Οι Ταινίες της ΣΙΝΕΦΙΛ Εβδομάδας

ΣΙΝΕΦΙΛ BLACK DOG: Ένας νεαρός άντρας, επιστρέφει στον τόπο του, μια παρακμιακή, ξεχασμένη πόλη στα όρια της ερήμου Γκόμπι στη βορειοδυτική Κίνα, έπειτα από τη δεκαετή απουσία στη φυλακή. Συμμετέχοντας στην εκκαθάριση των έρημων κτιρίων που πρόκειται να κατεδαφιστούν και των δρόμων τους από τα αδέσποτα σκυλιά, εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 2008, ο πρωταγωνιστής δημιουργεί έναν ιδιαίτερο δεσμό με έναν μαύρο σκύλο, που θεωρείται ιδιαιτέρως επικίνδυνος και έχει επικηρυχθεί με αμοιβή. Μέσω της φροντίδας των αναγκών του ζωντανού, ανακαλύπτει ξανά τη χαμένη του συμπόνια και ξεκινάει μια πορεία γεμάτη από εμπόδια κάθε είδους, για τη δική του εξιλέωση. 
 
Η ταινία ξεκινά με την ανατροπή ενός μικρού λεωφορείου στην έρημο, λόγω της ξαφνικής εμφάνισης εκατοντάδων αδέσποτων σκύλων στις ρόδες του. Ανάμεσα στους επιβάτες βρίσκεται και ο Λανγκ, ένας πρώην δημοφιλής μουσικός που επιστρέφει στο σπίτι του μετά την καταδίκη και την φυλάκισή του, για τον θάνατο ενός άλλου νεαρού άντρα από αμέλεια. Μαθαίνει πως ο αλκοολικός πατέρας του, ο οποίος φροντίζει τον ξεχασμένο ζωολογικό κήπο της πόλης, ζει πλέον με τα ζώα του. Λιγομίλητος, θα αναζητήσει εργασία, θα προσπαθήσει να απολογηθεί στον πατέρα του θύματός του, ο οποίος επιδίδεται στο παράνομο εμπόριο ερπετών ζητώντας αφορμή να εκδικηθεί τον Λανγκ, ενώ θα συνδεθεί για λίγο, με την νεαρή ακροβάτη ενός περιπλανώμενου τσίρκου που έρχεται στην περιοχή. Η προσπάθειά του να σώσει το αδέσποτο σκυλί το οποίο θέλει να υιοθετήσει από τις αρχές, τον ωθεί στο να φροντίσει και τον εαυτό του, αναζητώντας τρόπο φυγής από αυτόν το έρημο τόπο. 
 
Μελαγχολική, αλλά όχι χωρίς χιούμορ και ζεστασιά, η ταινία του Γκουάν Χου δανείζεται στοιχεία από το κλασικό γουέστερν και από την σύγχρονη νουάρ μυθολογία. Ο μοναχικός και λιγομίλητος ήρωας (είναι ζήτημα αν λέει μια δυο φράσεις), προσπαθεί να κάνει μια νέα αρχή, όμως το παρελθόν και ο επερχόμενος εξευγενισμός της μικρής του πόλης λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων τον οδηγούν σε άλλες ατραπούς, παρέα με έναν τετράποδο σύντροφο που τον φέρνει για άλλη μια φορά αντιμέτωπο με τον νόμο και την "τάξη". 
 
