ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΣΥΝΔΕΘΕΙΤΕ: Το MP6 μιλάει για κοινωνίες και ήθη
λαών που βρίσκονται κοντά σε εμάς, πιο κοντά μας τόσο γεωγραφικά όσο και συναισθηματικά από οποιαδήποτε δυτική χώρα. Ταυτόχρονα όμως η Αραβική Άνοιξη συνδέεται άμεσα με το κύμα της δυτικής
Αγανάκτησης, την προσπάθεια για αλλαγή στις κοινωνίες που αυτή τη στιγμή αποκτά παγκόσμιο χαρακτήρα.
ΠΙΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΚΙ ΑΠ' ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ:
Οι καλλιτέχνες αντλούν την έμπνευσή τους και θέτουν ερωτήματα μέσα από καθημερινά και πραγματικά γεγονότα της Αραβικής Άνοιξης. Η περφόρμανς Aida, Save Me (2009) είναι εμπνευσμένη από μια πραγματική ιστορία: Οι
Ιωάννα Χατζηθωμά και Χαλίλ Ζορέζ (Βηρυτός) σε μια παλιότερη παράστασή τους ήρθαν αντιμέτωποι με την «κρίση» μιας γυναίκας που βρισκόταν ανάμεσα στους θεατές: η Αΐντα, όπως την έλεγαν, αναγνώρισε σε μια αγγελία αναζήτησης αγνοουμένων, ειδικά κατασκευασμένη για τις ανάγκες του έργου, τη φωτογραφία του νεκρού συζύγου της… Η συγγραφέας και σκηνοθέτρια
Λάιλα Σουλεϊμάν (Κάιρο) στην περφόρμανς No Time for Art δημιουργεί ένα
ντοκιμενταρίστικο προτζεκτ βασισμένο σε «ημερολόγια, ήχους, κινήσεις, ειδήσεις και οτιδήποτε συνιστά μια επανάσταση». Ο
Omar Abu Saada (Δαμασκός) σκηνοθετεί μια κριτική αναδρομή στην Αραβική άνοιξη
μέσα από άρθρα, δημοσιεύματα και ποστ ανθρώπων στο διαδίκτυο, και συνδέει το διαδίκτυο και την επανάσταση υπό τον τίτλο «Look at the Streets… This is how Hope looks like…». Αυτός ο τίτλος, και σύνθημα ταυτόχρονα, έγινε παγκόσμια γνωστός από ένα
κείμενο της
Adhaf Soueif (Κάιρο, Λονδίνο) στην βρετανική εφημερίδα Guardian. Η συγγραφέας συμμετέχει στον κύκλο των ανοιχτών συζητήσεων του MP6 και παρακολούθησε από κοντά τα γεγονότα της πλατείας Ταχρίρ. Το
Κάιρο: Η πόλη μου, η Επανάστασή μας κυκλοφορεί προσεχώς στην Ελλάδα (εκδ. Μεταίχμιο) ενώ το μπεστ-σέλερ της The Map of Love, ήταν υποψήφιο για το βραβείο
Booker-1999.
ΕΝΑΣ ΑΡΑΒΙΚΟΣ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ: Ποια είναι η κοινωνική και πολιτική ευθύνη του καλλιτέχνη, της τέχνης, του κοινού; Αρκεί η τεχνοκρατική μεταρρύθμιση ή για την αναγκαία μεταμόρφωση χρειάζεται ανθρωπιστική βάση; Ο επιμελητής του Meeting Points 6, θεωρητικός και κριτικός τέχνης
Okwui Enwezor ονομάζει το φεστιβάλ ανατομία της «πολιτικής φαντασίας». Και του χαρίζει τον υπότιτλο
Locus Agonistes: Πρακτικές και λογικές της κοινωνίας των πολιτών. Ζητήματα ταυτότητας, διαφορετικότητας, συλλογικής μνήμης, ιστορίας αλλά και πολιτικής ευθύνης εδώ…
SOS: Στο Μαραθώνιο περφόρμανς, μονολόγων, αναγνώσεων και χορού συμμετέχει η εικαστικός
Μόνα Χατούμ (Παλαιστίνη) με την επανάδραση της ιστορικής περφόρμανς Το Τραπέζι των Διαπραγματεύσεων, που πρωτοπαρουσιάστηκε το 1983 ως αντίδραση στην ισραηλινή εισβολή στο Λίβανο, καθώς και υλικά από άλλα περίφημα έργα της.
Το αφιέρωμα στα ντοκιμαντέρ του
Ομάρ Αμιραλάυ (Δαμασκός) που έφυγε πέρυσι από τη ζωή. Ο Αμιραλάυ ενώ σπούδαζε σκηνοθεσία στο Παρίσι, το Μάη του 1968 ξέσπασαν οι φοιτητικές ταραχές, ενώθηκε με τις μάζες των διαδηλωτών και άρχισε να κινηματογραφεί τα γεγονότα. Δεν επέστρεψε ποτέ ξανά στην σχολή, γύρισε στη χώρα του και δεν σταμάτησε ποτέ να γυρνά ντοκιμαντέρ.
Ο
Τάρεκ Άτουι (Βηρυτός, Παρίσι) πειραματίζεται με την ηλεκτρονική μουσική, με λογισμικό που σχεδιάζει ο ίδιος, στο πρότζεκτ του Infinite times zero, ένα μουσικό έργο σε εξέλιξη, που τον ακολουθεί στα φεστιβάλ του πλανήτη.
Στον κύκλο των συζητήσεων Λέξεις και Σκέψεις: Στον κύκλο των συζητήσεων οι καλλιτέχνες ανταλλάσσουν απόψεις, ιδέες και θέσεις για την σύνδεση της τέχνης και του πολιτικοκοινωνικού αγώνα. Συμμετέχουν οι
Okwui Enwezor, Mona Hatoum, Adhaf Soueif, Adania Shibli, Χρήστος Ιωακειμίδης και
Κωστής Παπαϊωάννου.
Το αναλυτικό πρόγραμμα μπορείτε να δείτε εδώ.
Info: “Meeting Points 6”. Από 7 έως 11 Μαρτίου. Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, Λεωφόρος Συγγρού 107-109, Αθήνα. Εισιτ.: 10 ευρώ, 5 ευρώ (μειωμένο), 14 ευρώ (2-sessions), 18 ευρώ (3-sessions), Πακέτο Meeting Points All. Τηλ.: 210.90.05.800. Η Στέγη στο facebook