Οι Ταινίες της ΣΙΝΕΦΙΛ Εβδομάδας

ΣΙΝΕΦΙΛ YESTERDAY: Πως είναι να ξυπνάς σε έναν κόσμο που κανείς δεν γνωρίζει τους Beatles; Ένας άσημος μουσικός πασχίζει να κάνει καριέρα γράφοντας μελαγχολικές μπαλάντες, θα ξυπνήσει στο νοσοκομείο και σε ένα παράλληλο σύμπαν όπου οι Beatles δεν υπήρξαν ποτέ. Τότε αποφασίζει να πάρει την κιθάρα και να παίξει τα κομμάτια του συγκροτήματος σα να ήταν δικά του, με το δρόμο πλέον για την καταξίωση να ανοίγεται διάπλατα.

Μουσική φαντασία που βασίζεται σε μια ιδέα των Ρίτσαρντ Κέρτις και Τζακ Μπαρθ (The Fabulous Picture Show), την οποία έκανε σενάριο ο Κέρτις (Τέσσερις Γάμοι και Μια Κηδεία, Αγάπη Είναι...), με σκηνοθέτη τον Ντάνι Μπόιλ των Trainspotting και του Slamdog Millionaire. Το αποτέλεσμα είναι χαριτωμένο, στα πλαίσια ενός crowdpleaser στο οποίο όμως υπάρχει έλλειψη κατεύθυνσης και πραγματικά πρωτότυπων ιδεών, πέρα από τη μία κεντρική, του κόσμου χωρίς τους Beatles. Οι υπερβολές της αφήγησης (τα τραγούδια των Beatles, όσο υπέροχα κι αν είναι, έχουν μια στιχουργική θεματική για τα σημερινά δεδομένα φαντάζει παλιομοδίτικη), οι σχηματικοί χαρακτήρες και η έλλειψη συγκεκριμένου στόχου, πέρα από το να ακουστούν 17 τραγούδια των Σκαθαριών από τον υπέροχο κατά τα άλλα, Χιμές Πατέλ, συντελούν σε ένα οπτικοακουστικά ευχάριστο, αλλά κινηματογραφικά άνισο αποτέλεσμα. 

Info: Yesterday. Μουσική Δραματική Κομεντί. Βρετανία 1919. Πρεμιέρα: Πέμπτη 27 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Ντάνι Μπόιλ. Παίζουν: Χιμέζ Πατέλ, Λίλι Τζέιμς, Εντ Σίραν, Κέιτ ΜακΚίνον. Διανομή: Tulip Entertainment.


ΟΙ ΑΟΡΑΤΕΣ: Με απόφαση του Δήμου, το κέντρο υποδοχής άστεγων γυναικών ανακοινώνει ότι θα κλείσει. Οι κοινωνικοί λειτουργοί έχουν μόνο τρεις μήνες στη διάθεση τους για να επανεντάξουν στη κοινωνία, με κάθε τρόπο, τις γυναίκες που έχουν στη μέριμνά τους: πλαστογραφούν, καταφεύγουν στο μέσο και στο ψέμα… Πλέον, όλα επιτρέπονται.

Δραματική κομεντί του Λουί-Ζουλιέν Πετί, την οποία εμπνεύστηκε από ένα ντοκιμαντέρ (Αόρατες Γυναίκες, Ζώντας στους Δρόμους) και ένα βιβλίο πάνω στο θέμα και τα δύο με την υπογραφή της Κλερ Λαζενί. Εκεί καταγράφονται οι συναντήσεις της Κλερ με κοινωνικές λειτουργούς και άστεγες γυναίκες, οι έρευνές της, οι εκπλήξεις που βίωσε κατά τη διάρκεια των ερευνών όπως και η γνωριμία και η σχέση της με τις γυναίκες αυτές. Υιοθετώντας έναν κωμικό τόνο για την προσέγγιση των γυναικών αυτών, στη λογική των αγγλικών κοινωνικών κωμωδιών όπως τα: Άντρες με τα Όλα τους (The Full Monty), Pride, Ωραίο μου Πλυντήριο (My Beautiful Laundrette) και μέσα από αστεία και συγκινητικά περιστατικά, ο σκηνοθέτης προσπαθεί και καταφέρνει να φτιάξει μια αισιόδοξη ταινία, εμπνευσμένη από τις γυναίκες που γνώρισε, μια ελπιδοφόρα ταινία με πυρήνα μια δεμένη ομάδα γυναικών που αλληλοϋποστηρίζονται και πολεμάνε χωρίς να νιώθουν καμία αυτό-λύπηση.

