Οι Ταινίες της ΣΙΝΕΦΙΛ Εβδομάδας

ΣΙΝΕΦΙΛ
ΟΝΕΙΡΑ ΓΛΥΚΑ: Τορίνο, 1969. Την ειδυλλιακή παιδική ηλικία του Μάσιμο μετέτρεψε σε συντρίμμια ο ξαφνικός χαμός της μητέρας του. Σήμερα, ετοιμάζεται να πουλήσει το διαμέρισμα των γονιών του, αλλά τον στοιχειώνει το παρελθόν του. Η Ελίζα, μια συμπονετική γιατρός, μπορεί να τον βοηθήσει να ανοιχτεί και να αντιμετωπίσει τις παιδικές του πληγές.

Μόλις μια εβδομάδα μετά από το, Αίμα Από το Αίμα Μου, βγαίνει και η επόμενη, περσινή δουλειά του Μάρκο Μπελόκιο, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Μάσιμο Γκραμελίνι, με θέμα την απώλεια και το ψυχολογικό τραύμα ενός αγοριού, το οποίο αμφιβάλει για την αιτία του χαμού της μητέρας του, από την μια στιγμή στην άλλη. Μεγάλος πια, θα μεταφέρει το πληγωμένο του οιδιπόδειο σύμπλεγμα από σχέση σε σχέση, μέχρι να καταφέρει να λυτρωθεί. Η ταινία κινείται επιδέξια, ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν, με τον Μπελόκιο να επιβεβαιώνει, ότι παρά το προχωρημένο της ηλικίας του, διαθέτει ολοκάθαρη ματιά και νεανική ενέργεια.

Ο Μάσιμο θα προσπαθήσει να γεμίσει το τραυματικό κενό μέσα του, πρώτα με την Νταντά την οποία προσλαμβάνει ο πατέρας του για να τον προσέχει, στη συνέχεια με την μητέρα ενός ευκατάστατου παιδικού φίλου του και αργότερα, όταν ενηλικιωθεί, μέσα από τις σχέσεις του με το άλλο φύλο. Η αγάπη του για το ποδόσφαιρο, θα τον οδηγήσει στην δημοσιογραφία. Σε κάποια φάση, θα βρεθεί και στο εμπόλεμο Σεράγεβο. Ένα συμβάν εκεί θα τον κλονίσει. Η Ελίζα, πρώτα σαν φωνή στην άλλη άκρη της γραμμής βοήθειας που θα καλέσει, θα τον βοηθήσει να έρθει στα ίσια του.

Εκτός από την, θα έλεγε κανείς, λίγο αφύσικη, εμμονή του ήρωα με την μητέρα του, που κάποιοι δεν είναι διατεθειμένοι να κατανοήσουν καθόλου, η ταινία είναι εξαιρετική, ιδιαίτερα το ρετρό κομμάτι της, όπου ο καταπληκτικός μικρός, Νικολό Καμπράς, συγκινεί και κλέβει την παράσταση. Η ταινία άνοιξε το Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών, στο προηγούμενο φεστιβάλ των Κανών. Το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας, της το έδωσε το φεστιβάλ κινηματογράφου της Γκεντ, στο Βέλγιο.

Info: Όνειρα Γλυκά (Fai Bei Sogni/Sweet Dreams). Δραματική Αισθηματική. Ιταλία, Γαλλία 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 27 Απριλίου. Σκηνοθεσία: Μάρκο Μπελόκιο. Παίζουν: Μπερενίς Μπεζό, Βαλέριο Μασταντρέα, Νικολό Καμπράς, Γκουίντο Καπρίνο, Εμανουέλ Ντεβός. Διανομή: Seven Films.




Η ΜΕΡΑ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ: Στον απόηχο μιας ανείπωτης πράξης τρομοκρατίας, ο αρχιφύλακας Τόμι Σόντερς, ενώνει τις δυνάμεις του με τους θαρραλέους διασωθέντες, τα μέλη ομάδων άμεσης επέμβασης και τους ανακριτές σε έναν αγώνα δρόμου με αντίπαλο τον χρόνο ώστε να εντοπιστούν οι βομβιστές πριν επιτεθούν ξανά.

Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης, Πίτερ Μπεργκ (Deepwater Horizon, Battleship, Hancock), γυρίζει την καλύτερη ως τώρα ταινία του, με αφορμή την βομβιστική επίθεση στον Μαραθώνιο της Βοστόνης το 2013, αναπαριστώντας το γεγονός καθεαυτό, σε συνδυασμό με τις μικρότερες ή μεγαλύτερες ιστορίες των ηρώων της, ανθρώπων της διπλανής πόρτας, αλλά και θαρραλέων αστυνομικών, που κατάφεραν να εντοπίσουν τους ενόχους.

Έτσι, στο πρώτο μέρος δανείζεται στοιχεία από κλασικές αστυνομικές ταινίες με στοιχεία καταστροφής της δεκαετίας του 70 (Ένας Δολοφόνος στο Πλήθος, Μαύρη Κυριακή), παρακολουθώντας τις μικρές, παράλληλες ιστορίες, των ενόχων, των θυμάτων και των αστυνομικών. Μετά τις εκρήξεις, μετατρέπεται σε ένα αγχώδες θρίλερ καταδίωξης, αλά Τόνι Σκοτ. Και στα δύο μέρη, η σκηνοθετική προσέγγιση γίνεται με τον ζαλιστικό τρόπο της κάμερας στο χέρι, όπως το εξέλιξε ο Γκρίνγκρας στις ταινίες του για την σειρά του Τζέισον Μπορν και αλλού.

Φυσικά δεν λείπουν οι πατριωτικές κορώνες και οι μελό συναισθηματισμοί. Μπάτσοι βρίσκονται να υμνούν την Αγάπη και να συμπεραίνουν πως η έλλειψη της, ευθύνεται για την τρομοκρατία (!!!). Τα συστήματα παρακολούθησης και ο ρόλος της NSA, προβάλλονται ως απολύτως αναγκαία για την δημόσια ασφάλεια, ενώ οι τρομοκράτες παρουσιάζονται ως ευκολόπιστοι, παραπλανημένοι και αδίστακτοι ζηλωτές. Σαν κινηματογραφική διασκέδαση πάντως είναι άψογη χωρίς όμως να φέρνει και καμία αύρα ανανέωσης του είδους. Ζηλεύοντας την δόξα ενός Argo, βρέθηκε -με τις ψήφους της Ακαδημίας- μέσα στην δεκάδα των φετινών υποψήφιων για όσκαρ ταινιών. Δυστυχώς γι΄αυτήν, κέρδισε το μικρό μαύρο αγόρι από το γκέτο.

Info: Η Μέρα των Ηρώων (Patriots Day). Δραματικό Θρίλερ. ΗΠΑ 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 27 Απριλίου. Σκηνοθεσία: Πίτερ Μπεργκ. Παίζουν: Μαρκ Γουόλμπεργκ, Κέβιν Μπέικον, Τζον Γκούντμαν, Μισέλ Μόναχαν, Τζ.Κ. Σίμονς. Διανομή: Spentzos Film.




Η ΟΨΗ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ: Μέσα από την κινηματογραφική δουλειά του Τζόσουα Οπενχάιμερ με θέμα τους αυτουργούς της γενοκτονίας στην Ινδονησία, μια οικογένεια που επέζησε ανακαλύπτει πώς δολοφονήθηκε ο γιος τους, αλλά και την ταυτότητα των ανδρών που τον δολοφόνησαν. Ο νεότερος αδελφός, οφθαλμίατρος στο επάγγελμα, είναι αποφασισμένος να διαλύσει το ξόρκι της σιωπής και του φόβου, κάτω από το οποίο βρίσκονται οι επιζήσαντες. Έτσι αντιπαρατίθεται με τους άνδρες που είναι υπεύθυνοι για το φόνο του αδελφού του – κάτι αδιανόητο για μια χώρα στην οποία οι δολοφόνοι παραμένουν στην εξουσία.

