Οι Ταινίες της ΣΙΝΕΦΙΛ Εβδομάδας

ΣΙΝΕΦΙΛ Ο ΦΑΡΟΣ: Τη τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα, στη Νέα Αγγλία των Ηνωμένων Πολιτειών, δυο άντρες φτάνουν στο φάρο ενός απομονωμένου νησιού για μια βάρδια 5 εβδομάδων, αντικαθιστώντας τους δύο προηγούμενους φαροφύλακες. Ο ένας, είναι ένας έμπειρος ηλικιωμένος πρώην καπετάνιος κι ο άλλος, ένας νεαρός πρώην ξυλοκόπος, με ένα κρυμμένο μυστικό. Από την πρώτη μέρα κιόλας, ο μεγαλύτερος άντρας, δεν θα επιτρέψει στο νεαρό να ανέβει στη λάμπα του φάρου, καθώς θα την αναλάβει αποκλειστικά ο ίδιος, μαζί με το καθημερινό μαγείρεμα. Ο νεαρός θα κάνει όλες τις υπόλοιπες δουλειές αγγαρείας, τη τροφοδοσία με κάρβουνο, τη καθαριότητα, το βάψιμο και κάθε είδους μικρότερη ή μεγαλύτερη επιδιόρθωση.

Οι σχέσεις τους θα παραμείνουν ψυχρές, μέχρις ότου ο νεαρός αρχίσει να πίνει αλκοόλ, πράγμα που μέχρι ενός σημείου απέφευγε. Μεθυσμένοι, θα ευθυμήσουν και θα έρθουν πιο κοντά μέχρι να συγκρουστούν με αποτρόπαιο τρόπο, καθώς η απομόνωση, η πνιγηρή ατμόσφαιρα του νησιού, το αλκοόλ και τα παιχνίδια εξουσίας μεταξύ τους, τους οδηγούν στη παράνοια και τη τρέλα.

Ρεσιτάλ ερμηνείας από τον Γουίλεφ Νταφόε και τον Ρόμπερτ Πάτινσον, στη καινούργια ταινία του Ρόμπερτ Εγκερς, ενός από τους τρεις σπουδαιότερους ανανεωτές του νέου κύματος του Αμερικάνικου Σινεμά του Φανταστικού (μαζί με τον Αρι Άρτσερ της Διαδοχής και του Μεσοκαλόκαιρου (Midsommer) και τον Ντέιβιντ Ρόμπερτ Μίτσελ, του, Σε Ακολουθεί και του Μυστικού της Ασημένιας Λίμνης), ο οποίος εντυπωσίασε με τη Μάγισσα (The Witch), το 2015, το οποίο στη χώρα μας παίχτηκε μονάχα στα πλαίσια του Horrorant Film Festival.

Έχοντας σαν πηγές έμπνευσής του από τον μύθο του Προμηθέα, τους αρχαίους και τους λαϊκούς θρύλους, τη κλασική αμερικάνικη λογοτεχνία τρόμου του τέλους του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ου, τον Πόε, τον Λάβκραφτ, αλλά και τον Μελβίλ του Μόμπι Ντικ, μέχρι το βουβό, κινηματογραφικό, The Lighthouse Keepers (Gardiens de Phare), του Ζαν Γκρέμιγιον από το 1929 , κλασικά βρετανικά θρίλερ, όπως τα Tower of Terror (1941) & Thunder Rock (1942), αλλά και την 7η Σφραγίδα του Μπέργκμαν, ο Εγκερς σκηνοθετεί ένα αγωνιώδες, arthouse, ψυχολογικό θρίλερ μυστηρίου και υπαρξιακού τρόμου το οποίο φορτώνει ωστόσο υπερβολικά, με συμβολισμούς και αναφορές.