Έχουμε ξαναγράψει για το φεστιβαλικό world cinema που κάποιες φορές υιοθετεί δυτικές αφηγηματικές "συνήθειες" και "ευαισθησίες" για να γίνει αρεστό στις κριτικές επιτροπές των ευρωπαίων "διανοουμένων" που τις συγκροτούν, θυσιάζοντας τα τοπικά του χαρακτηριστικά. Ακόμη και αν κάτι τέτοιο ισχύει, ή δεν ισχύει εδώ (οι απόψεις διίστανται), απλά και μόνο η εικαστική σύνθεση των πλάνων και ο τρόπος με τον οποίο ο σκηνοθέτης γεμίζει με μικρές λεπτομέρειες την οθόνη (στην οποία η επιλογή του σινεμασκόπ αποκτά το νόημα που της αρμόζει, σε διεύθυνση φωτογραφίας του Κάο Γουαϊτσέ) και με την βοήθεια λειτουργικών ψηφιακών εφέ, δικαιολογεί την γοητεία που εκπέμπει.
 
Ήταν η δεύτερη κινεζική ταινία που κέρδισε το βραβείο στο "Ένα Κάποιο Βλέμμα", 18 χρόνια μετά το αντίστοιχο επίτευγμα για το «Luxury Car» στο 59ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών. Το ρόλο του εμπόρου ερπετών ερμηνεύει ο σκηνοθέτης Ζια Ζανγκ-Κε (Mountains May Depart), ενώ ο Σιαοσίν, ο σκύλος που συντροφεύει τον Εντι Πεγκ στις περιπέτειές του, τον οποίο στη συνέχεια ο ηθοποιός υιοθέτησε, απέσπασε το βραβείο της Μεγάλης Κριτικής Επιτροπής στην τελετή Palm Dog.
 
info: Black Dog (). Δραματική Περιπέτεια. Κίνα, 2024. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 31 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Γκουάν Χου. Παίζουν: Εντι Πενγκ, Τονγκ Λίγια, Τσανγκ Γι, Τσινγκ Λιάνγκ, Ζια Ζανγκ-Κε. Διανομή: Neo Films.  


 
 
ΠΕΡΑΣΜΑ: Τι σημαίνει το να ξεπερνάς τα όρια – εσωτερικά αλλά και ιδεολογικά; Μετά το «Και Μετά Χορέψαμε», ο Λεβάν Ακίν αφηγείται μια ιστορία εντυπωσιακής συναισθηματικής αμεσότητας, για δυο διστακτικούς αγνώστους που ξεπερνούν τις αποστάσεις (τους) και ενώνουν τις δυνάμεις τους, σε μια ουμανιστική ωδή με φόντο την Κωνσταντινούπολη. 
 
Η Λία έχει υποσχεθεί στην αδελφή της να μάθει τι απέγινε η χαμένη ανιψιά της, Τέκλα. Όταν η μαθαίνει από έναν νεαρό γείτονα, τον Άτσι, ότι η Τέκλα μπορεί να άφησε τη μικρή, γεωργιανή, παραθαλάσσια πόλη τους για να ζήσει στην Κωνσταντινούπολη, ξεκινάει μαζί του ένα ταξίδι για να τη βρουν. Εκεί, θα συναντήσουν μία τρανς δικηγόρο που αγωνίζεται για τα δικαιώματα των διεμφυλικών, η οποία θα προσπαθήσει να τους βοηθήσει όσο μπορεί.
 
Ο Λεβάν Ακίν, ο γεωργιανής καταγωγής Σουηδός σκηνοθέτης που μας εντυπωσίασε το 2019 με το «Και Μετά Χορέψαμε», συνεχίζει την αναζήτηση της κουήρ οντότητας της χώρας των γονιών του, που δεν φημίζεται για την προοδευτικότητά της. Ακόμα και η μουσουλμανική Τουρκία και ειδικά η Κωνσταντινούπολη, φαντάζει πιο ανεκτική απέναντι στις διάφορες εκφάνσεις της ανθρώπινης σεξουαλικότητας και αποτελεί "καταφύγιο" για Τούρκους και ξένους γκέι και τρανς, χωρίς αυτό να σημαίνει πως πρόκειται και για "παράδεισο". 
 
