7
4
σχόλια
2720
λέξεις
ΣΙΝΕΦΙΛ

Με Τα Μάτια Ανοιχτά. Πάση Θυσία. Η Καλή Σύζυγος. Άρνηση. Ο Έτερος Εγώ. Υπόθεση Φριτς Μπάουερ: Μυστική Ατζέντα. Μάγια Η Μέλισσα: Η Ταινία.

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΑΚΗΣ ΛΑΚΤΑΡΙΔΗΣ [email protected]
19 Ιανουαρίου 2017

ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ: Στην Τυνησία το 2010, λίγους μήνες πριν την Επανάσταση των Γιασεμιών  η οποία πυροδότησε στην ουσία αυτό που ονομάστηκε Αραβική Άνοιξη, η Φάρα, δεκαοκτώ χρονών, μόλις τέλειωσε το σχολείο και η οικογένεια της ήδη την φαντάζεται να σπουδάζει Ιατρική. Εκείνη όμως έχει άλλα όνειρα. Τραγουδάει σε ένα συγκρότημα με πολιτικό στίχο που μόλις ξεκινά να δίνει συναυλίες. Είναι παθιασμένη με τη ζωή, πίνει αλκοόλ, ανακαλύπτει τον έρωτα και την πόλη της τη νύχτα, αντίθετα με τις επιθυμίες της πιο συντηρητικής μητέρας της Χαγιέτ που γνωρίζει πολύ καλά την σκοτεινή πλευρά της πατρίδας της και τα όρια της συντηρητικής κοινωνίας της.

Η συνεργάτης του Αμπντελατίφ Κεσίς (Η Ζωή της Αντέλ, Μαύρη Αφροδίτη, Κους Κους και Φρέσκο Ψάρι), Λεϊλά Μπουζίντ στην πρώτη ταινία της μεγάλου μήκους, γράφει (μαζί με την Μαρί-Σοφί Σαμπόν) και σκηνοθετεί, μια τρυφερή ταινία ενηλικίωσης, στην προεπαναστατική Τυνησία, λίγο πριν το ξεκίνημα της Αραβικής Άνοιξης (στην μοναδική χώρα του Αραβικού Κόσμου, που όντως άλλαξε κάτι). Με ιδιαίτερη οξυδέρκεια, ανασυνθέτει την πολιτικά βαριά ατμόσφαιρα της εποχής του Δικτάτορα Μπεν Άλι, αλλά και την σχέση μητέρας και κόρης (ο πατέρας βρίσκεται να δουλεύει σε άλλη πόλη, καθώς αρνείται να εγγραφεί στο κυβερνών κόμμα), όπου η μητέρα - ελεύθερο πνεύμα κι αυτή στα νιάτα της - προσπαθεί με τον τρόπο της να προστατεύσει την κόρη της από τους κινδύνους που την παραμονεύουν, σε μια ψευδοφιλελεύθερη δικτατορική, μουσουλμανική κοινωνία.

Γυρισμένη με την νεανική δυναμική της ηλικίας της ηρωίδας της, η ταινία της Μπουζίντ, μια ιστορία γυναικείας χειραφέτησης σε έναν ανδροκρατούμενο κόσμο, διαθέτει την αμεσότητα των πλάνων σεκάνς, τύπου Κεσίς (άλλωστε διευθυντής φωτογραφίας είναι κι εδώ ο Σεμπαστιέν Γκεφέρ της Ζωής της Αντέλ, με την κάμερα να παίζει στο ύψος των πρωταγωνιστών, ένα όμορφο σάουντρακ με τα τραγούδια του Χιάμ Αλαμί, αλλά κυρίως τις ερμηνείες της τραγουδίστριας στην πραγματικότητα, Γκάλια Μεναλί, στον ρόλο της μητέρας και της αποκάλυψης, Μπάια Μενταφέρ, στον ρόλο της Φάρα. Η παράθεση των υποψηφιοτήτων και των βραβείων φέρνει ζάλη -όλα με την αξία και την φρεσκάδα της: Βραβείο Κοινού Φεστιβάλ Βενετίας τμήμα Giornate degli Autori, Βραβείο Europa Cinemas Label Φεστιβάλ Βενετίας, υποψήφια για το βραβείο LUX του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Φεστιβάλ του Ντουμπάι, Βραβείο Fipresci στο Φεστιβάλ της Καρθαγένα, συμμετοχές στα Φεστιβάλ του Τορόντο, Tribeca, Ρότερνταμ, Στοκχόλμης, Θεσσαλονίκης, Επίσημη πρόταση της Τυνησίας για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας.