Το κάδρο είναι τετράγωνο 1.19:1, ασπρόμαυρο (η Διεύθυνση Φωτογραφίας του Γιάριν Μπλάσκε είναι υποψήφια για Όσκαρ) και ως επί το πλείστον, είτε παρακολουθεί τον νεαρό Εφρέϊμ/Τόμας στις καθημερινές του δραστηριότητες, είτε εικονογραφεί την υποκειμενική ματιά του και κυρίως τους εφιάλτες του, σε ότι έχει να κάνει με τον επίσης ονομαζόμενο Τόμας, μεγαλύτερο, κακότροπο άντρα, που τον παροτρύνει να πιει, με το φάρο, την σκοτεινή, άγρια θάλασσα, τις αιμοβόρες γοργόνες και ένα αποτρόπαιο συμβάν από το παρελθόν του, αυτό που τον οδήγησε ως εκεί για δουλειά. Η απομόνωση, οι μεταξύ τους εντάσεις και το αλκοόλ θα οδηγήσουν τους δύο άντρες στα άκρα, ειδικά από τη στιγμή και μετά, όπου ο Εφρέϊμ, αποκαλύψει στον Τόμας το μυστικό του. Εξ ου και το why you spilled your beans? που αφορά αυτή την αποκάλυψη από μέρος του και όχι τα φασόλια, στη λανθασμένη ελληνική μετάφραση του τρέιλερ.

Το κλίμα είναι αλλόκοτο από τη πρώτη στιγμή και οι βινιέτες που ακολουθούν εντείνουν την απειλητική, κλειστοφοβική ατμόσφαιρα προϊδεάζοντας το θεατή πως όλα όσα παρακολουθεί θα μπορούσαν να συμβαίνουν μονάχα στο μυαλό του νεαρού άντρα, θυμίζοντας τρομακτικές γκραβούρες από εικονογραφήσεις βιβλίων εκείνης της εποχής. Η προσεγμένη ηχητική μπάντα και τα αριστουργηματικά καδραρίσματα σε συνδυασμό με τις εντάσεις ανάμεσα στους δύο άντρες να αποκτά στιγμές διαστάσεις που θολώνουν τα σύνορα ανάμεσα στο οιδιπόδειο σύμπλεγμα και τη καταπιεσμένη σεξουαλική έλξη σαν επιθυμία είτε κατάκτησης, είτε υποταγής και η χρήση Αγγλικών του 19ου αιώνα, τα οποία μιλούν οι πρωταγωνιστές (που επίσης χάνονται στη μετάφραση), συνθέτουν μια ανεπανάληπτη παραισθησιακή κινηματογραφική εμπειρία.

Αν ο υπερταλαντούχος σκηνοθέτης δεν ήθελε να μιλήσει για τόσα πολλά σε μία μόνο ταινία και περιόριζε τις λογοτεχνικές/κινηματογραφικές αναφορές του, θα μιλούσαμε για ένα πραγματικό αριστούργημα. Ιστορικά, αν και ο φάρος σαν σύμβολο έχει μια θετική χροιά, ο απομονωμένος φάρος σε κάποιο ακατοίκητο μικρό νησί, έχει θρέψει την οργιώδη σκοτεινή φαντασία των ανθρώπων από το 1703 μέχρι σήμερα, όταν ένας από τους πρώτους σύγχρονους φάρους της εποχής κατέρρευσε, σκοτώνοντας όλους όσοι ζούσαν μέσα του.

Info: Ο Φάρος (The Lighthouse). Δραματική Φαντασίας Τρόμου. ΗΠΑ 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 30 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Ρόμπερτ Εγκερς. Παίζουν: Ρόμπερτ Πάτινσον, Γουίλεμ Νταφόε. Διανομή: Tulip Entertainment.


THE GENTLEMEN: Η ιστορία ακολουθεί έναν Αμερικανό έμπορο ναρκωτικών που έχει χτίσει την αυτοκρατορία του στο Λονδίνο, και πλέον θέλει να παραδώσει τα ηνία και να επιστρέψει στην πατρίδα του. Το γεγονός αυτό πυροδοτεί μια σειρά από συνωμοσίες, σχέδια και απόπειρες από όλους εκείνους που επιβουλεύονταν την θέση του, και που τώρα έχουν την ευκαιρία να αρπάξουν την περιουσία του.