Χωρίς πολλά χρήματα στη διάθεσή του, το δίδυμο της μεσήλικης γυναίκας και του 20χρονου νεαρού, στεγάζεται σε φτηνά ξενοδοχεία, συγκρούεται, αλλά και συνεργάζεται στην αναζήτηση της Τέκλα. Παράλληλα, η τρανς δικηγόρος Εβρίμ, την οποία ο θεατής αρχικά περνάει για την Τέκλα, προσπαθεί να διαχειριστεί την προσωπική της μοναξιά και τους αγώνες της να βοηθήσει τα περιθωριακά άτομα της περιοχής της (ακόμη και τα "ορφανά" του δρόμου).
 
Σεναριακά υπάρχουν μια-δυο εύκολες συμπτώσεις που βοηθούν την αφήγηση να προχωρήσει παρακάτω, όμως η αγάπη του σκηνοθέτη για τους ήρωές του και η ζεστασιά, την οποία αναδύει η προσέγγισή του, επισφραγίζεται στο υπέροχα αμφιλεγόμενο φινάλε της ταινίας που υπογράφει. Όλοι οι ηθοποιοί, εκτός της πρωταγωνίστριας Μζία Αραμπούλι, είναι ερασιτέχνες και καταπληκτικοί. Συμμετοχή στο "Πανόραμα" της Berlinale, στο οποίο κέρδισε το Δεύτερο Βραβείο, αλλά και το Βραβείο Teddy (για ταινία κουήρ θεματικής), της Επιτροπής του "Πανοράματος". 
 
info: Πέρασμα (Crossing). Δραματική. Σουηδία, Γεωργία, Δανία, Γαλλία, Τουρκία, 2024. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 31 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Λεβάν Ακίν. Παίζουν: Μζία Αραμπούλι, Λούκας Κανκάβα, Ντενίζ Ντουμανλί, Νίνο Καρκάβα, Λέβαν Μποχορισβίλι. Διανομή: Cinobo. 

 

 
ΓΡΑΜΜΗ ΔΙΣΤΑΓΜΟΥ: Η Κανάν είναι μια ποινικολόγος που βρίσκεται διχασμένη ανάμεσα στις προσωπικές και επαγγελματικές της ευθύνες. Ενώ η μητέρα της βρίσκεται σε κώμα, εκείνη είναι αφοσιωμένη στη δουλειά της, υπερασπιζόμενη τον Μουσά, έναν νεαρό άνδρα κατηγορούμενο για τη δολοφονία του εργοδότη του. Η υπόθεση του Μουσά χαρακτηρίζεται από αβεβαιότητα, με αντικρουόμενα στοιχεία που υποδηλώνουν διαφθορά και μια κρυφή αλήθεια. Η αφοσίωση της Κανάν στον πελάτη της αντανακλά τις εσωτερικές συγκρούσεις της δικηγόρου με τη δικαιοσύνη, το οικογενειακό καθήκον και τη συνείδησή της. Παράλληλα, η αδελφή της, Μπελγκίν, την πιέζει να πάρει την απόφαση να διακόψει τη μηχανική υποστήριξη της μητέρας τους. 
 
Η ταινία εξετάζει σε βάθος τις θεματικές της οικογενειακής έντασης, των ηθικών διλημμάτων σε ό,τι αφορά την απονομή δικαιοσύνης σε μια χώρα όπως και την δική μας που οι εξουσίες διαπλέκονται μεταξύ τους βάσει των μικρών ή μεγαλύτερων συμφερόντων τους και τις πιέσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες επαγγελματίες σε πατριαρχικά συστήματα στην τουρκική επαρχία. Λιτή και απέριττη, αυτή η τουρκική συμπαραγωγή είναι υπόδειγμα αποτελεσματικού ρεαλιστικού, κοινωνικοπολιτικού σινεμά μικρού προϋπολογισμού με εξαιρετικές ερμηνείες.