Το χιούμορ της ταινίας είναι και η ασπίδα της. καθώς συνδυάζει ιδανικά το καυστικό κοινωνικό σχόλιο με το γέλιο, επιλέγοντας αληθινές άστεγες γυναίκες να συμπρωταγωνιστήσουν με την αφρόκρεμα του γαλλικού σινεμά.

Info: Οι Αόρατες (Les Invisibles). Κοινωνική Δραματική Κομεντί. Γαλλία 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 27 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Λουί-Ζουλιέν Πετί. Παίζουν: Οντρέ Λαμί, Κορίν Μασιερό, Νοεμί Λόβσκι, Ντέμπορα Λουκουμόεβα, Σάρα Σούκο. Διανομή: Weird Wave.


ΤΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ: Ο Αντόνιο έχει την τέλεια ζωή: μια αγαπημένη οικογένεια, τέλεια δουλειά κι ένα όμορφο σπίτι. Η φούσκα στην οποία ζει θα σκάσει όταν θ’ανακαλύψει ότι χρειάζεται επειγόντως μεταμόσχευση νεφρού. Ο Αντόνιο ζούσε πάντα με το γράμμα του νόμου, αλλά όταν όλοι οι νόμιμοι οδοί στερεύουν, το ήθος του θα δοκιμάζεται.

Ο βραβευμένος με Όσκαρ σεναρίου για το Birdman του Ινιαρίτου, Αρμάντο Μπο, σκηνοθετεί αυτό θρίλερ με πρωταγωνιστή το Γκιγιέρμο Φραντσέλα, που έκανε ρεκόρ στο box office της Αργεντινής, αν και στη πραγματικότητα δίχασε το κοινό και τους κριτικούς. Υπάρχει ένα σκοτεινό χιούμορ κάτω από όλη αυτή την υπερβολή και τη σώρευση δραματικών καταστάσεων, μονάχα που δεν γίνεται εύκολα αντιληπτό. Ο Αρμάντο Μπο είχε γράψει και το σενάριο του Biutiful (2010), που είχε σκηνοθετήσει και πάλι ο Ινιαρίτου, το οποίο είχε παρόμοια δομικά και δραματικά προβλήματα.

Info: Το Ένστικτο της Ζωής (Animal). Θρίλερ. Αργεντινή, Ισπανία 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 27 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Αρμάντο Μπο. Παίζουν; Γκιγιέρμο Φραντσέλα, Κάρλα Πίτερσον, Γκλόρια Καρά, Μαρτσέλο Σουμπιότο. Διανομή: Seven Films.
  

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΓΕΥΜΑ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟ: Πέντε από τους διασημότερους ντετέκτιβ του κόσμου προσκαλούνται σε γεύμα από έναν εκκεντρικό εκατομμυριούχο στον πύργο του, για να διαλευκάνουν το μυστήριο ενός φόνου που θα γίνει στη διάρκεια του γεύματος. Ένας από τους καλεσμένους θα δολοφονηθεί ακριβώς στις 12 τα μεσάνυχτα, από κάποιον άλλον, από τους 10 συνολικά προσκεκλημένους. 

Εκτός από τον ιδιοκτήτη του πύργου τον οποίον υποδύεται με κέφι ο Τρούμαν Καπότε, στον ίδιο χώρο κινείται κι ένας τυφλός μπάτλερ, καθώς και μια κωφάλαλη μαγείρισσα ή οποία δεν σκαμπάζει γρι Αγγλικά, σε αυτή τη διασκεδαστική παρωδία των αστυνομικών whodunit μυστηρίων τύπου Αγκάθα Κρίστι. Η Βρετανή μις Μαρπλ, ο Βέλγος επιθεωρητής Περιέ (κατά το Πουαρό), ο επίσης Βρετανός Ντικ Τσάρλεστον, ο Αμερικανός Σαμ Ντάιμοντ (ο Πίτερ Φολκ σε μια υποκατηγορία streetwise, Χάμφρεϊ Μπόγκαρντ) και ο Κινέζος Σίντνεϊ Γουάνγκ (Πίτερ Σέλερς) με τους ποικίλους συντρόφους τους, θα έχουν να αντιμετωπίσουν θανάσιμες κόμπρες, δηλητηριώδεις σκορπιούς, πτώσεις αγαλμάτων, ετοιμόρροπες γέφυρες και χίλια δυο εμπόδια.

