Με Πρόεδρο της Κριτικής Επιτροπής την Κέιτ Μπλάνσετ και πολλά αμφιλεγόμενα παρασκήνια ξεκινάει το Φεστιβάλ στις 8 Μαΐου. Επιλέξαμε τα highlights. Από τον Χ. Λακταρίδη
Με τον Ζαν-Πολ Μπελμοντό και την Άννα Καρίνα, από τον Τρελό Πιερό (1965) του Ζαν-Λικ Γκοντάρ στην αφίσα του, ξεκινάει το 71ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών. Πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής του Διαγωνιστικού θα είναι η Αυστραλή ηθοποιός, Κέιτ Μπλάνσετ, ενώ τα υπόλοιπα μέλη της είναι η Αφροαμερικανή σκηνοθέτης, Άβα ΝτιΒερνέ (Selma), οι σκηνοθέτες Ντενί Βιλνέβ (Blade Runner 2049), Ρομπέρ Γκεντιγκιάν (Τα Χιόνια του Κιλιμάντζαρο) και Αντρέι Ζιάνγκιτσεφ (Χωρίς Αγάπη), οι ηθοποιοί Κρίστεν Στιούαρτ (Personal Shopper, Twilight), Λεά Σεϊντού (Η Ζωή της Αντέλ, Ο Αστακός) και ο Ταϊβανός Τσανγκ Τσεν. 9ο μέλος της επιτροπής, η τραγουδίστρια και συνθέτης, Κάντια Νιν, από το Μπουρούντι.DOCTV.GR
8 Μαΐου 2018
Ο ηθοποιός Μπενίσιο δελ Τόρο (Traffic), θα είναι ο Πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα, η σκηνοθέτης Ούρσουλα Μέιερ (Η Αδερφή Μου), στο τμήμα Χρυσή Κάμερα, ο σκηνοθέτης Μπερτράντ Μπονελό στο τμήμα των ταινιών Μικρού Μήκους κι ο σκηνοθέτης Γιόακιμ Τρίερ (Thelma), στην Εβδομάδα των Κριτικών.
Η διαμάχη του φεστιβάλ με το Netflix, με το δεύτερο να αποσύρει τις παραγωγές του από όλα τα τμήματα, ήταν μεγάλο πλήγμα για τον διευθυντή προγράμματος, Τιερί Φρεμό. Πάει το Roma του Αλφόσο Κουαρόν (Gravity), από το Διαγωνιστικό, αλλά και οι καινούργιες ταινίες των: Τζέρεμι Σολνιέρ, Πολ Γκρίνγκρας και Μόργκαν Νέβιλ, από τα διάφορα άλλα τμήματα. Εκείνο που στοίχισε περισσότερο, ήταν η μη προβολή του The Other Side of the Wind, αποκατεστημένης από το Netflix, τελευταίας ταινίας του Όρσον Γουέλς, που ο Φερμό ήθελε να συνδυάσει με την προβολή του ντοκιμαντέρ, They ll' Love Me When I'm Dead, για τον Γουέλς, σε Ειδική Προβολή.
Από ελληνικής πλευράς, η χώρα μας εκπροσωπείται από την Ζακλίν Λέτζου που διαγωνίζεται στην Εβδομάδα της Κριτικής με την μικρού μήκους ταινία της, Έκτωρας Μαλό: Η Τελευταία Μέρα της Χρονιάς, το επίσης μικρού μήκους. Third Kind του Γιώργου Ζώη, που θα παιχτεί στο ίδιο τμήμα εκτός συναγωνισμού, το ΕΚΚ και τους παραγωγούς της Heretic, Κωνσταντίνο Κοντοβράκη & Γιώργο Καρναβά (Ο Γιος της Σοφίας, Wasted Youth), οι οποίοι είναι συμπαραγωγοί στο The Harvesters, του μάλλον, ελληνικής καταγωγής, Ετιέν Καλός, που διαγωνίζεται στο Ένα Κάποιο Βλέμμα, την ελληνική συμπαραγωγή Troppa Grazia που θα κλείσει το Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών και γονιδιακά, από τα παιδιά δυο αποδήμων σκηνοθετών, τον γιο του Κώστα Γαβρά, Ρομέν Γαβρά, με το γαλλικό, The World is Yours και τον γιο του Τζόρτζ Κοσμάτος (Το Πέρασμα της Κασσάνδρας), Πάνο Κοσμάτο, με το αμερικάνικο, Mandy.