Info: Με Τα Μάτια Ανοιχτά (A Peine J'Ouvre les Yeux/As I Open My Eyes). Κοινωνική Δραματική. Γαλλία Τυνησία 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 19 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Λεϊλά Μπουζίντ. Παίζουν: Μπάγια Μενταφέρ, Γκάλια Μπεναλί, Μοντασάρ Αγιαλί. Διανομή: One From The Heart.




ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ: Σε μια ιστορία για τη σύγκρουση της Παλαιάς με τη Νέα Δύση, των ΗΠΑ με τον εαυτό τους, δυο αδέλφια, ένας συνηθισμένος, διαζευγμένος πατέρας που προσπαθεί να φτιάξει μια καλύτερη ζωή για το γιο του, και ο Τάνερ, ένας ευέξαπτος, πρώην κατάδικος θα συνεργαστούν, για να ληστέψουν τα υποκαταστήματα της τράπεζας που έχει κάνει κατάσχεση στην οικογενειακή τους περιουσία. Οι ένοπλες ληστείες είναι η τελευταία τους ελπίδα, να πάρουν πίσω το μέλλον που -οικονομικές δυνάμεις πέρα από τον έλεγχό τους- τους πήραν κάτω από τα πόδια τους. Η εκδίκηση φαίνεται δική τους μέχρι τη στιγμή που θα βρεθούν στο στόχαστρο ενός κυνικού και αθυρόστομου Τεξανού Ranger, που ψάχνει για έναν τελευταίο θρίαμβο, την παραμονή της συνταξιοδότησης του. Καθώς τα δυο αδέλφια σχεδιάζουν μια τελευταία ληστεία που θα ολοκληρώσει το σχέδιο τους, τα πάντα θα κορυφωθούν σε μια τελική αναμέτρηση.

Ο Σκωτσέζος Ντέιβιντ ΜακΚένζι του Γροθιές Στους Τοίχους (2013), της Αίσθησης του Έρωτα (2011), του Harlam Foe (2007) και του Νεαρού Αδάμ (2003), στην πρώτη αμερικάνικη ταινία του, σκηνοθετεί ένα μετά-γουέστερν, γραμμένο από τον Τέιλορ Σέρινταν του Sicario: Ο Εκτελεστής (2015) και χτυπάει τζακ-ποτ.

Αποτίοντας φόρο τιμής στα κλασικά, αλλά και στα νέο-γουέστερν της δεκαετίας του 70, στον Άρθουρ Πεν, στον Σαμ Πέκινπα, αλλά και στους αδερφούς Κοέν των επόμενων δεκαετιών, στους οποίους παραπέμπει ο γέρο αστυνόμος του Τζεφ Μπρίτζες, με το ευθύβολο και κυνικό, πολιτικά μη ορθό, χιούμορ του. Τα δυο αδέρφια, θέλουν να σώσουν το πατρικό τους. Ληστεύουν τοπικές τράπεζες νωρίς το πρωί, παίρνοντας μικροποσά. Το σύστημα των καζίνο τους διευκολύνει να τα ανταλλάξουν με γραμμάτια που θα ξεπληρώσουν το δάνειο που είχε πάρει η μητέρα τους. Χάρη στην επιμονή του γέρο αστυνομικού, θα βρεθούν κυνηγημένοι από αστυνομικούς και πολίτες, σε ένα τέλος προδιεγραμμένο και λίγο αναμενόμενο (για όσους γνωρίζουν τις αναφορές της ταινίας), το οποίο όμως δεν αφαιρεί τίποτα από την δραματική της δύναμη, τα πικρά της συμπεράσματα, την συγκινησιακή της δυναμική σε ό,τι αφορά την σχέση των δύο αδερφών. Ο Τζεφ Μπρίτζες και ο Μπεν Φόστερ (Warcraft, Το Πρόγραμμα, Το Τελευταίο Τρένο Για την Γιούμα), στον ρόλο του Τάνερ, ξεχωρίζουν, ενώ το σάουντρακ υπογράφουν ο Νικ Κέιβ και ο Γουόρεν Έλις.

