξυπνότερους φοιτητές του κόσμου.
 

Κάθε φορά που σας εκθειάζουν κάτι επιθυμητό –ατσάλινους μυς, ομορφιά, μεγαλύτερο εισόδημα, μακροζωία, γοητεία, ευτυχία–, κοιτάξτε το από πιο κοντά  

Όταν ρωτάω ευτυχισμένους ανθρώπους ποιο είναι το μυστικό της ευτυχίας τους, ακούω συχνά απαντήσεις του τύπου: «Πρέπει να βλέπεις το ποτήρι μισογεμάτο παρά μισοάδειο». Λες και αυτά τα άτομα αρνούνται να παραδεχτούν ότι η εύθυμη φύση τους τα κάνει επιρρεπή στο να βλέπουν τη θετική πλευρά κάθε πράγματος.

Οι άνθρωποι που γεννιούνται ευτυχισμένοι αρνούνται να παραδεχτούν ότι το χάρισμα της ευτυχίας είναι σε μεγάλο βαθμό έμφυτο και παραμένει σταθερό σε όλη τη ζωή. Σ’ αυτή την περίπτωση, η ψευδαίσθηση του σώματος του κολυμβητή είναι επίσης μια ψευδαίσθηση για τον ίδιο μας τον εαυτό. Αν μάλιστα οι ευτυχείς άνθρωποι αρχίσουν να γράφουν βιβλία, τότε η ψευδαίσθηση γίνεται επικίνδυνη.

Να λοιπόν μια καλή συμβουλή: Από τώρα κιόλας, αποφύγετε όλα τα βιβλία «αυτοβοήθειας» και προσωπικής ανάπτυξης. Είναι γραμμένα κατά 100% από άτομα που διαθέτουν φυσική κλίση προς την ευτυχία και δίνουν σε κάθε σελίδα συμβουλές που είναι άχρηστες για δισεκατομμύρια ανθρώπους. Γιατί; Διότι απλούστατα τα άτομα που έχουν έμφυτη κλίση προς τη δυστυχία δε γράφουν βιβλία προσωπικής ανάπτυξης.

Συμπέρασμα: Κάθε φορά που σας εκθειάζουν κάτι επιθυμητό –ατσάλινους μυς, ομορφιά, μεγαλύτερο εισόδημα, μακροζωία, γοητεία, ευτυχία–, κοιτάξτε το από πιο κοντά. Προτού λοιπόν κάνετε βουτιά στη δημοτική πισίνα, ρίξτε μια ματιά στον καθρέφτη. Και να είστε ειλικρινείς με τον εαυτό σας.

 
Αποσπάσματα από το βιβλίο του Ρολφ Ντομπέλλι, Η τέχνη της καθαρής σκέψης, εκδ. Πατάκη. Ο Rolf Dobelli (15 Ιουλίου 1966) είναι Ελβετός συγγραφέας και επιχειρηματίας. Ξεκίνησε την καριέρα του ως συγγραφέας το 2002, και είναι παγκοσμίως γνωστός για το βιβλίο Η Τέχνη της Καθαρής Σκέψης (2011, Αγγλικά 2013). Μεταφράστηκε στα αγγλικά το 2013 και έγινε μπεστ σέλερ στη Μεγάλη Βρετανία, τη Νότια Κορέα, την Ινδία, την Ιρλανδία, το Χονγκ Κονγκ και τη Σιγκαπούρη.


Διαβάστε επίσης:
Αγκάμπεν: Ψεύδονταν συνεχώς κάθε στιγμή
Χαρίτος: Για το καλοκαίρι λέω
Ρίτσος: Δεν αρμενίσαμε

εμφάνιση σχολίων