Rabih Mroué: Ο CULTURE Λιβανέζος καλλιτέχνης σε παγκόσμια πρεμιέρα στην Αθήνα

CULTURE Τον Ραμπί Μρουέ τον γνωρίσαμε στο πρώτο Fast Forward Festival της Στέγης, το 2014, με τη διάλεξη-περφόρμανς Pixelated Revolution και την περφόρμανς Riding on the cloud, δύο ιδιότυπα θεάματα για την εκρηκτική κατάσταση στη Μέση Ανατολή. Τον ξαναείδαμε στο Fast Forward Festival 5 της Στέγης, με τη διάλεξη-περφόρμανς So little time.

Ο λιβανέζος εικαστικός, σκηνοθέτης και περφόρμερ επιστρέφει στη Στέγη, με δύο χορογραφίες για το Dance On Ensemble: Το “Elephant” και το “You Should Have Seen Me Dancing Waltz”, που παρουσιάζεται σε παγκόσμια πρεμιέρα.
 

Το Elephant χτίστηκε πάνω σε μια συλλογή από 316 σχέδια νεκρών σωμάτων, τα οποία ο καλλιτέχνης ζωγράφιζε επί έναν χρόνο – ένα κάθε μέρα  

Ο διεθνώς καταξιωμένος Ραμπί Μρουέ είναι ένας έντονα πολιτικοποιημένος καλλιτέχνης, που διαρκώς πειραματίζεται με τα όρια ανάμεσα στην τέχνη και τη ζωή. Μεγαλωμένος στον Λίβανο, έζησε όλο το τραύμα του Εμφυλίου στη χώρα του από το 1975 ως το 1990. Αν και σήμερα ζει στο Βερολίνο, ο πόλεμος, η έννοια του συνόρου, ο εχθρός μέσα μας, η ανάγκη για επικοινωνία και το ανθρώπινο τραύμα, εξακολουθούν να αποτελούν βασικές θεματικές των έργων του. Συνδυάζοντας την πραγματικότητα και τη μυθοπλασία, ο Μπρουέ χρησιμοποιεί ως αφορμή για την έρευνα έγγραφα, βίντεο, φωτογραφίες και αντικείμενα που ανασύρει από τον προσωπικό του κόσμο για να θέσει υπό αμφισβήτηση την αυθεντία του αρχειακού υλικού.

Το Elephant εξερευνά την ανθρώπινη φύση και τί αφήνει πίσω του ένας πόλεμος ή ένα έγκλημα. Χτίστηκε πάνω σε μια συλλογή από 316 σχέδια νεκρών σωμάτων, τα οποία ο καλλιτέχνης ζωγράφιζε επί έναν χρόνο – ένα κάθε μέρα. Η εικαστική γλώσσα του Μπρουέ μετασχηματίζεται σε σωματική, μέσα από τους χορευτές-ιδρυτικά μέλη του Dance On Ensemble, Ty Boomershine και Jone San Martin. «Κάτι που δεν περιγράφεται, αιωρείται στο βάθος, μια παρουσία, μια στιγμή στο παρελθόν που δείχνει στο μέλλον. Όλα ταυτόχρονα. Είναι ένα εντυπωσιακό έργο» γράφει η Berliner Zeitung για το Elephant.
 

Και στα δύο έργα, συμμετέχει το Βερολινέζικο Dance On Ensemble, που τιμά τις καλλιτεχνικές ικανότητες των χορευτών και χορευτριών άνω των 40 ετών  

Το You Should Have Seen Me Dancing Waltz, παρουσιάζεται σε παγκόσμια πρεμιέρα στη Στέγη και μέσα από μια αλληγορία που χρησιμοποιεί το ανθρώπινο κορμί, εξερευνά της έννοια του τείχους: Δέρμα-τείχος που λειτουργεί ως προστασία, ως όριο ανάμεσα στο μέσα και το έξω, ως διαχωριστικό ανάμεσα ιδιωτικό και το δημόσιο.

