Ανθρώπινες μυρωδιές σε TECH μπουκάλι

TECH Η μυρωδιά είναι η nο1 αίσθηση που συνδέεται με τη μνήμη. Κι αν μπορούσαμε να εμφιαλώσουμε τη μυρωδιά ενός αγαπημένου μας ανθρώπου; Να την έχουμε «για πάντα» μέσα σε ένα μπουκαλάκι και να το ανοίγουμε όποτε θέλουμε να τον φέρουμε κοντά μας;

Μια νεαρή καλλιτέχνιδα-επιστήμονας, ήθελε να κρατήσει τις μυρωδιές των ανθρώπων που αγαπά κοντά της και βρήκε τρόπο να κάνει αυτή τη φαντασίωση πραγματικότητα. Η Ani Liu εργάζεται πάνω στη διασταύρωση μεταξύ τέχνης και επιστήμης. Χρησιμοποιεί τις γνώσεις της από το ΜΙΤ Media Lab πάνω στην τεχνολογία και τις βιολογικές επιστήμες, για να αναπτύξει πολυαισθητηριακές εμπειρίες. Το έργο της εξετάζει τις αμοιβαίες σχέσεις μεταξύ της επιστήμης, της τεχνολογίας και της επιρροής τους στην ανθρώπινη υποκειμενικότητα, τον πολιτισμό και την ταυτότητα.
 

«Μπορώ να χρησιμοποιήσω τα εργαλεία της επιστήμης για να δημιουργήσω κάτι πολύ συναισθηματικό;»

Το ερώτημα που έκανε στον εαυτό της ήταν το εξής: «Μπορώ να χρησιμοποιήσω τα εργαλεία της επιστήμης για να δημιουργήσω κάτι πολύ συναισθηματικό;». Έτσι, κατάφερε να φτιάξει τις μυρωδιές της οικογένειάς της και να τις βάλει σε μπουκάλια.

Η διαδικασία θυμίζει το Άρωμα, το μυθιστόρημα του Πάτρικ Ζύσκιντ (όπου ο ήρωάς του, Ζαν Μπατίστ Γκρενούιγ, ένα πλάσμα με ισχυρή όσφρηση που φτιάχνει την απόλυτη μυρωδιά της ανθρώπινης ύπαρξης). Βέβαια εκείνος, που δεν είχε δική του μυρωδιά, ήθελε να αποκτήσει μια για να τον αγαπούν. Η Liu θέλει να διαφυλάξει τις μυρωδιές ως «μπουκάλια ζωντανών αναμνήσεων» των αγαπημένων της. Κάτι που να ολοκληρώνει τα πορτραίτα τους, προσθέτοντας άλλη μία από τις αισθήσεις.
 

Η Liu θέλει να διαφυλάξει τις μυρωδιές ως «μπουκάλια ζωντανών αναμνήσεων» των αγαπημένων της. Κάτι που να ολοκληρώνει τα πορτραίτα τους

Φυσικά, άξονας για τη μυρωδιά, ήταν ουσιαστικά τα μικρόβια. «Όταν αρχικά μάθαμε πως τα μικρόβια δημιουργούν ασθένειες, όλα ήταν αντισηπτικά. Αλλά καθώς μαθαίνουμε περισσότερα για τα μικρόβια, τα βλέπουμε αλλιώς -για παράδειγμα τώρα έχουμε σύγχρονες προβιοτικές κρέμες προσώπου. Όλοι μας κουβαλάμε μικρόβια. Αν αυτό το συνειδητοποιήσουμε σε μεγαλύτερη κλίμακα, ίσως να μας βοηθήσει να επικεντρωθούμε στο τι έχουμε κοινό ως άνθρωποι, όχι στις διαφορές μας».

εμφάνιση σχολίων