Το "ανοιχτό" τέλος (με την κάμερα να κινηματογραφεί από συγκεκριμένο σημείο που προδίδει ποια ήταν η τελική απόφαση του δικαστηρίου), ίσως να ξενίσει τους θιασώτες ενός πιο "παραδοσιακού" φινάλε. Ο αυθεντικός της τίτλος, «Πληγή Δισταγμού» (Hesitation Wound), αναφέρεται όχι μόνο στις φυσικές ουλές του Μουσά, αλλά και στη συναισθηματική αβεβαιότητα της Κανάν, καθώς συνδέει την προσωπική της αναταραχή με την ευρύτερη κοινωνική διαφθορά που πολεμά στο δικαστήριο.

info: Γραμμή Δισταγμού (Hesitation Wound). Κοινωνική Δραματική. Τουρκία, Γαλλία, Ρουμανία, Ισπανία, 2023. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 31 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Σελμάν Νατζάρ. Παίζουν: Τουλίν Όζεν, Γκιουλτσίν Κουλτούρ Σαχίν, Ογκουλτζάν Αρμάν Ουσλού. Διανομή: Weird Wave. 



 
THE SUBSTANCE: ΤΟ ΕΛΙΞΙΡΙΟ ΤΗΣ ΝΙΟΤΗΣ: Έχεις ποτέ φανταστεί μία καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου; Θα είσαι εσύ. Απλώς θα είσαι καλύτερη από κάθε άποψη. Σοβαρά. Πρέπει να δοκιμάσεις αυτό το νέο προϊόν. Ονομάζεται η Ουσία. Άλλαξε τη ζωή μου. Δημιουργεί έναν άλλο εαυτό. Έναν καινούριο, πιο νέο, πιο όμορφο, πιο τέλειο εαυτό. Ισχύει μόνο ένας κανόνας: Πρέπει να μοιράζεστε τον χρόνο. Μία εβδομάδα για εσένα, μία εβδομάδα για τον νέο σου εαυτό. Επτά μέρες ο καθένας. Μία τέλεια ισορροπία. Εύκολο. Σωστά; Αν σέβεσαι την ισορροπία… τι μπορεί να πάει στραβά;
 
Μια πολυβραβευμένη και διάσημη ηθοποιός, διαπιστώνει πως κινδυνεύει να απολυθεί από την παρουσίαση μιας εκπομπής γυμναστικής στην οποία βρίσκεται χρόνια. Τότε, αποφασίζει να πάρει ένα επικίνδυνο ρίσκο δοκιμάζοντας ένα μυστηριώδες ελιξίριο το οποίο χάρη σε μια μιμητική ουσία δίνει τη δυνατότητα κατασκευής ενός νεαρότερου, βελτιωμένου εαυτού. Σύντομα, οι δύο διαφορετικοί εαυτοί, θα βρεθούν να ανταγωνίζεται ο ένας τον άλλο, φτάνοντας στα άκρα.
 
Σάτιρα τρόμου της Κοραλί Φαρζά (Revenge), η οποία σχολιάζει με διασκεδαστικά φρικιαστικό τρόπο, το αρχέγονο ένστικτο της επιβίωσης, την αναζήτηση της αιώνιας νεότητας και την εμμονή της σύγχρονης κοινωνίας για την εικόνα της. Πατώντας στις κλασικές αφηγήσεις του Γκαίτε (Φάουστ) και του Οσκαρ Ουάιλντ (Ντόριαν Γκρέι), στις θεματικές του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ σε ό,τι αφορά τον λεγόμενο "σωματικό τρόμο" και στην εικονογραφία των ταινιών φρίκης της δεκαετίας του '80, όταν το gore (οι σαδιστικοί φόνοι, τα χυμένα μυαλά και έντερα), βρήκε πρωταγωνιστική θέση στην εικονογραφία των ταινιών τρόμου και φαντασίας. 
 