Και στα δύο έργα, συμμετέχει το Βερολινέζικο Dance On Ensemble, που τιμά τις εξαιρετικές καλλιτεχνικές ικανότητες των χορευτών και χορευτριών άνω των 40 ετών. Το σχήμα ιδρύθηκε το 2015 κι έχει συνεργαστεί με διεθνώς αναγνωρισμένους χορογράφους και σκηνοθέτες όπως ο Rabih Mroué, ο William Forsythe, η Deborah Hay και ο Jan Martens, ενώ σκοπός του είναι να δημιουργήσει σταθερές βάσεις για ένα πλούσιο μελλοντικό ρεπερτόριο για χορευτές και χορεύτριες που έχουν κλείσει τα 40 τους χρόνια.

Για το νέο έργο του, You Should Have Seen Me Dancing Waltz, ο Ραμπί Μρουέ αναφέρει: «Αυτό το χορευτικό κομμάτι θα διερευνήσει την ιδέα του τείχους σε συνάρτηση με το σώμα του χορευτή, μέσω των εννοιών αφενός του τείχους-συνόρου και αφετέρου του δέρματος του ανθρώπινου σώματος, καθώς και τις δύο αυτές έννοιες ως διαχωρισμό ανάμεσα στα αποκαλούμενα μέσα και έξω, ιδιωτικό και δημόσιο, εδώ και εκεί. Το τείχος ως μια υπόσχεση να μας παράσχει καταφύγιο και ασφάλεια, ως φράχτης που μας προστατεύει από εχθρούς και από ασθένειες· από τον θάνατο. Το δέρμα ως ένα εύκαμπτο τείχος του σώματος και ως ένα άκαμπτο, αόρατο σύνορο για παραδόσεις, ταμπού και συνήθειες. Πότε κλείνει και πότε ανοίγει; Τι πάχος έχει; Τι χρώμα δέρματος; Τι ουλές έχει; Τι ηλικία; Πώς αλλάζει με την πάροδο του χρόνου; Και πότε καταρρέει; Αόρατα τείχη μέσα στο σώμα και μέσα στην πόλη. Αντίσταση και χρόνος. Νεκρό παχύ δέρμα. Το σώμα του χορευτή ως ένα τείχος προστασίας του μέσα από το έξω και του έξω από το μέσα· διάφανο στην αδιαπερατότητά του. Θα μπορούσε να είναι αλήθεια ότι το δέρμα είναι μια διαχωριστική γραμμή του μέσα από το έξω; Κι αν ναι, υπάρχει τότε ένας πόλεμος ανάμεσα στις δύο πλευρές; Ένας εμφύλιος πόλεμος;»

Συντελεστές:
Elephant
Σύλληψη & Σκηνοθεσία: Rabih Mroué
Με την καλλιτεχνική συνεργασία των Ty Boomershine και Jone San Martin (Dance On Ensemble)
Σχεδιασμός Φωτισμών: Patrick Lauckner, Tanja Rühl
Ήχος: Mattef Kuhlmey
Κοστούμια: Sophia Piepenbrock-Saitz
Βοηθός Σκηνοθέτη: Jacqueline Azarmi
Ερμηνεύουν: Ty Boomershine, Jone San Martin
Παραγωγή: DANCE N/DIEHL+RITTER
Συμπαραγωγή: HAU Hebbel am Ufer

You should have seen me dancing waltz
Σύλληψη & Σκηνοθεσία: Rabih Mroué
Σε συνεργασία με το Dance On Ensemble
Ερμηνεύουν: Anna Herrmann, Emma Lewis, Christine Kono, Marco Volta
Σχεδιασμός Φωτισμών: Arno Truschinski
Ήχος: Mattef Kuhlmey
Κοστούμια: Sophia Piepenbrock-Saitz
Βοηθός Σκηνοθέτη: Clarissa Omiecienski
Παραγωγή: DANCE ON/DIEHL+RITTER
Συμπαραγωγή Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Kampnagel (Αμβούργο)
Με την υποστήριξη της Χορηγίας Συμπαραγωγής για Χορό NATIONALES PERFORMANCE NETZ, που χρηματοδοτείται από τον Ομοσπονδιακό Επίτροπο της Γερμανίας για τον Πολιτισμό και τα Μέσα.


Info: Ραμπί Μρουέ - Elephant & You should have seen me dancing waltz, 8 – 10 Νοεμβρίου 2019, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση. Εισιτ.: 5-18 ευρώ.

εμφάνιση σχολίων