Οι Ταινίες της ΣΙΝΕΦΙΛ Εβδομάδας

ΣΙΝΕΦΙΛ Πληθώρα ταινιών τη πρώτη εβδομάδα του Πάσχα, καθώς ξεκινούν και Ο Κορσικανός, το Teen Spirit και οι Βράχοι της Ελευθερίας, για τις οποίες μπορείτε να διαβάσετε εδώ, καθώς και το Αφιέρωμα στον Μπερνάρντο Μπερτολούτσι. 


ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ: 22 Μαΐου 1963. Δυσαρεστημένοι με την υπάρχουσα κοινωνική και πολιτική κατάσταση στην Τουρκία, μια ομάδα αξιωματικών του στρατού σχεδιάζει ένα πραξικόπημα στην Άγκυρα ώστε να ανατρέψει την υπάρχουσα κυβέρνηση. Εμπνευσμένη από πραγματικά γεγονότα, η ταινία διηγείται την ιστορία μίας και μόνο νύχτας, και αποτελεί μια καυστική απεικόνιση του αβέβαιου πολιτικού παρελθόντος και παρόντος της Τουρκίας. Η Βρετανική πολιτική σάτιρα συναντά την ευφυή κωμωδία σε μια ταινία που τονίζει τον παραλογισμό της ιστορίας της, χωρίς ποτέ να είναι κάτι λιγότερο από απολύτως σοβαρή. Εμπνευσμένο από ένα αποτυχημένο πραξικόπημα του 1963, το αναπάντεχα επίκαιρο θέμα του σεναρίου, δεν έχει άμεση σχέση με το ανάλογο πραξικόπημα του 2016, καθώς η προετοιμασία της παραγωγής είχε ήδη ξεκινήσει πριν από το ξέσπασμά του. Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο τμήμα Ορίζοντες του Φεστιβάλ Βενετίας.

Αποκλειστικά στο Δαναό και στην Έλλη. 

Ιnfo: Το Πραξικόπημα (Anons/The Announcement). Δραματική Κομεντί. Τουρκία, Βουλγαρία 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 2 Μαϊου. Σκηνοθεσία: Μαχμούτ Φαζίλ Κοσκούν. Παίζουν: Αλί Σεκινέρ Αλίσι, Ταχράν Καραγκόζ, Μουράτ Κιλίς. Διανομή: Neo Films.
  

ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ:  Στην πόλη Φόρμπαχ, κοντά στα σύνορα με τη Γερμανία. Από τότε που η σύζυγος του αποφάσισε να φύγει από το σπίτι, ο Μάριο μεγαλώνει μόνος του τις κόρες του. Η Φρίντα, 14 χρονών, τον κατηγορεί ότι είναι δική του ευθύνη που έφυγε η μητέρα της. Η Νίκι, 17 χρονών, ονειρεύεται την ανεξαρτησία της. Ταυτόχρονα, ο Μάριο περιμένει τη σύζυγο του να επιστρέψει.

Συμπαθής και ευαίσθητη δραματική κομεντί της Κλερ Μπερζέ (Party Girl), για την ιστορία ενός πατέρα και των δύο κοριτσιών του, τα οποία προσπαθεί να μεγαλώσει μόνος του. Αυτό που πραγματικά ξεχωρίζει, είναι η ερμηνεία του Μπουλί Λανέρ (Δυο Καρδιές, Raw), στο ρόλο του πατέρα. Πρεμιέρα και Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Giornate degli Autori του Φεστιβάλ Βενετίας. Στη συνέχεια, κέρδισε το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας & Ανδρικής Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Les Arcs, ενώ συμμετείχε και στο Διαγωνιστικό Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Ζυρίχης καθώς και στο Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Αθήνας. Η Μπερζέ, χρησιμοποιώντας πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία και αξιοποιώντας ευρηματικά το μικρόκοσμο μιας μικρής γαλλικής πόλης, δημιουργεί μια συγκινητική σπουδή πάνω στην πατρότητα, αλλά και στις διαφορετικές ερμηνείες και εκφάνσεις της αγάπης και τα όριά της σε σχέση με την ελευθερία. 

