Η Μαδρίτη πρωτοστατεί στην αλληλέγγυα οικονομία και βάζει ως προτεραιότητα τους ανθρώπους, όχι το σύστημα
Πρώτα η δήμαρχος της Βαρκελώνης μείωσε το μισθό της. Ύστερα ο Δήμος της Βαρκελώνης αποφάσισε να αποκτήσει το δικό του νόμισμα με σκοπό να ευνοήσει την οικονομία αλλά και την κοινωνική διάσταση της πόλης. Τώρα, η Ισπανία δείχνει και πάλι το δρόμο της κοινωνικής αλληλεγγύης και της εναλλακτικής οικονομίας.ΑΘΗΝΑ ΛΕΒΕΝΤΗ
24 Μαΐου 2017
Σε συνέχεια της Βαρκελώνης, η Μαδρίτη φέτος τον Μάρτιο, διοργάνωσε το 1ο συνεδρίο Κοινωνικής, Αλληλέγγυας και Συνεργατικής Οικονομίας, στο οποίο συμμετείχαν εκπρόσωποι της περιφερειακής κυβέρνησης της Μαδρίτης, των Πανεπιστημίων, ομοσπονδίας συλλογικοτήτων από τις γειτονιές της Ισπανικής πρωτεύουσας, το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Αγώνα ενάντια στην Φτώχεια και τον Κοινωνικό Αποκλεισμό, εργαζόμενοι σε Κοινωνικές Επιχειρήσεις και συνεταιρισμούς αλλά στελέχη του υπουργείου Οικονομίας. Το φθινόπωρο θα οργανώσει επίσης την 4η Έκθεση Κοινωνικής Οικονομίας, ένα γεγονός στο οποίο θα συμμετέχουν εγχειρήματα, άνθρωποι και φορείς που εργάζονται με άξονα μια οικονομία που εξυπηρετεί τους πολίτες, όχι τα μεγάλα συμφέροντα.
Σε όλα αυτά, πρωτοστατεί η πρώην δικαστικός και νυν δήμαρχος της Μαδρίτης, Μανουέλα Καρμένα, που σε αντίθεση με πολλούς συναδέλφους της, κρατά τις υποσχέσεις της και θέτει τους ανθρώπους ως προτεραιότητα, όχι το σύστημα. Είναι θερμή υποστηρικτής των «αγανακτισμένων», κατά των εξώσεων στην πράξη αλλά και υπέρ την αλληλέγγυας οικονομίας, πράγμα που το αποδεικνύει σε κάθε ευκαιρία. Τα ΜΜΕ την αποκαλούν «σούπερ γιαγιά» και «Πασιονάρια των Αγανακτισμένων». Κυκλοφορεί πάντα με ποδήλατο, έχει στήσει ένα μαγαζί σε κεντρικό σημείο της Μαδρίτης, όπου πωλούνται είδη μπεμπέ φτιαγμένα από φυλακισμένες γυναίκες και τα έσοδα του διατίθενται για την κάλυψη των αναγκών τους και εξελέγη δήμαρχος με μια προεκλογική εκστρατεία η οποία επικεντρώθηκε στο σταμάτημα της ιδιωτικοποίησης δημοσίων υπηρεσιών, στην αποτροπή των εξώσεων στη Μαδρίτη και κατά της διαφθοράς.
Η Καρμένα, εξελέγη με τη στήριξη των Podemos, βάζοντας τέλος στην 24χρονη κυριαρχία του Λαϊκού Κόμματος. Εξυγίανε τα οικονομικά του δήμου, μειώνοντας σημαντικά το χρέος που κληρονόμησε από τη δεξιά ενώ επίσης ακύρωσε πάνω από 2.000 διαταγές εξώσεων γλιτώνοντας πάνω από 70 ευπαθείς οικογένειες από το να βρεθούν στο δρόμο. Έξι χρόνια μετά το Κίνημα των Αγανακτισμένων 15Μ, προωθεί ήδη σε συνεργασία με κοινωνικές συλλογικότητες, 18 σχέδια Αλληλέγγυας, Κοινωνικής και Συνεργατικής Οικονομίας. Η υιοθέτηση στην πράξη της «άλλης οικονομίας» παίρνει σάρκα και οστά.