Οι Ταινίες της ΣΙΝΕΦΙΛ Εβδομάδας

ΣΙΝΕΦΙΛ ΜΕ ΑΓΑΠΗ, ΣΆΙΜΟΝ: Όλοι αξίζουν μια μεγάλη ιστορία αγάπης. Για τον 17χρονο Σάιμον Σπίερ όμως τα πράγματα είναι λίγο περισσότερο πολύπλοκα: Ακόμα δεν έχει πει στους γονείς ή στους φίλους του πως είναι ομοφυλόφιλος και δεν έχει ιδέα για την πραγματική ταυτότητα του ανώνυμου συμμαθητή του που έχει ερωτευτεί μέσω διαδικτύου. Η προσπάθεια να λύσει αμφότερα τα προβλήματα αποβαίνει αστεία, τρομακτική και του αλλάζει μια για πάντα τη ζωή.

Σκηνοθετημένο από τον έμπειρο παραγωγό, σεναριογράφο και σκηνοθέτη, Γκρεγκ Μπερλάντι (Νεανικές Ανησυχίες, Brothers & Sisters), σε σενάριο του Άιζακ Άπτεϊκερ και της Ελίζαμπεθ Μπέργκερ (This is Us) και βασισμένο στο βιβλίο της Μπέκι Αλμπερτάλι, το Με Αγάπη, Σάιμον, είναι μια ιστορία ενηλικίωσης που γνώρισε - όχι χωρίς λόγο - μεγάλη επιτυχία, σαν η πρώτη maistream ταινία του είδους της, με γκέι πρωταγωνιστή. Πριν από αυτήν υπήρξαν πολλές, αλλά όλες κινήθηκαν στα πλαίσια του ξενόγλωσσου σινεμά ή ενός queer κινηματογράφου για γκέι κοινό, που δεν αφορούσε και πολύ το στρέιτ κοινό του Σαββατοκύριακου. Εδώ όμως τα πράγματα, είναι διαφορετικά.

Στο νου έρχεται κατευθείαν το Βρετανικό Beautiful Thing (1996), μόνο που εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με παιδιά της εργατικής τάξης (ούτε με εκείνα του γκέτο, της μεσαίας πράξης του Moonlight), αλλά με τέκνα ευπόρων οικογενειών των καταπράσινων προαστίων της Ατλάντα, χωρίς πρόβλημα επιβίωσης ή γονείς που δεν θα δείξουν τελικά κατανόηση. Η προβληματική της ταινίας, αφορά περισσότερο την αποδοχή της σεξουαλικής ταυτότητας του ίδιου του Σάιμον και του ανώνυμου διαδικτυακού φίλου του, παρά την αντίδραση των άλλων. Ο εκβιασμός που θα υποστεί από έναν συμμαθητή του, ο οποίος θα ανακαλύψει τυχαία τα μέιλ του Σάιμον σε έναν σχολικό υπολογιστή, θα τον οδηγήσει σε μια σειρά από λανθασμένες κινήσεις που θα πληγώσουν τους φίλους του.

Αυτός ο εκβιασμός, είναι και ο βασικός καμβάς πάνω στον οποίο κινείται η ταινία με πειστικό τρόπο, σαν μια περισσότερο σκεπτόμενη νεανική, δραματική κομεντί, που δεν χάνει στιγμή την ισορροπία της ανάμεσα  στο χιούμορ και το δράμα, ενώ ταυτόχρονα διαθέτει και τη νεανική εφηβική φρεσκάδα των καλών ταινιών του είδους. Είναι καλογραμμένη, καλογυρισμένη, με εξαιρετικό καστ και ωραίο 80's style σάουντρακ. Μια από τις πιο feelgood κινηματογραφικές προτάσεις, για το καλοκαίρι που μόλις αρχίζει κι όπου οι θερινοί κινηματογράφοι, ζητούν τη βοήθειά μας, για να επιβιώσουν.

Info: Με Αγάπη, Σάιμον (Love, Simon). Νεανική Δραματική Κομεντί. ΗΠΑ 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 7 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Γκρεγκ Μπερλάντι. Παίζουν: Νικ Ρόμπινσον, Κάθριν Λάνγκφορντ, Αλεξάντρα Σιπ, Χόρχε Λέντεμποργκ, Μάιλς Χάιζερ, Κίναν Λόνσντεϊλ, Λόγκαν Μίλερ, Τζένιφερ Γκάρνερ, Τζος Ντουχάμελ, Τόνι Χέιλ. Διαμονή: Odeon.

