Νέες πρεμιέρες στο CULTURE κανάλι της Στέγης

CULTURE «We stay close, not closed». Το Ίδρυμα Ωνάση ανεβάζει και μοιράζεται στο κανάλι του στο YouTube, sold-out παραστάσεις, podcasts, εκπαιδευτικά προγράμματα, virtual κινηματογραφικές πρεμιέρες, online μαθήματα, secret συναυλίες. Γι’ αυτήν την εβδομάδα επιλέγουμε:

Αργυρώ Χιώτη, Vasistas, ΘΕΙΑ ΚΩΜΩΔΙΑ του Δάντη. Live premiere Παρασκευή 1 Μαΐου στις 21:00. Με αγγλικούς και ελληνικούς υπότιτλους. Διάρκεια παράστασης: 83 λεπτά. Ένα πνευματικό road trip. Μια υπαρξιακή φαντασμαγορία. Τρεις οριακοί σταθμοί: Κόλαση, Καθαρτήριο, Παράδεισος. Για πρώτη φορά, Έλληνες δημιουργοί καταπιάνονται με το κορυφαίο έργο της μεσαιωνικής Ευρώπης, τη Θεία Κωμωδία του Δάντη. Η Αργυρώ Χιώτη και η ομάδα Vasistas, παρουσίασαν τον Απρίλιο του 2017 στην Κεντρική Σκηνή, αυτή τη μνημειώδη «οραματική αυτοβιογραφία» του Δάντη, το φανταστικό ταξίδι του στο βασίλειο των νεκρών.

Από τον ανεξάντλητο όγκο της τριλογίας του Δάντη, η ομάδα δημιούργησε μια εξαιρετικά συμπυκνωμένη εκδοχή της, επιλέγοντας αποσπάσματα που μεταφέρουν το βαθιά προσωπικό χαρακτήρα του κειμένου και τη δύσβατη πορεία ενός ανθρώπου, από τα σκοτεινά βιώματα της καθημερινότητας στις επίπονες στιγμές της κρίσης, ως φωτεινές διαφυγές της ζωής, από την κατάδυση στον κόσμο των σκιών μέχρι την έξοδο στο φως.

Στη σκηνή, ένας συμπαγής πυρήνας ερμηνευτών ξεδιπλώνει την αφήγηση, εμβαθύνοντας στους κώδικες που αναπτύσσουν οι Vasistas τα τελευταία χρόνια, οι οποίοι βασίζονται στην εκφραστική δυναμική του σώματος και τη μουσική διάσταση της χορικότητας. Στην παράσταση συμπράττει ένα κουαρτέτο εγχόρδων, παρόν επί σκηνής καθ' όλη τη διάρκειά της και ενταγμένο στη σκηνική δράση. Μουσικός μινιμαλισμός και ηλεκτρονική μουσική συνομιλούν ζωντανά με τη χρήση σύγχρονων μέσων, συντελώντας έτσι στη δημιουργία της ιδιαίτερης σκηνικής εμπειρίας του road trip της Θείας Κωμωδίας.