Γνωρίσαμε τον Γκάι Ρίτσι τις Δυο Καπνισμένες Κάνες του 1998 και την Αρπαγή (Snatch) του 2000, σαν μια βρετανική εκδοχή του Ταραντίνο. Στη συνέχεια αφού επανέλαβε το στιλ του σε άλλες δύο αστυνομικές περιπέτειες με μεγαλύτερο μπάτζετ και μικρότερη επιτυχία, έγινε ο σκηνοθέτης των δύο Σέρλοκ Χολμ, του, Κωδικό Όνομα U.N.C.L.E. (της καλύτερης από τις πιο σύγχρονες ταινίες του) και του Αλαντίν του περασμένου καλοκαιριού. Μην έχοντας καμία σχέση με τον ρεαλισμό, σκηνοθετεί και γράφει κινηματογραφικές ιστορίες που έχουν σαν βασικό σκοπό να διασκεδάσουν και να παραμυθιάσουν τον θεατή και το The Gentlemen είναι μια από τις πιο απίθανες (με τη πραγματική σημασία της λέξης), δημιουργίες του που έχει για ήρωες, κακούς και λιγότερο κακούς εμπόρους ναρκωτικών. Όποιος τη δει από ρεαλιστική σκοπιά, αν έχει χιούμορ θα γελάσει. Όσοι της αφεθούν θα περάσουν καλά για 113 λεπτά, σε μια πιο λάιτ, λιγότερο μάτσο και ακόμα πιο καρτουνίστικη εκδοχή του ύφους των πρώτων ταινιών του, χάρη στο χιούμορ των διαλόγων κυρίως και στη συμμετοχή ενός all star καστ που μοιάζει να το διασκεδάζει. Ξεχωρίζει ο Χιου Γκραντ σε ένα κόντρα ρόλο.

Info: The Gentlemen. Κωμωδία Αστυνομική Περιπέτεια. ΗΠΑ 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 30 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Γκάι Ρίτσι. Παίζουν: Μάθιου ΜακΚόναχι, Τσάρλι Χάναμ, Χιου Γκραντ, Κόλιν Φάρελ, Τζέρεμι Στρονγκ, Χένρι Γκόλντινγκ, Έντι Μάρσαν, Μισέλ Ντόκερι. Διανομή: Odeon.


COSMIC CANDY: Μια ταινία για τις καραμέλες που έσκαγαν στο στόμα και με τα χρόνια έγιναν τερηδόνα.

Η Άννα κοντεύει τα 30 κι εξακολουθεί να δουλεύει στο σούπερ μάρκετ που κάποτε υπήρξε το μαγαζί του πατέρα της. Μόνη της πια, ιδιαίτερα τακτική αλλά συναισθηματικά ανώριμη, παίρνει υπό τη προστασία της τη 10χρονη Πέρσα, το κοριτσάκι του διπλανού διαμερίσματος, όταν ο πατέρας της μικρής εξαφανίζεται. Καθώς το κορίτσι αναστατώνει τη καθημερινή ρουτίνα της, στη δουλειά της ζητούν να αλλάξει στολή στο κατάστημα που πλέον εκσυγχρονίζεται, έρχεται αντιμέτωπη με τη προοπτική μιας πιθανής απόλυσης και ενός έρωτα, για πρώτη φορά στη ζωή της, την ίδια στιγμή που το μαγαζί εξετάζει το να καταργήσει την αγαπημένη της καραμέλα Cosmic Candy, από αυτές που σκάνε στο στόμα.

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της Ρηνιώ Δραγασάκη που έκανε πρεμιέρα και πήρε εξαιρετικές κριτικές στο Fantastic Fest του Τέξας, είναι μια γλυκιά ταινία καθυστερημένης ενηλικίωσης με στοιχεία φαντασίας, η οποία αφορά την απουσία της πατρικής φιγούρας από τη κοριτσίστικη ζωή, την ίδια στιγμή που αντιστρέφει τους ρόλους σε ό,τι αφορά την ηλικιακή διαφορά των δυο ηρωίδων της: της μοναχικής ανώριμης Άννας και της μικρής, αλλά πολύ πιο αποφασισμένης Πέρσας που με τον ενθουσιασμό της, ωθεί τη πρώτη, έξω από τα οριοθετημένα από την ίδια πλαίσια της. Έχει χιούμορ και μια ιδιαίτερη, ανάλαφρη, σουρεαλιστική και feelgood διάθεση.

