Βρασίδας Καραλής: «Μην Α' ΠΡΟΣΩΠΟ τα βάνεις με την ομορφιά του κόσμου»

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Είναι 1972 και για πρώτη φορά ο γείτονάς μας ο Ρούλης μου έχει δώσει ένα αεροβόλο. Μόλις σκοτώσεις ένα ζωντανό και μας το φέρεις, γίνεσαι άντρας. Πήγα στο χτήμα και στήθηκα για ώρες να σκοτώσω ένα πουλί και να κερδίσω την επιδοκιμασία των μεγάλων. Κάποια στιγμή ένα πανέμορφο πετούμενο κούρνιασε σε κλαδάκι. Πράσινα, κόκκινα, κίτρινα φτερά, γυαλιστερά και ολοζώντανα. Κελαηδούσε σιγανά, ανέμελο, τσιμπολογώντας φύλλα και καρπούς. Κι εγώ το σκότωσα. Μπαμ, στον τόπο. Όλο χαρά και ευφορία πήγα να το δείξω στους άντρες. Στο δρόμο συνάντησα την Διονυσία και της τό ’δειξα. Κοίτα γιαγιά, τι πουλί σκότωσα.  

Μόλις το είδε το άρπαξε με τις δυο της φούχτες και άρχισε ένα μοιρολόι, που ακόμα μένει στο νου μου και με τρυπάει σα βελόνα.   Κακό παιδί σε σκότωσε, πουλάκι του ουρανού, κακό παιδί σε σκότωσε, γέννημα του θεού...  

Μετά γύρισε σε μένα και, με οργή που δεν είχα ξαναδεί στο πρόσωπό της, φώναξε: Είσαι κακόψυχο. Τι σού ’κανε το ζωντανό, τόση ομορφιά, τόση γλύκα, κι εσύ το τέλειωσες, χωρίς λόγο, άσπλαχνο πλάσμα. Θα το βρεις μπροστά σου, το φονικό.  

Είχα μείνει άφωνος. Το πήρε το πουλάκι και το έθαψε κάπου στο τούμπι. Άρπαξε μετά το αεροβόλο και το πήγε στην κυρία Ντίνα τη γειτόνισσα. Να πεις στο γιο σου να μη χαλεύει το μυαλό των μικρών παιδιών. Και γύρισε σε μένα όλο πίκρα και πόνο.  

Άκου δω. Μην τα βάνεις με την ομορφιά του κόσμου. Θα κρουσταλλιάζεις στη φωτιά, θα καίγεσαι στο χιόνι. Θα σε πατήσει το σκοτάδι. Όλος ο νους σου θα γίνει μαυρίλα, τάφος.  

Δεν ξανάπιασα όπλο ποτέ στην ζωή μου. Ακόμα και στο στρατό, όταν πυροβολούσα ένιωθα πάνω μου το βλέμμα, το δάχτυλο και τα λόγια της να με καταδικάζουν.  

Άσπλαχνο πλάσμα, μου έλεγε πάλι και πάλι, μισάς τα όμορφα πλάσματα. Κυνηγάς τη ζωή. Θα το βρεις μπροστά σου. Θα σε χτυπήσει το χέρι του θεού σα δεν το περιμένεις. Το γράφω σήμερα, αιώνες μετά, κι ακόμα ταράζομαι.  

 

Βρασίδας Καραλής - Σφερδούκλια στο κεφάλι, τα ιστορήματα της Διονυσίας (εκδ. ΔΩΜΑ). Ο Βρασίδας Καραλής (1960) γεννήθηκε στην Κρέστενα. Είναι Καθη­γητής Βυζαντινών και Νεο­ελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Σύδνεϋ. Έχει μεταφράσει Βυζαντινούς ιστορικούς και αυστραλιανή λογοτεχνία στα νέα ελληνικά και έχει δημοσιεύσει μελέτες, όπως: Ο Νίκος Καζαντζάκης και το παλίμψηστο της ιστορίας (1994), Για τον Ανδρέα Αγγελάκη (2003), Αναγνώσεις σολωμικών κειμένων (2004). Στα αγγλικά έχει δημοσιεύσει, μεταξύ άλλων, τα: Realism in Greek Cinema (2017), The Cine­matic Language of Theo Angelopoulos (2022), Theo Angelopoulos: Filmmaker and Philosopher (2023), και έχει επιμεληθεί συλλογικούς τόμους για τον Μάρτιν Χάιντεγκερ, τη Χάννα Άρεντ και τον Κορνήλιο Καστοριά­δη.  

Διαβάστε επίσης:
Μια αδημοσίευτη ιστορία του Αλμοδόβαρ για τη μητέρα του
Τα ανυπότακτα κρινάκια του Αιγαίου
Νόαμ Τσόμσκι: Πώς λειτουργεί ο κόσμος


Ακολουθήστε μας στο Instagram και στο Facebook για να βλέπετε τα άρθρα που σας ενδιαφέρουν

εμφάνιση σχολίων