Ιnfo: Αγάπη Είναι (C' Est ca L' Amour/Real Love). Κοινωνική Δραματική Κομεντί. Γαλλία, Βέλγιο 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 2 Μαϊου. Σκηνοθεσία: Κλερ Μπερζέ. Παίζουν: Μπουλί Λανέρ, Ζιστίν Λακρουά, Σαρά Χενοσμπεργκ. Διανομή: One From the Heart.
  

ΣΟΥΠΑ ΜΟΝΤΟ: Η 9χρονη Τζο λατρεύει τις ταινίες δράσης και ονειρεύεται να γίνει υπερηρωίδα. Η μεγαλύτερή της επιθυμία είναι να γυρίσει μια ταινία και να πρωταγωνιστήσει σ’ αυτήν. Στη φαντασία της ξεχνάει ότι βρίσκεται στο τελικό στάδιο της ασθένειάς της. Όταν η αδερφή της αγανακτεί βλέποντας το εύθυμο κορίτσι να σπαταλάει τον πολύτιμο χρόνο που του απομένει ξαπλωμένο στο κρεβάτι, ενθαρρύνει την Τζο να πιστέψει στις μαγικές της δυνάμεις και πείθει όλους τους συγχωριανούς να την βοηθήσουν να πραγματοποιήσει το όνειρό της.

Πρόκειται για μια από τις πιο δημοφιλείς, εκτός Χόλιγουντ και καρτούν, παιδικές ταινίες της χρονιάς. Άκρως συγκινητική και διάσπαρτη με σινεφίλ αναφορές στις κινηματογραφικές περιπέτειες των υπερηρώων των κόμικ στριπ (υπάρχει και η ανάλογη σκηνή στο πέρας των τίτλων τέλους) και στις ασιατικές ταινίες πολεμικών τεχνών, ξεχωρίζει για την ερμηνεία της μικρής πρωταγωνίστριας και τον ανθρωπισμό της. Τέσσερα βραβεία - ανάμεσα στα οποία και αυτό της Καλύτερης Ταινίας - στο Φεστιβάλ Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους.  

Ιnfo: Σούπα Μόντο (Supa Modo). Δραματική. Γερμανία, Κένυα 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 2 Μαϊου. Σκηνοθεσία: Λικαρίον Γουαϊανίνα. Παίζουν: Στίσι Γουαγουέρου, Μαριάν Νούνγκο, Νιαγουάρα Ντάμπια. Διανομή: Νεανικό Πλάνο.
 

Η ΔΕΞΙΑ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥ ΡΑΣΟΥ: Μεταφορά της ομότιτλης νουβέλας του Γιάννη Μακριδάκη. Τη νύχτα που πεθαίνει ο αρχιεπίσκοπος η σκυλίτσα ενός απομονωμένου μοναχού γεννά τρία κουταβάκια. Την άλλη μέρα το πρωί όμως εκείνη πεθαίνει στα ξαφνικά. Μια νουβέλα του Γιάννη Μακριδάκη διαβάζεται με εικονογραφική λιτότητα, αφήνοντας τη λογοτεχνική αφήγηση (κυρίως ως φωνή off) να οδηγήσει αυτήν τη μικρής δραματικής έντασης κινηματογραφική αλληγορία πάνω στο πένθος και στην απώλεια. Αποκλειστικά στο Μικρόκοσμο και τη Διάνα. 

Ιnfo: Η Δεξιά Τσέπη του Ράσου (The Right Pocket of the Robe). Δραματική. Ελλάδα 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 2 Μαϊου. Σκηνοθεσία: Γιάννης Λαπατάς. Παίζουν: Θόδωρος Αντωνιάδης, Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, Μαρία Σκουλά, Μάνος Βακούσης, Κώστας Λάσκος, Ηρώ Μουκίου. Παραγωγή: Artemis Productions.