 
ΓΚΟΝΤΑΡ, ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ: Παρίσι 1967. Ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ, ο πιο διάσημος κινηματογραφιστής της γενιάς του γυρίζει το La Chinoise με τη γυναίκα που αγαπά, την 20 χρόνια μικρότερη του Αν Βιαζέμσκι. Ευτυχισμένοι και ερωτευμένοι καθώς είναι, παντρεύονται. Αλλά οι κακές κριτικές που παίρνει η ταινία οδηγούν τον δημιουργό στην ενδοσκόπηση. Ο Μάης του ΄68 θα εντείνει τη διεργασία και η κρίση που περνάει ο Ζαν-Λικ θα τον αλλάξει σε βάθος. Από διάσημος σκηνοθέτης θα μετατραπεί σε post μαοϊστή περιθωριακό καλλιτέχνη, εξίσου παρεξηγημένο όσο και ακατανόητο.

Ο Μισέλ Χαζαναβίσιους του The Artist (2011), επιστρέφει καλύτερος όσο ποτέ πριν, με αυτή την βιογραφική ταινία για τον Γκοντάρ, που βασίζεται στο βιβλίο που έγραψε η Βιαζέμσκι, μετά τον χωρισμό της με τον σκηνοθέτη.

Ξεκινάει με την πρεμιέρα του La Chinoise, η κριτική αποτυχία του οποίου οδηγεί τον Γκοντάρ σε μια γενική αμφισβήτηση, του κόσμου του σινεμά και της θέσης του μέσα σε αυτό. Την ίδια στιγμή, το ξέσπασμα του Μάη του 68, θα τον βρει στους δρόμους και στα αμφιθέατρα, όπου θα έρθει αντιμέτωπος με μια νεολαία που τον θεωρεί ήδη μέρος του συστήματος, ενώ δεν θα είναι λίγες οι φορές, που οι επαναστατικές του ιδέες και πρακτικές, θα τον φέρουν αντιμέτωπο με τους μπουρζουά φίλους και γνωστούς του ή ακόμα και με την δική του αστική ανατροφή.

Εκτός κάδρου, συμβαίνει και η διακοπή του Φεστιβάλ των Καννών το 1968, εποχή κατά την οποία, η σχέση του με την Αν, αρχίζει να τραβά την κατηφόρα. Βασικά, καθώς το βιβλίο είναι γραμμένο από αυτήν, η σχέση αυτή (η μαγεία της και η σταδιακή απομάγευσή της), είναι το κέντρο, γύρω από το οποίο κινούνται, όλα τα υπόλοιπα, βιογραφικά, αλλά και κάποια πιθανόν φανταστικά, επεισόδια του φιλμ. Το πανέξυπνο σενάριο του ίδιου του Χαζαναβίσιους, περιλαμβάνει ατάκες και αφορισμούς του μεγάλου σκηνοθέτη, που έχουν μείνει στην ιστορία ενώ η σκηνοθεσία ενσωματώνει εν είδει αφιερώματος, όλα εκείνα τα επαναστατικά στυλιστικά στοιχεία που εισήγαγε ο Γκοντάρ στον σύγχρονο σινεμά της εποχής του. Το σενάριο έχει χιούμορ, κοφτερές γωνίες και δεν είναι αγιογραφία του Γαλλοελβετού καλλιτέχνη (που φέτος παρουσίασε άλλο ένα κινηματογραφικό δοκίμιο στις Κάννες, κερδίζοντας ειδικό Χρυσό Φοίνικα), αλλά η υποκειμενική ματιά της Βιαζέμσκι και όλα όσα γνωρίζουμε για τον ιδιοφυή και ιδιότροπο (γιατί αυτά τα δύο πάνε σχεδόν πάντα μαζί), δημιουργό, που ήταν ίσως ο τελευταίος από αυτούς που εμπλούτισαν την γλώσσα και τον τρόπο με τον οποίο γίνεται το σινεμά, με καινούργιες, επαναστατικές ιδέες, που άλλαξαν την μορφή του, μια, για πάντα.

