«Δεν υπάρχει κανείς λόγος να πιστεύεις ότι κάποιος έχει ζήσει πολύ επειδή έχει άσπρα μαλλιά και ρυτίδες- δεν έζησε πολύ, απλώς και μόνο υπήρξε στη ζωή επί πολύ. Θα πίστευες μήπως ότι το ταξίδι κάποιου είχε μεγάλη διάρκεια επειδή ο άνθρωπος αυτός, αμέσως μόλις βγήκε από λιμάνι, έπεσε πάνω σε φοβερή θύελλα, η οποία τον πέταγε από το ένα μέρος στο άλλο, ενώ οι άνεμοι, που λυσσομανούσαν από διάφορες κατευθύνσεις, τον γυρόφερναν μέσα στον ίδιο κύκλο; Δεν ήταν μεγάλο το ταξίδι του, η ταλαιπωρία του ήταν μεγάλη.
Οι άνθρωποι διαμορφώνουν στόχους με στήριγμά τους το απώτατο μέλλον, δεν υπάρχει όμως μεγαλύτερη απώλεια ζωής από την αναβολή. Τους στερεί την κάθε καινούρια μέρα και τους αναιρεί το παρόν με κάποια μελλοντική υπόσχεση. Το πιο μεγάλο εμπόδιο της ζωής είναι η αναμονή που στηρίζεται πάνω στο αύριο, καθώς χάνει το σήμερα. Ρυθμίζεις αυτό του βρίσκεται στα χέρια της τύχης και αφήνεις να φύγει εκείνο που βρίσκεται στα δικά σου. Τι κοιτάζεις; Ποιο στόχο έχεις βάλει μπροστά σου; Όλα όσα πρόκειται να έρθουν είναι αβέβαια• ζήσε το άμεσο!
Σου φωνάζει ο μεγάλος εκείνος ποιητής και, με τη θεία έμπνευσή του, σου τραγουδάει τους σωτήριους εκείνους στίχους: "Η πιο καλή η μέρα τους στους δύστυχους ανθρώπους είναι που πρώτη χάνεται".
«Γιατί καθυστερείς», λέει αυτός, «γιατί παραμένεις αδρανής; Αν δεν πιάσεις την ημέρα, θα σου φύγει». Ακόμα όμως κι αν την πιάσεις, και πάλι θα σου φύγει- γι' αυτό και στην ταχύτητα της χρήσης της θα πρέπει να συναγωνιστείς με την ταχύτητα του χρόνου και, όπως από ένα χείμαρρο -που τρέχει ορμητικά, αλλά δεν θα τρέχει -τα πάντα -, πρέπει να πίνεις γρήγορα».
Αποσπάσματα από το βιβλίο του Σενέκα, Περί της Συντομίας της Ζωής, εκδ. εκδόσεις Πατάκης. Ο Λούκιος ή Λεύκιος Ανναίος Σενέκας (Lucius Anneus Seneca), γνωστός ως Σενέκας ο Νεότερος ή απλώς Σενέκας (περίπου 4 π.Χ.-65 μ.Χ.), ήταν Ρωμαίος πολιτικός, ρήτορας, δραματουργός και στωικός φιλόσοφος. Ήταν γιος του Σενέκα του Πρεσβύτερου, φιλοσόφου, τραγωδού και διδασκάλου του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Νέρωνα. Καταγόταν από την Κόρδοβα της ρωμαϊκής επαρχίας της Ισπανίας. Η ηθική πραγματεία «Για μια ευτυχισμένη ζωή» (De vita beata), που δεν σώζεται πλήρης, έχει γραφτεί στα τέλη της δεκαετίας του 50 μ.Χ. και απευθύνεται στον αδερφό του Σενέκα, Νοβάτο, που τώρα φέρει το καινούριο όνομα Γαλλίων, Γαλλίωνας. Το έργο έχει τη μορφή απολογίας για τον τρόπο ζωής του φιλοσόφου -ασυνεπή, σύμφωνα με τις κατηγορίες πολλών. Ο κύριος όγκος του πεζού έργου του Σενέκα έχει καθαρή φιλοσοφική χροιά και, όσο κι αν ήταν μεγάλη η επίδραση των Πυθαγορείων στη σκέψη του, το έργο του αποτελεί σπουδαιότατη πηγή της ιστορίας του στωικισμού, στον οποίο ο συγγραφέας έδωσε πνευματικότερη μορφή και τον οποίο έκανε πολύ πιο ανθρώπινο.
Διαβάστε επίσης:
Σενέκας: Η ζωή προχωρά ακάθεκτη