Αμέσως μετά την προβολή του συγκλονιστικού, Θα Πέσει η Νύχτα, το Τριανόν Filmcenter βγάζει άλλο ένα από τα σπουδαιότερα ντοκιμαντέρ (πολυβραβευμένο και υποψήφιο για βραβείο όσκαρ), των τελευταίων χρόνων, την, Όψη της Σιωπής (2014), του Τζόσουα Οπενχάιμερ. Θα ακολουθήσει και το επίσης εξαιρετικό, αμέσως προηγούμενό ντοκιμαντέρ του, The Act of Killing (2012), την επόμενη εβδομάδα.

Και οι δύο ταινίες αφορούν την απάνθρωπη σφαγή ενός περίπου εκατομμυρίου ανθρώπων από την στρατιωτική χούντα της Ινδονησίας την περίοδο 1965-1966, οι οποίοι κατηγορήθηκαν ως κομμουνιστές. Κι ενώ στο The Act of Killing, έχει μια κάπως πιο παθητική στάση απέναντι στους επιζώντες δολοφόνους, αφήνοντάς τους να εκτεθούν μόνοι τους, μέσα από την δική τους αφήγηση και να κρεμάσουν, μεταφορικά, τον εαυτό τους, εδώ τους αντιμετωπίζει μέσω του οφθαλμίατρου, Άντι, πιο επιθετικά, ελπίζοντας να ανακαλύψει, έστω και τόσα πολλά χρόνια αργότερα, κάποια ίχνη μετάνοιας για τις πράξεις τους.

Ο ίδιος ο Άντι, έχοντας γίνει αυτόπτης μάρτυρας του φόνου του αδερφού του, μέσα από τα επίκαιρα που συγκέντρωσε ο σκηνοθέτης, περιοδεύει στον τόπο της σφαγής (από τον οποίο η οικογένειά του έχει απομακρυνθεί για ευνόητους λόγους) και με την ιδιότητα του οφθαλμίατρου και του περιοδεύοντα πωλητή γυαλιών, εξετάζει μεταφορικά, αλλά και κυριολεκτικά, την όραση των δολοφόνων του αδερφού του και των υπόλοιπων θυμάτων, για να διαπιστώσει το κατά πόσο τυφλοί είναι, απέναντι σε όσα διέπραξαν, το πόσο κατανοούν την βαρύτητα των εγκλημάτων τους κι αν μετανοιώνουν για κάτι.

Έχοντας εξοπλίσει τον Άντι με μια δική του κάμερα, η ταινία ανήκει τόσο σε αυτόν, όσο και στον Οπενχάιμερ. Καταγράφει τον θυμό των θυτών στο πρόσωπό του, καθώς επιμένουν ότι έκαναν το καθήκον τους απέναντι στην πατρίδα και την άποψή τους ότι το παρελθόν ανήκει στο παρελθόν. Την ίδια στιγμή η γυναίκα του Άντι ανησυχεί για το αντίκτυπο που θα έχει η έρευνά του για την οικογένειά τους, ειδικά όταν τα δυο τους παιδιά διδάσκονται στο σχολείο το πόσο κακοί ήταν οι κομμουνιστές τους οποίους ο στρατός αντιμετώπισε με γενναιότητα, πριν να πνίξουν την χώρα στο αίμα. Στην αρχή μάλιστα, ο σκηνοθέτης παραθέτει αμερικάνικα επίκαιρα της εποχής, που αποτυπώνουν την σιωπηρή έγκριση, φυσικά, των Αμερικανών, στην ολοκληρωτική εξάλειψη των κομμουνιστών από την ασιατική χώρα.

Εκείνο που εντυπωσιάζει, είναι η δονκιχοτική πίστη του Άντι, η επιμονή του για την αποκάλυψη της αλήθειας και το θάρρος του. Εκείνο που συγκινεί, η φροντίδα της μητέρας του προς τον ανάπηρο πατέρα του και οι αφηγήσεις κάποιων από τους επιζώντες. Εκείνο που τρομάζει και προβληματίζει, η ανθρώπινη σκληρότητα, η αναλγησία της πολιτικής, το ανησυχητικό τέλος του ντοκιμαντέρ. Η όψη της αποσιώπησης των εγκλημάτων. Για τους λάτρεις του σινεμά και του ντοκιμαντέρ, ένα κινηματογραφικό διαμάντι.