Με μία ποπ, απολαυστικά σουρεαλιστική αισθητική που φωνάζει πολύ δυνατά το μήνυμά της, η ταινία της Γαλλίδας Φαρζά, βλέπεται με ενδιαφέρον μέχρι τη στιγμή που καταπατά ή ίδια έναν από τους βασικούς κανόνες του ελιξιρίου, αυτόν που προστάζει πως δεν μπορούν να είναι εν ζωή και οι δύο εαυτοί ταυτόχρονα. Στη συνέχεια ακολουθεί το φινάλε με μια ατυχή κατά τη γνώμη μας, αναφορά στην «Carrie» (1976) του Μπράιαν Ντε Πάλμα, όπου η ταινία "εκτροχιάζεται" από την ίδια την ξέφρενη δυναμική της. Εξαιρετική η Ντέμι Μουρ στην καλύτερη ερμηνεία της καριέρας της, πολλοί καλοί και όλοι οι υπόλοιποι ηθοποιοί σε μεγαλύτερους ή μικρότερους ρόλους. Βραβείο Σεναρίου στις Κάννες. Βραβείο Κοινού στο Τορόντο. 
 
info: The Substance: Το Ελιξίριο της Νιότης. Θρίλερ Τρόμου Σάτιρα. Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, 2024. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 31 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Κοραλί Φαρζά. Παίζουν: Ντέμι Μουρ, Μάργκαρετ Κουόλι, Ντένις Κουέιντ. Διανομή: Feelgood Entertainment. 
 
 
 
 
ΜΑΥΡΟ ΚΑΝΑΡΙΝΙ:  Μια πράκτορας της CIA πέφτει θύμα εκβιασμού από μια τρομοκρατική οργάνωση οργάνωση που απαγάγει το σύζυγό της. Ως αντάλλαγμα για την απελευθέρωσή του της ζητούν να κάνει κινήσεις που συνιστούν προδοσία της χώρας της, κάτι που φυσικά δε δέχεται. Τότε, όντας παράλληλα αποκομμένη από την ομάδα της, στρέφεται στον υπόκοσμο ώστε να βρει έναν τρόπο να διασώσει το σύντροφό της.
 
Ο Πιερ Μορέλ (Γκέτο 13, Taken), είναι άλλος ένας Γάλλος σκηνοθέτης που κάνει καριέρα στο αγγλόφωνο σινεμά, υπηρετώντας το είδος της "καταιγιστικής" περιπέτειας. Εδώ αντικαθιστά τον Λίαμ Νίσον με την Κέιτ Μπέκινσεϊλ (σειρά «Underworld») που στα 51 της εξακολουθεί να είναι μια υπολογίσημη action ηρωίδα, έστω και με τα body doubles των κασκαντέρ που ηθοποιοί όλων των ηλικιών χρησιμοποιούν.
 
Γυρισμένη ως επί το πλείστον στο Ζάγκρεμπ της Κροατίας, η κατασκοπική αυτή περιπέτεια, ακολουθεί κατά γράμμα τη γνωστή συνταγή των συνεχών ανατροπών, καυτηριάζοντας την διαφθορά της κορυφαίας υπηρεσίας κατασκοπείας των ΗΠΑ, η οποία όμως πάντα βρίσκει τρόπο να αυτορυθμίζεται (στο σινεμά), μέσα από εντυπωσιακές καταδιώξεις, ακροβατικές κασκάντες και χορογραφίες πολεμικών τεχνών σώμα με σώμα. Κρίμα που ο βασικός "κακός" δεν είναι τόσο τρομακτικός όσο θα έπρεπε, την ίδια στιγμή που φυσιογνωμικά θυμίζει με καθόλου αθώο τρόπο, τον Πούτιν. Σαφώς τρομακτικοτερος όλων, ο κακός τομεάρχης της CIA τον οποίον υποδύεται ο Μπεν Μάιλς. 
 
info: Μαύρο Καναρίνι (Canary Black). Κατασκοπική Περιπέτεια. Ηνωμένο Βασίλειο, 2024. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 31 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Πιερ Μορέλ. Παίζουν: Κέιτ Μπέκινσεϊλ, Μπεν Μάιλς, Σάφρον Μπάροους, Ρούπερτ Φρέντ, Ρέι Στίβενσον, Μπεν Μάιλς. Διανομή: Tanweer. 