Γραμμένη από τον θεατρικό συγγραφέα και σεναριογράφο, Νιλ Σάιμον (Ένα Αταίριαστο Ζευγάρι, Ξυπόλυτοι στο Πάρκο), η αφήγηση δεν έχει λογικό ειρμό και η λύση του μυστηρίου διαθέτει πολλές ανατροπές που περισσότερο θέλουν να διασκεδάσουν, παρά να πείσουν για το τι ακριβώς γίνεται, σε μια σειρά συμβάντων που έχουν επιστρατευτεί για να χαρίσουν γέλιο με κάθε τρόπο, τόσο μέσα από τους διαλόγους, όσο και μέσα από τις καταστάσεις. 

Για τους νεότερους που έχουν συνηθίσει σε ένα σύγχρονο πιο αγενές (vulgar) και χοντροκομμένο χιούμορ, ίσως να φανεί παλιομοδίτικο. Οι παλαιότεροι θα την απολαύσουν και θα θυμηθούν τα νιάτα τους στις δεκαετίες των '70 και των '80, όταν η ταλαιπωρημένη κόπια της ταινίας, ήταν απαραίτητη προσθήκη στις θεματικές (ή όχι), επαναλήψεις, σχεδόν όλων των θερινών κινηματογράφων της εποχής που πρόβαλαν αποκλειστικά φιλμ. Επιστρέφει σε ψηφιακή, πεντακάθαρη, καινούργια κόπια.

Info: Πρόσκληση Σε Γεύμα Από Έναν Υποψήφιο Δολοφόνο (Murder by Death). Αστυνομική Κωμωδία. ΗΠΑ 1976. Επανέκδοση: Πέμπτη 27 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Ρόμπερτ Μουρ. Παίζουν: Άλεκ Γκίνες, Μάγκι Σμιθ, Ντέιβιντ Νίβεν, Πίτερ Σέλερς, Πίτερ Φολκ, Έλσα Λάντσεστερ, Τζέιμς Κόκο, Τρούμαν Καπότε, Εϊλίν Μπρέναν, Νάνσι Γουόκερ. Διανομή: Seven Films. 


Η ΠΙΣΙΝΑ: Η ισορροπία ενός ζευγαριού που απολαμβάνει ήρεμη ζωή ενώ βρίσκεται σε διακοπές στο εξοχικό που του έχουν παραχωρήσει κάποιοι φίλοι του, απειλείται όταν εμφανίζεται ο πρώην εραστής της γυναίκας μαζί με τη νεαρή κόρη του, οι οποίοι θα ταράξουν την ατμόσφαιρα.

Αν η υπόθεση σας θυμίζει κάτι, είναι γιατί ο Λούκα Γκουαντανίνο, γύρισε ένα remake της ταινίας πριν το Να Με Φωνάζεις Με Τ' Όνομά Σου, με τον τίτλο Κάτω Από τον Ήλιο (A Bigger Splash), το 2015. Γραμμένο από τον περίφημο Ζαν-Κλοντ Καριέρ (Στην Πύλη της Αιωνιότητας, Η Διακριτική Γοητεία της Μπουρζουαζίας) και τον σκηνοθέτη της Ζακ Ντερέ, πάνω σε μια ιστορία του Άλαν Πέιτζ (Ζαν-Εμανουέλ Κονίγ), είναι ένα αρχετυπικό, καλοκαιρινό, ερωτικό, ψυχολογικό θρίλερ, με έντονες δόσεις ερωτισμού (κυρίως από τους δύο πρωταγωνιστές που υπήρξαν ζευγάρι και στη ζωή), το οποίο είχε κάνει ιδιαίτερη αίσθηση στην εποχή του. Η καυτή καλοκαιρινή αίσθηση της ταινίας, τα εμφανή αλλά κυρίως τα ανομολόγητα ερωτικά πάθη των πρωταγωνιστών της, το χαλαρό αστυνομικό υπόβαθρο και το ανοιχτό φινάλε της, μοιάζουν ολόφρεσκα ακόμη και σήμερα, 50 χρόνια αργότερα. Η Θερινή Ραστώνη της Μπουρζουαζίας, πάνω, αλλά και κάτω από τα νερά της πισίνας του τίτλου. 