Ο ΑΞΙΑΓΑΠΗΤΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ΤΡΟΧΙΔΗΣ: Αν χρειάζεσαι κάτι που έχει να κάνει με ποδήλατο, τότε ένας είναι ο άνθρωπός σου: ο Ραούλ Τροχίδης! Είναι ο επίσημος μηχανικός ποδηλάτων του Σαν Σερόν, ενός πανέμορφου μικρού χωριού στη νότια Γαλλία, οι κάτοικοι του οποίου τον θαυμάζουν ως τον απόλυτο… ήρωα-ποδηλάτη. Όμως, ο Ραούλ έχει ένα καλά κρυμμένο μυστικό: ο ίδιος δεν έμαθε ποτέ να κάνει ποδήλατο χωρίς βοηθητικές ρόδες! Όταν, όμως, πιάνει φιλίες με έναν φωτογράφο, ο οποίος θέλει να τον φωτογραφίσει εν δράσει, να τρέχει δηλαδή καβάλα στο ποδήλατο, ο Ραούλ τα βρίσκει σκούρα. Θα κάνει ό,τι μπορεί για να αποτρέψει την φωτογράφιση, αλλά η στιγμή της αλήθειας έχει φτάσει και τελικά δεν είναι ο μόνος που κρύβει μυστικά…

Από τον δημιουργό του πολυαγαπημένου και πολυδιαβασμένου Μικρού Νικόλα, Ζαν-Ζακ Σεμπέ, έρχεται μια χιουμοριστική ιστορία για την φιλία, την αγάπη, και τις διάφορες… εκδοχές της αλήθειας, σε μια τρυφερή, αλλά και σοφή ταινία για όλη η οικογένεια!

Ιnfo: Ο Αξιαγάπητος Κύριος Τροχίδης (Raul Taburin). Κομεντί. Γαλλία, Βέλγιο 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 2 Μαϊου. Σκηνοθεσία: Πιέρ Γοντό. Παίζουν: Μπενουά Πελβούρντ, Εντουάρ Μπαέρ, Σουζάν Κλεμάν. Διανομή: Seven Films & Rosebad 21.
  

ΓΙΑ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟΥΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΓΙΩΡΓΟ ΜΑΝΙΑΤΗ: Ο Γιώργος Μανιάτης (1939-2018), λεγεωνάριος στην Αλγερία στα 18 του, συγγραφέας και μουσικός στη συνέχεια, ορίζει τον εαυτό του ως δημόσιο κίνδυνο. Η ταινία δεν είναι μια βιογραφία του Μανιάτη. Αναζητά την περιπέτεια της ψυχής του, μιας συνείδησης σε διαρκή εγρήγορση, εμπρηστικής και αυτοπυρπολούμενης. Αλλάζει τη ζωή, όποιος αλλάζει ζωή, μας λέει.

Ο Γιώργος Μανιάτης γεννήθηκε το 1939 στη Μεσσήνη και μεγάλωσε στο Νέο Ψυχικό. Σε ηλικία 15 ετών κατατάχθηκε στη Σχολή Ναυτοπαίδων Πόρου (1954-1956), ενώ στα 17 του εγκαταστάθηκε στο Βέλγιο για να εργαστεί σε ανθρακωρυχείο. Στα 18 του κατετάγη στη Λεγεώνα των Ξένων και βρέθηκε στην Αλγερία κατά τη διάρκεια του πολέμου της ανεξαρτησίας της το 1959. Παρέμεινε λεγεωνάριος επί τρεισήμισι χρόνια, καταγράφοντας στο βιβλίο του, Δραπέτευσα από τη Λεγεώνα των Ξένων, τη βία των Γάλλων εναντίον των Αλγερινών. Απέδρασε από τη Λεγεώνα περιπλανώμενος στην έρημο και επέστρεψε στην Ελλάδα το 1961, διασχίζοντας τη Σαχάρα. Η δημοσίευση του βιβλίου επέφερε την καταδίκη του από τις γαλλικές δικαστικές αρχές. Εργάστηκε ως ανταποκριτής σε αθηναϊκές εφημερίδες και υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη. Ασχολήθηκε με τη ζωγραφική, έγραψε ποίηση και αρθρογράφησε στην εφημερίδα Ελευθερία.

