Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Τα καλά παιδιά

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΑ ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΓΑΠΟΥΝ ΝΑ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ. Δεν τους αρέσει η απραξία αλλά ούτε και η υπεραπασχόληση. Δέχονται να υπερβάλλουν της προσπάθειάς τους αλλά προσωρινά και εφόσον αυτό είναι απολύτως απαραίτητο. Αποδοκιμάζουν την εκμετάλλευση, αλλά δεν την έχουν αποφύγει πάντα. Πιστεύουν στο σύνολο αρκετά ώστε να υποχωρούν και να συμβιβάζονται. Δεν σταματά να τους προβληματίζει το όριο αυτού του καθημερινού συμβιβασμού.

ΤΑ ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΧΟΛΙΩΝ ΠΕΡΙ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ και ανικανότητας του κράτους, συμφωνούν ή διαφωνούν σε αυτά αλλά δεν κορυφώνουν την αποδοκιμασία τους από εγκράτεια ή έλλειψη τρανταχτών αποδεικτικών στοιχείων. Παραμένουν μετριοπαθείς στις αντιδράσεις τους γιατί αλλιώς ενισχύουν μία βία εκδίκησης που δεν τους αντιπροσωπεύει. Καμιά φορά βγαίνουν μπροστά για να υπερασπιστούν την τήρηση της ευταξίας και όχι από προσωπική φιλοδοξία ή βίτσιο. Και τότε ακόμα προτιμούν να φέρονται εντός των ορίων της ευγένειας και του νόμου.

ΤΑ ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΗΝ ΣΙΩΠΗ. Εκεί ηρεμούν, από εκεί πηγάζει η αισιοδοξία τους και η σταθερότητά τους. Δυσκολεύονται σε πολύβουες και φωνακλάδικες συζητήσεις. Τα καταφέρνουν όμως να προσφέρουν στον εαυτό τους μια σιωπηλή συνομιλία αυτό-ανάγνωσης που τους κρατά σε επαφή με το είναι τους. Και έτσι συνεχίζουν και αντέχουν.

ΤΩΡΑ, ΤΑ ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑΝ. Βαρέθηκαν πια να βλέπουν την καθημερινότητα τους να αποδομείται. Πληγώθηκαν πολύ με την ασχήμια και την αδικία. Εργάστηκαν πολλά χρόνια για να βγαίνουν τώρα άκριτα στην ανεργία. Βλέπουν και έχουν απτές αποδείξεις ότι και πάλι τίποτα δεν έχει αλλάξει παρά μονάχα οι δικές τους συνθήκες διαβίωσης.

ΤΑ ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΝΤΗΡΟΥΝ ΠΙΑ ΑΝΙΚΑΝΟΥΣ. Διαπιστώνουν ότι όλα τα όρια ευγένειας, άμιλλας, νομιμοφροσύνης που τήρησαν δεν τους οδήγησαν σε καμία ευνομούμενη πολιτεία. Τα καλά παιδιά λένε τώρα ΑΡΚΕΤΑ. Μέχρι εδώ. Από εδώ και πέρα ΟΧΙ. Όχι στην ανομία, όχι στους ανίκανους σε θέσεις ευθύνης που μας επηρεάζουν όλους, όχι στο τυπικό ελλείψει ουσίας, όχι στον τίτλο άνευ εμπειρίας, όχι στον πρωταγωνιστικό ρόλο κάθε καρυδιάς καρύδι που δεν έχει το αυταπόδεικτο ταλέντο και δύναμη.

ΤΑ ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΕΛΕΓΑΝ ΟΧΙ γιατί τους ήταν δύσκολο και κυρίως πίστευαν ότι υπήρχαν άλλοι, θετικοί και όχι αποφατικοί, τρόποι να πετύχουν το ίδιο αποτέλεσμα, χωρίς να χρειάζεται να αποποιηθούν κάτι. Εκτιμούν τώρα ότι ίσως αυτό να ήταν μέρος του προβλήματος. Το να διώξεις πολλά ΝΑΙ που έχουν επιβιώσει διαδοχικά επί γενεών αποδεικνύεται κολασμένα δύσκολο.

ΤΑ ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΕ ΛΙΓΟ, ΕΚΛΟΓΙΚΑ, να πούνε σε κάποιους ΝΑΙ και σε κάποιους ΟΧΙ. Το ΝΑΙ σε αυτά που θέλουμε θα έρθει μέσα από το ΟΧΙ σε αυτά που κάναμε εμείς οι ίδιοι στο παρελθόν.

ΤΑ ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΝ την ηγεσία της πρωτιάς. Καμία ανοχή στο φαίνεσθε των ηλιθίων. Απόλυτη προτεραιότητα στην ικανότητα, στην εμπειρία αποτελεσματικών ανθρώπων και στην φρεσκάδα του καινούργιου, παρά τον εγγενή κίνδυνο αποτυχίας.

ΝΕΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ, ΠΑΡΑΔΟΞΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΞΕΝΕΣ. Το ΝΑΙ που θέλουμε ίσως να λέγεται ΟΧΙ-ΝΑΙ, η αξιοκρατία ίσως να είναι πλέον η «καμία ανοχή και πουθενά στην βλακεία». Η δημοκρατία που ζούμε, που ούτως ή άλλως δεν είναι αντιπροσωπευτική πια, δεν χρειάζεται απλά ένα νέο όνομα και ακόμα μία Συνταγματική Αναθεώρηση. Η ζωή μας χρειάζεται ένα νέο είδος αντιπροσωπευτικής οργάνωσης. Και αυτό μας ζητά η ιστορία, όχι μόνο να κάνουμε, αλλά να κάνουμε για να επιτύχουμε, και ΟΧΙ για μας, αλλά ΝΑΙ, για όλους μας.

εμφάνιση σχολίων