Info: Η Όψη της Σιωπής (The Look of Silence). Ιστορικό Πολιτικό Ντοκιμαντέρ. Ινδονησία 2014. Πρεμιέρα: Πέμπτη 27 Απριλίου. Σκηνοθεσία: Τζόσουα Οπενχάιμερ. Με τους: Άντι Ρουκούν, Μ.Υ. Μπασρούν, Αμίρ Χασάν. Διανομή: Trianon Filmcenter.




Η ΚΥΝΗΓΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΕΤΟ: Η ταινία ακολουθεί την Αϊσολπάν, ένα 13χρονο κορίτσι νομάδα του Καζακστάν στα Όρη Αλτάι, που είναι αποφασισμένη να γίνει κυνηγός με αετό, όπως ο πατέρας της. Είναι η πρώτη γυναίκα σε 12 γενιές της οικογένειάς της, αλλά και το πρώτο κορίτσι στην ιστορία της φυλής της, που θα γίνει κυνηγός με αετό και έχει απόλυτη πίστη ότι θα το πετύχει, αφού και ο πατέρας της πιστεύει ότι κάθε κορίτσι μπορεί, εφόσον αφοσιωθεί σε αυτό, να πετύχει ότι ακριβώς και ένα αγόρι, κάτι που δεν συμμερίζεται κανείς άλλος, εκτός από την οικογένειά της.

Η ιστορία αρχίζει αφότου η Αϊσολπάν έχει ήδη εκπαιδευτεί με τον αετό του πατέρα της για πολλούς μήνες. Επειδή όμως κάθε αετός μπορεί να έχει μόνο ένα αφεντικό, έχει έρθει η ώρα για την Αϊσολπάν να συλλάβει τον δικό της αετό. Κατεβαίνοντας έναν απόκρημνο βράχο με ένα σχοινί, η Αϊσολπάν βρίσκει ένα νεογέννητο αετό στη φωλιά του, ενώ η μητέρα του κάνει κύκλους πάνω από το κεφάλι της. Ο αετός της θα ζήσει, θα εκπαιδευτεί και θα κυνηγήσει μαζί της, μέχρι την στιγμή που θα τον απελευθερώσει επτά χρόνια αργότερα, ώστε ο κύκλος της ζωής του να συνεχιστεί. Μετά από μήνες προπόνησης ο πατέρα της είναι έτοιμος να δοκιμάσει τις ικανότητές της. Έτσι, η Αϊσολπάν συμμετέχει σε ένα διάσημο διαγωνισμό, το φεστιβάλ του Χρυσού Αετού και αντιμετωπίζει 70 από τους μεγαλύτερους κυνηγούς του Καζακστάν στη Μογγολία.

Η πιο επίπονη πρόκληση όμως δεν έχει έρθει ακόμη, αφού η ιεροτελεστία για κάθε νέο κυνηγό με αετό είναι να λάβει μέρος σε ένα κυνήγι. Η Αϊσολπάν πρέπει να ιππεύσει μαζί με τον πατέρα της βαθιά μέσα στα παγωμένα βουνά με θερμοκρασίες 40 βαθμούς κάτω από το μηδέν και σε επικίνδυνα τοπία για να αποδείξει ότι είναι μια αληθινή κυνηγός με αετό.

