Το σπίτι-μουσείο του πολύπλευρου καλλιτέχνη αναβιώνει και μας υποδέχεται σαν να βρίσκεται και ο ίδιος εκεί
Έτος 1965. Οδός Πλουτάρχου 28, Μαρούσι. Εδώ ο Γιάννης Τσαρούχης χτίζει το σπίτι και εργαστήριο του. Θέλει να έχει εσωτερική αυλή, χαμηλά δωμάτια και λίγο υπερυψωμένο ατελιέ για να έχει φυσικό φώς όταν δημιουργεί. Τελικά η πολεοδομία δεν τον αφήνει. «Αναγκάστηκα όλους τους χρήσιμους χώρους να τους βάλω τον ένα πάνω στον άλλο και βγήκε ένας κύβος αντιαισθητικός. Για να σωθεί η κατάστασις του έδωσα μορφή νεοκλασσική», γράφει ο Τσαρούχης στα σημειωματάριά του.ΠΕΡΣΑ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ
19 Φεβρουαρίου 2019
Ο Γιάννης Τσαρούχης έζησε και δημιούργησε εδώ από το 1966 ως το τέλος, το 1989. Το 1981 μετέτρεψε το σπίτι σε έδρα του ιδρύματος που φέρει το όνομά του. Ήταν δύσκολο να βρεθούν πόροι για την επισκευή και συντήρηση του κτηρίου και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να κλείσει και τον Δεκέμβριο του 2012 το Μουσείο Μπενάκη να αναλάβει να φυλάσσει στους χώρους του όλα τα έργα του Τσαρούχη.
Το μουσείο του Γιάννη Τσαρούχη είναι εδώ και μας περιμένει για ένα ταξίδι στον χρόνο και στην τέχνη. Σκοπός του είναι να συγκεντρώσει μια όσο το δυνατόν πληρέστερη συλλογή του Τσαρούχη από όλο το καλλιτεχνικό του εύρος. Να αναζητήσει τις διαφορετικές χαρακτηριστικές τεχνοτροπίες που τον χαρακτήρισαν ανά τις περιόδους. Να καταγράψει, να συντηρήσει, να εκθέσει και να μοιραστεί, σε έναν χώρο με μουσειακές προδιαγραφές αλλά και προσωπική σφραγίδα.