Οι Φιλίπ Γκαρέλ και Στεϊσί Μαρτίν είναι τέλειοι σαν πρωταγωνιστικό δίδυμο και γενικά το κλίμα της ταινίας, μας μεταφέρει πίσω στο 1968, τότε που όλα φάνταζαν δυνατά κι η απόλυτη πράξη ρεαλισμού ήταν το να απαιτεί κανείς, το αδύνατο!

Info: Γκοντάρ, Αγάπη Μου (Redouptable). Δραματική Βιογραφική Κομεντί. Γαλλία, Μιανμάρ, Ιταλία 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 7 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Μισέλ Χαζαναβίσιους. Παίζουν: Φιλίπ Γκαρέλ, Στεϊσί Μαρτίν, Μπερενίς Μπεζό. Διανομή: Feelgood Entertainment.

 
ΑΚΡΟΤΗΤΕΣ: Ο πρώην στρατιωτικός ιερέας Τόλερ βασανίζεται από τον χαμό του γιου του, τον οποίο είχε ενθαρρύνει να καταταχτεί, και παλεύει με την πίστη του. Μια πίστη που ήδη είχε μπει σε δοκιμασία όταν έγινε φίλος με έναν ακτιβιστή οικολόγο, τον Μάικλ, και όταν έμαθε για τη συνενοχή της εκκλησία που υπηρετεί σε ανήθικες επιχειρήσεις. Όταν ο Μάικλ ξαφνικά αυτοκτονεί, ο Τόλερ αποφασίζει να συνεχίσει την πορεία του φίλου του και βάζει μπρος ένα επικίνδυνο σχέδιο του Μάικλ κατά τη διάρκεια της σύναξης των κεφαλών μιας εταιρίας, που λαμβάνει χώρα κατά τον καθαγιασμό στην εκκλησία του. Μια αποστολή που ίσως καταφέρει να αποκαταστήσει την πίστη του και τον σκοπό ύπαρξης που αναζητούσε από καιρό.

Ο 72χρονος πλέον σεναριογράφος (Ο Ταξιτζής, Raging Bull, Ο Τελευταίος Πειρασμός) και σκηνοθέτης Πολ Σρέιντερ (Mishima, American Gigolo, Cat People), επιστρέφει σε πολύ καλή φόρμα, με της Ακρότητες, ένα εξαιρετικό δραματικό ψυχολογικό θρίλερ, στο οποίο συνοψίζει την θεματική του έργου του (είτε πρωτότυπο, είτε διασκευασμένο), από το πρώτο του σενάριο για την Υπόθεση Γιαγκούζα το 1974, μέχρι σήμερα. Την ίδια στιγμή, ενσωματώνει σινεφίλ αναφορές στο έργο σκηνοθετών που θαυμάζει ή τον έχουν επηρεάσει, από τον Μπέργκμαν και τον Μπρεσόν, μέχρι και στοιχεία από αγαπημένες pulp γκαγκστερικές ταινίες Β διαλογής.

Η δοκιμασία της πίστης κι η αυτοθυσία για το ευρύτερο καλό (θεματικές και του βιβλίου του Καζαντζάκη που διασκεύασε για τον Μάρτιν Σκορτσέζε), επανέρχονται στο επίκεντρο του έργου του για άλλη μια φορά, σε ένα σκοτεινό νουάρ, που είναι ένα από τα (ακόμη) κρυμμένα, κινηματογραφικά διαμάντια της σεζόν που διανύουμε.

Info: Ακρότητες (First Reformed). Δραματικό Θρίλερ. ΗΠΑ 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 7 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Πολ Σρέιντερ. Παίζουν: Ίθαν Χοκ, Αμάντα Σέιφιλντ, Σεντρίκ ο Εντερτέινερ. Διανομή: Spentzos Film.

 
ΣΤΟ ΒΑΘΥ ΓΑΛΑΖΙΟ: Σε ένα δωμάτιο χωρίς παράθυρα στην ανατολική ακτή της Αφρικής, ο Τζέιμς, κρατείται αιχμάλωτος. Χιλιάδες μίλια μακριά στη θάλασσα της Γροιλανδίας, η Ντανιέλ ετοιμάζεται να βουτήξει στον πυθμένα του ωκεανού. Η απομόνωση αυτή κάνει παρασύρει τη σκέψη τους στο προηγούμενο έτος. Εκεί όπου μια τυχαία συνάντηση σε μια παραλία στη Γαλλία τους έκανε να ερωτευτούν.