Μετά την επιβολή της δικτατορίας το 1967 πέρασε στην παρανομία και έφυγε στη Δυτική Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Το 1973 βρισκόταν στο Προεδρικό Μέγαρο της Χιλής όταν το πολιορκούσε ο δικτάτορας Πινοσέτ. Την ίδια χρονιά ξεκίνησε η ενασχόλησή του με τη μουσική, φέρνοντας στο προσκήνιο το νέο ρεμπέτικο, ενώ το 1978 ο Γ. Μανιάτης δημιούργησε την πρώτη του ορχήστρα, το Ευρετήριο. Εμφανίζεται σε μπουάτ, οργανώνει μαθήματα μουσικής, μαθήματα και μουσικές εκδηλώσεις για το ρεμπέτικο και ασχολείται με την έκδοση ενός περιοδικού για την ακοή που πίστευε πως ήταν η καρδιά του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού.

Το 1984 ιδρύει το Ευρετήριο, μια απόπειρα από φοιτητές του Πανεπιστημίου Αθηνών με στόχο τη μουσική έρευνα και την ανακατασκευή των βασικών μουσικών οργάνων των Αρχαίων Ελλήνων. Σταθμός του έργου του ήταν η περίφημη διάλεξή του για την Ελληνική μουσική, Ρεμπέτικο και Αρχαίοι Ελληνες λυρικοί ποιητές, στους Δελφούς το 1986, στο πλαίσιο του Πρώτου Παγκόσμιου Συνεδρίου Ελληνικής μουσικής. Επίσης, γύρισε επτά ντοκιμαντέρ 45' για τη μουσική, το τραγούδι, τον χορό και την αρχαία Ελλάδα, με τίτλο Ευρετήριο σε 7 επεισόδια (ξεκινήστε με το πρώτο, εδώ). Πέθανε στις 18 Ιανουαρίου του 2018 σε ηλικία 78 ετών, από φωτιά που έπιασε στο δωμάτιο του από την πίπα του. Κηδεύτηκε με πολιτική κηδεία, σύμφωνα με την τελευταία του επιθυμία, στο νεκροταφείο Ζωγράφου.

Το εν λόγω ντοκιμαντέρ καταγράφει τις συναρπαστικές συναντήσεις του Μανιάτη με τον σκηνοθέτη Σταύρο Ψυλλάκη και έκανε την πρεμιέρα του στο 21ο Φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.  Η προβολή της ταινίας θα πραγματοποιηθεί στις 4, 11 & 18 Μαΐου (ημέρα Σάββατο), στις 8 το βράδυ στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας. Μετά την προβολή θα ακολουθεί συζήτηση με προσκεκλημένους ομιλητές, τον σκηνοθέτη και το κοινό.

Ιnfo: Για Χωρίς Λόγους Συναντήσεις με τον Γιώργο Μανιάτη. Ντοκιμαντέρ. Ελλάδα 2018. Πρεμιέρα: Σάββατο 4 Μαΐου. Σκηνοθεσία-σενάριο-παραγωγή: Σταύρος Ψυλλάκης. Μοντάζ: Σπύρος Κόκκας. Μουσική: Βαγγέλης Φάμπας. 