Ακολουθώντας το παράδειγμα του Φεστιβάλ Βερολίνου και τις επιταγές της εποχής, το Φεστιβάλ Κανών εγκαινιάζει hotline για καταγγελίες σεξουαλικής παρενόχλησης, την ίδια στιγμή που επιτρέπει στον πρώην ανεπιθύμητο Λαρς φον Τρίερ να επιστρέψει, έστω εκτός συναγωνισμού. Εν τω μεταξύ, ο Γούντι Άλεν και η Amazon, απέσυραν το Rainy Day in New York, με την Σελένα Γκομέζ και τον Τιμοτέ(ι) Σαλαμέ, για να μην δώσουν βάση για περισσότερα σχόλια, σχετικά με, το για κάποιους, αμαρτωλό παρελθόν του σκηνοθέτη. Στην απέναντι ακριβώς όχθη βρίσκεται το Rafiki, της Κενυάτισσας Γουανούρι Καχίου, που έχει ήδη απαγορευτεί στην Κένυα επειδή παρουσιάζει μια λεσβιακή σχέση με αισιόδοξη έκβαση, γεγονός που την θέτει σίγουρα υποψήφια για κάποιο από τα queer βραβεία, που πιθανόν να της δοθεί (όχι απαραίτητα χαριστικά), ως πράξη πολιτική. Το The Man Who Killed Don Quixote, του Τέρι Γκίλιαμ πάλι, που προορίζεται για Ταινία Λήξης του φεστιβάλ, μοιάζει να επιβεβαιώνει την κατάρα που το ακολουθεί πάνω από 10 χρόνια τώρα, καθώς εμποδίζεται νομικά από έναν από τους παραγωγούς του, να συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα (η τελική απόφαση θα παρθεί στις 7 Μαίου). Επίσης φέτος, για πρώτη φορά, το φεστιβάλ επιλέγει οι δημοσιογράφοι και κριτικοί να βλέπουν τις ταινίες του Επίσημου Προγράμματος μετά την gala πρεμιέρα τους, για να μην πληγώνουν τους συντελεστές και την εικόνα της ταινίας (!). Ας δούμε λοιπόν αλφαβητικά, τις υποψήφιες ταινίες του Διαγωνιστικού:
AT WAR του Στεφάν Μπριζέ (Γαλλία).: Αφού υπόσχονται στους 1100 υπαλλήλους τους, ότι δεν θα χάσουν τη δουλειά τους, οι μάνατζερ ενός εργοστασίου, αποφασίζουν να το κλείσουν οριστικά. Ο Λοράν παίρνει τον ηγετικό ρόλο των εργαζομένων στην απόφασή τους να αγωνιστούν για να ανατρέψουν αυτή την απόφαση. Μετά τον αριστουργηματικό Νόμο της Αγοράς (2015), ο Στεφάν Μπριζέ κι ο ηθοποιός Βενσάν Λιντόν, συνεργάζονται ξανά, σε άλλο ένα πολιτικοποιημένο κοινωνικό δράμα.
ASAKO I & II (NETEMO SAMETEMO) του Ριουσούκε Χαμαγκούτσι (Γαλλία, Ιαπωνία):. Η Ασακό ζει στην Οσάκα κι ερωτεύεται τον Μπακού, ένα ελεύθερο πνεύμα. Μια μέρα όμως ξαφνικά, εκείνος εξαφανίζεται. Δυο χρόνια αργότερα και αφού ζει πλέον στο Τόκιο, συναντα΄τον Ριοχέι, που είναι ολόιδιος ο Μπακού, αλλά διαθέτει μια εντελώς διαφορετική προσωπικότητα. Χιτσκοκικές επιρροές στην μακρινή Ιαπωνία του σήμερα.
ASH IS PUREST WHITE (JIANG HU ER NV) του Τζιά Ζανγκ-Κε (Κίνα, Γαλλία, Ιαπωνία). Η ιστορία ενός βίαιου έρωτα, που επεκτείνεται από το 2001 μέχρι το 2017. Η καινούργια ταινία του σκηνοθέτη του, Πέρα από τα Βουνά και του, Ακίνητες Ζωές, καθαρά φεστιβαλικής υφής.
BLACKkKLANSMAN του Σπάικ Λι (ΗΠΑ). Η πραγματική ιστορία του Ρον Στάλγουορθ, ενός Αφροαμερικανού αστυνομικού, που είχε καταφέρει να εισχωρήσει στα ηγετικά κλιμάκια της Κου Κλουξ Κλαν και να γίνει επικεφαλής της τοπικής τους ομάδας στο Κολοράντο. Ο Σπάικ Λι (Μάλκομ Χ, Κάνε το Σωστό), επιστρέφει σε φόρμα.
BURNING (YOO AH IN) του Λι Τσανγκ-Ντογκ (Νότια Κορέα). Ο Τζονγ-σου, ψιλοάνεργος, συναντά την παλιά του γειτόνισσα Νάε-μι κι αναλαμβάνει να προσέχει την γάτα της, όσο εκείνη θα λείπει σε ένα ταξίδι στην Αφρική. Όταν επιστρέψει, θα φέρει μαζί της έναν μυστηριώδη τύπο που γνώρισε εκεί τον Μπεν. Μια μέρα και οι δυο τους, επισκέπτονται τον Τζονγ-σου και ο Μπεν του εκμυστηρεύεται το κρυφό του χόμπι. Βασίζεται σε διήγημα του Χαρούκι Μουρακάμι.