Οι αναγνώστες και θεατές εντύπων και τηλεοπτικών καναλιών τύπου National Geographic, όλο και κάτι θα έχουν διαβάσει ή θα έχουν δει, για τους ορεινούς Κοζάκους και Μογγόλους κυνηγούς που εκπαιδεύουν χρυσαετούς για το κυνήγι μικρών ζώων, λαγών και αλεπούδων, την γούνα των οποίων χρησιμοποιούν για την ένδυσή τους. Το πολύ αξιόλογο αυτό ντοκιμαντέρ, έρχεται να γνωρίσει τον κόσμο τους στους θεατές, έχοντας σαν θέμα του την προσπάθεια ενός αποφασισμένου κοριτσιού να σπάσει όλα τα στερεότυπα για το φύλο του. Δεν έχει την ποιητική πνοή των δραματοποιημένων, Ιμαλαίων (1999), των Valli-Debats, ή του αριστουργηματικού, Urga (1991), του Νικήτα Μιχάλκοφ, είναι όμως θεαματικό και κατάλληλο για όλη την οικογένεια, παρά τις κάποιες σκηνές θανάτωσης ζώων, τα οποία όμως αποτελούν αναγκαίες παράπλευρες απώλειες για την επιβίωση αυτών των ανθρώπων.

Γυρισμένο στην εκπληκτική έκταση της ορεινής Μογγολικής στέπας, το πολυβραβευμένο, εθνολογικό αυτό, πρώτο ντοκιμαντέρ του Ότο Μπελ, συγκινεί, διαθέτει σασπένς και  προκαλεί δέος, καθώς στιγμές αφηγείται με επικό τρόπο την ιστορία ενός νεαρού κοριτσιού που πίστεψε στη δύναμή του και με ακλόνητη συμπαραστάτη την οικογένειά της, κατάφερε να κάνει το όνειρό της, να πετάξει.

Info: Η Κυνηγός Με τον Αετό (The Eagle Huntress). Δραματικό Εθνολογικό Ντοκιμαντέρ. Βρετανία, Μογγολία, ΗΠΑ 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 6 Απριλίου. Σκηνοθεσία: Ότο Μπελ. Παίζουν: Αϊσολπάν Νουργκαίβ, Ρις Νουργκαίβ. Αφήγηση: Ντέιζι Ρίντλεϊ. Διανομή: Filmtrade.




ΔΙΠΛΗ ΕΚΔΙΚΗΣΗ: Μία ιδιοφυής, μα ανισόρροπη πλαστική χειρούργος βλέπει τον αδελφό της να δολοφονείται από έναν παρακμιακό εκτελεστή, ονόματι Φρανκ Κίτσεν. Ψάχνοντας εκδίκηση, θα τον αιχμαλωτίσει και θα πραγματοποιήσει πάνω του μία εγχείρηση αλλαγής φύλου. Πλέον, ο Φρανκ είναι αναγκασμένος να ζήσει ως γυναίκα, μπερδεμένος, τσαντισμένος και πιο μάτσο από ποτέ.

Ο Ουόλτερ Χιλ, υπήρξε ένας σημαντικός σκηνοθέτης, ο οποίος σκηνοθέτησε κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες ταινίες της δεκαετίας του 80 (Southern Comfort, Οι Μαχητές, Οι Καβαλάρηδες με την Μεγάλη Σκιά), αλλά και μεγάλες εμπορικές επιτυχίες, όπως τις 48 Ώρες και την συνέχειά τους. Υπήρξε παραγωγός όλων των ταινιών και των spin offs του Alien, αλλά και τηλεοπτικών σειρών όπως το Tales from the Crypt και το Deadwood.

Στην παρούσα ταινία, εμπνέεται από τα μεταμοντέρνα φιλμ νουάρ και από τα κόμικς (κάποιες εικόνες παγώνουν και παίρνουν την μορφή μιας graphic novel), πάνω σε μια έξυπνη ιδέα, δική του και του Ντένις Χάμιλ. Δυστυχώς η θητεία του δεύτερου στην κωμωδία, δεν βοήθησε την αφήγηση στο επίπεδο του χιούμορ το οποίο θα απογείωνε την γενική διάθεση. Στα χέρια του Ροντρίγκες (Sin City, Machete, Planet Terror), θα μπορούσε να μετατραπεί σε ένα instant camp classic, εδώ όμως, η ρέουσα, αλλά χωρίς χαρακτήρα σκηνοθεσία του Χιλ, θα έπρεπε να είχε στείλει την ταινία, κατευθείαν στα ράφια των dvd clubs του πλανήτη. Η μοναδική εντύπωση που τελικά προκαλεί, αφορά την εμφάνιση του προικισμένου προσθετικού πέους της Μισέλ Ροντρίγκες, σε μια σκηνή στο ντουζ, λίγο πριν να την παγιδεύσουν και της το κόψουν. Αν ακολουθούσε μια αντίστροφη πορεία αφήγησης και αποκάλυπτε στην τελευταία σκηνή στους θεατές της, ότι η ηρωίδα της ήταν μόλις λίγε μέρες πιο πριν, άντρας (ή ακόμη καλύτερα, αν έπαιζε με χιούμορ πάνω στην έννοια του gender fluid), θα ήταν τελικά πολύ πιο ενδιαφέρουσα.