Στον ρόλο της Άννας η Μαρία Κίτσου πριν γίνει ιδιαίτερα δημοφιλής από τις τηλεοπτικές Άγριες Μέλισσες. Αποκλειστικά στον κινηματογράφο Άστορ.

Info: Cosmic Candy. Δραματική Κωμωδία Φαντασίας. Γαλλία, Ελλάδα 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 30 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Ρηνιώ Δραγασάκη. Παίζουν: Μαρία Κίτσου, Μάγια Πιπερά, Κίμων Κουρής, Δημήτρης Δρόσος, Δημήτρης Λάλος, Εύη Δοβέλου, Φώτης Θωμαίδης, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος. Διανομή: Weird Wave.


ΤΟ ΑΠΙΘΑΝΟ ΤΑΞΙΔΙ ΕΝΟΣ ΦΑΚΙΡΗ: Ο Άτζα, ένας έξυπνος νεαρός φακίρης από τη Βομβάη, ξεκινάει ένα απίθανο ταξίδι, όταν πεθαίνει η μητέρα του, με στόχο να βρει τον πατέρα που δεν γνώρισε ποτέ του. Ανακαλύπτει τον έρωτα σε ένα κατάστημα ΙΚΕΑ στο Παρίσι, έρχεται αντιμέτωπος με το θάνατο παρέα με Σομαλούς μετανάστες στην Αγγλία, αποκτά τη φήμη δεινού χορευτή στη Ρώμη και ζει την περιπέτεια μέσα σε ένα αερόστατο που διασχίζει τη Μεσόγειο Θάλασσα, καταλήγοντας στα προσφυγικά στρατόπεδα της Λιβύης. Στο τέλος, συνειδητοποιεί πως μέσα από τη περιπέτειά του αυτή, βρήκε τους αληθινούς θησαυρούς της ζωής και το ποιος θέλει να γίνει στην πραγματικότητα.

Σύγχρονο παραμύθι για ενήλικες που βασίζεται σε κάποιο από τα γνωστά μπεστ σέλερ, η ταινία του Κεν Σκοτ έχει το προτέρημα και το μειονέκτημα να μην παίρνει και πολύ στα σοβαρά τον εαυτό της. Υποτίθεται πως ο ήρωας αφηγείται την περιπέτεια του σε τρεις ανήλικους που έχουν συλληφθεί για μικροκλοπές, κινδυνεύοντας να καταλήξουν στη φυλακή. Σαν ταινία αρνείται μεν να υποκύψει στο γκλάμουρ της μιζέριας όμως την ίδια στιγμή ξεχειλίζει από γλύκα και μιλάει για πολύ σοβαρά πράγματα, όπως τη ζωή στις φτωχογειτονιές της Μουμπάϊ (Βομβάη), τη παραβατικότητα των φτωχών ανηλίκων και το μεταναστευτικό/προσφυγικό ζήτημα με ιδιαίτερα ελαφρύ και ανώδυνο τρόπο σαν να μην υπάρχουν λόγοι που συμβαίνουν όλα αυτά.

Παρακολουθείται ευχάριστα, χάρη στον μαγνητικής γοητείας πρωταγωνιστή της, τον χαρισματικό και πολύ δημοφιλή σταρ του ινδικού (Tamil), κινηματογράφου, Ντανούς (Dhanush), που γνώρισε παγκόσμια επιτυχία με το τραγούδι Why This Kalaveri Di το οποίο έχει 212 εκατομμύρια views στο You Tube, το διαφυλετικό love story της και τον, ένθεν και ένθεν καρτποσταλικό εξωτισμό της. 

Info: Το Απίθανο Ταξίδι Ενός Φακίρη (The Extraordinary Journey of the Fakir). Αισθηματική Δραματική Κομεντί Περιπέτεια. Γαλλία, Ινδία, Βέλγιο, Σινγκαπούρη, ΗΠΑ 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 30 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Κεν Σκοτ. Παίζουν: Ντανούς, Ζεράρ Ζινιό, Μπερενίς Μπεζό, Έριν Μόριαρτι, Μπαρκάντ Αμπντί. Διανομή: Odeon.