Δημήτρης Καραντζάς, ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ της Βιρτζίνια Γουλφ. Live premiere: Κυριακή 3 Μαΐου στις 21:00. Με αγγλικούς και ελληνικούς υπότιτλους. Διάρκεια παράστασης: 105 λεπτά. Ορμή, λαχτάρα, απελευθέρωση. Ανήσυχο θέατρο και για εφήβους. Ο Δημήτρης Καραντζάς συναντά τη Βιρτζίνια Γουλφ σε ένα έργο που αποτελεί ύμνο στη φιλία.Τα Κύματα αφηγούνται την ιστορία μιας παρέας φίλων, από την πρώτη μέρα του σχολείου έως τη δύση της ζωής τους. Έξι φίλοι που μεγαλώνουν με διαφορετικά όνειρα, διαφορετικούς στόχους, ερωτεύονται, απογοητεύονται, ξαναπροσπαθούν, βιώνουν την απώλεια, ματώνουν και θριαμβεύουν άδοξα και ένδοξα. Άλλοτε ακολουθώντας την «άμπωτη» και άλλοτε την «παλίρροια» του λόγου, το κείμενο μιλά για τη φιλία, τον έρωτα, τη διαφορετικότητα, τη ζωή που περνάει, την απώλεια, την αγωνία της ύπαρξης και της συνύπαρξης· ανησυχίες που όλες ξυπνούν με ορμή στην εφηβεία. Όπως ανέφερε ο ίδιος ο σκηνοθέτης πριν από την πρεμιέρα της παράστασης, τον Νοέμβριο του 2015: «Η παράσταση, εστιάζοντας στον ρυθμό, στη μουσικότητα του λόγου και στη δραματουργία του ήχου, προσπαθεί από σπαράγματα να συνθέσει ένα τραγούδι, μια οικουμενική φωνή μέσα από την οποία ανά τους αιώνες οι άνθρωποι –περαστικοί– προσπαθούν να αντιληφθούν το μυστήριο της ζωής.»

Μαρίνα Δανέζη, ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΡΑΚΟΣΥΛΛΕΚΤΩΝ. Live premiere: Τετάρτη 6 Μαΐου στις 21:00. Με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους. Διάρκεια: 74 λεπτά. Ένα ντοκιμαντέρ για τους ανθρώπους με διαφορετικές κουλτούρες, καταγωγές, θρησκείες, που συνυπάρχουν αρμονικά, δεν θα μπορούσε να λείπει από το ψηφιακό κανάλι του ιδρύματος Ωνάση. Το πρώτο μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ της Μαρίνας Δανέζη, Σωματείο Ρακοσυλλεκτών (2010), ρίχνει το βλέμμα εκεί που συνήθως το αποστρέφουμε: στους περιθωριακούς, μοναχικούς, πολλές φορές απελπισμένους ρακοσυλλέκτες, σπάζοντας το στερεότυπο του οίκτου της κοινωνίας προς αυτούς.

Η ταινία, μια καθαρά DIY παραγωγή, που χρειάστηκε 2,5 χρόνια γυρισμάτων, είχε ως πηγή έμπνευσης τη γιαγιά της σκηνοθέτριας, η οποία τα τελευταία χρόνια της ζωής της ζούσε ως ρακοσυλλέκτρια σε μια μονοκατοικία στον Ταύρο. Η ταινία, που είναι αφιερωμένη στη γιαγιά Ευστρατία, προσεγγίζει με ευαισθησία την ιστορία ρομαντικών φυγάδων του σύγχρονου πολιτισμού, αλλά και ανθρώπων που εργάζονται σε δύσκολες συνθήκες για να βιοποριστούν. Οι συνεχείς εναλλαγές χρωμάτων, εικόνων και ήχων ανταγωνίζονται τη διαρκή εναλλαγή γλωσσών, καθώς τα µέλη του «Σωματείου Ρακοσυλλεκτών» προέρχονται από διάφορες πατρίδες. Πόντιοι επαναπατρισθέντες, Τσιγγάνοι, μουσουλμάνοι της Κομοτηνής, φιλότεχνοι και λογοτεχνίζοντες.

Το «Σωματείο Ρακοσυλλεκτών» ιδρύθηκε το 1992. «Προτού ιδρύσουμε το σωματείο μας, ήμασταν έρμαια της καλοσύνης του κάθε οργάνου» λέει ο πρόεδρός τους. Η ανάγκη βιοπορισμού τούς έκανε να οργανωθούν, να διεκδικήσουν και, τελικά, να καταφέρουν να αποκτήσουν έναν σταθερό χώρο, όπου κάθε Κυριακή στήνουν το παζάρι του Σωματείου. Ο επίτιμος πρόεδρος, ο πρόεδρος, ο γραμματέας, ο ταμίας, ο αρχιφύλακας, τα μέλη, τα επίτιμα μέλη, ένα γαϊτανάκι ανθρώπων, μια μικρογραφία της κοινωνίας μας, ένα ανθρωποκεντρικό ντοκιμαντέρ που σε κάνει να αναθεωρείς αξίες και στερεότυπα. Η ταινία έχει παρουσιαστεί στο 13ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, στο 5ο Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας (τιμητική διάκριση) και στο 24ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου.