 
 
AZRAEL: Πολλά χρόνια μετά την "Αρπαγή των Πιστών", μια θρησκόληπτη αίρεση φανατικών που απαρνήθηκε τον πειρασμό της ομιλίας καταδιώκει την Άζραελ, μιας νέας γυναίκας που απέδρασε. Αφότου καταφέρνουν να την αιχμαλωτίσουν ξανά, προορίζοντάς τη για ανθρωποθυσία, εκείνη εφευρίσκει μια διέξοδο ώστε να πάρει εκδίκηση.
 
Μια μικρή θεματική σύγχυση χαρακτηρίζει την ταινία του μουσικοκριτικού και δημοσιογράφου της Fangoria, Ι. L. Katz (Φθηνές Ανατριχίλες, Μικρά Εγκλήματα), που ξεκινά σαν μετα αποκαλυπτικό θρίλερ επιβίωσης με δαιμονικά ζόμπι, επηρεασμένο από το «Ένα Ήσυχο Μέρος», για να γίνει στη συνέχεια μεταφυσικό θρίλερ τρόμου με (εξαιρετικά είναι η αλήθεια), ειδικά εφέ μέσα από ένα gore "πανηγύρι" και να καταλήξει σε ένα φινάλε που παραπέμπει σε γνωστή ταινία του Ρόμαν Πολάνσκι.
 
Έχει ενδιαφέρον, καθώς είναι όντως αγωνιώδης, κλειστοφοβική και τρομακτική σε αρκετά σημεία. Υποτίθεται ότι μιλάει για τη θέση της γυναίκας στις θρησκόληπτες κοινωνίες, όμως γυναίκες είναι τελικά και οι ηγέτιδες της συγκεκριμένης αίρεσης. Εξαιρετική σέπια φωτογραφία από τον Εσθονό Μαρτ Τάνιελ (Ο Σύντροφος Βολκονόγκοφ Απέδρασε). Η ταινία δεν έχει σχεδόν καθόλου διαλόγους.  
 
info: Azrael. Φαντασίας Τρόμου. ΗΠΑ, Εσθονία, 2024. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 31 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Ι. Ελ Κατζ. Παίζουν: Σαμάρα Γουίβινάρμεν Σόουν, Νέιθαν Στούαρτ-Τζάρετ. Διανομή: Tanweer. 




OZI: Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ: Η μικρή ουρακοτάγκος με το ανήσυχο πνεύμα Όζι, βλέπει τη ξένοιαστη ζωή με την οικογένειά της στο τροπικό δάσος να ανατρέπεται, όταν μια εταιρία καταστρέφει το σπίτι τους. Αποφασίζει τότε να ξεκινήσει μια περιπέτεια και να αποκαταστήσει το μέρος όπου ζούσαν. Παιδική περιπέτεια ψηφιακών κινουμένων σχεδίων με περιβαλλοντικές ανησυχίες, η οποία θα παιχτεί μεταγλωττισμένη στα Ελληνικά. 
 
info: Οζι: Η Φωνή του Δάσους (Ozi: The Voice of the Forest). Ψηφιακά Κινούμενα Σχέδια. Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ, Γαλλία, 2024. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 31 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Τιμ Χάρπερ. Ακούγονται οι: Διανομή: Tanweer. 




Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΝΑΡΑΓΙΑΜΑ: H στοιχειωμένη εκδοχή ενός ιαπωνικού λαϊκού μύθου με το ύφος του θεάτρου καμπούκι, διαδραματίζεται σε ένα απομακρυσμένο ορεινό χωριό όπου το φαγητό είναι σπάνιο και η παράδοση υπαγορεύει ότι οι πολίτες που έχουν φτάσει στα 70 τους χρόνια πρέπει να μεταφερθούν στην κορυφή του όρους Ναραγιάμα και να αφεθούν εκεί για να πεθάνουν. Η πρεσβύτερη, Όριν, είναι μια αξιοπρεπής και υπάκουη γυναίκα που περνάει τις μέρες που της απομένουν εξασφαλίζοντας την ευτυχία του πιστού χήρου γιου της με μια αξιοσέβαστη νέα σύζυγο.
 
Όταν ο μεγάλος εγγονός της την κοροϊδεύει για τα όμορφα (για την ηλικία της), δόντια, με ένα αυτοσχέδιο τραγούδι στο οποίο συμμετέχει ολόκληρο το χωριό, εκείνη τα σπάει για να εξασφαλίσει την απρόσκοπτη μετάβασή της στο Ναραγιάμα. Ο γιος της και η νέα της νύφη όμως την αγαπούν πολύ και δεν θέλουν να ακούσουν τίποτε περί αυτού. Αντίθετα ο γέροντας Μαντάγια, τον οποίο ο γιος του αφήνει νηστικό για να φύγει για την εν λόγω κορυφή, προτιμά να ζητιανεύει παρά να εγκαταλείψει τη ζωή. Ένας χρόνος θα περάσει και λίγο πριν την αρχή του χειμώνα, η μοίρα των γερόντων μοιάζει προδιαγεγραμμένη. 
 
Αριστουργηματική ταινία του Κεϊσούκε Κινοσίτα από το 1958, με οπερατική αφήγηση μέσα από τραγούδι (Chuji Kinoshita) και συνεχές μουσικό χαλί (Matsunosuke Nozawa), γυρισμένη ολόκληρη μέσα σε στούντιο με ζωγραφιστά, κινούμενα σκηνικά (Kisaku Ito), ειδικούς φωτισμούς και πρωτοποριακό μοντάζ, με πολλές σκηνές να γεννιούνται η μία μέσα από την άλλη. Μοιάζει με παραβολή πάνω στην διαφορετική αντιμετώπιση του τέλους, η οποία σχολιάζει ταυτόχρονα τις κοινωνικές παραμέτρους και τις οικογενειακές σχέσεις της συγκεκριμένης εποχής, αλλά και διαχρονικά της γιαπωνέζικης παράδοσης της αυτοθυσίας, (αν και η συγκεκριμένη πρακτική του "ουμπασούκε" που περιγράφει η ταινία, συναντάται στην βουδιστική Ινδία και όχι στη νησιωτική χώρα της Άπω Ανατολής). 
 
Πανέμορφη εικαστικά, αυθεντικά ουμανιστική και βαθιά συγκινητική, είχε πάρει μέρος στο Φεστιβάλ Βενετίας εκείνης της χρονιάς χωρίς να βραβευτεί. Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες κέρδισε το remake της το 1983 από τον Σοχέι Ιμαμούρα, το οποίο ελπίζουμε να δούμε αυτό σε επανέκδοση, κάποια στιγμή σύντομα. 
 
info: Η Μπαλάντα του Ναραγιάμα (Narayama Bushiko/The Ballad of Narayama). Δραματική Εποχής. Ιαπωνία, 1958. Επανέκδοση: Πέμπτη, 31 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Κεϊσούκε Κινοσίτα. Παίζουν: Κίνουγιο Τανάκα, Τίτζι Τακάχασι, Γιούκο Μοτσιζούκι, Σέιτζι Μιγιαγκούτσι, Ινοσούκι Ιτο, Ντάνκο Ιτσικάουα. Διανομή: New Star. 




 
Ακολουθήστε μας στο Instagram και στο Facebook για να βλέπετε τα άρθρα που σας ενδιαφέρουν

 

εμφάνιση σχολίων