ΕΝΑΣ ΕΦΗΒΟΣ ΤΗ ΚΑΤΟΧΗ: Η περίοδος της κατοχής της Eλλάδας κατά τον Β’ παγκόσµιο πόλεμο, αποτελεί μια από τις σκοτεινότερες περιόδους της Eλληνικής ιστορίας. Η ολοκληρωτική τριπλή κατοχή της ελληνικής επικράτειας, από τις δυνάμεις του άξονα, φέρνει στην επιφάνεια παλαιές αντιπαλότητες, στρατιωτικές και πολιτικές συγκρούσεις, καθώς και την ευκαιρία ξεκαθαρίσματος παλαιών αλλά και νέων λογαριασμών. Έκτοτε, έχουν γραφεί και ειπωθεί πολλά για την κατοχή και, παρά τη χρονική απόσταση από τα γεγονότα, συνεχίζουν να πυροδοτούν οξύτατες αντιπαραθέσεις.

Ο Επαμεινώνδας Σπηλιωτόπουλος, έχοντας το προνόμιο να είναι γιος του στρατηγού Παναγιώτη Σπηλιωτόπουλου, αξιωματικού με σημαντικές πολεμικές νίκες από τη γραμμή του μετώπου, και εκπρόσωπο της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης του Καίρου, βιώνει ως έφηβος την εποποιία των πολέμων με την Ιταλία και τη Γερμανία, το διπλωματικό και στρατιωτικό παρασκήνιο της εποχής, ενώ συμμετέχει στην Εθνική Αντίσταση, ως μέλος των αντιστασιακών οργανώσεων ΠΕΑΝ και ΡΑΝ 60 χρόνια μετά, ο Επαμεινώνδας Σπηλιωτόπουλος θα επιστρατεύσει τις αναμνήσεις του από την περίοδο αυτή, για να γράψει ένα βιβλίο, με τίτλο: Ένας έφηβος στην κατοχή.

Ντοκιμαντέρ 60' του Νίκου Ζάππα που θα προβληθεί στα πλαίσια του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Νέων Δημιουργών, την Παρασκευή 31 Ιανουαρίου στην αίθουσα Νίκος Κούνδουρος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, στις 22:00.

O Νίκος Ζάππας είναι σκηνοθέτης, εικαστικός και δηµοσιογράφος. Γεννήθηκε στις Η.Π.Α., το 1970 και ήρθε στην Ελλάδα το 1979. Έκανε σπουδές κινηµατογράφου στο UCLA. Έχει σκηνοθετήσει θεατρικές παραστάσεις μεταξύ των οποίων 4 Τραγωδίες Μικρού Μήκους - Guy de Maupassant στο Βετον 7 το 2009, Faust - 5η Πράξη στο Θέατρο Δίπυλλον το 2005, έχει υπογράψει τα Video art για πολλές θεατρικές παραστάσεις, κινούµενα σχέδια για τηλεόραση, ντοκιμαντερ, ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους, ενώ έχει παρουσιάσει και 5 ατομικές εκθέσεις εικαστικής τέχνης. Σήμερα συνεργάζεται ως σκηνοθέτης και παραγωγός με τη κρατική τηλεόραση έχοντας την δική του εταιρεία παραγωγής, αρθρογραφεί στην ιστοσελίδα SL Press και διευθύνει τον ιντερνετικό σταθμό Athens Jazz Radio.

Info: Ένας Έφηβος στη Κατοχή. Ντοκιμαντέρ. Ελλάδα 2020. Πρεμιέρα: Παρασκευή 31 Ιανουαρίου στις 22:00, στην αίθουσα Νίκος Κούνδουρος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών (Τοσίτσα 11, Εξάρχεια). Σκηνοθεσία: Νίκος Ζάππας. Παραγωγή: Pointer Pictures.