Info: Η Πισίνα (La Piscine/The Swimming Pool). Αισθηματικό Ερωτικό Θρίλερ. Γαλλία 1969. Επανέκδοση: Πέμπτη 27 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Ζακ Ντερέ. Παίζουν: Ρόμι Σνάιντερ, Αλέν Ντελόν, Τζέιν Μπίρκιν, Μορίς Ρονέ,Πολ Κροσέ. Διανομή: Filmboy.


Η ΠΕΝΘΙΜΗ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΤΩΝ ΡΟΔΩΝ: Προσπαθώντας να ξεφύγει από το παρελθόν της, μια νεαρή τραβεστί κάνει σχέση με τον ιδιοκτήτη του νυχτερινού κέντρου όπου εργάζεται, αγνοώντας πως αυτός είναι ο άνθρωπος που θα σφραγίσει τη μοίρα της.

Αβανγκάρντ, queer ταινία του Τόσιο Ματσουμότο από την Ιαπωνία του 1969, η οποία έχει αποκτήσει cult status καθώς βρισκόταν ήδη από τότε, πολλά χρόνια μπροστά από την εποχή της. 

Με τον Γκοντάρ και το Γαλλικό Νέο Κύμα της εποχής στο πίσω μέρος του μυαλού του, ο Ματσουμότο προσπαθεί να ανακαλύψει μια νέα κινηματογραφική γλώσσα καθώς αναμιγνύει τη φιξιόν με το ντοκιμαντέρ, όπου παράλληλα με την ιστορία της τραβεστί Έντι, του εραστή της Τζίμι και της ανταγωνίστριάς της Λίντα, βλέπουμε συνεντεύξεις - εξομολογήσεις queer ανθρώπων, τον σκηνοθέτη και το συνεργείο του την ώρα των γυρισμάτων, αλλά και μέσα στην ιστορία, υπέροχα στιλιζαρισμένες  σκηνές σεξ, ενώ την ίδια στιγμή μεσότιτλοι και σάουντρακ, λειτουργούν αντιστικτικά σε σχέση με τις εικόνες.

Με αναφορές στον Οιδίποδα του Σοφοκλή αλλά και του Παζολίνι (υπήρξε άραγε ετούτη η ταινία μια από τις πηγές έμπνευσης για τη Στρέλα του Κούτρα;), η πολυεπίπεδη αυτή ταινία που μεταξύ άλλων εξερευνά το κατά πόσο είμαστε όλοι perfomers μιας εικόνας την οποία είτε μας επιβάλει η αντίληψη των άλλων, είτε η δική μας αντίληψη για το πως θέλουμε να μας βλέπουν εκείνοι, δεν στερείται από χιούμορ και αυτοσαρκασμό. Δεν είναι εύκολη στην παρακολούθησή της, καθώς απαιτεί εγρήγορση των αντιληπτικών ικανοτήτων του θεατή, καθώς συνεχίζει να  φαντάζει ολόφρεσκη και συνεχώς μπροστά από την οποιαδήποτε εποχή, ακόμη και από το σήμερα.

Λέγεται πως πάνω στην αισθητική της, βάσισε ο Κιούμπρικ τη προσέγγισή του στο Κουρδιστό Πορτοκάλι του Άντονι Μπέρτζες. Πρόκειται για πρώτη προβολή, καθώς στη χώρα μας η ταινία έχει παιχτεί μόνο στις Νύχτες Πρεμιέρας του 2009.  

Info: Η Πένθιμη Παρέλαση των Ρόδων (Bara no sôretsu/Funeral Parade of Roses). Κοινωνική Δραματική. Ιαπωνία 1969. Πρεμιέρα: Πέμπτη 27 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Τόσιο Ματσουμότο. Παίζουν: Πίτα, Οσάμου Ογκασαουάρα, Γιοσίμι Τζο. 

εμφάνιση σχολίων