Info: Διπλή Εκδίκιση (The Assignment). Αστυνομικό Θρίλερ Φαντασίας. Γαλλία, Καναδάς, ΗΠΑ 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 27 Απριλίου. Σκηνοθεσία: Ουόλτερ Χιλ. Παίζουν: Σιγκούρνι Γουίβερ, Μισέλ Ροντρίγκεζ, Τόνι Σαλούμπ. Διανομή: Odeon.




ΕΝ ΛΕΥΚΩ FILM FESTIVAL: Ο ραδιοσταθμός Εν Λευκώ, διοργανώνει από τις 26 Απριλίου έως τις 3 του Μάη, το πρώτο En Lefko Film Festival, στους κινηματογράφους Δαναό και Ιντεάλ. Η αρχική ιδέα για ένα φεστιβάλ ταινιών που αφορούν την μουσική, διευρύνθηκε σε ένα κανονικό φεστιβάλ κινηματογράφου, με πρεμιέρες, αφιερώματα, μεταμεσονύχτιες προβολές και παράλληλες εκδηλώσεις Μόνο το Διαγωνιστικό τμήμα του θα είναι, αυστηρά μουσικό. Περιλαμβάνει 9 μουσικά ντοκιμαντέρ με ποικίλη θεματική από τα οποία, μόνο τα 6 διαγωνίζονται. Την κριτική επιτροπή αποτελούν παραγωγοί του σταθμού.

Το πρόγραμμα ξεκινάει από την ελληνική ηλεκτρονική πρωτοπορία της, Ηχούς των Αριθμών, του Αντρέα Τσιτώτα που θα προβληθεί στην Τεχνοπόλη με ελεύθερη είσοδο και φτάνει μέχρι τις μονομαχίες ραπ (rap battles), της σύγχρονης βρετανικής σκηνής του Hip Hop (War of Words), την καριέρα του φωτογράφου της ροκ σκηνής, Μικ Ροκ (Shot! The Psycho Spiritual Mandra of Rock), το ντοκιμαντέρ του Μάικλ Γουίντερμπότομ για την μουσική περιοδεία του μουσικού συγκροτήματος των Wolf Alice (On the Road), την dance σκηνή της Νορβηγίας (Northen Disco Lights), την underground σκηνή του Μπρούκλιν (Goodnight Brooklyn), την αιγυπτιακή τζαζ σκηνή (Cairo Jazzman), την διαχρονική σκηνή του σουίνγκ (Alive and Kicking), για να επιστρέψει στο ελληνικό σήμερα και τις underground φωνές του, στο, Ζητείται Διέξοδος, του Σέργιου Βαφειάδη.