ΤΟ ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ ΤΗΣ ΤΕΡΕΣΑ: Η Τερέσα, μία εργάτρια σε εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας, έχει τρία παιδιά και έναν καχύποπτο σύζυγο. Αναλαμβάνει τη θέση της πολιτιστικής εκπροσώπου του εργοστασίου που εργάζεται, παρόλο τον περιορισμένο χρόνο της. Οι νέες τις αρμοδιότητες, πυροδοτούν τη ζήλια του συζύγου της και σταδιακά την κάνουν να νιώθει εγκλωβισμένη και εξαιρετικά πιεσμένη. Μετά από την ψυχολογική πίεση που της ασκείται από μεριάς του, πάνω σε έναν άσχημο καυγά τον διώχνει από το σπίτι και αναγκάζεται να βιώσει την καθημερινότητα μόνη. Χτίζει τη ζωή της χωρίς εκείνον και βρίσκει τον εαυτό της μέσα από τη χορευτική ομάδα του συνδικάτου του εργοστασίου της. Κι ενώ όλα φαινομενικά πάνε καλά, έρχεται αντιμέτωπη με το ότι ο άντρας της είχε κι έχει εξωσυζυγική σχέση ακόμα κι όταν προσπαθούσε να την επαναπροσεγγίσει.

Εκείνος παίρνει μια ξαφνική προαγωγή από την εταιρεία που εργάζεται, ως τεχνικός τηλεοράσεων, για μία άλλη πόλη κι επιστρέφει σ’ εκείνην προσπαθώντας να κερδίσει πίσω κι εκείνη, αλλά και τα παιδιά του και αφού έχει τερματίσει την παράλληλη σχέση του. Το πρόβλημα του δύο μέτρα και δύο σταθμά, έρχεται στο προσκήνιο όταν η Τερέσα τον ρωτάει τι θα γινόταν, αν είχε κι εκείνη παράλληλη σχέση. Η απάντηση είναι μία. Εκείνος είναι άντρας. Η Τερέσα, μια απλή καθημερινή γυναίκα, στην πορεία της ταινίας μεταμορφώνεται σε μια επαναστάτρια, συμβολίζοντας έτσι την επανάσταση της ίδια της χώρας ενάντια στο status quo του Μπατίστα. Αποφασισμένη να κρατήσει την ανεξαρτησία και την αξιοπρέπειά της, γίνεται ρεαλίστρια και σκληρή. Η ταινία παρουσιάζει μια επαναστατική κυβέρνηση που έχει επιτύχει ένα σημαντικό ορόσημο. Τη δημιουργία μιας μετα-φυλετικής κοινωνίας που κατάφερε να ενσωματώσει τις μειονότητες στην κοινωνία της. Ωστόσο, εξακολουθεί να είναι μια κοινωνία που εργάζεται για την υπερνίκηση του σεξισμού και της ταξικότητας. Και αυτός είναι ο επόμενος στόχος της κουβανικής κοινωνίας. Ενώ η επανάσταση έχει επιτύχει τον τερματισμό του ρατσισμού και αυτό αντικατοπτρίζεται από την πλευρά του Ραμόν, το περιβάλλον της Τερέσα απεικονίζει το σεξισμό που εξακολουθεί να υφίσταται. Όπως η Τερέσα έχει την ανάγκη να εξελιχτεί και να ωριμάσει, έτσι πρέπει να κάνει και η ίδια η κοινωνία.Το πορτραίτο της Τερέζα, υπήρξε ένα από τα σπουδαία ορόσημα του κουβανικού κινηματογράφου. Αποτέλεσε το αντικείμενο συζητήσεων καθώς με βάση ένα αποτελεσματικό σενάριο από τον Αμπρόσιο Φορνέτ, η ταινία εξετάζει με οξύτητα την ατυχή επιμονή των macho συμπεριφορών στην Κούβα.

Info: Το Πορτραίτο της Τερέσα (Retrato de Teresa). Δραματική. Κούβα 1979. Πρεμιέρα: Πέμπτη 2 . Σκηνοθεσία: Πάστορ Βέγκα. Παίζουν: Ιντάλια Ανρέους, Μιγκέλ Μπεναβίδες, Σάμουελ Γκλάξτον. Διανομή: New Star.

εμφάνιση σχολίων