CAPERNAUM της Ναντίν Λαμπακί (Λίβανος, Γαλλία, ΗΠΑ). Ένα παιδί μηνύει τους γονείς του, στο καινούργιο πολιτικό δράμα της Λιβανέζας ηθοποιού και σκηνοθέτη, Ναντίν Λαμπακί των: Όταν Θέλουν οι γυναίκες (2011) & Caramel (2007). Πρωταγωνιστεί ένα πλήθος, μη επαγγελματιών ηθοποιών.
COLD WAR (ZIMNA WOJNA) του Πάβελ Παβλικόουσκι (Πολωνία, Γαλλία, Βρετανία).
Η παθιασμένη ερωτική ιστορία, δυο εκ διαμέτρου αταίριαστων ανθρώπων κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, σε Πολωνία, Βερολίνο, Γιουγκοσλαβία και Παρίσι, από τον αγαπημένο σκηνοθέτη της Ida (2013).
DOGMAN του Ματέο Γκαρόνε (Ιταλία, Γαλλία). Αστικό Γουέστερν, με ήρωα έναν κουρέα σκυλιών, από τον Γκαρόνε, του Gomorra (2008).
EVERYBODY KNOWS (TODOS LO SABEN) του Ασγκάρ Φαραντί (Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία). Ταινία Έναρξης. Η Καρολίνα, Ισπανίδα που ζει στο Μπουένος Άιρες, επιστρέφει στην πατρίδα με τον Αργεντίνο άντρα της και τα παιδιά τους. Μυστικά που θα έρθουν στην επιφάνεια, θα αναστατώσουν την οικογενειακή ηρεμία. Ο Ιρανός Φαραντί (Ο Εμποράκος, Ένας Χωρισμός), σκηνοθετεί το ζεύγος, Πενέλοπε Κρουζ και Χαβιέ Μπαρδέμ, σε άλλο ένα από τα γνωστά του, συναρπαστικά, ψυχολογικά θρίλερ.
GIRLS OF THE SUN της Έβα Χουσόν (Γαλλία, Βέλγιο, Γεωργία, Ελβετία). Η ταινία της Χουσόν, ακολουθεί μια ομάδα Κούρδων μαχητριών στον αγώνα τους ενάντια στους εξτερμιστές.
HAPPY AS LAZZARO (LAZZARO FELICE) της Άλμπα Ρόρβαχερ (Ιταλία, Ελβετία, Γαλλία, Γερμανία). Ένας αγρότης κι ένας ευγενής που ζουν στο ίδιο χωρίο, οδηγούνται μαζί, για πρώτη φορά στην μεγάλη πόλη , με αφορμή μια απαγωγή. Από την ηθοποιό και σκηνοθέτη Ρόρβαχερ των Θαυμάτων (2014).
THE IMAGE BOOK (LE LIVRE D' IMAGE) του Ζαν-Λικ Γκοντάρ (Γαλλία, Ελβετία). Τίποτα περισσότερο από την σιωπή. Τίποτα περισσότερο παρά ένα επαναστατικό τραγούδι. Μια ιστορία σε 5 κεφάλαια, σαν τα 5 δάχτυλα του χεριού. Άλλο ένα πειραματικό φιλμ, από τον Πάπα του Γαλλικού Νέου Κύματος, Ζαν-Λικ Γκοντάρ (Αποχαιρετισμός στην Γλώσσα, Ο Τρελός Πιερό).
JUDGEMENT DAY (YOMEDDINE) του Α.Β. Σαουκί (Αίγυπτος, ΗΠΑ, Αυστρία). Το φετινό ντεμπούτο του Διαγωνιστικού, είναι αυτή η αγνώστου περιεχομένου ταινία από την πολύπαθη Αίγυπτο. Δείτε teasers της ταινίας εδώ
KNIFE + HEART του Γιαν Γκονζάλεζ (Γαλλία). Η Βανέσα Παραντί, παίζει μια παραγωγό ταινιών πορνό στο Παρίσι της δεκαετίας του 70. Καθώς ετοιμάζει την πιο μεγαλειώδη παραγωγή της, ένας serial killer εξολοθρεύει τους πρωταγωνιστές της.
MY LITTLE ONE ( ΑΥΚΑ) του Σεργκέι Ντβοτζεβόι (Καζακστάν). Μια Κυρκιζιανή μετανάστης στη Μόσχα, γεννάει σε ένα νοσοκομείο, συνειδητοποιώντας πως δεν μπορεί να ανταπεξέλθει οικονομικά στην απόκτηση και την ανατροφή ενός μωρού. Από τον σκηνοθέτη του, Ο Γάμος της Τουλπάν (2010).
