ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ: Ιατρείο Μικρών CULTURE Ζωών #15

CULTURE Λοιπόν, σας ακούω. Ποιο είναι το πρόβλημά σας; Νυστάζετε, μα ο ύπνος δε σας κάνει την τιμή; Κοιμάστε και δεν τολμάτε να ξυπνήσετε; Δεν είστε σίγουροι αν όλο αυτό τριγύρω σας είναι όνειρο ή πραγματικότητα; Μία είναι η λύση: Διαβάστε! Διαβάστε καταρχάς τη στήλη αυτή, που κάθε βδομάδα θα σας συνταγογραφεί βιβλία διά πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν και ύστερα, μετ’ ευτελείας και άνευ μαλακίας, διαβάστε τα ίδια τα βιβλία αυτά. Και όλα θα πάνε καλά, θα δείτε.

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙ’ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΑΝΕ ΣΤΗΝ ΚΟΥΒΑ: Η βρώμικη τριλογία της Αβάνας του Pedro Juan Gutiérrez. Αυτή είναι η τελευταία συνταγογράφηση του «Ιατρείου» πριν φύγει για διακοπές και είπα σήμερα τη στήλη λίγο να τη «βρομίσω». Δεν είναι λίγοι οι σπουδαίοι συγγραφείς που έχουν καταπιαστεί με το δημοφιλές, μα τόσο παρεξηγημένο -γιατί άραγε;- σπορ της πορνογραφίας. Κάποιοι από αυτούς, όχι μονάχα μεγαλούργησαν γράφοντας για κώλους και γαμήσια, αλλά κατόρθωσαν να πούνε πράγματα που αλλιώς ενδεχομένως ποτέ να μην το είχαν καταφέρει. Αναμφίβολα ο Pedro ο Juan ο Gutiérrez είναι ένας από αυτούς, που αναρωτιέμαι πώς θα μπορούσε καλύτερα την Alma de Cuba να αποδώσει, αν δεν κατέφευγε στη σάρκινη και υγρή μυθολογία της με κάτι τέτοιες ιστορίες:

«Δε με κορόιδεψε. Ήταν εκεί. Πανέμορφη. Έλαμπε ανάμεσα σ’ όλες τις άλλες. Πουλούσε τις φόρμες στην είσοδο του Ούλτρα. Αυτό θα πει γυναίκα. Φορούσε μια ολόσωμη εφαρμοστή μαύρη φόρμα από λύκρα, με όλη την πλάτη έξω. Το μαλλί ίσιο και ελεύθερο. Ψηλοτάκουνα παπούτσια πλατφόρμες, μέσα στη μόδα, και πόδια γυμνασμένα, τέλεια. Κορμί σφριγηλό, θεϊκό. Ήταν σχεδόν γυμνή. Διαγράφονταν τα πάντα. Οι ρώγες, ο αφαλός, η απαλή καμπύλη της κοιλιάς μέχρι τα μικρά χείλη του κόλπου της. Μπορούσα σχεδόν να μυρίσω τις μασχάλες της, μ’ αυτό το λεπτό και ερωτικό ιδρώτα που έχουν οι μαύρες. Τι όμορφη γυναίκα, γαμώτο! Ήταν πολλές γυναίκες μαζεμένες που πουλούσαν τα πάντα. Από δολάρια μέχρι τσίχλες. Συνέχεια σε κίνηση, κοιτάζοντας τριγύρω. Παραφυλώντας για αστυνομικούς που από μακριά έκαναν τα στραβά μάτια, αλλά με το σκληρό βλέμμα εκείνου που ξέρει ότι έχει το παιχνίδι στα χέρια του. Ήταν όλες τους έτοιμες να βάλουν στις τσάντες το εμπόρευμα που είχαν στο χέρι και να εξαφανιστούν σαν δαιμονισμένες. Στην τσίτα, με τα μάτια τους δεκατέσσερα, στην πρίζα. Στάθηκα για μια στιγμή πίσω της. Είχε πολλή ζέστη και ήταν ιδρωμένη. Είχε μια πολύ λεπτή μυρωδιά ιδρώτα. Ο πούτσος μου άρχισε να πρήζεται με τη μία. Μόνος του. Μόλις τη μύρισα καύλωσα. Ψιθυριστά της είπα στο αυτί: “Σου τα αγοράζω όλα όσα σου έχουν μείνει”». Η βρώμικη τριλογία της Αβάνας του Pedro Juan Gutiérrez, εκδ. Μεταίχμιο, 2011, μετάφραση Κλεοπάτρα Ελαιοτριβιάρη.

Διαβάστε βιβλία εξωτικά και ταξιδιάρικα και αφήστε τους χάρτινους προορισμούς για τους τουρίστες. Διαβάστε βιβλία ερωτικά και ερωτεύσιμα και όχι οδηγίες χρήσεως του έρωτα, του πάθους, της λαγνείας. Διαβάστε αυτά που έχετε ανάγκη και όχι τα άλλα που υπαγορεύουν τις ανάγκες σας. Και τέλος πάντων, διαβάστε ό,τι γουστάρετε, και γράψτε ακόμα, αν το έχετε, μα πρώτα από όλα ζήστε. Καλό σας καλοκαίρι!

ΤΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΔΙΑΒΑΖΕΙ (ΕΚ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΩΝ): Το ελάχιστο ίχνος, Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης, εκδ. Το Ροδακιό. Ένας ηθοποιός πεθαίνει επί σκηνής ταυτόχρονα με τον ήρωα που υποδύεται και τότε ο μυστικός θίασος της ζωής του αναλαμβάνει δράση. Ακόμα ένα αληθινά φανταστικό μυθιστόρημα από τον κύριο Χατζηγιαννίδη, ο οποίος βιβλίο με το βιβλίο αναδεικνύεται σε μάστορας του αισθητισμού. Η δυνατότητα μιας αυτόνομης κοινωνίας, Κορνήλιος Καστοριάδης, εκδ. Στάσει Εκπίπτοντες, μετάφραση Μιχάλης Τσούτσιας. Μια διάλεξη και δύο συνεντεύξεις που έδωσε πριν από είκοσι περίπου χρόνια ο «φιλόσοφος της αυτονομίας» στο Μεξικό και την Αργεντινή και που κυκλοφορούν για πρώτη φορά στα ελληνικά, για να μας θυμίσουν ότι το παιχνίδι παίζεται ακόμα.
 

εμφάνιση σχολίων