ΦΑΝΤΑΣΙΑ: Μια συλλογή από εικονογραφιμένες εκδοχές γνωστών κομματιών κλασικής μουσικής από τους animators της Ντίσνεϊ, στην αποκατεστημένη εκδοχή της ταινίας για την 80στή της επέτειο.

80 χρόνια μετά την πρώτη της προβολή, παράλληλα με την παρουσίαση της, σε μεταμεσονύχτιες προβολές ανά τον κόσμο, η Φαντασία, η πιο πρωτοποριακή δημιουργία κινουμένων σχεδίων στην κινηματογραφική ιστορία, επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη, στο πιο κινηματογραφοφιλικό κοινό της Αθήνας, στο κοινό του Midnight Express.

Ο ίδιος ο Ντίσνεϊ δεν είχε όριο στις ιδέες του για την ταινία: κάλεσε τον μαέστρο της ορχήστρας της Φιλαδέλφια, Λίοπολντ Στοκόβσκι, να διευθύνει την ορχήστρα του για τη μουσική της ταινίας. Όλη η μουσική εγγράφηκε σε πολυκάναλο σύστημα, ώστε οι animators να μπορούν να παρέμβουν σε διαφορετικά μέρη της ορχήστρας, αναλόγως του τι ήθελαν να τονίσουν από τη δράση. Για την προβολή, η Disney δημιούργησε το σύστημα Fantasound σε συνεργασία με την RCA, και αποτέλεσε το πρώτο σύστημα surround sound της ιστορίας. Ο ίδιος ο Ντίσνεϊ σκεφτόταν να κάνει κάποια κομμάτια του φιλμ τρισδιάστατα και να δίνει ειδικά γυαλιά με κάθε εισιτήριο, ενώ μια άλλη ιδέα που δεν πραγματοποιήθηκε ήταν το να ψεκάζουν αρώματα στο κοινό, ανάλογα με το κάθε κεφάλαιο του έργου, όπως έκανε αργότερα με το odorama στο Polyester του, το 1981 ο Τζον Γουότερς.

Επίσης, ο Ντίσνεϊ ήθελε η ταινία να είναι wide-screen, δηλαδή όπως οι σημερινές ταινίες και όχι στην αναλογία των παλιών τηλεοράσεων 4:3, κάτι που δεν ήταν εφικτό τότε, λόγω κόστους. Δυστυχώς για την ταινία, έπεσε πάνω στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, αφ' ενός, αλλά και στην εταιρία RKO, η οποία είχε αναλάβει τη διανομή στις δικές της κινηματογραφικές αίθουσες και η οποία κυκλοφόρησε πολλές κομμένες εκδοχές του Fantasia, χωρίς τον πολυκάναλο ήχο και με σημαντικά μικρότερη διάρκεια, κάτι που στιγμάτισε το υπερθέαμα που είχε στο μυαλό του ο  Γουόλτ Ντίσνεϊ. Παρά τις δυσκολίες, τις επανεγγραφές (διότι τα φιλμ του 1940 είχαν μικρή διάρκεια ζωής) και τα κοψίματα, τις τεχνικές δυσκολίες και τους περιορισμούς, η Fantasia είναι το έργο ζωής του Γουόλτ Ντίσνεϊ, η κορωνίδα του σε μια καριέρα με τόσα επιτεύγματα. (info: Midnight Express)

Info: Φαντασία (Fantasia). Μουσική Κινούμενα Σχέδια. ΗΠΑ 1940. Ειδική Προβολή: Σάββατο 1η Φεβρουαρίου, στις 12:30 μετά τα μεσάνυχτα ατην Ααβόρα (Ιπποκράτους 180). Σκηνοθεσία: Τζέιμς Άλγκαρ, Σάμιουελ Άρμστρονγκ, Φορντ Μπίμπι Τζούνιορ, Νόρμαν Φέργκιουσον, Ντέιβιντ Χαντ, Τζιμ Χάντλεϊ, Τ. Χι, Γουίλφρεντ Τζάκσον, Χάμιλτον Λάσκι, Μπιλ Ρόμπερτς, Πολ Σάτερφιλντ & Μπεν Σάρπστιν. 

εμφάνιση σχολίων