Πέρα από τις σινεφίλ αναφορές και ένα στόρι βασισμένο στις κλασικές ταινίες του είδους, η ταινία των ΜακΚένζι και Σέρινταν, μιλάει για την οικονομική κατάσταση στις ΗΠΑ του σήμερα, την κρίση των στεγαστικών δανείων, την αναλγησία και τον δόλο των τραπεζικών ιδρυμάτων, την απελπισία και το αδιέξοδο στο οποίο οδηγούνται οι μη προνομιούχοι πολίτες, την αδερφική αγάπη, την θυσία και (λόγω Αμερικής, ας μην το ξεχνάμε αυτό), την σημασία της οικογένειας και του να είναι κάποιος επιτυχημένος. Πάση Θυσία.

Info: Πάση Θυσία (Hell or High Water). Κοινωνική Δραματική Περιπέτεια. ΗΠΑ 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 19 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ ΜακΚένζι. Παίζουν: Μπεν Φόστερ, Τζεφ Μπρίτζες, Κρις Πάιν, Γκιλ Μπιρμιχαντ. Διανομή: Tanweer



Η ΚΑΛΗ ΣΥΖΥΓΟΣ: Η Μιλένα είναι μια μέσης ηλικίας νοικοκυρά και μητέρα, που ζει μια τακτοποιημένη ζωή στα προάστια του Βελιγραδίου. Είναι αφοσιωμένη στα συζυγικά της καθήκοντα κι όταν δεν έχει πρόβα στην τοπική χορωδία, περιποιείται τον εαυτό της, μαγειρεύει και δεξιώνεται τους φίλους της οικογένειας. Όμως μια ξεχασμένη βιντεοκασέτα θα ανατρέψει την ηρεμία της καθημερινότητάς της και η Μιλένα θα αναγκαστεί να πάρει αποφάσεις που θα συνταράξουν την ζωή όλων.

Η γνωστή Σέρβα ηθοποιός Μιριάνα Καράνοβιτς (Η Ζωή Είναι Ένα Τραύμα, Εδώ κι Εκεί, Underground, Όταν ο Πατέρας Λείπει Για Δουλειές), η οποία έχει παίξει και στο ελληνικό, Το Δέντρο και η Κούνια της Μαρίας Ντούζα, περνάει πίσω από την κάμερα για να σκηνοθετήσει ένα κοινωνικοπολιτικό δράμα, που αφορά τον σκοτεινό ρόλο των Σέρβων εθνικιστών κατά την διάρκεια της εμφύλιας διαμάχης που διέλυσε την Γιουγκοσλαβία. Γνωστή στη γείτονα χώρα για την πολιτική της δράση και για την συμμετοχή της, χωρίς προκαταλήψεις, σε ταινίες δημιουργών από όλες τις χώρες που την απάρτιζαν, εδώ υποδύεται και την κεντρική ηρωίδα, μια νοικοκυρά που ζει μια κανονική έως βαρετή ζωή, μέχρι που ο γιατρός της διαπιστώνει πως έχει στο σώμα της ίχνη καρκίνου. Καθώς η πρώτη της αντίδραση είναι να ξεκινήσει γενική καθαριότητα του σπιτιού, θα ανακαλύψει μια βιντεοκασέτα που εκτός από κάποιες παλιές όμορφες οικογενειακές στιγμές του παρελθόντος, περιέχει και footage από την δράση της παραστρατιωτικής ομάδας που διοικούσε ο άντρας της.