Μedea Electronique, ΗΧΩ ΚΑΙ ΝΑΡΚΙΣΣΟΣ. Η ομάδα Medea Electronique, πιστή στο οπτικοακουστικό της αλφάβητο και στην επιθυμία της για συνεχή μετατόπιση των ορίων και έρευνα στη διατομή τέχνης και τεχνολογίας, παρουσίασε στο πλαίσιο του Borderline Festival 2018 την ψηφιακή όπερα Ηχώ και Νάρκισσος. Ένας μύθος αγάπης, από το τρίτο βιβλίο τωνΜεταμορφώσεων του Οβίδιου, για τον Νάρκισσο που, μαγεμένος από την αντανάκλασή του, μένει να κοιτάζει εκστασιασμένος το είδωλό του στη λίμνη. Όταν καταλαβαίνει το ανέφικτο της επιθυμίας του, μαρμαρώνει από την απελπισία και μένει εκεί για πάντα, ένα υπέροχο, αιώνιο άγαλμα, δίπλα στο οποίο συχνά περιπλανιέται η Ηχώ, δίχως σώμα, αιώνια κι αυτή. Η ιστορία του Οβίδιου παρουσιάστηκε διασκευασμένη, μέσα από την καινοτόμο και πρόσφατα αναπτυσσόμενη πρακτική του live coding, δηλαδή με τον προγραμματισμό σε πραγματικό χρόνο επί σκηνής. Τα χαρακτηριστικά της όπερας μεταγράφονται στα ψηφιακά τους ισοδύναμα μέσω του live coding και του code poetry: ο κώδικας που γράφεται σε πραγματικό χρόνο παράγει τον ήχο της όπερας, αλλά ταυτόχρονα αποτελεί και το λιμπρέτο που τραγουδούν οι ερμηνευτές. Το λιμπρέτο εμφανίζεται στους υπέρτιτλους στα αγγλικά, καθώς η γλώσσα προγραμματισμού pythonχρησιμοποιεί μόνο αγγλικές λέξεις.

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΝΤΕΤΟΚΟΥΝΜΠΟ ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ. Με αγγλικούς και ελληνικούς υπότιτλους. Διάρκεια συζήτησης: 60 λεπτά. O Γιάννης και ο Θανάσης Αντετοκούνμπο εμφανίστηκαν τον Ιούνιο του 2017 στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης και συνομίλησαν με τη Διευθύντρια Πολιτισμού του Ιδρύματος Ωνάση, Αφροδίτη Παναγιωτάκου, σε μια βραδιά που συζητήθηκε όσο λίγες. Μίλησαν λιγότερο για μπάσκετ και περισσότερο για την αξία της διαδρομής, για το τι σημαίνει «Έλληνας» και για όλα όσα χρειάζονται για να φτάσεις ψηλά. Η δύσκολη αφετηρία, τα εμπόδια και η αξία τους, οι ευκαιρίες και η διεκδίκησή τους αποτέλεσαν τη βάση μιας αξέχαστης συζήτησης και μιας συνεργασίας με συμβολική αξία που ανακοινώθηκε εκείνο το βράδυ.



Διαβάστε επίσης:
Το κανάλι του Ιδρύματος Ωνάση εκπέμπει
Το πρώτο σημάδι πολιτισμού είναι η φροντίδα
Ταρκόφσκι: Άνθρωπε, άκου!

εμφάνιση σχολίων