SHOPLIFTERS (MANBIKI KAZOKU) του Χιροκάζου Κόρε-Έντα (Ιαπωνία). Μια οικογένεια μικροκακοποιών, υιοθετεί ένα παιδί που βρίσκει στο δρόμο. Από τον σκηνοθέτη του, Πατέρας και Γιος (2013) και του πολυβραβευμένου, Κανείς δεν Ξέρει (2004).
SORRY ANGEL (PLAIRE, AIMER ET COURIR VITE) του Κριστόφ Ονορέ (Γαλλία). Γκέι ιστορία αγάπης, χωρίς άλλες γνωστές λεπτομέρειες, από τον Κριστόφ Ονορέ του Love Songs (2007).
SUMMER ( LETO) του Κιρίλ Σεμπρένικοφ (Ρωσία). Η πραγματική ιστορία ενός ερωτικού τριγώνου στην Ρωσία της δεκαετίας του 80 που είχε για πρωταγωνιστές δυο ροκ σταρ της εποχής. Δυστυχώς, ο σκηνοθέτης, υπό περιορισμό στο σπίτι του από τις Ρωσικές Αρχές για πολιτικούς λόγους, δεν θα μπορέσει να παρεβρεθεί στην κρουαζέτ των Καννών.
THREE FACES (SE ROKH) του Τζαφάρ Παναχί (Ιράν). Κατ' οίκον περιορισμό και ο Τζαφάρ Παναχί, δημιουργός του, Ταξί στην Τεχεράνη (2015) και άλλων μικρών κινηματογραφικών διαμαντιών, όπως Ο Κύκλος (2000) και το Offside (2006). Το περιεχόμενο της νέας ταινίας του, παραμένει άγνωστο.
UNDER THE SILVER LAKE του Ντέιβιντ Ρόμπερτ Μίτσελ (ΗΠΑ). Ένας νεαρός άντρας αναπτύσσει μια εμμονή για τις μυστηριώδεις συνθήκες της δολοφονίας ενός εκατομμυριούχου και της απαγωγής ενός νεαρού κοριτσιού. Από τον υπερταλαντούχο σκηνοθέτη του It Follows (2014).
THE WILD PEAR TREE (AHLAT AGACI) του Νουρί Μπιλγκέ Τσεϊλάν (Τουρκία). Για κάποιους η επαρχία, είναι τόπος εξορίας και απομόνωσης. Ένας τόπος όπου όνειρα και ελπίδες μετατρέπονται σε ιστορίες απελπισίας, όταν οι μοίρες πατεράδων και παιδιών, διασταυρώνονται τυχαία. Από τον σπουδαίο Τούρκο σκηνοθέτη της βραβευμένης με Χρυσό Φοίνικα, Χειμέριας Νάρκης (2014) και του αριστουργηματικού, Κάποτε στην Ανατολία (2011).
THE MAN WHO KILLED DON QUIXOTE του Τέρι Γκίλιαμ (Ιαπανία, Αγγλία, Γαλλία, Πορτογαλλία). Ταινία Λήξης, Εκτός Συναγωνισμού. Ο Τόμπι, ένας βαριεστημένος διαφημιστής, βυθίζεται στον κόσμο της φαντασίας του, όπου υπάρχει ως Σάντζο Πάντζα, ο σύντροφος του Δον Κιχώτη, της γνωστής ιστορίας του Μιγκέλ ντε Θερβάντες Σααβέρδα. Όνειρο ζωής του Τέρι Γκίλιαμ, που κινδινεύει να μην παιχτεί, λόγω νομικού κολλήματος, ενός από τους παραγωγούς της!
Εκτός συναγωνισμού The House That Jack Build του Λαρς φον Τρίερ, Solo: A Star Wars Sory του Ρον Χάουαρντ, Le Grand Bain (Swim or Sink) του Ζιλ Λελούς, Fahrenheit 451 του Ραμίν Μπαχρανί (99 Homes), τα ντοκιμαντέρ: Γουίτνει (Χιούστον) του Κέβιν ΜακΝτόναλντ και Pope Francis: A Man of His Word του Βιμ Βέντερς.
Τέλος αξίζει να αναφερθεί, πως 50 χρόνια πριν, τον Μάη του 68, το φεστιβάλ διακόπηκε επεισοδιακά, με πρωτοβουλία του Φρανσουά Τριφό και του Ζαν-Λικ Γκοντάρ σε συμπαράσταση προς τις διαμαρτυρίες εργατών και φοιτητών. Φέτος, ο 88χρονος σκηνοθέτης, διαγωνίζεται ξανά με Το Βιβλίο της Εικόνας, ίσως την πιο πειραματική ταινία του.
εμφάνιση σχολίων