Παραβολή για το χτυπημένο από τον καρκίνο του εθνικισμού σώμα της Σερβίας, ο γεμάτος συμβολισμούς μικρόκοσμος της ταινίας, δεν ξεπέφτει στιγμή στην καρικατούρα ή στο μελόδραμα. Όλοι οι χαρακτήρες έχουν υπόσταση και χρωματίζονται σε μια περίτεχνη παλέτα. Ο άντρας της, αφήνει από την αρχή το στίγμα του καθώς ψέγει ακατάπαυστα, τους δημοσιογράφους που αναζητούν την αλήθεια στα τηλεοπτικά πάνελ, αποκαλώντας τους προδότες του έθνους. Έχει διώξει ήδη από το πατρικό της την μεγαλύτερη κόρη του, η οποία στα μάτια του περνάει από την άλλη πλευρά και σαν εικαστική καλλιτέχνης, συνεργάζεται με τις ΜΚΟ που συντρέχουν τους εχθρούς της πατρίδας. Σαν άντρας είναι αρσενικό παλαιάς κοπής, ζηλευτός επιβήτορας, προστατευτικός και πιστός απέναντι στη γυναίκα του. Οι φίλοι του, οι οποίοι απάρτιζαν και την παραστρατιωτική ομάδα, αντιμετωπίζουν το παρελθόν, με διαφορετικό τρόπο ο καθένας, ενώ όταν ο πιο αδύναμος κρίκος από αυτήν την αντροπαρέα σπάσει, οι υποψίες της ηρωίδας θα επιβεβαιωθούν. Η επόμενη μέρα, θα είναι μέρα οδυνηρών αποφάσεων. Η ταινία ξεκινά και τελειώνει με τα γυμνά στήθη της ηρωίδας. Το ένα από τα δύο κρύβει τον θάνατο. Προληπτικά πρέπει να αφαιρεθούν και τα δύο. Η Καράνοβιτς, λιτή και δεξιοτέχνης, μπροστά και πίσω από την κάμερα, παραδίδει μια υποδειγματική ταινία, ένα προσωπικό δράμα που αντικατοπτρίζει τις ευρύτερες ανησυχίες των Σέρβων γειτόνων και υμών των ιδίων. Θυμηθείτε την Σεμπρένιτσα και κοκκινίστε από ντροπή.

Info: Η Καλή Σύζυγος (Dobra Zenia/The Good Wife). Κοινωνική Δραματική. Σερβία Βοσνία-Ερζεγοβίνη Κροατία 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 19 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Μιριάνα Καράνοβιτς. Παίζουν: Μιριάνα Καράνοβιτς, Μπόρις Ισάκοβιτς, Γιάσνα Τζούρισιτς, Χριστίνα Πόποβιτς. Διανομή: Filmtrade.



ΑΡΝΗΣΗ: Βασισμένο στο διάσημο βιβλίο, Denial: Holocaust History on Trial, η ταινία αφηγείται την αληθινή ιστορία της δικαστικής μάχης που έδωσε η Ντέμπορα Λίπσταντ προς τιμήν της αλήθειας ενάντια στον Ντέβιντ Έρβινγκ, ο οποίος την μήνυσε για συκοφαντική δυσφήμιση όταν εκείνη τον κατηγόρησε για άρνηση του Ολοκαυτώματος. Βάσει του αγγλικού νομικού συστήματος, στις περιπτώσεις αυτές, η ευθύνη της εύρεσης αποδείξεων βαραίνει τον κατηγορούμενο, άρα η Λίπσταντ και η νομική της ομάδα έπρεπε να αποδείξουν ότι το Ολοκαύτωμα συνέβη όντως.

Αυτή η νομική ομάδα, οι ανορθόδοξοι, για την Αμερικανίδα Λίπσταντ, τρόποι λειτουργίας της και η μέθοδος με την οποία ο βασικός συνήγορός της (εκπληκτικός ο Τομ Γουίλκινσον), προσεγγίζει την υπόθεση, είναι και οι πραγματικοί ήρωες αυτής της ταινίας, η οποία βασίζεται στο βιβλίο της, το οποίο μετέτρεψε σε σενάριο ο θεατρικός συγγραφέας Ντέιβιντ Χέαρ, που έχει διασκευάσει για τον κινηματογράφο μια σειρά από σπουδαία βιβλία, από το Μοιραίο Πάθος (1992), σε σληνοθεσία Λουί Μαλ, μέχρι τις Ώρες (2002) και τα Σφραγισμένα Χείλη (2008), σε σκηνοθεσία Στίβεν Ντάλτρι.