Ο Βετεράνος, κάποτε πρωτοπόρος Γερμανός σκηνοθέτης Βιμ Βέντερς (Το Αλάτι της Γης, Παρίσι...Τέξας, Φτερωτός Έρωτας), συνεχίζει να γυρίζει ταινίες, με περίεργες θεματικές και άνισα αποτελέσματα. Έτσι, μετά το Όλα Θα Πάνε Καλά (2015), γύρισε το άπαιχτο στη χώρα μας, Les Beaux Jours d'Aranjuez (2016), από το ομώνυμο θεατρικό έργο του Πίτερ Χάντκε και πέρυσι, το, Στο Βαθύ Γαλάζιο, βασισμένο σε μυθιστόρημα του Τζ. Μ. Λεντγκάρντ.

Το μυθιστόρημα και η ταινία, κινούνται σε 3 επίπεδα. Αυτό του αισθηματικού ρομάντζου (ο κατάσκοπος Τζέιμς κι η βιολόγος Ντάνι, συναντιούνται σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο της Νορμανδίας κι ερωτεύονται λίγο πριν οι δρόμοι τους χωρίσουν, λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων), αυτό της θαλάσσιας/υποθαλάσσιας περιπέτειας (η Ντάνι θα κατέβει 3.500 μέτρα στο βυθό της θάλασσας με ειδικό σκάφος για να συλλέξει στοιχεία για την ζωή στην άβυσσο των βυθών, που καθορίζει με τον τρόπο της και τη ζωή στην επιφάνεια, γεμάτη φόβους για την τύχη του Τζέιμς στην Αφρική - χωρίς καν να γνωρίζει τους πραγματικούς λόγους για τους οποίους βρίσκεται αυτός εκεί) και της κατασκοπικής περιπέτειας (ο Τζέιμς ο οποίος έχει σταλεί στην Σομαλία για να εντοπίσει στελέχη της Αλ Κάιντα, συλλαμβάνεται από την πρώτη στιγμή και μετά από πολυήμερη κράτηση, του προτείνεται να ασπαστεί το επαναστατικό Ισλάμ για να γλυτώσει τη ζωή του). Υποτίθεται πως σε συμβολικό επίπεδο, η κάθοδος στον σκοτεινό βυθό της Ντάνι κι η αιχμαλωσία κι η απομόνωση του Τζέιμς, κινούνται παράλληλα σε έναν κόσμο που επιστρέφει στην άγνοια και στον σκοταδισμό.

Κινηματογραφικά, τα 2 πρώτα επίπεδα είναι άνισα και γεμάτα κλισέ και αμπελοφιλοσοφίες. Στο κομμάτι της περιπέτειας, τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα. Κι εκεί όμως, ενώ υποτίθεται ότι γίνεται ένας διαχωρισμός, ανάμεσα σε καλό και κακό Ισλάμ, οι ρουκέτες της Δυτικής Συμμαχίας στο τέλος, εξαερώνουν καλούς και κακούς, με τον ίδιο τρόπο. Αυτά τα 3 επίπεδα, το καθένα με το δικό του ενδιαφέρον, δεν δένουν ποτέ μεταξύ τους. Κάτι άλλο που δεν λειτουργεί, είναι η χημεία του ζευγαριού. Η Αλίσια Βικάντερ είναι πολύ ψυχρή κι ο Τζέιμς ΜακΑβόι πολύ σκληρός για να πεθάνει.

Ευτυχώς, ο Βέντερς επέστρεψε φέτος με ένα ντοκιμαντέρ για τον Πάπα Φραγκίσκο, το οποίο πήρε καλές κριτικές στις Κάννες. Το Στο Βαθύ Γαλάζιο, είναι αδιαμφισβήτητα ενδιαφέρον σε πολλά του σημεία, αλλά όχι η ταινία που θα περίμεναν όσοι παρακολουθούν το έργο του, 40 τόσα χρόνια τώρα.

Info: Στο Βαθύ Γαλάζιο (Submergence). Αισθηματική Δραματική Περιπέτεια. Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, ΗΠΑ 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 7 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Βιμ Βέντερς. Παίζουν: Αλίσια Βικάντερ, Τζέιμς ΜακΑβόι, Ρεντά Κατέμπ. Διανομή: Seven Films.

 

εμφάνιση σχολίων