Υπάρχει ένα αφιέρωμα στον σπουδαίο Καναδό σκηνοθέτη Ντενί Βιλνέβ (Η Άφιξη, Sicario, ο Εκτελεστής, Ο Άνθρωπος Αντίγραφο, Prisoners, Μέσα Από τις Φλόγες), με την προβολή των τριών πρώτων ταινιών του (32 Αυγούστου, Η Δίνη, Πολυτεχνείο), ενώ στις πρεμιέρες θα προβληθούν τα πολυαναμενόμενη, Η Χαμένη Πόλη του Ζ, του Τζέιμς Γκρέι, η οποία θα ανοίξει και το φεστιβάλ, αλλά και Οι Φύλακες του Γαλαξία 2 του Τζέιμς Γκαν, καθώς και Το Δείπνο του Όρεν Μόβερμαν, από το Διαγωνιστικό της περασμένης Berlinale. Από εκεί και Η Ευτυχία, του Αλέν Γκομέ όπως και τα Ίχνη στο Χιόνι, της Ανιέσκα Χόλαντ. To Δίχτυ (Geumul), η τελευταία ταινία του πολυαγαπημένου, Κιμ Κι-Ντουκ (Pieta, Άνοιξη, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο, Χειμώνας και Άνοιξη Ξανά), το ελληνικό, Άφτερλοβ, του Στέργιου Πάσχου, το ονειρικό, Πέφτει η Νύχτα στο Πάρκο, του Νταμιέν Μανιβέλ, το νεανικό, Πεταλούδες στο Στομάχι, του Ραφαέλ Καπελίνσκι, αλλά και το περίφημο, Loving, του Τζεφ Νίκολς (Ο Εκλεκτός της Νύχτας), είναι κάποιες από τις άλλες ταινές.

To Midnight Thrills περιλαμβάνει προβολές της κλασικής και cult, Suspiria (1977), του Ντάριο Αρτζέντο, το πρόσφατο νεανικό θρίλερ, Game of Death (2017) και τα ασιατικά, Σφαίρα στο Κεφάλι (2016) και Antiporno (2017).

To Small Screen on Big Screen, θα παρουσιάσει την τηλεοπτική σειρά του Ράινερ Βέρνερ Φασπίντερ, Οχτώ Ώρες Δεν Κάνουν Μια Μέρα, όπως παρουσιάστηκε πριν από λίγους μήνες στο φεστιβάλ Βερολίνου, τα τρία πρώτα επεισόδια του νέου κύκλου του τηλεοπτικού Fargo, την μίνι σειρά, Πίσω Από τους Τοιχους (2016), αλλά και μια προβολή του κινηματογραφικού Twin Peaks: Fire Walk With Me (1992), του Ντέιβιντ Λιντς, στην ανανεωμένη και εμπλουτισμένη με κομμένες, αρχικά σκηνές, του 2014, η οποία θα μας προετοιμάσει για την πολυαναμενόμενη επιστροφή της αγαπημένης σειράς.

Στο Pop Up Cinemas, από τους πιο μαγευτικούς κήπους της πόλης, μέχρι τα σημεία με την ομορφότερη θέα, θα στηθούν κινηματογράφοι για το En Lefko Film Festival. Tα: Πυρετός το Σαββατόβραδο (1977), Μπόνι και Κλάιντ (1967), αλλά και η τετράπτυχη προβολή του Pirate Party, του Αμερικανού καλλιτέχνη Πολ ΜακΚάρθι. Πρόκειται για μια οπτική φαντασμαγορία ενός παρακμιακού και γκροτέσκου οργίου με πολύ αιματηρό κέτσαπ, ανθρώπινα προσθετικά μέλη και αλλόκοτα συμβάντα. Το έργο δάνεισε στο φεστιβάλ η συλλογή Δ. Δασκαλόπουλου. Είσοδος ελεύθερη.

Queer ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα γνωστά, Δέρματα (Pieles), του Εδουάρδο Καζανόβα, το, Είσαι το Κέντρο του Κόσμου (Die Mitte Der Welt), του Γιάκομπ Μ. Ερβά και Ο Βασιλιάς του Πορνό (King Kobra), του Τζάστιν Κέλι.

Περισσότερα για τις ταινίες που θα προβάλει το φεστιβάλ, διαβάστε εδώ. Περισσότερα για το φεστιβάλ, τους καλεσμένους και όλες τις εκδηλώσεις, διαβάστε εδώ.

Info: En Lefko Film Festival. Από 26/4 έως 3/5. Στον Δαναό, το Ιντεάλ, την Τεχνοπόλη και σε διάφορα άλλα σημεία της Αθήνας. Γενική είσοδος: 6 Ευρώ.


 

εμφάνιση σχολίων