Ο Χέαρ και φυσικά ο Μικ Τζάκσον (Ηφαίστειο, Ο Σωματοφύλακας), θεωρώντας προφανώς ότι το θέμα από μόνο του έχει μεγάλο ειδικό βάρος, ακολουθούν μια εντελώς γραμμική αφήγηση και έναν ακαδημαϊκό τρόπο σκηνοθεσίας, χωρίς εικαστικές ή άλλες εκπλήξεις και επικεντρώνονται στο καστ όπου Γουίλκινσον και Τίμοθι Σπολ (στον ρόλο του Έρβινγκ), ξεχωρίζουν. Χωρίς το υποβλητικό κομμάτι της επίσκεψης στο Άουσβιτς, θα μπορούσε να είναι μια συναρπαστική τηλεταινία. Εκτός από τις ερμηνείες, εκείνο που ξεχωρίζει πραγματικά, είναι η αποκάλυψη των μηχανισμών με τους οποίους κινούνται οι ανά τον κόσμο σύγχρονες περσόνες των νεοφασιστικών, ακροδεξιών κινημάτων, διαστρευλώνοντας και παραχαράσσοντας την ιστορική αλήθεια κατά το δοκούν.

Info: Άρνηση (Denial). Ιστορική Δραματική Βιογραφία. Βρετανία ΗΠΑ 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 19 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Μικ Τζάκσον. Παίζουν: Ρέιτσελ Βάις, Τίμοθι Σπολ, Τομ Γουίλκινσον, Άντριου Σκοτ. Διανομή: Odeon.



Ο ΕΤΕΡΟΣ ΕΓΩ: Αθήνα 2015. Πέντε δολοφονίες. Κοινό χαρακτηριστικό, αρχαία ρητά του Πυθαγόρα στους τόπους των εγκλημάτων. Ο Δημήτρης Λαΐνης, καθηγητής εγκληματολογίας, αναλαμβάνει να λύσει το μυστήριο που κρύβεται πίσω από τους πέντε φόνους, οι οποίοι συνδέονται μεταξύ τους. Αναπάντεχοι σύμμαχοι του Λαΐνη στο να ξεμπλέξει το πολύπλοκο και επικίνδυνο αυτό κουβάρι, η θεωρία του Πυθαγόρα κι ένας καθηγητής μαθηματικών. Θα καταφέρει να λύσει το μυστήριο και να αποκαλύψει την αλήθεια;

Αστυνομικό θρίλερ το οποίο βασίζεται πάνω στις θεωρίες του Πυθαγόρα, με αναφορές σε γνωστές ταινίες με serial killers, με λίγο από Κωδικό ΝταΒίντσι, η ταινία του Σωτήρη Τσαφούλια (Κοινός Παρανομαστής), είναι μια φιλόδοξη παραγωγή, που στοχεύει κατευθείαν στο μεγάλο κοινό, το οποίο, τουλάχιστον στο 57ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ανταποκρίθηκε, δίνοντάς της το Βραβείο Κοινού Fischer Καλύτερης Ελληνικής Ταινίας Μιχάλης Κακογιάννης, καθώς και το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας της Επιτροπής Νεότητας.

Στοχεύοντας πολύ ψηλότερα από τις δυνατότητές του, το συμπαθές σεναριακό της εύρημά, στερεύει γρήγορα από πρωτότυπες ή έστω πειστικές ιδέες, όταν δρομολογεί την διαδρομή για την λύση του μυστηρίου της, σε παράλληλη τροχιά με την υπαρξιακές αναζητήσεις του κεντρικού ήρωά της. Τελικά απομένει στην δεκτικότητα του θεατή της, το κατά πόσο θα την ακολουθήσει μέχρι το τέλος. Το καστ με το ταλέντο του, δίνει υπόσταση στους χαρακτήρες, η διεύθυνση φωτογραφίας αντίθετα, δεν είναι αρκετά ατμοσφαιρική για ταινία του είδους. Καθώς όμως, στις περισσότερες των περιπτώσεων, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, ή ό,τι άλλο τραβάει η όρεξη του καθένα από εμάς, το κοινό - εκεί που στοχεύουν όλοι, ακόμη κι αν το αρνούνται - έχει ήδη δώσει την ετυμηγορία του.

Info: Ο Έτερος Εγώ. Αστυνομικό Θρίλερ. Ελλάδα 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 19 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία - Σενάριο: Σωτήρης Τσαφούλιας. Παίζουν: Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, Δημήτρης Καταλειφός, Μάνος Βακούσης, Ιωάννα Κολλιοπούλου και ο Φρανσουά Κλουζέ. Διανομή: Feelgood Entertainment.



ΥΠΟΘΕΣΗ ΦΡΙΤΣ ΜΠΑΟΥΕΡ: ΜΥΣΤΙΚΗ ΑΤΖΕΝΤΑ: Γερμανία, 1957. Ο Γενικός Εισαγγελέας Φριτς Μπάουερ έχει σημαντικά στοιχεία ότι ο συνταγματάρχης των SS και αρχιτέκτονας του Ολοκαυτώματος, Αδόλφος Άιχμαν, ο οποίος είναι υπεύθυνος για τις μαζικές απελάσεις των Εβραίων, φέρεται να κρύβεται στο Μπουένος Άιρες. Ο Μπάουερ, ο οποίος είναι ο ίδιος Εβραϊκής καταγωγής, έχει προσπαθήσει να οδηγήσει στο δικαστήριο τα εγκλήματα του Τρίτου Ράιχ, μετά την επιστροφή του από την εξορία στη Δανία. Μέχρι στιγμής δεν τα έχει καταφέρει, λόγω της έντονης παρουσίας πρώην ναζιστών σε θέσεις κλειδιά της εξουσίας και στην απεγνωσμένη προσπάθεια της Γερμανίας να απωθήσει το σκοτεινό παρελθόν της. Αυτό θα αναγκάσει τον  Μπάουερ να έρθει σε επαφή με τη Μοσάντ, το Ινστιτούτο Κατασκοπίας, Πληροφοριών και Ειδικών Αποστολών του Ισραήλ, πράγμα που αν αποκαλυφθεί, θα σημαίνει προδοσία.

Αν και στην ταινία περιγράφεται γλαφυρά ο χαρακτήρας του Μπάουερ και τα κίνητρά του (η επιστροφή της γερμανικής κοινωνίας στην κανονικότητα και όχι η εκδίκηση για την συστηματική εξολόθρευση της εβραϊκής φυλής),  πραγματικός ήρωας της αφήγησης, δεν είναι άλλος από τον βοηθό του, τον εισαγγελέα Καρλ Άνγκερμαν, ο οποίος εκβιάζεται από τις Μυστικές Υπηρεσίες της Γερμανίας να προδώσει τον προϊστάμενό του, με Αχίλλειο Πτέρνα την ομοφυλοφιλία του (καθώς ο νόμος που ίσχυε την δεκαετία του 50, ήταν ακόμη αυτός που είχαν θεσπίσει οι Ναζί), μια και μαζί με τον Γερμανό Πρωθυπουργό της εποχής, είναι ο μόνος που γνωρίζει για την συνεργασία του Μπάουερ με την Μοσάντ, κάτι που οι υπηρεσίες αυτές υποψιάζονται, αλλά δεν μπορούν να αποδείξουν.

Μετά τον Λαβύρινθο της Σιωπής, το γερμανικό σινεμά, δειλά δειλά είναι η αλήθεια, εξετάζει άλλη μια ιστορία που έχει να κάνει με το μέχρι πρόσφατα ταμπού για την χώρα, θέμα του ναζιστικού παρελθόντος της και της μη πραγματικής τιμωρίας των ανθρώπων που το υπηρέτησαν, κυρίως για λόγους ηλίθιας εθνικής υπερηφάνειας (κάτι που και πρώην αντίπαλοί της στην δύση έκαναν τουμπεκί - όταν δεν στελέχωναν με τα πρώην μέλη του ναζιστικού κόμματος τις μυστικές υπηρεσίες τους, λόγω δεδηλωμένου αντικομμουνισμού). Αν και το θέμα της είναι από μόνο του συναρπαστικό, η κινηματογράφισή του δεν καταφέρνει να διαχειριστεί σωστά τον ρυθμό και την κλιμάκωση του σασπένς. Ευτυχώς η αναπαράσταση της εποχής είναι πειστική και οι δύο πρωταγωνιστές της, ο Μπέργκχαρτ Κλάουσνερ (Η Γέφυρα των Κατασκόπων, Η Λευκή Κορδέλα, Σφραγισμένα Χείλη, Αντίο Λένιν), στον ρόλο του Μάουμαν και ο Ρόναλντ Τσέρφελντ (Το Τραγούδι του Φοίνικα, Διασταυρούμενα Πυρά), στον ρόλο του Άνγκερμαν, είναι εξαιρετικοί. Απλά μαθήματα γερμανικής ιστορίας.

Info: Υπόθεση Φριτς Μπάουερ: Μυστική Ατζέντα (Der Staad Gegen Frits Bauer/The People vs. Frits Bauer). Ιστορική Πολιτική Θρίλερ. Γερμανία 2015. Πρεμιέρα: Πέμπτη 19 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Λαρς Κράουμε. Παίζουν: Μπέργκχαρτ Κλάουσνερ, Ρόναλντ Τσέρφελντ, Ρούντιγκερ Κλινκ, Αντρέι Καμίνσκι. Διανομή: StraDa Films.



ΜΑΓΙΑ Η ΜΕΛΙΣΣΑ: Η ΤΑΙΝΙΑ: Χάρη στην περιέργειά, την αντικανονική της συμπεριφορά΄αλλά και την άγνοια των κινδύνων που παραμονεύουν στο λιβάδι, η μικρή Μάγια, η μέλισσα και ο φίλος της ο Βίλλυ, θα εξοριστούν αλλά και θα καταφέρουν, μετά από πολλές περιπέτειες, να σώσουν την κυψέλη τους από την άπληστη σύμβουλο της  βασίλισσας η οποία θέλει να αρπάξει την εξουσία και να δώσουν ένα τέλος στην μακρόχρονη έχθρα ανάμεσα στις μέλισσες και τις σφήκες.

Βασισμένη στο παιδικό βιβλίο Οι περιπέτειες της Μάγια της Μέλισσας, του Γερμανού συγγραφέα Βάλντεμαρ Μπόνσελς, το οποίο δημοσιεύτηκε το 1912, ετούτη η συμπαραγωγή Γερμανίας και Αυστραλίας, αποδεικνύεται πιο ενδιαφέρουσα από το αναμενόμενο, καθώς πέρα από τα γνωστά και πάντα σημαντικά για τα παιδιά, μηνύματα περί αποδοχής της διαφορετικότητας και την ανεκτίμητη αξία της φιλίας, αποκαλύπτει με γλαφυρό τρόπο, τον τρόπο με τον οποίο μπορεί κάποιος (συνήθως ο επικεφαλής), να δαιμονοποιήσει κάποιον άλλον (αλλόφυλο, ετερόδοξο, διαφορετικό), να κατασκευάσει έναν εχθρό στο πρόσωπό του και να του κηρύξει τον πόλεμο. Προχωρώντας ακόμη περισσότερο, χλευάζει τον κουρδισμένο στην εντέλεια τρόπο λειτουργίας της κυψέλης, όπου δεν υπάρχει χρόνος για παιχνίδι και χαρά, αλλά κυρίως απομυθοποιεί ακόμη και τον μεγαλύτερο φόβο, όλων των κατοίκων του λιβαδιού (εδώ ο καθένας βγάζει τις δικές του φοβίες), ο οποίος αποδεικνύεται ότι δεν είναι τίποτα περισσότερο, παρά ένα τρομακτικό στην φήμη και την όψη του, άκακο, αχυρένιο σκιάχτρο.

Αξιαγάπητοι και αξιομνημόνευτοι χαρακτήρες, χιούμορ (απολαυστικά τα δύο αφελή κόκκινα μυρμήγκια στρατιώτες), περιπέτεια και συγκίνηση, συνθέτουν μια απολαυστική παιδική ταινία στην οποία δεν θα πλήξουν οι μεγαλύτεροι. Στην εκδοχή στα Αγγλικά, εκτός από την ιδιαίτερη αυστραλιανή προσφορά, κυριαρχούν και πολλά αστεία με σύνθετες με το bee (μέλισσα), λέξεις. Δεν είναι Pixar, είναι όμως γλυκύτατη σαν μέλι.

Info: Μάγια η Μέλισσα: Η ταινία (  ). Κινούμενα σχέδια. Αυστραλία - Γερμανία 2014. Πρεμιέρα: Πέμπτη 19 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Άλεξ Στάντερμαν. Με τις φωνές των: Νίκου Παπαδόπουλου, Βούλας Κώστα, Βασίλη Μηλιού, Στεφανίας Φιλιάδη, Ιφιγένειας Στάικου, Κωνσταντίνου Κακκανά, Εβελίνας Αραπίδη, Ποίμη Πέτρου. Διανομή: StraDa Films.